ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(short fic)

ช่วยอ่าน ไรเตอร์บ่นๆด้วยนะจ๊ะ  จะได้รู้เหตุผลว่าทำไมไรเตอร์อัพช้า ^3^
---------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
ฉันมองภาพที่เบลล์ก้มหน้าลงซบกับอกแกร่งของโทโมะ ให้ตายเถอะเจ็บชะมัด ทำไมนะทำไมโทโมะต้อง
 
เลือกเบลล์ด้วย
 
ไม่สิ! ตอนนี้ฉันเป็นแฟนโทโมะ ฉันมีสิทธิ์ที่จะหึง ฉันมีสิทธิ์ที่จะหวง ถ้าเขาเลือกไปกับผู้หญิงที่ดีกว่าฉัน
 
รักเขามากกว่าฉันฉันจะยอมปล่อยเขาไปแต่นี่ผู้หญิงที่เขากลับไปหาไม่มีดีอะไรสักอย่างมีแต่จะทำให้เขา
 
เจ็บ ดังนั้นฉันยอมไม่ได้เด็ดขาด    ฉันลุกขึ้นยืนพร้อมเช็ดน้ำตา
 
"แก้วจะไปไหน"ป๊อปปี้ถาม
 
"ไปทวงของของแก้วคืน!!!"
 
 
ตอนนี้บรรยากาศในร้านกลับมาเป็นปกติ อีกครั้งฉันเดินไปที่โต๊ะที่โทโมะนั่งอยู่
 
โทโมะมองฉันอย่างขอโทษ
 
"โทโมะแก้วอยากกลับบ้านแล้ว"
 
เบลล์ที่ได้ยินเสียงฉันก็เงยหน้าขึ้นมามอง สายตาเธอแสดงความไม่พอไจอย่างชัดเจน เฮอะยิ่งเห็นอย่าง
 
นี้ฉันยิ่งไม่ยอมปล่่อยโทโมะไปหาเธออีกเด็ดขาด
 
"แต่ว่า....."
 
"โทโมะค่ะ แก้วอยากกลับบ้าน"
 
ฉันย้ำคำเดิมไม่ตะคอก ไม่โวยวาย ไม่ใช้อารมณ์ฉันพูดเหมือนกับปกติเวลาเราคุยกัน แสดงให้เบลล์เห็น
 
 
ว่าฉันไม่ทุกไม่ร้อนกับการมาเสนอหน้าของเธอ
 
"เออครับๆ เบลล์อยู่คนเดียวได้นะโมะต้องไปส่งแก้ว"
 
"แต่โทโมะค่ะ เบลล์ไม่อยากอยู่คนเดียว"
 
"งั้นผมอยู่เป็นเพื่อนดีมั้ยครับ"เขื่อนเดินใปนั่งข้างเธอ
 
"โมะแกพาแก้วกลับบ้านเหอะ ไว้วันหลังเราค่อยนัดเจอกันใหม่"
 
"เอ่อไปและ"ฉันเดินจับมือโทโมะออกมานอกร้านการที่เขาเลือกฉันแสดงว่าเขาก็แค่หวั่นไหวแค่นั้นแหละ
 
ตราบใดที่เขายังรักฉัน และฉันยังรักเขา ฉันจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด!!!
 
 
 
 
 
เมื่อขึ้นมาบนรถ ทั้งฉันและเขาก็นั่งเงียบกันมาตลอดทางจนอยู่ๆเขาก็เลี้ยวจอดข้างทาง
 
"แก้วโมะขอโทษนะ"
 
"อื้มแค่โทโมะเลือกกลับมากับแก้วแก้วก็พอใจแล้ว"
 
"แก้วโมะสับสน"
 
ใช่เขาดูสับสนมากจริงๆ    ฉันเอื้อมมือไปจับหน้าเขา
 
"โทโมะฟังแก้วนะ โทโมะแค่หว่ันไหว โทโมะคงไม่อยากกลับไปหาคนที่ทำร้ายโทโมะอย่างเลือดเย็น
 
อย่างนั้นอีกใช่มั้ย"
 
"แก้วจะปล่อยโทโมะไปก็ต่อเมื่อคนที่โทโมะเลือกนั้นรักโทโมะมากกว่าที่แก้วรักแต่ถ้าเป็นผู้หญิงคนนี้แก้ว
 
ขอเป็นคนเห็นแก่ตัวรั้งโทโมะไว้กับตัวเองแม้ว่าโทโมะอยากกลับไปหาเขาเพราะแก้วไม่อยากเห็นโทโมะ
 
เจ็บอีกเป็นครั้งที่สอง"
 
"แก้ว"
 
"โมะรักแก้วมั๊ย?"
 
"รักสิ"
 
"แค่นี้แหละตราบใดที่โทโมะยังรักแก้วอยู่โทโมะจะไม่มีทางกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นอีก"
 
"โมะจะรักแก้วคนเดียววันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่โมะจะหวั่นไหวกับผู้หญิงคนนั้น โมะสัญญา"
 
เขาก้มลงจูบฉันอย่างอ่อนหวาน จูบแทนคำสัญญา คำสัญญาที่ว่าเขาจะรักฉันเพียงคนเดียวและรักฉัน
 
ตลอดไป
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
 
ยังไม่ยังไม่จบ 555555  ไรเตอร์ขอโทษจริงๆนะ เปิดเทอมแล้วนอนวันละห้าชั่วโมงเอง T^T  กลับถึงบ้านสองทุ่มนั่งทำการบ้านก็ไม่ได้เปิดคอมแล้วจ้า   เข้าใจไรเตอร์นะ  วันนี้อัพสองตอนเลย ขอบคุณทุกคะแนนโหวตนะจ๊ะ