เลขาหน้าใสป่วนหัวใจนายตัวดี

"โมะค่ะ"เสียงแบบนี้อย่าบอกน่ะว่า......
"เบล คุณมาทำอะไรที่นี้"
"ก็เบลเป็นแฟนโมะนี้ค่ะ ทำไมเบลจะมาไม่ได้"
"เอิ่ม......คือว่าขอขัดนิดนึงน่ะแก้วขอตัวไปเดินเล่นหน่อยน่ะ เคลียกันให้เรียบร้อยล่ะ"
"ไม่ต้องเลยแก้ว อยู่นี้แหละ"จากนั้นฉันก็ตัวปลิว(เวอร์)ไปกับแรงกระชากของใครบางคน
"โทโมะ ฉันไม่อยากมีเรื่องกับแฟนนายน้า T^T"
"ใครบอกว่าเธอว่าเบลเป็นแฟนฉัน เธอต่างหากแฟนฉันและว่าที่ภรรยาในอนาคตด้วย"ว๊ายหยาบคายเป็นภรรยานายตอนไหนย่ะ(ตอนนั้นไง-โทโมะ)(ตอนไหนอ่ะ-แก้ว)(จะให้รื้อฟื้นความจำม่ะ-โทโมะ)(เอาๆๆๆรีดเดอร์อยากอ่าน-ปริม)(ไม่เอาอ่ะ แก้วจำได้แล้ว-แก้ว)(โห่ อด-ปริม โทโมะ)พอเหอะนอกเรื่องกันไกลแล้ว
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย นังแก้วแกมีดีตรงไหนโทโมะถึงได้รักแกนัก"
"ไม่รู้อ่ะ คงจะไม่มารยาและแอ๊บไปวันๆเหมือนเธอมั้ง"ตอบตามความจริงทุกประการจริญสาบาน
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย แก แกว่าฉันหรอ"คุณเธอถามแปลก
"มีสมองป่ะล่ะ ถ้ามีก็ใช่ถ้าไม่มีก็ไม่ใช่"
"แก้วโมะว่าพอเหอะ กลับบ้านกัน"
"จะกลับแล้วหรอ ขออยู่ต่อหน่อยน้า"
"ไม่เอาเดี๋ยวเบลฆ่าตายพอดี"
"เห็นหัวกันมั้งน่ะ ฉันยังอยู่ตรงนี้"
"ถ้าฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอล่ะ" 
"โมะทำแบบนี้ได้ยังไง เบลเป็นแฟนโมะน่ะ"
"ผมบอกคุณแล้วไงว่าแฟนผมอ่ะคนนี้"โทโมะพูดแล้วชี้มาที่ฉัน อะไรอ่ะ เค้าไม่เกี่ยวน้าอย่าพาเค้าตายแบบนี้สิโทโมะ T_T
"แก แกนังแก้ว ถ้าไม่มีแกซักคนโทโมะคงสนใจฉันแน่ๆ เพราะอย่างนั้นแกควรตายซะ"เบลพูดแล้วเดินเข้ามาที่ฉันด้วยอ่ะ ทำไงดีว่ะยัยแก้ว
"ถ้าคุณแตะแก้วแม้แต่ปลายเล็บล่ะก็น่ะ คุณเตรียมตัวตายได้เลย"
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย ฝากไว้ก่อนเถอะยัยแก้ว"
"..........................................."

 
กลับมาแล้ววววววววว หายไปหลายวัน(มั้ง)คิดถึงกันป่าว(เงียบ) เบลยังตามราวีอยู่เพราะงั้นเรื่องนี้ยังไม่จบ แล้วเราเปิดตัวนางร้ายอีก4คนด้วยน้าในตอนหน้า
ม่ายเม้นม่ายอัพ โหวตได้ด้วยยิ่งดีเลย