So Hot !! นางแบบสุดเปรี้ยว VS ตากล้องสุดฮอต
9.7
4) เฝ้าไข้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมาาาาาาาาา
เอริน่ามารับฟางที่บ้านแต่เช้าเพื่อไปทำงาน แล้วทั้งคู่ก้อตะลุยงานมาถึงช่วงเย็น" น้องฟางรถของน้องฟางพี่ให้คนมาซ่อมเรียบร้อยแล้วน้ะค้ะอยู่ที่คอนโดพี่เด่วเสร็จงานแล้วเด่วพี่พาไปเอาน้ะค้ะ " เอริน่าบอกฟางที่นั่งอยู่ข้างๆ " ค้ะ พี่เอริน่า " ฟางตอบรับด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆเพราะเมื่อคืนร้องไห้จนปวดหัวเลยก้อหลับไปตอนเช้ามาจึงปวดหัวอย่างกับหัวจะระเบิด
" น้องฟางไหวมั๊ยค้ะ ? น่าน้องฟางดูซิ๊ดซีดน้ะค้ะ อุ๊ย ! ตัวร้อนด้วย ไปโรงพยาบาลก่อนมั๊ยค้ะ ?" เอริน่าพูดพลางยกมือแตะที่หน้าผากของฟาง " ไม่เป้นไรอ้ะค้ะ เมื่อคือนฟางนอนดึกฟางแค่เพลียๆน้ะค้ะ เรารีบไปกันดีกว่าค้ะพี่เอริน่า " ฟางพูดก่อนจะเอนตัวพิงกับเบาะพร้อมกับหลับตาลงช้าๆ
สูติโอ
" น้องฟางค้ะ...น้องฟาง...ถึงแล้วค้ะ.. " เอริน่าปลุกฟางที่หลับอยู่ " อือ...พี่เอริน่า..ถึงแล้วหรอค้ะ ? " ฟางงัวเงียพลางยันตัวขึ้นจากเบาะก่อนจะเช็คตัวเองแล้วก้าวลงจากรถ ก่อนจะเดินเข้าไปข้างในสูติ " อ่าว..น้องป๊อปมาได้ไงค้ะเนี่ย ? " เอริน่าทักป๊อปปี้ที่ยืนหันหลังให้เทออยู่
" อ่าว..พี่เอริน่าคือป๊อปมาทำงานแทนพี่แชมป์อ้ะคับ " ป๊อปปี้หันมาตามเสียงเรียกแล้วพบกับเอริน่ากับฟางแต่วันนี้เทอแตกต่างไปจากตอนแรกที่เขาเจอเทอเขารู้แล้วว่าสิ่งที่เอริน่าพูดเป็นจริงวันนี้ฟางใส่เสื้อกล้ามเอวลอยสีชมพูบางโชว์น่าท้องแบนราบกับกางเกงยืนส์สีซีดที่ยาวเพียงคืบเดียว
วันนี้เทอเซ็กซี่มากความเซ็กซี่ของเทอทำให้เขาถึงกับตะลึงแต่อาการของเทอทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่าหน้าของเทอดูซีดเซียวไม่มีสีสันสดใสเหมือนครั้งแรก ไม่พูดไม่จาไม่ต่อปากต่อคำไม่จิกกัดเขาเหมือนครั้งแรก....." พี่เอริน่าค้ะ..ฟางว่าเราไปแต่งตัวกันดีกว่าค้ะ " ฟางพูดด้วยน้ะเสียงบางเบา " อ่อๆไปค้ะคุณน้อง..พี่ขอตัวก่อนน้ะค้ะน้องป๊อป " แล้วเอริน่าก้อประคองฟางไปที่ห้องแต่งตัว
' วันนี้ยัยตัวร้ายดูแปลกๆแหะ ' ป๊อปปี้คิดในใจ " ป๊อปค้าาา วันนี้จินนี่เซ็กซี่มั๊ยค้ะ ? " จินนี่นางแบบสาวสวยสุดเซ็กซี่อันนับหนึ่งขอวงการ ( แต่พี่ฟางเซ็กซี่กว่าน้ะ >< ) เดินมาทางป๊อปปี้ก่อนที่มือเรียวจะโอบรอบคอหนาของป๊อปปี้ " ครับ จินนี่เซ็กซี่มากเลย " ป๊อปปี้พูดพร้อมกับมือหนาเลื่อนไปจับเอวบางที่ไม่มีอะไรปกปิดไว้ของจินนี่
" ทุกคนพร้อมแล้วครับพี่ป๊อป " เสียงธามไมดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้เดินไปรวมกับนางแบบอีกสองคน รวมถึงฟางที่แต่งตัวเสร็จแล้ว ภีมงานวันนี้เป็นแบบสดใส แต่ยังมีความเซ็กซี่อยู่ " ฟางเด่วคุณขึ้นไปยืนบนกล่องอันบนสุดน้ะ ส่วนคุณจินนี่เด่วคุณไปนั่งบนกล่องรองลงมาน้ะ ส่วนกล่องสุดท้ายของคุณน้ะมาย โอเคน้ะครับ " ป๊อปปี้บอกลายละเอียดกับทุกคนก่อนจะเดินกลับไปที่หลังกล้องเพื่อจะเช็คความเรียบร้อย
" ฟางคุณต้องยืนน้ะ " ป๊อปปี้บอกฟางที่นั่งอยู่บนกล่องสีเงินขนาดใหญ่บนสุด "อะ..อ่อ..ค้ะๆ" ฟางพูดก่อนจะปลุกขึ้นยืนแต่ภาพทุกอย่างรอบตัวฟางเกินเป็นภาพเลือนรางฟางยืนขึ้นแบบเซๆ " ฟางงง !!! " นั้นคือเสียงสุดท้ายที่ฟางได้ยินก่อนที่ทุกอย่างจะดับมืดไป............
" ว๊ายยยย ! น้องฟาง ! " ทุกคนได้แต่กริ๊ดร้องกับภาพร่างของฟางค่อยตกลงมาจากกล่องแต่มีเพียงป๊อปปี้ก้อพุ่งเข้าไปรับฟางไว้ " ฟางๆ ฟางคุณเป็นอะไร ? " ป๊อปปี้ถามฟางทั้งๆที่เทอหมดสติอยู่ " น้องฟางอย่าเป็นอะไรน้ะค้ะ " เอริน่ารีบวิ่งมาดูฟาง " ผมว่าผมพาฟางไปโรงบาลดีกว่าไปก่อนน้ะครับพี่เอริน่า ไอ่ธามพี่ฝากตรงนี้ด้วยน้ะ "
ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบอุ้มฟางไปที่รถของเข้าก่อนที่จะขับรถออกไปด้วยความเร็วสูง เอริน่าไม่รอช้ารีบตามป๊อปปี้ไป
โรงพยาบาล
" พี่เอริน่าครับ ฟางเป็นอะไรกันพี่ทำไมเทอถึงเป็นลมหมดสติไป เมื่อวานเทอยังดีๆอยู่เลย ? " ป๊อปปี้ถามเอริน่าที่พึ่งมาถึง " พี่ก้อไม่ทราบเหมือนกันค้ะน้องป๊อป เมื่อเช้าที่พี่ไปรับน้องฟางเขาดูเพลียๆพี่ถามแล้วเขาก้อบอกว่าเขาแค่นอนดึกน้ะค้ะ " เอริน่าตอบตามตรง
" หมอครับ คนไข้เป็นยังไงบ้างครับ ? " ป๊อปปี้ถามหมอที่เดินออกมา " เทอไม่เป็นไรมากหรอกครับ แค่เทอเครียดแล้วก้อพักผ่อนไม่เพียงพอน้ะครับ ยังไงก่้อดูแลเทอดีๆอย่าให้เทอเครียดมากน้ะครับ เด่วหมอขอตัวก่อนน้ะครับ คาดว่าพรุ่งนี้ก้อน่าจะกลับบ้านได้แล้ว " หมอพูดก่อนที่จะขอตัวเดินออกไป
" พี่เอริน่ากลับไปพักผ่อนก่อนก้อได้ครับ เด่วป๊อปเฝ้ายัยนี่เอง " ป๊อปปี้พูดเมื่อมาถึงห้องพักของฟาง " อุ๊ย ! ไม่เป็นไรคะน้องป๊อปเด่วพี่ดูแลน้องฟางเองก้อได้ค้ะเด่วน้องป๊อปจะลำบาก " เอริน่าปฏิเสธ " ไม่หรอกครับ ไม่ลำบากหรอกครับขอแค่ยัยนี่ไม่ตื่นมาโวยวายใส่ผมตอนกลางคืนก้อพอครับ " ป๊อปปี้พูดพลางยิ้มให้เอริน่า
" โอเคค้ะๆ ยังไงก้อฝากน้องฟางด้วยน้ะค้ะ " เอริน่าพูด " ครับ แต่พรุ่งนี้พี่เอริน่าช่วยมาแต่เช้าหน่อยน้ะครับ พอดีตอนเช้าป๊อปมีงานน้ะครับ " ป๊อปปี้บอก " ได้เลยค้ะงั้นพี่ไปก่อนน้ะค้ะ " เอริน่าพูดก่อนจะเดินออกไป " พ่อค้ะ..พ่อต้องเชื่อฟางน้ะคนพวกนั้นแสร้ง พวกเขาทำให้พ่อกับฟางทะเลาะกัน พ่อค้ะ...." เสียงฟางที่ละเมอขึ้นทำให้ป๊ฮปปี้ถึงกับถลามาที่เตียง
" ฟางๆๆ เฮ้อ..แค่ละเมอหรอกหรอ ? ฟางเทอเครียดเรื่องอะไรกันน้ะใครทำให้เทอต้องเป็นแบบนี้น้ะ " ป๊อปปี้พูดพลางลูบหัวของฟาง ป๊อปปี้เดินเข้าไปในห้องน้ำทำธุระก่อนจะออกมา " อือ..ขะ..ขอน้ำหน่อย " ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้ได้ยินจึงเดินเอาน้ำไปให้ฟาง
" อ้ะ..." ป๊อปปี้ยื่นแก้วน้ำให้ฟางฟางรับมาดื่ม " นะ...นาย ! นายมาทำอะไรที่นี่ ? แล้วที่นี่ที่ไหน ? " ฟางถามอย่างตกใจ " นี่..เทอป่วยอยู่น้ะพักผ่อนซะแล้วทุกอย่างจะดีเอง " ป๊อปปี้พูดพลางจับไหล่มนของฟางก่อนจะออกแรงดันฟางให้นอนราบลงกับเตียง
ฟางยอมหลับลงอย่างที่ป๊อปปี้บอกเทอรู้สึกอุ่นใจที่มีเขาอย่างบอกไม่ถูก " ฝันดีครับ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะบรรจงจูบที่หน้าผากมนสวยก่อนจะเดินไปนอนที่โซฟาก่อนจะหลับไป......
_________________________________________________________________________________
พี่ฟางน่าสงสาร
มาอัพให้แล้วน้าาาาา
ขอโทดน้าเด่วนี้ไม่ค่อยอัพเลยเด่วจะทยอยอัพให้น้าาา
เม้นเยอะๆติชมเต็มที่เลยน้าา
สนุกไม่สนุกก้อบอกกันน้าาา
วันนี้ก้อ...ฝันดีน้ารีดเตอร์ทุกคนนนนนนน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ