เลขาสุดเฉิ่มกับท่านประธานหน้าสวย >nc!!<
9.6
เขียนโดย namtannp
วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.31 น.
11 chapter
62 วิจารณ์
155.06K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 21.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) รู้ความจริง!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าของอีกวันนึง..
ก็อก ก็อก ก็อก
"โว้ยเคาะไรนักหนาว่ะคนจะหลับจะนอน -.-"
ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก
"เออๆ ไปแล้วโว้ยยย"
ร่างสูงลุกออกจากที่นอนและไม่ลืมที่จะหยิบบ็อกเซ่อร์มาใส่และเดินไปเปิดประตูให้คนที่มาขัดจังหวะการนอนของเค้า
"ดีไอโมะ เมื่อคืนกูขอโทษนะเว่ยย ToT แล้วไมมึงไม่รับโทศัพท์กูว่ะ ?"
"ขอโทษเรื่องอะไรของมึงว่ะ ?"
"เอ๊า ก็กูหาสาวมาให้มึงไม่ได้ไงปกติกูคิดว่ามึงจะโทรมาด่ากูซะอีก เล่นปิดโทรศัพท์ซะ"
"เห้ยๆ!!มึงพูดว่าอะไรนะ?"
แล้วชายหนุ่มก็ทำท่าคิดเรื่องเมื่อวาน
"เห้ย!!!!ไม่ได้การล่ะ มึงกลับไปก่อนไปไอเขื่อน"
แล้วเพื่อนของชายหนุ่มก็กลับไปอย่างงงๆ(อีกแล้ว) หลังจากนั้นชายหนุ่มก็เข้ามาในห้องนอนก็เจอหญิงสาวที่นอนหลับไม่รู้เรื่องแว่นเธอหลุดหายไปตอนไหนก็ไม่รู้ ยัยนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ชายหนุ่มคิดในใจ
"นี่เธอๆๆ"
ชายหนุ่มขึ้นไปนั่งบนเตียงและปลุกเรียกหญิงสาวให้ตื่น
"คะๆ คุณเป็นใคร ? แล้วคุณขึ้นมานั่งบะๆ บนเตียงฉันได้ยังไงค่ะ ?
หญิงสาวพูดติดๆขัดๆ หรี่ตามองเพราะเธอมองเขาไม่ค่อยชัด ที่ถามชายหนุ่มไปอย่างงั้นเพราะว่าเธอคิดว่าชายหนุ่มเข้ามาในห้องของเธอ
"บ้าเหรอ ? เธออยู่ในห้องของฉันนะ"
หญิงสาวเริ่มคิด คิดเรื่องเมื่อวานและเธอก็ร้องออกมา
"อ๊ากกกกก อีตาบ้าออกไปนะ"
เธอปาหมอนออกไปแต่ไม่โดนเขาเลยสักนิดชายหนุ่มจึงเข้ามารวบแขนเธอ
"นี่!หยุดนะหรืออยากโดนแบบเม่ือคืนอีกรอบ"
"....."
"เธอเป็นใคร ? ทำไมเมื่อวานถึงมาที่ห้องของฉันได้"
"ฉันขอแว่นตาฉันก่อนได้ไหม ?"
"ฉันจะรู้ไหมหล่ะว่ามันอยู่ไหน สงสัยจะเป็นตอนที่ฉันกับเธอ..."ชายหนุ่มหยุดพูดไปเพื่อที่จะให้หญิงสาวคิด
"อ๊ากกก นายนี่หยุดเลยนะนายพรากเว่อร์จิ้นฉันไป ToT ไม่รู้ก็หาให้ฉันหน่อยสิ่"
"เคๆ อ่ะเจอแล้ว"
"ขอบใจ"หญิงสาวหยิบแว่นตามาใส่เพื่อให้แน่ใจว่าใช่คนที่เธอคิดรึเปล่า ถ้าใช่ก็ซวยย T__T
"เฮ้ยยย!! ท่านประธานจริงๆด้วย TwT"
"อะไรของเธอ?ตกลงเธอเป็นใคร?มาจากไหน?ลูกเต้าเหล่าใครห้ะ!?!"
"เอ่ออ คือๆ ฉะๆ ฉันเป็นเลขาของคุณชื่อแก้วค่ะ!" หญิงสาวพูดไปหลบหน้าชายหนุ่มไป
"ห้ะ!!!เลขา แล้วทำไมเธอไม่บอกฉันน"
"ก็คุณไม่เปิดโอกาสให้ฉันพูดเลยนิ่ค่ะ"
"เออๆเรื่องมันผ่านไปแล้วก็ช่างเดี๋ยวไว้จะมาบริการใหม่นะยัยเลขาสุดเฉิ่ม"
"นี่ไอ้ เอ่อ ค่ะๆ"
"กลับไปได้แล้ว"
"แต่..."
"หรืออยากจะโดนอีกห้ะ ?"
"แต่คุณฉีกเสื้อฉันไปแล้วหนิ่ค่ะแล้วฉันจะกลับยังไงค่ะท่านประธาน ? ToT"
"เออว่ะ เอางี้ใส่ชุดฉันไปก่อนแล้วรีบกลับไปซะ"
"ค่ะ TwT "หญิงสาวหยิบเสื้อแขนยาวสีขาวบางและกางเกงขาสั้นของชายหนุ่มมาใส่
"นี่เธอใส่เสื้อหนาๆกางเกงขายาวๆไม่ได้ไง๊ ?"
"นี่ท่านประธานนนนนค่ะเมืองไทยมันร้อนนะค่ะจะให้ใส่ไปขั้วโลกเหนือเหรอค่ะะะ ?"
"เออๆ อยากใส่ก็ใส่ไปโดนโจรแถวบ้านมันปล้ำเอาไม่รู้ด้วย"
"คงมีแต่โจรแถวนี้แหล่ะค่ะ"
"นี่ เลิกแขวะฉันแล้วไปได้สักทีน่ารำคาญ ส่วนนี่เงิน"
ชายหนุ่มวางเงินก้อนโตตรงหน้าหญิงสาวเธอเห็นแล้วแทบอยากจะร้องไห้ นี่เธอเป็นได้แค่นี้สำหรับเค้าเองเหรอ ? "คู่นอน"เท่านี้เองงั้นเหรอ ? เหอะ
"ฉันไม่เอาหรอกค่ะ คุณเก็บไว้ให้คู่นอนคนต่อไปของคุณดีกว่าค่ะ..."
หญิงสาวพูดแค่นั้นแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องของชายหนุ่ม
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ถูกต้องนะค้าบบบ แก้วนั่นเองง 5555 ไม่หนุกก็บอกได้น้า จะได้เลิกแต่ง 5555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ