ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(short fic)

โอ๊ยปวดหัวจัง เธอทุบหัวตัวเองอย่างมึน
 
"กรี๊ดดด นายมานอนอยู่นี่ได้ไงเนี่ย"
 
ฉันแทบจะถีบ'เขา'ตกจากเตียงเมื่อหันไปเห็นโทโมะนอนอยู่ข้างๆเธอในสภาพเปลือยท่อนบน ส่วนฉัน...?
 
ฉันก้มดูสภาพตัวเอง  เฮ้อ!ก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเสื้อผ้าฉันยังอยู่ครบ
 
"นี่แก้วจะกรี๊ดทำไมเนี่ยคนจะนอน"
 
"ยังมีน่ามาพูดอีก ทำไมเมื่อคืนไม่กลับไปนอนบ้านฮะ"
 
"ขี้เกียจ"กรี๊ดหน้าด้านที่สุด!!!!
 
"ตาบ้าเอ๊ยแล้วจะแก้ผ้านอนทำไมฮะ"
 
"ร้อน"สั้นๆง่ายๆจากปากเขาก่อนจะล้มตัวลงไปนอนต่อแถมยังดึงฉันไปนอนกอดด้วย
 
"นี่ปล่อยนะ"
 
"เงียบน่าจะนอน ไหนบอกว่าชอบฉันไงขอกอดหน่อยนะ"น้ำเสียงอ้อนๆของเขามำให้ฉันหยุดดิ้นโดย
 
อัตโนมัติ
 
แต่เดี๋ยว!!! 
 
"โทโมะปล่อยก่อน"
 
"ไม่"แถมยังกอดฉันแน่นขึ้น
 
"แก้วจะอ้วก"
 
"เฮ้ย!!"ทันทีที่เขาปล่อยฉันเป็นอิสระ ฉันก็รีบลุกไปห้องน้ำทันที
 
"ไหวป่ะเนี่ยแก้ว"โทโมะถามฉันที่บ้วนปากอยู่ที่อ่างล้างหน้า
 
"อื้ม ไหวๆ"ฟุ่บ   เพียงแค่ปล่อยมือออกจากอ่างฉันก็ล้มลงไปนั่งกับพืิ้นทันที
 
"ไหนว่าไหวไง"เขาส่ายหัวพร้อมกับอุ้มฉันไปที่เตียงอีกครั้ง
 
"นอนเหอะฉันจะอยู่ดูแลเธอเอง"
 
 
และหลังจากนั้นมาเราสองคนก็ไช้เวลาด้วยกันมากขึ้น ได้ศึกษากันมากขึ้นแล้วเราก็ตกลงคบกัน เราไม่ได้
 
เจอเบลล์อีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น
 
 
 
 
 
 
@กลับมาปัจจุบัน
 
"แก้วถึงบ้านแล้วนะ เธอเหม่ออะไรน่ะ"โทโมะเขย่าแขนฉันทำให้ฉันหลุดออกจากความคิดของตัวเอง
 
"อ๋อ เปล่าๆ"
 
"แก้ว โมะขอโทษนะที่ทำให้คิดมาก ยังไงโมะก็ยังรักแก้วอยู่เสมอนะ"
 
"อื้ม แก้วก็รักโมะเหมือนกัน"
 
"อื้ม เข้าบ้านได้แล้ว ฝากสวัสดีคุณพ่อคุณแม่
 
แล้วก็ยัยกิ่งหักด้วย"
 
"555ได้ กลับบ้านดีๆนะ"
 
"อื้ม"
 
ฉันยืนมองรถโทโมะที่ขับออกไป 'โทโมะนายอย่าหวั่นไหวให้กับผู้หญิงแบบนั้นอีกเป็นครั้งที่สองนะ
 
เพราะครั้งหน้าฉันไม่ยอมแน่!!'
 
 
 
 
 
 
 
"อ๊าก ไออ้าอั๋นอายใอไอ่ออกอะ"ฉันตีแขนโทโมะแรงๆให้เขาปล่อยมือที่บีบจมูกฉันออก ยังไม่ยอมปล่อย
 
ใช่มั้ยได้!!!
 
ฟุ่บ
 
"เฮ้ย !!!แก้ว แก้ว ตื่นสิแก้ว"ฉันแกล้งเป็นลมฉันสัมผัสได้ว่าเขาคงตกใจไม่น้อยเลยทีเดียว
 
 
"แก้วตื่นสิ อย่าเล่นอะไรบ้าๆนะ"ใครกันแน่ฮะที่เล่นอะไรบ้าๆ ฉันได้แต่คิดอยู่ในใจได้แต่ทำตัวนิ่งๆดูว่าเขา
 
จะทำยังไงต่อไป
 
"แก้ว"ฉันค่อยๆทำเป็นลืมตา ก่อนจะแกล้งไอเพื่อให้ดูสมจริงยิ่งขึ้น
 
"แค็กๆ โทโมะ"ตบท้ายด้วยเรียกชื่อเค้าเสียงอ่อย
 
"แก้ว ให้ตายเหอะ โมะกลัวแค่ไหนรู้ไหม"
 
เค้ากอดฉันแน่นเหมือนกลับกลัวว่าฉันจะหายไป
 
"ก็ใครให้เล่นอะไรบ้าๆล่ะ"ตีแขนเขาไปหนึ่งที นี่ถ้าฉันไม่แกล้งเป็นลมไปก่อนฉันอาจจะได้หลับยาวไป
 
จริงๆเลยก็ได้
 
 
"โมะขอโทษ โมะจะไม่เล่นอย่างนี้อีกแล้ว"ฉันได้แต่แอบยิ้มอยู่ในใจ แบร่!ช่วยไม่ได้นะอยากแกล้งเค้า
 
ก่อนเอง^O^
 
 
----------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้ไรเตอร์อารมณ์ดี๊ดี กลับไปนั่งอ่านคอมเม้นเรื่อง คุณแม่มือใหม่หัวใจสีชมพู  แล้วรู้สึกว่า รีดเดอร์อินมาก 55555  ขำหน้าคอม ^O^ ส่วนเรื่องที่สองที่ทำให้อารมณ์ไรเตอร์ดี๊ดี คือโทโมะออกมากพูดกับสื่อว่าเลิกกับป้าเบลล์แล้ว โฮะๆๆๆ ไรเตอร์ล่ะมีความสุข ตอนแรกก็เฉยๆนะกัลป้าเบลล์เนี่ย  แต่หลังจากคอนเสริตเคโอที่มีแก้วเป็นเกสต์อ่ะ มันก็มีข่าวลือออกมาว่า ป้าเบลล์มาพูดจิกกัด TKr ทำเอาของขึ้น ปักใจอคติไปโดยปริยาย 
ปล. เม้นน้อยจัง ก็เข้าใจว่ามันพึ่งเริ่มแต่อยากอ่านคอมเม้นอ่ะจริงๆนะ ไรเตอร์อ่านแล้วมีความสุข อย่าเม้นแต่  "อัพ" <<<< ไรเตอร์อ่านแล้วเงิบ 5555  โอเคไว้เจอกันเมื่อเม้นพุ่งขึ้นสูง ^O^