เลขาหน้าใสป่วนหัวใจนายตัวดี

"ขอโทษครับขอนั่งด้วยได้มั้ยครับ"
"ได้สิค่ะคุณ........"
"พิชชี่ครับยินดีที่ได้รู้จัก"
"เช่นกันค่ะ คุณพิชชี่"เมื่อกี้ชั้นเห็นตาคู่หมั้นมากับคุณป้าเบลด้วยหล่ะ นั่งใกล้กันด้วยแกล้งหน่อยดีกว่า อิอิ
"ครับ"แล้วพิชชี่ก็นั่งลงข้างๆชั้น และเอามือไปลูบไล้บนขาชั้นด้วย อดทนไว้ยัยแก้ว อดทนไว้
ฝั่งโทโมะ-เบล
"โทโมะค่ะ คนนั้นใช่คู่มั้นโทโมะรึป่าวค่ะ"เบลพูดเล้วชี้ไปทางแก้วที่นั้งอยู่กับพิชชี่
"อืม" พยายามกลั้นอารมณ์ไว้อยู่เพราะแฟนสาวของเค้าอยู่ใกล้ๆเค้า
"อ๊ะ ดูยัยนั้นสิค่ะ มีคู่หมั้นอยู่แล้วยังมั่วผู้ชายอยู่อีก"
"อืม"ความอดทนกำลังจะหายไปแล้ว งานนี้ม๊าไม่น่ารอด
"อ๊ะ ไปเต้นกันแล้ว"เบลพูดเสร็จโทโมะก็หันหน้าไปมองแล้วเห็นภาพที่ไม่สมควรเท่าไหรเพราะที่เค้าเห็นคือแก้วเอามือโอบรอบคอไอบ้านั้นแล้วจูบกันด้วย(มุมกล้องน่ะจ๊ะ) ความอดทนของเค้าขาดผึ่งออกมาทันที เค้าเดินเข้าไปกระชากตัวแก้วออกมานอกผับแล้วยัดย้ำว่ายัดไปที่รถของเค้าอย่างรวดเร็ว ซึ่งมันก็ทำให้เบลกับพิชชี่ไม่พอใจอย่างมาก แล้วโทโมะก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
"นี้นายปล่อยชั้นน่ะ ปล่อยชั้นออกไปเดี๋ยวนี้ชั้นยังไม่ได้เบอร์พิชชี่เลย"
"เหอะ ไอหน้าอ่อนนั้นน่ะหรอเธอมีคู่หมั้นแล้วน่ะแล้วยังมาทำตัวแบบนี้อีกหรอ"
"เหอะ แล้วไงก็แค่ในนาม"
"แค่ในนามงั้นหรอ ได้ งั้นเธอก็ต้องเป็นของชั้นในฐานะภรรยาตัวจริงและไม่ใช่แค่ในนาม"
"นะ นายจะทำอะไร"
"อยากรู้หรอ เดี๋ยวก็ได้รู้แต่ บนเตียง น่ะจ๊ะสาวน้อย"
"นายอย่ามาคิดอะไรบ้าๆกันชั้นแบบนั้นน่ะ"
"ช้าไปหน่อยน่ะที่จะบอกเพราะชั้นคิดเอาไว้แล้ว ว่าจะจัดการเด็กดื้อที่ไม่ยอมฟังผู้ใหญ่ยังไง"
"นายบ้า ปล่อยชั้นออกไปน่ะ"
"ก็บอกว่าเดี๋ยวปล่อย แต่ที่เตียงน่ะ หึ"
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"หยุดกรี๊ดได้แล้วถ้ากรี๊ดชั้นจะ........"โทโมะพูดไว้แค่นั้นแล้วเลี้ยวรถเข้าบ้านส่วนตัวของเค้าทันที
"ลงมา"
"ไม่"
"จะลงมาดีๆมั้ย ฮะ"
"ชั้นไม่ลง ชั้นจะกลับบ้าน แล้วชั้นจะไปฟ้องคุณพ่อด้วย"
"ฟ้องสิ เพราะยังไงเธอก็ต้องเป็นของชั้นอยู่วันยังค่ำ"พูดเสร็จโทโมะก็จัดการอุ้มแก้วเข้าไปในบ้านเพราะเจ้าตัวไม่ยอกออกมาซักที
"นี่นายปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้น่ะ"
"ปล่อยแน่ แต่บนเตียง"จากนั้นโทโมะก็เข้าไปที่ห้องแล้ววางแก้วลงที่เตียงขนาด คิงไซส์ ก่อนจะปลดเสื้อผ้าขอกแก้วออก
"นายจะทำอะไรอ่ะ ปล่อยชั้นน่ะ"
"ไม่ ชั้นไม่ปล่อยจนกว่าจะเสร็จ"พูดจบแล้วประกบปากแก้วทันทีเพื่อไม่ให้แก้วพูดมากลิ้นหนาสอดเข้าไปในโพรงปากของร่างบางอย่างเร่าร้อน รุนแรงและ ป่าเถื่อน มือก็ยังถอดสิ่งที่ห่อหุ้มตัวกับหญิงสาวออกไปทีล่ะชิ้นจนร่างบางเหลือแค่บรากับแพ็ตตี้ตัวจิ๋ว มือหนาไม่รีรอรีบถอมบราออกทำให้เค้าเห็นสิ่งที่ใหญ่แล้วน่าลิ้มลอมตอนนี้สติของแก้วได้หลุดหายไปแล้ว โทโมะใช้มือหนาบีบเคล้นหน้าอกของหญิงสาวอย่างมันมือ
"อืม พอก่อนชั้นไม่ไหวแล้ว"
"ทีไอนั้นถึงกับเสนอตัวทีชั้นทำแบบนี้กลับไม่ยอมงั้นหรอ ฮึ จำไว้ว่าเธอเป็นของชั้น อ่า "โทโมะเริ่มทนไม่ไหวรีบถอดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกแล้วเลื่อนหน้าที่กลีบกุหลาบของหญิงสาวจากนั้นก็..............

 
รู้ว่าค้างเพราะไรเตอร์ก็ค้างอยากอ่านต่องต้องทำยังไงรู้ใช่ม้า(เค้าอยากได้ซัก10เม้นอ่ะ ได้ม้า อ้อนๆๆๆ)
ม่ายเม้นม่ายอัพ