เลขาสุดเฉิ่มกับท่านประธานหน้าสวย >nc!!<

9.6

เขียนโดย namtannp

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.31 น.

  11 chapter
  62 วิจารณ์
  155.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 21.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ดูแล :)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 "ฮึก ฮือ"

หญิงสาวออกมานั่งกอดเข่าอยู่ที่ห้องน้ำของคอนโดชายหนุ่มที่มีฝักบัวเปิดน้ำไว้ เธอคิดว่า นี่เขาเห็นเธอเป็นเพียงแค่คู่นอนเท่านั้นเองเหรอ ? เธอเสียไปแล้วความบริสุทธิ์ที่อุตส่าห์จะเก็บไว้ไปคนที่รักแต่ก็เสียมันไป เอามันกลับคืนมาไม่ได้อีกแล้ว แล้วเธอก็เสียตัวให้กับคนที่เธอเจอกันครั้งแรกและเธอคิดว่ามันจะเป็นแค่ครั้งเดียวแต่ความคิดนั้นก็ต้องกลายเป็นแค่ความคิดเมื่อ 
"แก้วๆ"
"นายจะตามฉันมาทำไมไปหาคู่นอนคนใหม่ของนายสิ่ และฉันจะลาออกจากการเป็นเลขานาย พอเลยอย่ามายุ่งกับฉันนะ!!" หญิงสาวพูดทั้งน้ำตา ทั้งขูดเนื้อตัวเองจนเป็นรอยแดงแถมยังมีรอยแดงที่ชายหนุ่มทำไว้เมื่อรืนก็ทำให้มันแดงขึ้นไปอีก
"อ่ะ เอ่อ.." ชายหนุ่มเมื่อเห็นหญิงสาวก็อดสงสารไม่ได้นี่เขาทำเธอแรงไปรึเปล่า
"เห้ยแก้วว!!"ที่ชายหนุ่มร้องเพราะว่าหญิงสาวเป็นลมไปแล้ว...ชายหนุ่มจึงอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาบนห้องของตัวเอง 
"เห้อออ ฉันขอโทษนะ ฉันแท้ๆเลย เป็นเพราะฉันแท้ๆ" หลังจากที่ชายหนุ่มพูดโทษตนเองอยู่นานจึงลืมไปว่าเดี๋ยวหญิงสาวจะป่วยซะก่อนจึงจะเช็ดตัวให้เธอ แต่ชายหนุ่มก็พึ่งสังเกตุว่าเสื้อของหญิงสาวที่บางแล้วโดนน้ำเข้าไปอีกมันก็ยิ่งทำให้เห็นเหมือนเธอใส่แค่ชุดชั้นใน -.,- 
"เห้ย ไอโมะมาหื่นตอนนี้ไม่ได้นะเว้ยเธอป่วยอยู่ๆ" จากนั้นชายหนุ่มจึงเช็ดตัวหญิงสาวไม่วายยังแอบจับนู่นจับนี้บ้าง -.,- อยากเกิดมาน่าจับเองช่วยไม่ได้..ช่ายหนุ่มคิดในใจ และชายหนุ่มก็เปลี่ยนเสื้อให้เธอเป็นเสื้อหนาแขนขาวกางเกงขายาว และคอยเช็ดตัวอยู่เรื่อยๆพลางทำอาหารไปด้วยเผื่อหญิงสาวตื่นขึ้นมาจะได้ทาน
"อ๊ายยยยย"
ชายหนุ่มที่ทำอาหารอยู่ได้ยินเสียงกรี้ดของหญิงสาวก็รีบวิ่งเข้ามาดูก็เห็นข้าวของกระจัดกระจาดเต็มพื้น
"ธะ เธอเป็นอะไร"
"ฉันจะกลับบ้าน"หญิงสาวพูดเสียงเย็นชาพร้อมกับเตรียมจะลุกขึ้นแต่ก็,..
ฟุบบ!!
"แก้วๆ โธ่เว้ย" เธอเป็นลมไปอีกแล้ว ชายหนุ่มก็ได้แต่มองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ ตอนนี้เขาทำอาหารเสร็จแล้ว อยากให้เธอตื่นขึ้นมาทานอาหารที่เขาตั้งใจทำสุดฝีมือจัง ชายหนุ่มคิด
"อื้ออ"
"ตื่นแล้วเหรอ ? กินข้าวหน่อยนะแก้ว ฉันทำเอาไว้ให้สุดฝีมือเลยนะกินหน่อยๆ :)"ชายหนุ่มพูดเสียงอ่อนโยนเพียงอยากให้เธอหายโกรธเขาที่เขาทำกับเธออย่างงั้นไปเขาอยากขอโทษ แต่สิ่งที่เขาได้กลับมาคือ..
"ไม่!!! ฉันไม่กินอะไรทั้งนั้นฉันจะกลับบ้าน ฮึกพ่อแม่..."หญิงสาวพูดพร้อมกับปัดจานข้าวออกจนตกแตก 
" แก้วไม่เหลืออะไรแล้ว แก้วไม่เหลืออะไรแล้วจริงๆ แก้วโดนคนที่เป็นเจ้านายทำลายความบริสุทธิ์เพียงเพราะคิดว่าแก้วเป็นผู้หญิงขายบริการ แก้วไม่เหลืออะไรแล้ว แก้วๆๆ...อื้อ" หญิงสาวโดนชายหนุ่มจูบตัดบทเพียงเพราะเขาไม่อยากฟังความเลวที่เขาทำไว้ยิ่งพูดไม่ใช่หญิงสาวคนเดียวที่เจ็บชายหนุ่มก็เจ็บ เจ็บที่ทำร้ายชีวิตของผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ได้ลงคอ ตอนที่เขาจูบเธอ เธอไม่จูบตอบเขาเลยสักนิดแถมยังทุบตีเขาแต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้อยู่ดี เธอก็ได้แต่ยืนนิ่งๆรอเวลาผ่านไป...จากนั้นชายหนุ่มก็ถอนจูบออกอย่างเสียดายเนื่องจากหญิงสาวเริ่มไม่มีอากาศหายใจ 
"เพี้ยะ!!" เธอตบเขาด้วยความโมโหที่มาฉวยโอกาสเธอ
"แก้วฉัน..."
"อะไร ? ฮึก คุณมันก็ดีแต่ใช้กำลัง ไอคนบ้า ไอๆๆ..."หญิงสาวก็ได้แต่ด่าทอชายหนุ่ม แต่ก็โดนชายหนุ่มตัดบทไปเสียก่อน
"ฉันจะบอกว่าฉันขอโทษ ฉันไม่คิดว่าจะเป็นอย่างงี้ ฉันขอโทษ ต่อไปนี้ฉันจะดูแลเธอเองโอเคไหม ?"
"คุณมันไม่จริงใจ พูดไปก็แค่นั้น ฮึก" เธอพูดทั้งน้ำตา หญิงสาวไม่อยากเจ็บ เธอไม่อยากให้เค้าคิดเพียงสงสารเธอ แล้วมาทิ้งเธอในภายหลัง เธอไม่ต้องการ ไม่ต้องการเพียงความสงสาร 
"ไม่ ฉันพูดจริง โอเคมั้ยเลิกร้องไห้ซะนะคนดี :)"ชายหนุ่มกอดปลอบหญิงสาว และยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน ได้ผลเธอหยุดร้องไห้
"แต่...

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา