เลขาหน้าใสป่วนหัวใจนายตัวดี
8.6
เขียนโดย primlovefangpoppy
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.17 น.
37 chapter
168 วิจารณ์
59.94K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2556 18.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความTOMO PAST
"....................."ผมเลือกที่จะเงียบดีกว่าเพราะยิ่งพูดมันก็ยิ่งจะทะเลาะกัน ผมไม่อยากทำอะไรไม่ดีกับเธอและผมก็ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้
AT TAIYANON HOME
ระหว่างทางกลับบ้านผมได้ยินแต่เสียงสะอื้นของแก้ว ผมกลัวว่าแก้วจะโกรธผมจนไม่ยกโทษให้ ผมควรจะปล่อยเรื่องนี้ไป หรือว่าจะไปขอโทษเธอดีน่ะ??
end tomo past
poppy past
มาอยู่กับผมบ้างน่ะ ตอนนี้ผมกำลังพากระต่ายน้อยกลับบ้าน ไม่น่าเชื่อน่ะว่าเรียบร้อยแบบนั้นจะกล้าแหกกดของผมออกมาเที่ยวผับแบบนี้ เดี๋ยวพ่อจับกดซะเลยนิ.....ล่อเล่นครับ ถ้าทำแบบนั้นฟางก็โกรธผมตายเลยอ่ะดิ ไม่เอาด้วยหรอก (อ้อที่แท้ก็เป็นพวกกลัวแฟนนี่เอง)
"ฟาง ถึงบ้านแล้วไปเถอะ"
"ไม่!!!"
"ฟางอย่ามางี่เง่าน่ะ"
"ใช่ ฟางงี่เง่า อย่ามายุ่งกับฟาง"
"เฮ้อ" ดูถ้าแล้วคงจะไม่ลงคงต้อง....
"ว๊ายยยย ป็อปปี้ทำอะไรอ่ะ"
"ก็ฟางไม่ยอมลงมาเองนิ ผมก็เลยต้องอุ้มมาแบบนี้ไง"
"ปล่อยฟางลงเดี๋ยวนี้น่ะ"
"ไม่เอา ถ้าปล่อยฟางก็จะหนีป็อปอ่ะดิ"
"ชิ ''
"ฮะ ฮะ"end poppy past
tomo past
สุดท้ายผมก็คิดว่าผมควรจะ ขอโทษแก้วดีกว่า ผมไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่(หรอ)
"แก้ว โมะขอโทษ"
"................"
"แก้วพูดกับโมะหน่อยสิ ว่าโมะก็ได้แต่ช่วยพูดกับโมะหน่อยน่ะ"
"ทำไมไม่ให้แก้วไปเที่ยว"
"ก็ที่แบบนั้นมันอันตรายนี่หน่า โมะไม่อยากให้แก้วเป็นอะไรน่ะ"
"แต่แก้วก็ไปออกจะบ่อย แค่นี้แก้วดูแลตัวเองน่ะ"
"แต่โมะห่วงแก้วนิ"
"ช่างเหอะ แต่ครั้งหน้าถ้าแก้วจะไปโมะก็ต้องให้แก้วไปน่ะ"
"คร้บ"
end tomo past
ต่อไปนี้เค้าจะไม่ว่างจริงๆจนกว่าจะถึงวันจันทร์น่ะ ไรเตอร์เลยแอบมาอัพให้นิดนึง
ม่ายเม้นม่ายอัพ อิอิ
"....................."ผมเลือกที่จะเงียบดีกว่าเพราะยิ่งพูดมันก็ยิ่งจะทะเลาะกัน ผมไม่อยากทำอะไรไม่ดีกับเธอและผมก็ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้
AT TAIYANON HOME
ระหว่างทางกลับบ้านผมได้ยินแต่เสียงสะอื้นของแก้ว ผมกลัวว่าแก้วจะโกรธผมจนไม่ยกโทษให้ ผมควรจะปล่อยเรื่องนี้ไป หรือว่าจะไปขอโทษเธอดีน่ะ??
end tomo past
poppy past
มาอยู่กับผมบ้างน่ะ ตอนนี้ผมกำลังพากระต่ายน้อยกลับบ้าน ไม่น่าเชื่อน่ะว่าเรียบร้อยแบบนั้นจะกล้าแหกกดของผมออกมาเที่ยวผับแบบนี้ เดี๋ยวพ่อจับกดซะเลยนิ.....ล่อเล่นครับ ถ้าทำแบบนั้นฟางก็โกรธผมตายเลยอ่ะดิ ไม่เอาด้วยหรอก (อ้อที่แท้ก็เป็นพวกกลัวแฟนนี่เอง)
"ฟาง ถึงบ้านแล้วไปเถอะ"
"ไม่!!!"
"ฟางอย่ามางี่เง่าน่ะ"
"ใช่ ฟางงี่เง่า อย่ามายุ่งกับฟาง"
"เฮ้อ" ดูถ้าแล้วคงจะไม่ลงคงต้อง....
"ว๊ายยยย ป็อปปี้ทำอะไรอ่ะ"
"ก็ฟางไม่ยอมลงมาเองนิ ผมก็เลยต้องอุ้มมาแบบนี้ไง"
"ปล่อยฟางลงเดี๋ยวนี้น่ะ"
"ไม่เอา ถ้าปล่อยฟางก็จะหนีป็อปอ่ะดิ"
"ชิ ''
"ฮะ ฮะ"end poppy past
tomo past
สุดท้ายผมก็คิดว่าผมควรจะ ขอโทษแก้วดีกว่า ผมไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่(หรอ)
"แก้ว โมะขอโทษ"
"................"
"แก้วพูดกับโมะหน่อยสิ ว่าโมะก็ได้แต่ช่วยพูดกับโมะหน่อยน่ะ"
"ทำไมไม่ให้แก้วไปเที่ยว"
"ก็ที่แบบนั้นมันอันตรายนี่หน่า โมะไม่อยากให้แก้วเป็นอะไรน่ะ"
"แต่แก้วก็ไปออกจะบ่อย แค่นี้แก้วดูแลตัวเองน่ะ"
"แต่โมะห่วงแก้วนิ"
"ช่างเหอะ แต่ครั้งหน้าถ้าแก้วจะไปโมะก็ต้องให้แก้วไปน่ะ"
"คร้บ"
end tomo past
ต่อไปนี้เค้าจะไม่ว่างจริงๆจนกว่าจะถึงวันจันทร์น่ะ ไรเตอร์เลยแอบมาอัพให้นิดนึง
ม่ายเม้นม่ายอัพ อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ