พี่น้องวุ่นวาย... กับลูกชายของเพื่อนแม่

บ้านจิระคุณ
 
"ป้าน้อมคะ ฟางขอไปพักก่อนได้มั้ยคะ ช่วงนี้ฟางเพลียๆน่ะค่ะ สงสัยจะไม่สบาย"ฟางที่กำลังช่วยป้าน้อมหั่นแครอทอยู่ใช่มือกุมขมับตัวเอง
 
"ค่ะคุณฟาง จริงๆหน้าที่นี้เป็นของป้าแต่คุณฟางอุส่าห์มาช่วย ว่าแต่คุณฟางเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ ป้าจะได้จัดยาพาหมอมาตรวจ"ป้าน้อมพูด
 
"ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ ฟางคงเพลียน่ะค่ะ นอนพักสักนิดก็คงหาย ขอบคุณนะคะป้าน้อมมากนะคะที่เป็นห่วง^^"ฟางยิ้มให้ป้าน้อม
 
"แล้วอาหารเย็นละคะ ให้ป้าเอาขึ้นไปให้มั้ยคะ"ป้าน้อมถาม
 
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฟางลงมาทานเองดีกว่า ฟางขอไปพักผ่อนก่อนนะคะ"ฟางเดินขึ้นบันไดไป
 
"อ้าว! คุณป๊อปกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ"ป้าน้อมเห็นป๊อปปี้เดินเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าทำงาน
 
"ฟางไปไหนหรอครับป้า"
 
"เพิ่งขึ้นไปข้างบนน่ะค่ะ ดูเธอน่าจะไม่สบายนะคะ คุณป๊อปไปดูเธอหน่อยดีกว่า"
 
"กลิ่นอะไรเนี่ยแรงจัง"ป๊อปปี้เอามือมาปิดจมูก
 
"แกงจืดไงคะ แรงตรงไหน-*-"ป้าน้อมเอาถ้วยแกงจืดมายื่นตรงหน้าป๊อปปี้"พูดแบบนี้ป้าเสียใจนะ"
 
"หืมม... ป้าครับ ผมขอโทษนะ แต่ผมว่ามันกลิ่นแรงจริงๆขอตัวก่อนนะครับ"แล้วป๊อปปี้ก็ขึ้นไปที่ห้อง
 
ห้องนอน
 
"อร้วกกก! แหวะๆๆ อ้วกกก"ป๊อปปี้ขึ้นมาบนห้องก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำมาอาเจียรทันที
 
"พี่ป๊อปเป็นไรป่ะคะ"ฟางได้ยินเสียงของป๊อปปี้เลยมาดู
 
"ไม่เป็นไร พี่ไม่ แหวะ เป็นไร"ป๊อปปี้พูด
 
"ไม่เป็นไรที่ไหนกันคะอาเจียรขนาดนี้ ไปหาหมอมั้ย?"ฟางยื่นกระดาษทิชชูให้ป๊อปปี้
 
"พี่ไม่รู้เป็นไรอ่ะช่วงนี้เหม็นทุกอย่างเลย อาเจียรไปหลายรอบแล้ว"ป๊อปปี้พยุงตัวเองมาล้างหน้า
 
"ไปหาหมอเถอะค่ะ เดี๋ยวฟางงพาไป"ฟางบอก
 
"ไม่เป็นไรหรอก ฟางไม่สบายนี่นา พักผ่อนเถอะ^^ สงสัยเป็นโรคกระเพาะน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับที่รัก"ป๊อปปี้ลูบหัวฟางแล้วหอมแก้ม1ที
 
"ค่ะ งั้นฟางนอนก่อนนะคะ พี่ป๊อปลงไปทานข้าวก่อนเลยก็ได้นะคะ"ฟางพูด
 
"พี่คงทานอะไรไม่ลงอ่ะนอนกับฟางดีกว่าเดี๋ยวฟางหงาววว"ป๊อปปี้ทิ้งตัวนอนบนเตียงแล้วกอดฟางไว้แน่แล้วทั้งคู่ก็หลับไป
 
........
 
ดาดฟ้าตึกร้างที่ปิดไปแล้วในมหา'ลัย
 
หญิงสาวในชุดมหา'ลัยคนหนึ่งกำลังตั้งหน้าตั้งตาพิมพิมพ์รายงานส่งครูอย่างรีบเร่ง
 
"อยู่นี่เอง หาตั้งนาน"ต้นเสียงถือไอศกรีมมาสองกรวย
 
"นาย.. มาได้ไง ฉันไม่มีเวลามาทะเลาะกับนายหรอกนะ!"ฟ้าพูดแล้วตัวเองก็หยุดพิมพ์ไป
 
"ไม่ได้จะมาชวนทะเลาะสักหน่อย ก็ทำงานไปดิ"โซ่นั่งลงข้างฟ้า"เป็นอะไรไป ไมไม่พิมพ์ต่อ"
 
"นายเรียนสายเดียวกับฉันใช่ปะ"ฟ้าถาม
 
"ใช่..ฉันเรียนสายเดียวกับเธอ ฉันอยู่ปีสอง เธออยู่ปีหนึ่ง ฉันโตกว่าเธอหนึ่งปี แต่เธอชอบเรียกฉันว่า นาย ไอ้โซ่ ไอ้ตี๋ตลอด จริงๆเธอควรจะเคารพฉันกวะ.."
 
"ทำงานให้ฉันหน่อยสิ"ฟ้าวางโน้ตบุ๊คสีชมพูบนตักโซ่
 
"งานตัวเองก็ทำเองสิ"โซ่พูด
 
"ทำไม่เป็น นะๆๆ"
 
"ก็ได้ แต่มีข้อแม้"โซ่มองฟ้า
 
"รู้มั้ยฉันเกลียดคำว่าแต่ที่สุดในโลก ว่ามาข้อแม้อะไร"ฟ้าถาม
 
"เมื่อเธอลงประกวดMISSDEMOแล้ว แน่นอนต้องมีคนมาจีบเธอแน่ๆ"
 
"ก็ดีดิ มีคนรักดีกว่าคนเกลียด"
 
"แต่เธอห้ามสนใจผู้ชายที่มาจีบเธอเลยสักคน"โซ่พูด
 
"ฮะ?? นี่มันพรากความรักของฉันเลยนะเว้ย! เอาเถอะๆ ยังไงฉันก็ไม่สนใจใครอยู่แล้ว"ฟ้าพูด
 
"สอง"โซ่พูด
 
"มีสองอีก"ฟ้าทำหน้าตูดใส่โซ่
 
"เธอต้องพูดจาดีๆกับฉัน เว้ย วะ อะไรแบบนี่ห้ามใช้ ฉันสงวนให้แต่คำว่านายเท่านั้น ระัหว่างที่ฉันทำงานให้เธอ เธอต้องป้อนไอศกรีมให้ฉันด้วย อีกอันนึงของเธอ ฉันไม่วางยาถ่ายไว้หรอกกินได้ โอเคนะ"โซ่พูด
 
"เออๆ โอเค"ฟ้าพูด
 
"ฉันสงวนให้คำว่านายเท่านั้น"โซ่ย้ำเมื่อได้ยินคำว่าเออ
 
"ค่ะๆ โอเค ทำงานให้ฉันเร็วๆนะ เอาไอศกรีม อ้าปาก"ฟ้าเอาไอศกรีมมาจ่อตรงปากโซ่
 
"ง่ำ"โซ่กินแล้วพิมพ์งานให้ฟ้าต่อไปทั้งสองคุยกันบ้างเล็กน้อยฟ้าก็ยังคงป้อนไอศกรีมต่อไปจนงานเสร็จ
 
"ไงงานเสร็จแล้วคงจะกลับไปด่าฉันเหมือนเดิม?"โซ่พูดอย่างรู้ทัน
 
"เอาหน่าเรื่องคำพูดช่างมันเถอะ ถ้าฉันพูดดีๆกับนายมันก็ไม่ใช่ฉันอะดิ เอาเป็นว่าฉันจะเลิกเกลียดนาย10%แล้วกัน"ฟ้าพูด
 
"ไอ้10%ของเธอนี่มันเต็มเท่าไหร่?"
 
"ร้อย ฮ่าๆ"ฟ้ายิ้มให้โซ่ก่อนจะเขย่งแล้วโอบไหล่เหมือนเพื่อน"ยังไงฉันก็จะนับนายเป็นเพื่อนแล้วกันขอบคุณที่ทำงานให้ ไปกลับกัน"ฟ้าเก็บโน้ตบุ๊คแล้วมาเดินข้างโซ่
 
"กลับกัน??"โซ่ขมวดคิ้วนิดๆ
 
"กลับด้วย ฉันไม่อยากเปลืองค่าแท๊กซี่ ไหนๆเราก็เป็นเพื่อนกันแล้ว"ฟ้าพูด
 
"แล้วค่าน้ำมันฉัน?"
 
"เฮ้ยย..เพื่อนช่วยเพื่อนแค่นี้ไม่ได้ไง?"
 
"อืมๆ ไปเก็บของเสร็จแล้วใช่ป่ะ เดี๋ยวพี่พาไปแว๊นนะน้อง"โซ่พูด
 
"ไปเลยค่ะพี่"แล้วฟ้าก็เล่นตามโซ่
 
ทั้งสองเดินลงจากดาดฟ้าตึกร้างในมหา'วิทยาลัยแล้วตรงดิ่งกลับบ้านทันที
 
23/09/2013
 
[Merin_zZ]
 
เม้นหายOoO! ไม่มีใครสนใจฟิคเรื่องนี้แล้วหรอ??? ไม่ถึง3เม้นไม่อัพแน่ บ่องตง! จะอ้วกอะวันนี้ไรเตอร์กินโจ๊กบูด มันก็เปรี้ยวๆนิดนึงนะ อ้วกกกก!