รักครั้งนี้....พี่ชายห้าม

พอถึงร้านอาหารที่ชายหนุ่มบอก หญิงสาวเดินลงจากรถแล้วมองไปที่ร้านอาหารภัตตาคารสุดหรูที่อยู่ตรงหน้าของตัวเองหญิงสาวถึงกับอึ้งเพราะมันหรูมากแล้วตัวเองไม่เคยกินอาหารภัตตาคารมาก่อน
"พี่โมะนี่มันร้านอาหารหรืออะไรเนี่ย หรูมากแก้วไม่เคยได้กินอาหารในโรงแรมหรูแบบนี้เลย"หญิงสาวถามและพูดแบบดีใจเพราะจะได้ลองอาหารที่ตัวเองไม่เคยได้กิน
"แก้วชอบมั้ยล่ะครับ ถ้าชอบจะพามาบ่อยๆ"ชายหนุ่มพูดและยิ้มให้กับหญิงสาว
"ชอบคะแต่...แก้วคงมาบ่อยๆไม่ได้เดี๋ยวพี่เขื่อนจะสงสัย"หญิงสาวมองตาชายหนุ่ม
"นั่นสินะ แต่เราแอบมาก็ได้"ชายหนุ่มพูดจบก็จับมือหญิงสาวแล้วพาเดินเข้าภัตตาคาร
"แล้วที่นี่มีอาหารอะไรบ้างล่ะคะ"หญิงสาวถาม
"มีเยอะเลยอาหารหรู อร่อยๆมีเยอะแก้วต้องดูเอง"ชายหนุ่มตอบหญิงสาว
"แต่แก้วว่ามันคงราคาแพงไปแก้วไม่มีเงินมากขนาดนั้น"หญิงสาวตอบพร้อมกับเอามือเกาหัว
"เดี๋ยวพี่จ่ายให้เองครับ...ที่รัก"ชายหนุ่มไม่พูดเปล่า ชายหนุ่มประกบปากที่หญิงสาวเบาๆ
"อือ...พี่โมะอายเค้านะนี่ในลิฟท์นะ"หญิงสาวดันตัวชายหนุ่มออก
"คร้าบ"ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาว
ติ้งน๋อง ติ้งน๋อง ติ้งน๋อง เสียงลิฟท์ส่งสัญญานว่าถึงชั้น20แล้ว
"ถึงแล้วนิ ออกกันเถอะ"ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวแล้วเดินออกจากลิฟท์
"คะ"หญิงสาวเดินตามชายหนุ่มออกไป
"แล้วเราจะนั่งโต๊ะไหนล่ะคะ คนเต็มหมดเลย"แก้วพูดพร้อมกับมองหาโต๊ะที่ไม่มีคนนั่ง
"พี่จองโต๊ะไว้แล้ว"ชายหนุ่มตอบพร้อมกับเดินไปทางโต๊ะที่มีแต่วิวสวยๆมองเห็นได้ทั้งเมือง
"วิวสวยมากเลยค่ะพี่โมะ"หญิงสาวบอกกับชายหนุ่มแล้วมองวิว
"แก้วนั่งตรงนี้นะครับ"ชายหนุ่มเดินไปที่เก้าอี้แล้วเลื่อนเก้าอี้ให้หญิงสาวนั่ง
"คะ ขอบคุณคะ"หญิงสาวนั่งเก้าอี้แล้วเลื่อนเก้าอี้เข้ามา
"จะสั่งอะไรสั่งเลยนะ พี่จ่ายเองไม่ต้องเกรงใจ"ชายหนุ่มพูดจบแล้วเดินไปนั่งเก้าอี้
"ค่ะ แต่ก็เกรงใจอยู่ดี"หญิงสาวตอบพร้อมมองเมนูอาหาร
"ถ้างั้นพี่เลือกให้นะ"ชายหนุ่มหยิบเมนูที่หญิงสาวถืออยู่มาดูเมนู
"คะแล้วแต่พี่เลย"หญิงสาวตอบแล้วก้มหน้า
"เอ่อ งั้นเอาสปาเก็ตตี้2ที่ครับ"ชายหนุ่มสั่งอาหาร
"ครับ เดี๋ยวจะรีบเอามาให้เดี๋ยวนี้เลยครับ"เด็กเสิร์ฟบอกเสร็จก็เดินไปที่ห้องครัวทันที
"ลองดูนะแก้วว่าอาหารร้านนี้สู้ร้านที่แก้วเคยกินได้รึเปล่า"ชายหนุ่มบอกพร้อมจับมือหญิงสาว
"ค่ะ จะลองกินดูคะ"หญิงสาวตอบ
เวลาผ่านไป15นาที อาหารก็มาส่ง
"นี่ครับสปาเก็ตตี้ที่สั่ง ทานให้อร่อยนะครับ"เด็กเสิร์ฟวางอาหารแล้วเดินไปห้องครัว
"น่ากินจังเลยนะคะพี่โมะ"หญิงสาวพูดพร้อมกับลองชิมสปาเก็ตตี้
"เป็นไงอร่อยมั้ยครับ"ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาว
"อร่อยคะ"หญิงสาวตอบ
หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว ชายหนุ่มอาสาไปส่งหญิงสาวที่บ้านด้วยตัวเองเพราะกลัวหญิงสาวจะเป็นอันตราย
"จะดีหรอคะพี่โมะที่จะไปส่งแก้ว"หญิงสาวถามด้วยหน้าตาเศร้าๆ
"ดีสิ กลัวไอ้เขื่อนหรอไม่ต้องกลัวพี่เคลียเองได้"ชายหนุ่มจับหน้าหญิงสาวและจูบปาก
"พี่โมะอายเค้านะ"หญิงสาวหน้าแดงมากแล้วก้มหน้าลง
ส่วนเขื่อนก็ได้แต่กระวนกระวายเพราะปกติน้องสาวไม่เคยกลับสายขนาดนี้เลยกลัวว่าโทโมะจะพาน้องสาวตัวเองเข้าโรงแรม เพราะเขื่อนรู้จักโทโมะเป็นอย่างดีเขื่อนได้มองไปทางกระจกและเห็นโทโมะกับน้องสาวต้องเองกลับมาด้วยกันเลยคิดว่าโทโมะจะทำอะไรน้องสาวตน เขื่อนรีบเดินออกจากบ้านทันที
"แก้ว"เขื่อนตะโกนเรียกน้องสาวตน
"คะมีไรคะพี่เขื่อน"แก้วมองหน้าพี่ชายทันที
"ไปทำอะไรมากลับซะสาย"เขื่อนพูดด้วยความโมโห
"ไปกินข้าวกับพี่โทโมะมาคะ"หญิงสาวมองหน้าพี่ชาย
"ไอ้โมะได้ทำไรมั้ยห้ะ"เขื่อนมองน้องสาวเพื่อดูรอยที่โทโมะทำ
"เปล่าคะไม่ได้ทำ"หญิงสาวตอบด้วยเสียงใส
"ดีละต่อไปห้ามยุ่งไปกินข้าวกับมันอีก พี่ห่วงแก้ว"เขื่อนกอดน้องสาวของตัวเอง
"คะ ถ้าแก้วไปจะโทรบอกพี่นะ"หญิงสาวบอกพี่ชาย
"ได้ถ้าไปต้องบอกพี่ บอกด้วยนะว่ากินที่ไหน"เขื่อนมองน้องสาวด้วยสายตาที่เป็นห่วง
 
โทโมะจะทำให้เขื่อนไว้ใจได้หรือเปล่า แก้วจะเก็บความลับได้นานแค่ไหน
เดี๋ยวผมจะมาอัพต่อให้ตอนเช้านะครับ ตอนนี้ง่วงแล้วคร้าบ
ฝันดีทุกๆคน