ถ้าหากฉันรักนาย จะผิดไหม

''ใครว่ะ'' ผมพึมพำกับตัวเอง

''จำแต๊งไม่ได้หรอคะ'' แหม่!!! หูดีจิงๆเลย  ว่าแต่ยัยเตี้ยนี่ชื่ออะไรนะไม่ได้ฟัง

''เอ่อ...แต่ง  แต่งไหนครับ''  ผมก้มหัวไปถามยัยแต่ง แต้ง แต๊ง

''-.- แต่งไหนล่ะพี่นิว แต๊งกิ้วค่า โอ๊ย! พี่นี่จำไม่ได้หรอ''  ยัยตัวเล็กบ่นใส่ผมเป็นชุด

''อ๋อ แต๊งกิ้ว จำได้แล้ว''  ผมจะอธิบายให้ทุกคนได้ฟังนะครับ... แต๊งกิ้วเป็นลูกของเจ้าของโรงแรมที่ผมไปพัก ถึงว่าทำไมมันถูกจัง

''คุณป้าให้มาตามพี่นิวค่ะ'' ยัยแต๊งพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาดู แหม่เด็กสมัยนี้ติดโทรศัพ์จริงๆ ว่าแล้วก็เล่นไลน์ดีกว่า เฮ้ย!!! ไม่ใช่แล้ว

''อ๋อ โอเครๆ'' ผมหันไปมองยัยแต๊งอีกครั้ง อมยิ้มไรว่ะ   ''น้องแต๊งคุยกับใครอ่ะครับ''  ผมเป็นคนชอบยุ่งเรื่องคนอื่นครับ :)

''ป่าวๆหรอกค่ะ ไปกันเถอะ'' แต๊งกิ้วรีบเก็บโทรศัพท์ใส่ชุดเอี๊ยม แล้วเดินนำหน้าผมไป

~ฟ้า~

''ฟ้า แกจะกลับบ้านยังอ่ะ จะให้ไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อย'' ยัยแครอลยกกระเป๋ามาตั้งบนตักตัวเองแล้วหันหน้ามาถามฉัน

''ยังม่ะ......''

''จะกลับแล้วครับ แครอลคนสวย'' อยู่ดีๆโซ่ก็เดินเข้ามาจับหน้าแครอล พร้อมกับกระพิบตาให้แครอล  นาย!!!!

''โซ่ นายทำอะไร ปล่อยมือจากเพื่อนฉันนะ นายทำอะไร'' ฉันตวาดเสียงดัง ไม่รู้ทำไมฉันถึงโมโหอย่างงี้นะ

''ก็นอกใจแฟน'' โซ่หันมายิ้มกวนๆให้ฉัน แล้วกลับไปยิ้มให้แครอล นายโซ่บ้า

''เลิกกัน'' ฉันตะโกนใส่หูโซ่ แล้วรีบเดินออกจากห้อง แต่ต้องถลาตามแรงของนายโซ่ที่มาฉุดข้อมือฉัน

''ไปไหน'' โซ่ทำเสียงเรียบๆใส่ฉัน

''ชั้นจะกลับบ้าน นายปล่อยฉันนะ เราเลิกกันได้ยินไหมโซ่ เราเลิกกัน''  ฉันพยายามจะวิ่งออกไปแต่ทำไม ตัวลอยว่ะ นายโซ่อุ้มฉันทามมายยยย ที่จริงฉันไม่อยากบอกเลิกโซ่ที่ทำไปนายโซ่อาจจะยั่วโมโหฉัน แต่..ทำไมกัน

''ฉันไปส่ง'' โซ่รีบเดินลงจากตึกไปอย่างรวดเร็ว    (แล้วฉันล่ะ:แครอล) (แหะๆ ก็..กลับบ้านไง:KAEM_K)

  บ้าน~

  พอถึงบ้านฉันก็รีบเปิดประตูลงจากรถ  น้ำตาของฉันมันค่อยๆไหลลงมา ระหว่างทางที่มาฉันไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย

''ฟ้า'' ฉันปาดน้ำตาแล้วหันหลังกลับไปมอง

''มีอะไร'' ฉันถามโซ่เสียงสั้นๆ

''เธอ..ลืมดอกกุหลาบน่ะ'' โซ่ยื่นดอกกุหลาบเมื่อเช้ามาให้ฉัน ''ฟ้า ฉันขอโทษนะ ที่ทำให้เธอเข้าใจผิด ฉันแค่อยากจะยั่วโมโหเธอเท่านั้น ไม่คิดว่าเธอจะจริงจังมากขนาดนี้ ขอโทดนะ อย่าเลิกกันเลยนะ''  น้ำตาของโซ่ค่อยๆไหลลงมา

''อืม ฉันผิดเองล่ะ ฉันไม่เคยไว้ใจนายเลย ขอโทษนะ  อย่าร้องไห้เลยนะ  ฉันไม่เลิกกับนายหรอก''  ฉันรับกุหลาบมาไว้ในมือ แล้วใช้นิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้โซ่

''ฟ้า ฉันรักเธอนะ ที่หลังฉันจะไม่ล้อเล่นกับหัวใจเธออีกแล้ว'' โซ่คว้าฉันเข้าไปกอด  แล้วร้องเพลงออกมาเบาๆ  ''ขอโทษจริงๆที่มันยังคิดถึงเธอ'' เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ

''นาย ไม่ใช่แล้ว'' ฉันดันตัวโซ่ออกแล้วเขกหัวไปเบาๆ ''ว่าแต่เพลงนี้เพราะเนาะ คนร้องหน้าตาน่ารักด้วยอ่ะ ฉันชอบเขามากเลยนะ เขาเป็น I dol ฉันเลยน่ะ'' 

''555+''  โซ่หัวเราะออกมา

''ขำไร'' ฉันมองค้อน

''ป่าวๆ เข้าบ้านเถอะ'' โซ่ดันหลังฉัน

''อืมๆ มีไรโทรมานะ'' ฉันทำมือรูปโทรศัพท์เอาไว้ข้างๆหู

''อืม บาย''

---------------------------------

555+  ความรักมันก็มีอุปสรรคเยอะแยะ

ฟ้าโซ่ต้องไว้ใจกันนะ  (สอน)