พี่น้องวุ่นวาย... กับลูกชายของเพื่อนแม่

วันต่อมา
 
ห้องทำงาน(ที่บ้านจิระคุณ)
 
ก๊อกๆ!
 
"ประตูไม่ได้ล๊อคครับ"คนที่นั่งอยู่หน้าจอคอมพูด
 
แอ๊ดด!!
 
"ยัยแสบ! อย่าเข้ามานะ"โทโมะลุกขึ้นแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งถอยออกจากโต๊ะทำงานประมาณ4เมตร ทันทีที่ผู้หญิงผมยาวเลยบ่ามานิดๆถือช่อดอกไม้อยู่กำลังเดินเข้ามา
 
"เฮ้! นี่คำทักทายของนายเรอะ!"แก้ววางช่อดอกไม้ลงบนโต๊ะทำงานโทโมะแรงๆ ใช่แล้วล่ะ จะเป็นใครไปได้นอกจากคนที่ทำร้ายเขาเมื่อวาน วันนี้แก้วใส่ชุดเดรสกระโปรงสั้นแขนกุดสีครีม ดูหวานและน่ารัก ผิดกับอารมณ์ตอนนี้ที่เธอกำลังมีอยู่เพราะคำทักทายของผู้ชายตรงหน้า'อุส่าห์มาขอโทษ ดูคำพูดคำจาสิเดี๋ยวฟาดเข้าอีกครั้งดีมั๊ยเนี่ย!'แก้วคิด
 
'ก็เธออ่ะ.. มาทำร้ายฉันก่อนทำไม ครั้งนั้นฉันไม่ได้ลวนลามพี่เธอนะ ก็น้องสาวเธอจะมาฆ่าน้องชายฉัน เป็นเธอ..เธอจะไม่ปกป้องหรอ น้องฉันทั้งคนนะ ถึงแม้มันจะนิสัยเหมือนอุจจาระสุนัขท้องเสียก็เหอะ"โทโมะร่ายยาว
 
"ก็ฉันจะมาขอโทษนายนี่ไง"แก้วหยิบช่อดอกไม้ขึ้นมาแล้วยื่นกระเช้าให้"ฉัน.. ขอโทษนะ"
 
"ผีเข้าปะเนี่ย"โทโมะเขยิบเข้ามาอย่างหวาดๆแล้วมองช่อดอกไม้"เธอแอบใส่อะไรไปปในดอกไม้หรือเปล่า"
 
"อะไรอีก! เมื่อไหร่นายจะเลิกมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นสักที ทำอย่างกับกลัวฉันจะแคว๊กตับนายมากินเล่นอย่างงั้นแหละ"แก้วโยนดอกไม้เข้ามือโทโมะ
 
"ก็เธอชอบขึ้นเสียงกับฉันนี่ จะไม่ให้ฉันคิดแบบนั้นได้ไง"โทโมะยิ่งตัวสั่นเข้าไปใหญ่ จริงๆโทโมะไม่ใช่คนแบบนี้หรอก แต่เพราะอะไรนะทำให้หนุ่มเย็นชาคนนี้เปลี่ยนไป??
 
"ฉันจะขึ้นเสียงกับนายอีกแน่ถ้านายไม่เลิกมองฉันแบบนั้น"แก้วพูด
 
"เอิม... นะ..นั่งลงก่อนสิ"โทโมะผายมือลงที่เก้าอี้ แล้วมองช่อดอกไม้"ดอกไม้สวยนะ เธอจัดเองหรอ"
 
"อืม นี่แค่พื้นๆ ไม่อยากจะโม้ จัดดอกไม้งานแต่งงานคนเดียว1ชั่วโมงก็เคยมาแล้ว"แก้วนั่งไขว่ห้างแล้วเอามือท้าวคางมองหน้าโทโมะ
 
"แล้วทำไมเขาถึงให้เธอทำคนเดียว แล้วทำไมให้เวลาแค่1ชั่วโมง"โทโมะถาม
 
"ก็วันนั้นน่ะสิ เด็กที่ร้านลืมบอกฉัน แล้วก็เหลือเวลาอีกแค่1ชั่วโมง30นาทีก่อนที่ฉันจะต้องขึ้นเครื่องไปหาคุณแม่รองที่ฝรั่งเศษ ฉันไม่อยากทำงานนี้ให้ผิดพลาด เลยลงมือเองภายใน1ชั่วโมง"แก้วเล่าประสบการณ์ชีวิตให้โทโมะฟัง
 
"แล้วทำไมเธอไม่ให้เด็กที่ร้านทำล่ะ"โทโมะถามต่อ
 
"ฉันเอาใจใส่ทุกงาน.. ไม่ว่าจะงานเล็กงานใหญ่ฉันฉันต้องทำงานเอง แล้วที่วันนั้นไม่มีคนช่วยก็เพราะว่า.. นั่นสิ..ทำไมวันนั้นฉันถึงไม่โทรให้คนมาช่วยนะ พลาดไปแล้วสิเรา"แก้วทำหน้าเสียดาย ทำปากเบะเอาเล็บมาจิกกัน
 
"ไม่เป็นไรน่า ครั้งหน้าคิดใหม่ได้"โทโมะให้กำลังใจแก้ว
 
"นายจะจ้างฉันหรอ"แก้วเหลือบตามองหน้าโทโมะ
 
"เฮ้ย! ตอนนี้ฉันยังไม่มีหรอก แต่ถ้ามีฉันจะจ้างเธอแน่^^"โทโมะยิ้มให้แก้ว
 
"ฮะๆ ขอบคุณ ฉันจะกลับแล้วล่ะ ไปก่อนนะ"แก้วลุกขึ้น
 
"เธอมากับอะไรน่ะ"โทโมะถาม
 
"แท๊กซี่"แก้วตอบ
 
"ฉันไปส่ง ห้ามปฏิเสธด้วย"โทโมะลากมือแก้วลงไปด้านล่าง
 
05/09/56
 
[Merin_zZ]