เลขาหน้าใสป่วนหัวใจนายตัวดี
8.6
เขียนโดย 
primlovefangpoppy
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.17 น.
37 chapter
168 วิจารณ์
59.98K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2556 18.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
37)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปลดสายบราและกางเกงด้านในของร่างบาง ร่างบางไม่น้อยหน้ารีบปลดบ๊อกเซอร์ของชายหนุ่มออกทันที...............
+
+
+
+
@7.22 น.
TOMO PAST
ผมตื่นมาในตอนเช้า(สายๆ) แล้วมองร่างเล็กที่ผมกระทำไปเมื่อคืน ดูยังไงก็น่ารักจริงๆเลยเด็กตัวเล็กของผมคนนี้ ปากแดงๆอมชมพู ใบหน้าหวานๆ ผิวขาวเนียน นึกแล้วก็อยากย้อนกลับไปให้เป็นเมื่อคืน แม่คุณเล่นซะผมหมดแรงเลย ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าเด็กคนนี้ไม่ได้น่ารักอย่างเดียว เก่งด้วย ใครสอนก็ไม่รู้น่ะ สุดยอดจริงๆ ผมอยากให้ถึงวันแต่งเร็วๆผมจะได้แสดงความเป็นเจ้าของ ของเธอได้อย่างเต็มรูปแบบ ถ้าแต่งงานแล้ว ยังมีใครมายุ่ง ผมจะตะโกนออกไปเลยว่า 'คนเนี้ยเมียผม'
"อืม~ โทโมะเช้าแล้วหรอ" เสียงแก้วเอ่ยถามอย่างงัวเงียพร้อมกับเอามือขยี้ตาเล็กน้อย ดูสิ เหมือนเด็กไม่มีผิดเลย
"ครับ แก้วจะกินข้าวเลยมั้ย"
"ไม่อาววววววว แก้วจานอนนนนนนน" แก้วพูดแล้วล้มตัวลงไปนอนต่อโดยไม่ลืมลากผมลงไปนอนด้วย คนตัวเล็กกอดผมแล้วหลับตาพริ้ม หาเรื่องเจ็บตัวแท้เลยน่ะแก้วใจ ถ้าห้ามใจไม่ไหวขึ้นมา ก็อย่าว่ากันน่ะ(หื่น)
"ครับๆ นอนๆ"
+
+
+
+
12.34น.
''แก้วตื่นไปทานเข้าก่อนดีกว่ามั้ยครับเดี๋ยวค่อยมานอนต่อ เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะเอาน่ะ"ผมปลุกยัยตัวเล็กในอ้อมกอดก่อนจะหอมแก้มฟอดใหญ่เพื่อเป็นการปลุกยัยตัวเล็ก
"ก็ได้ค่ะ ชิ~'' คนตัวเล็กพูดออกเสียงงอนนิดหน่อยที่ผมมาปลุกเธอ
"กินข้าวเสร็จแล้วจะให้นอนทั้งวันเลย โอเคน่ะครับ"
อีกเรื่องเป็นไง อย่าลืมเม้นกันนร้า สั้นๆ ง่วง
ม่ายเม้นม่ายอัพ อิอิ
+
+
+
+
@7.22 น.
TOMO PAST
ผมตื่นมาในตอนเช้า(สายๆ) แล้วมองร่างเล็กที่ผมกระทำไปเมื่อคืน ดูยังไงก็น่ารักจริงๆเลยเด็กตัวเล็กของผมคนนี้ ปากแดงๆอมชมพู ใบหน้าหวานๆ ผิวขาวเนียน นึกแล้วก็อยากย้อนกลับไปให้เป็นเมื่อคืน แม่คุณเล่นซะผมหมดแรงเลย ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าเด็กคนนี้ไม่ได้น่ารักอย่างเดียว เก่งด้วย ใครสอนก็ไม่รู้น่ะ สุดยอดจริงๆ ผมอยากให้ถึงวันแต่งเร็วๆผมจะได้แสดงความเป็นเจ้าของ ของเธอได้อย่างเต็มรูปแบบ ถ้าแต่งงานแล้ว ยังมีใครมายุ่ง ผมจะตะโกนออกไปเลยว่า 'คนเนี้ยเมียผม'
"อืม~ โทโมะเช้าแล้วหรอ" เสียงแก้วเอ่ยถามอย่างงัวเงียพร้อมกับเอามือขยี้ตาเล็กน้อย ดูสิ เหมือนเด็กไม่มีผิดเลย
"ครับ แก้วจะกินข้าวเลยมั้ย"
"ไม่อาววววววว แก้วจานอนนนนนนน" แก้วพูดแล้วล้มตัวลงไปนอนต่อโดยไม่ลืมลากผมลงไปนอนด้วย คนตัวเล็กกอดผมแล้วหลับตาพริ้ม หาเรื่องเจ็บตัวแท้เลยน่ะแก้วใจ ถ้าห้ามใจไม่ไหวขึ้นมา ก็อย่าว่ากันน่ะ(หื่น)
"ครับๆ นอนๆ"
+
+
+
+
12.34น.
''แก้วตื่นไปทานเข้าก่อนดีกว่ามั้ยครับเดี๋ยวค่อยมานอนต่อ เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะเอาน่ะ"ผมปลุกยัยตัวเล็กในอ้อมกอดก่อนจะหอมแก้มฟอดใหญ่เพื่อเป็นการปลุกยัยตัวเล็ก
"ก็ได้ค่ะ ชิ~'' คนตัวเล็กพูดออกเสียงงอนนิดหน่อยที่ผมมาปลุกเธอ
"กินข้าวเสร็จแล้วจะให้นอนทั้งวันเลย โอเคน่ะครับ"
อีกเรื่องเป็นไง อย่าลืมเม้นกันนร้า สั้นๆ ง่วง
ม่ายเม้นม่ายอัพ อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
