รักนี้ ต้องมีลุ้น!

9.4

เขียนโดย iPalm

วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.35 น.

  16 chapter
  84 วิจารณ์
  27.17K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อมีแสงสว่างอ่อนๆของแดดยามเช้า ซึ่งเป็นเวลาของผู้คนส่วนใหญ่ในเมืองหลวงเตรียมตัวออกเดินทางไปทำงาน ส่องผ่านผ้าม่านสีครีมอันหรูหราเข้ามาในห้องของชายหนุ่มที่กำลังหลับใหลอยู่ภายในห้องที่ตกแต่งได้สวยงามและบ่งบอกถึงฐานะที่ร่ำรวยของชายหนุ่ม

  ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!

 

แก้ว : เฮียป๊อปๆๆ เฮียป๊อปตื่นยังเนี่ย!!!!

 

เมื่อชายหนุ่มได้ยินเสียงเคาะประตูพร้อมเสียงเรียกปนหงุดหงิดของลูกพี่ลูกน้องดังขึ้น ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นจากเตียงเดินไปยังประตูพร้อมกับเปิดประตูทันที

 

ป๊อปปี้ : อะไรๆๆยัยแก้ว มากวนอะไรเฮียตั้งแต่เช้าหืม?

 

แก้ว : เช้าบ้าอะไรเฮีย นี่จะแปดโมงแล้วนะ เฮียรีบจัดการกับตัวเองแล้วรับลงไปเลยคุณป้ารออยู่

 

ป๊อปปี้ : โอเคเฮียขอเวลา 10 นาที เดี๋ยวเฮียตามไป

 

______________________________________________________________

10 นาทีต่อมา

 

โฉมฉาย : อ้าว! ตาป๊อปลงมาแล้วหรอลูก มากินข้าวเร็ว

 

ป๊อปปี้ : ครับแม่

 

        หลังจากที่นั่งกินข้าวกันไปได้สักพัก โฉมฉายก็เปิดประเด็นขึ้นมา

 

โฉมฉาย : ป๊อป เย็นนี้แม่ต้องบินไปช่วยพ่อของลูกทำงานที่เกาหลีสักพักนะ ลูกอยู่ทางนี้ลูกก็ดูแลให้เรียบร้อยด้วยนะ

 

ป๊อปปี้ : ครับ ว่าแต่แม่ไปนานเท่าไหร่?

 

โฉมฉาย : ยังไม่มีกำหนดลูก อ้อ!ส่วนเรายัยแก้ว ป้าไม่อยู่ก็อย่าดื้อกะพี่เค้านะลูก

 

แก้ว : โหป้า! แก้วโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กๆ แก้วไม่ดื้อหรอก

 

ป๊อปปี้ : หรออออออออออออออออออออออออออ

 

แก้ว : แหะๆ มันก็ต้องมีบ้างแหล่ะน่า

 

แก้ว : แล้วคุณป้าจะไปกี่โมงคะ? แก้วจะได้ไปส่ง

 

โฉมฉาย : ประมาณสองทุ่มจ้ะ แล้ววันนี้เราไม่มีเรียนรึไง?

 

แก้ว : วันนี้ไม่มีเรียนค่ะ พอดีว่าแก้วนัดกับเพื่อนไว้เดี๋ยวจะรีบกลับมาส่งนะคะ

โฉมฉาย : จ้ะ(พยักหน้าเล็กน้อย)

        เมื่อแก้วเดินออกไป คุณโฉมฉายก็ขึ้นห้องไปจัดกระเป๋า ส่วนชายหนุ่มก็นั่งทำงานอยู่ในสวนหลังบ้าน

@สุวรรณภูมิ (19:30.)

แก้ว : คุณป้าดูแลสุขภาพด้วยนะคะ (เข้าไปกอดคุณโฉมฉาย)

โฉมฉาย : จ้ะ ป้าจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุดนะ แล้วเราก็อย่าดื้อกะพี่เค้าล่ะ รู้ไหม??

ป๊อปปี้ : เดินทางปลอดภัยนะครับแม่ ถึงเกาหลีแล้วโทรบอกป๊อปด้วยนะครับ

โฉมฉาย : จ้ะ แล้วแม่จะโทรหาบ่อยๆนะ แม่ไปแล้วนะลูก(เดินเข้าห้องผู้โดยสารไป)

          ขณะที่แก้วและป๊อปปี้กำลังเดินจะกลับรถนั้น ก็ได้มีผู้หญิงผมยาวดัดเป็นลอนๆ หน้าตาบ้องแบ๊วมาชนกับแก้ว

…… : อุ้ย! ขอโทษค่ะ

 

ทายกันหน่อยจ้า ว่าใครมาเดินชนแก้วเอ่ย???

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา