พี่น้องวุ่นวาย... กับลูกชายของเพื่อนแม่
9.1
25) สวนสนุก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"พี่ฟ้าให้บัตรสวนสนุกมาแล้วทำไมต้องมากับพี่ด้วยล่ะคะ"แก้วถามดีโอที่ลากตัวเองมาที่สวนสนุก
เพราะนัดโดนัทไว้ และคนที่จะมาด้วยน่ะไม่ใช่ใครที่ไหน คุณพ่อโทโมะของโดนัทนี่เอง
"ก็เพราะพี่สนิทกับครอบครัวนั้นที่สุดไง จะให้ชวนพี่เฟย์..เจ๊แกคงจับผมลงชักโครกแน่ๆ แล้วถ้าไป
กับ พี่ฟ้า..รายนั้นก็โหดใช่ย่อย มากับพี่แก้วเนี่ยแหละดีแล้ว พี่แก้วใจดี"ดีโอสรุปให้แก้วฟัง
"แต่พี่มีงานที่ร้านดอกไม้นะคะ แล้วพี่ก็ไม่ถูกกับคุณพ่อของน้องโดนัทด้วย"แก้วพูดแล้วมองนาฬิกา
"เห็นครั้งก่อนยังโอบเอว เรียกที่รักกันอยู่เลย"ดีโอพูด
"ดีโอ! พี่แก้วสวัสดีค่ะ"โดนัทรีบวิ่งมาหาดีโอกับแก้ว
"ไงโดนัท สวัสดีครับลุง"ดีโอสวัสดีโทโมะอย่างงามๆ
"อุ๊บ!"แก้วแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่เมื่อเห็นโทโมะหน้าเสียเมื่อได้ยินคำว่าลุง
"หัวเราะอะไรของเธอ.. เอ่อ..วันหลังเรียกฉันว่าน้าหรือพี่ดีกว่านะ^^"โทโมะยิ้มเจื่อนๆให้ดีโอ
"ไปกันเถอะดีโอ เราอยากเล่นแล้ว"โดนัทเอามือมาจับมือของดีโอไว้
"ไป"แล้วดีโอกับโดนัทก็วิ่งไปเล่นของเล่นชิ้นแรก นั่นคือบ้านผีสิง
"ไปค่ะคุณพ่อ ไปค่ะพี่แก้ว"โดนัทกวักมือเรียกสองคน
"รู้มั้ย เธอหน้าเหมือนใครบางคนที่ฉันรู้จัก เข้ามาสิ"โทโมะจับมือแก้วแล้วลากเข้าไป
"คนรู้จักที่นายหมายถึงชื่ออะไร กิ่งหรือเปล่า?"แก้วถาม
"ใช่.. แล้วเขาก็เป็นแม่ของโดนัท"โทโมะพูด
"แม่..โดนัท.. พี่กิ่งแต่งงานแล้ว... แล้วนายรู้มั้ย กิ่งแต่งกับใคร กิ่งอยู่ที่ไหน พาฉันไปหาได้มั้ย
หลังจากเสร็จงานนี้"แก้วถามโทโมะก่อนที่จะ"กรี๊ดดดด!"
"พวกเจ้าไปต่อได้แล้ว ฮ่าๆๆๆ!"ผีตัวใดตัวหนึ่งซัดแขนปลอมมาหาแก้วกับโทโมะ
"ไปเถอะ"โทโมะจูงมือแก้วต่อไป
"แล้วเรื่องพี่กิ่งล่ะ?"
"พี่เธอไม่ได้แต่งงาน แต่ถูกไอ้นักธุรกิจจองหองลักพาตัวไป พอกิ่งถูกไอ้หมอนั่นทิ้ง ก็รู้ตัวว่าตัวเอง
ท้อง ฉันกับกิ่งเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยม กิ่งชอบเล่าถึงเรื่องน้องสาวฝาแฝดของเธอพร้อมเอารูป
มาให้ดู นั่นแหละความน่ารักของกิ่ง ฉันแอบรักกิ่งมานานมาก เกิดเหตุการณ์ครั้งนี้ฉันแทบช็อค
จนถึงวันที่กิ่งคลอดโดนัทออกมา กิ่งขอช่วยให้ฉันหาน้องสาวฝาแฝดแล้วบอกให้ฉันบอกน้องสาว
ของกิ่งว่าโดนัทคือหลานแท้ๆของเธอ ฉันรู้ว่าพี่เธออยู่ไหน ฉันพาเธอไปหากิ่งได้.. แต่มีข้อแม้"โท
โมะพูด
"ข้อแม้..? อะไร"
"เธอต้องช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้โดนัท อย่างน้อยก็ตอนนี้ ให้เขารู้สึกมีกิ่งอยู่ข้างๆเขาอยู่ตลอดเวลา
อย่างน้อยก็แค่ตอนนี้ ฉันสงสารลูก โดนัทเขาต้องการแม่"โทโมะพูดแววตาเริ่มเศร้าลง
"จะให้ฉันปลอมตัวเป็นกิ่งหรอ?"แก้วถาม
"เปล่าหรอก เธอก็คือเธอ เธอก็คือแก้วไม่ใช่กิ่ง แค่เธอช่วยมามาพูดคุยกับโดนัทบ่อยๆก็พอ"โทโมะ
พูด"โดนัทเขาเข้าใจว่าเธอเป็นแม่ของเค้าแล้วล่ะตอนนี้"[ได้ข่าวว่านายเองไม่ใช่เรอะ! ที่ไปพูด
กรอกหูโดนัทว่าแก้วเป็นแม่:ไรเตอร์][เงียบไปเลย!:โทโมะ]
"แล้วโดนัทรู้หรือเปล่าว่านายไม่ใช่พ่อแท้ๆของเธอ"
"ไม่รู้หรอก เพราะคำสุดท้ายของการจากไปของกิ่งคือ.. ฝากให้ฉันดูแลโดนัท และหาตัวน้องสาว
ฝาแฝด"โทโมะหยิบภาพของเด็กผู้หญิงสองคนให้แก้ว
"พี่กิ่ง.. จริงๆด้วย..แก้วจะไม่อยู่ตัวคนเดียวอีกแล้ว แก้วจะได้เจอพี่กิ่งแล้ว แถมแก้วได้อยู่กับ
หลาน"แก้วเพ้อ ผีกี่ตัวกี่ตนมาหลอกแก้วก็ไม่สนใจ แก้วกอดรูปภาพนั้นแน่ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าที่เอว
มีมือของใครโอบอยู่
"คุณพ่อคะ ออกมาช้าจังเลยอ่ะ"โดนัทพูดแล้วเดินไปจับมือแก้ว"ไปกันเถอะค่ะ พี่แก้วคะ โดนัท
อยากไปทานไอศกรีมจังเลย"
"ค่ะๆ ไปทานกัน"แก้วอุ้มโดนัทขึ้นแล้วพาเดิน
"เค้าไปซี้กันตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ-_-! สนิทกันผมเลยแห้ว!"ดีโอเดินล้วงกระเป๋าตามไป
"ฉันก็ด้วย"โทโมะก็เดินล้วงกระเป๋าจามไปอีกคน
ร้านไอศกรีม
"โดนัทเอาไอศกรีมรสอะไรคะ"แก้วถาม
"สตอเบอรี่ค่ะ"โดนัทยิ้ม
"แล้วพวกนายเอาอะไร"แก้วหันมาถามดีโอกับโทโมะ
"มะ..ไม่เป็นไร ผมไม่หิว.."ดีโอยิ้มแก้มปริเกินหน้าเกินตา
"ฉันไม่หิวน่ะ"โทโมะพูด
"อ๋อ... อืม เอาไอสกรีมรสสตอเบอรี่2ถ้วยค่ะ"แก้วสั่ง"พวกนายไม่ทานอะไรแน่นะ"
"ไม่ล่ะ"โทโมะพูด
"ไอศกรีมรสสตอเบอรี่2ได้แล้วค่ะ"พนักงานเอาไอศกรีม2ถ้วยมาเสิร์ฟ
"ขอบคุณค่ะ ง่ำ!"โดนัทยัดไอศกรีมเข้าปากจนเลอะปากไปหมด
"เลอะหมดแล้ว ค่อยๆทานสิคะ"แก้วเอาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ามาเช็ดปากให้โดนัท
"ขอบคุณค่ะ"โดนัทพูดแล้วกินต่อ'เหมือนจริงๆ เหมือนกันมาก เหมือนกิ่งกลับมาหาผมเลยล่ะ'
09/10/2013
[Merin_zZ]
เพราะนัดโดนัทไว้ และคนที่จะมาด้วยน่ะไม่ใช่ใครที่ไหน คุณพ่อโทโมะของโดนัทนี่เอง
"ก็เพราะพี่สนิทกับครอบครัวนั้นที่สุดไง จะให้ชวนพี่เฟย์..เจ๊แกคงจับผมลงชักโครกแน่ๆ แล้วถ้าไป
กับ พี่ฟ้า..รายนั้นก็โหดใช่ย่อย มากับพี่แก้วเนี่ยแหละดีแล้ว พี่แก้วใจดี"ดีโอสรุปให้แก้วฟัง
"แต่พี่มีงานที่ร้านดอกไม้นะคะ แล้วพี่ก็ไม่ถูกกับคุณพ่อของน้องโดนัทด้วย"แก้วพูดแล้วมองนาฬิกา
"เห็นครั้งก่อนยังโอบเอว เรียกที่รักกันอยู่เลย"ดีโอพูด
"ดีโอ! พี่แก้วสวัสดีค่ะ"โดนัทรีบวิ่งมาหาดีโอกับแก้ว
"ไงโดนัท สวัสดีครับลุง"ดีโอสวัสดีโทโมะอย่างงามๆ
"อุ๊บ!"แก้วแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่เมื่อเห็นโทโมะหน้าเสียเมื่อได้ยินคำว่าลุง
"หัวเราะอะไรของเธอ.. เอ่อ..วันหลังเรียกฉันว่าน้าหรือพี่ดีกว่านะ^^"โทโมะยิ้มเจื่อนๆให้ดีโอ
"ไปกันเถอะดีโอ เราอยากเล่นแล้ว"โดนัทเอามือมาจับมือของดีโอไว้
"ไป"แล้วดีโอกับโดนัทก็วิ่งไปเล่นของเล่นชิ้นแรก นั่นคือบ้านผีสิง
"ไปค่ะคุณพ่อ ไปค่ะพี่แก้ว"โดนัทกวักมือเรียกสองคน
"รู้มั้ย เธอหน้าเหมือนใครบางคนที่ฉันรู้จัก เข้ามาสิ"โทโมะจับมือแก้วแล้วลากเข้าไป
"คนรู้จักที่นายหมายถึงชื่ออะไร กิ่งหรือเปล่า?"แก้วถาม
"ใช่.. แล้วเขาก็เป็นแม่ของโดนัท"โทโมะพูด
"แม่..โดนัท.. พี่กิ่งแต่งงานแล้ว... แล้วนายรู้มั้ย กิ่งแต่งกับใคร กิ่งอยู่ที่ไหน พาฉันไปหาได้มั้ย
หลังจากเสร็จงานนี้"แก้วถามโทโมะก่อนที่จะ"กรี๊ดดดด!"
"พวกเจ้าไปต่อได้แล้ว ฮ่าๆๆๆ!"ผีตัวใดตัวหนึ่งซัดแขนปลอมมาหาแก้วกับโทโมะ
"ไปเถอะ"โทโมะจูงมือแก้วต่อไป
"แล้วเรื่องพี่กิ่งล่ะ?"
"พี่เธอไม่ได้แต่งงาน แต่ถูกไอ้นักธุรกิจจองหองลักพาตัวไป พอกิ่งถูกไอ้หมอนั่นทิ้ง ก็รู้ตัวว่าตัวเอง
ท้อง ฉันกับกิ่งเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยม กิ่งชอบเล่าถึงเรื่องน้องสาวฝาแฝดของเธอพร้อมเอารูป
มาให้ดู นั่นแหละความน่ารักของกิ่ง ฉันแอบรักกิ่งมานานมาก เกิดเหตุการณ์ครั้งนี้ฉันแทบช็อค
จนถึงวันที่กิ่งคลอดโดนัทออกมา กิ่งขอช่วยให้ฉันหาน้องสาวฝาแฝดแล้วบอกให้ฉันบอกน้องสาว
ของกิ่งว่าโดนัทคือหลานแท้ๆของเธอ ฉันรู้ว่าพี่เธออยู่ไหน ฉันพาเธอไปหากิ่งได้.. แต่มีข้อแม้"โท
โมะพูด
"ข้อแม้..? อะไร"
"เธอต้องช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้โดนัท อย่างน้อยก็ตอนนี้ ให้เขารู้สึกมีกิ่งอยู่ข้างๆเขาอยู่ตลอดเวลา
อย่างน้อยก็แค่ตอนนี้ ฉันสงสารลูก โดนัทเขาต้องการแม่"โทโมะพูดแววตาเริ่มเศร้าลง
"จะให้ฉันปลอมตัวเป็นกิ่งหรอ?"แก้วถาม
"เปล่าหรอก เธอก็คือเธอ เธอก็คือแก้วไม่ใช่กิ่ง แค่เธอช่วยมามาพูดคุยกับโดนัทบ่อยๆก็พอ"โทโมะ
พูด"โดนัทเขาเข้าใจว่าเธอเป็นแม่ของเค้าแล้วล่ะตอนนี้"[ได้ข่าวว่านายเองไม่ใช่เรอะ! ที่ไปพูด
กรอกหูโดนัทว่าแก้วเป็นแม่:ไรเตอร์][เงียบไปเลย!:โทโมะ]
"แล้วโดนัทรู้หรือเปล่าว่านายไม่ใช่พ่อแท้ๆของเธอ"
"ไม่รู้หรอก เพราะคำสุดท้ายของการจากไปของกิ่งคือ.. ฝากให้ฉันดูแลโดนัท และหาตัวน้องสาว
ฝาแฝด"โทโมะหยิบภาพของเด็กผู้หญิงสองคนให้แก้ว
"พี่กิ่ง.. จริงๆด้วย..แก้วจะไม่อยู่ตัวคนเดียวอีกแล้ว แก้วจะได้เจอพี่กิ่งแล้ว แถมแก้วได้อยู่กับ
หลาน"แก้วเพ้อ ผีกี่ตัวกี่ตนมาหลอกแก้วก็ไม่สนใจ แก้วกอดรูปภาพนั้นแน่ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าที่เอว
มีมือของใครโอบอยู่
"คุณพ่อคะ ออกมาช้าจังเลยอ่ะ"โดนัทพูดแล้วเดินไปจับมือแก้ว"ไปกันเถอะค่ะ พี่แก้วคะ โดนัท
อยากไปทานไอศกรีมจังเลย"
"ค่ะๆ ไปทานกัน"แก้วอุ้มโดนัทขึ้นแล้วพาเดิน
"เค้าไปซี้กันตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ-_-! สนิทกันผมเลยแห้ว!"ดีโอเดินล้วงกระเป๋าตามไป
"ฉันก็ด้วย"โทโมะก็เดินล้วงกระเป๋าจามไปอีกคน
ร้านไอศกรีม
"โดนัทเอาไอศกรีมรสอะไรคะ"แก้วถาม
"สตอเบอรี่ค่ะ"โดนัทยิ้ม
"แล้วพวกนายเอาอะไร"แก้วหันมาถามดีโอกับโทโมะ
"มะ..ไม่เป็นไร ผมไม่หิว.."ดีโอยิ้มแก้มปริเกินหน้าเกินตา
"ฉันไม่หิวน่ะ"โทโมะพูด
"อ๋อ... อืม เอาไอสกรีมรสสตอเบอรี่2ถ้วยค่ะ"แก้วสั่ง"พวกนายไม่ทานอะไรแน่นะ"
"ไม่ล่ะ"โทโมะพูด
"ไอศกรีมรสสตอเบอรี่2ได้แล้วค่ะ"พนักงานเอาไอศกรีม2ถ้วยมาเสิร์ฟ
"ขอบคุณค่ะ ง่ำ!"โดนัทยัดไอศกรีมเข้าปากจนเลอะปากไปหมด
"เลอะหมดแล้ว ค่อยๆทานสิคะ"แก้วเอาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ามาเช็ดปากให้โดนัท
"ขอบคุณค่ะ"โดนัทพูดแล้วกินต่อ'เหมือนจริงๆ เหมือนกันมาก เหมือนกิ่งกลับมาหาผมเลยล่ะ'
09/10/2013
[Merin_zZ]
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ