ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(short fic)

9.8

เขียนโดย CrazyGirl

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 00.16 น.

10 chapter

98 วิจารณ์

20.51K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โอ๊ยปวดหัวจัง เธอทุบหัวตัวเองอย่างมึน

"กรี๊ดดด นายมานอนอยู่นี่ได้ไงเนี่ย"

ฉันแทบจะถีบ'เขา'ตกจากเตียงเมื่อหันไปเห็นโทโมะนอนอยู่ข้างๆเธอในสภาพเปลือยท่อนบน ส่วนฉัน...?

ฉันก้มดูสภาพตัวเอง เฮ้อ!ก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเสื้อผ้าฉันยังอยู่ครบ

"นี่แก้วจะกรี๊ดทำไมเนี่ยคนจะนอน"

"ยังมีน่ามาพูดอีก ทำไมเมื่อคืนไม่กลับไปนอนบ้านฮะ"

"ขี้เกียจ"กรี๊ดหน้าด้านที่สุด!!!!

"ตาบ้าเอ๊ยแล้วจะแก้ผ้านอนทำไมฮะ"

"ร้อน"สั้นๆง่ายๆจากปากเขาก่อนจะล้มตัวลงไปนอนต่อแถมยังดึงฉันไปนอนกอดด้วย

"นี่ปล่อยนะ"

"เงียบน่าจะนอน ไหนบอกว่าชอบฉันไงขอกอดหน่อยนะ"น้ำเสียงอ้อนๆของเขามำให้ฉันหยุดดิ้นโดย

อัตโนมัติ

แต่เดี๋ยว!!!

"โทโมะปล่อยก่อน"

"ไม่"แถมยังกอดฉันแน่นขึ้น

"แก้วจะอ้วก"

"เฮ้ย!!"ทันทีที่เขาปล่อยฉันเป็นอิสระ ฉันก็รีบลุกไปห้องน้ำทันที

"ไหวป่ะเนี่ยแก้ว"โทโมะถามฉันที่บ้วนปากอยู่ที่อ่างล้างหน้า

"อื้ม ไหวๆ"ฟุ่บ เพียงแค่ปล่อยมือออกจากอ่างฉันก็ล้มลงไปนั่งกับพืิ้นทันที

"ไหนว่าไหวไง"เขาส่ายหัวพร้อมกับอุ้มฉันไปที่เตียงอีกครั้ง

"นอนเหอะฉันจะอยู่ดูแลเธอเอง"

และหลังจากนั้นมาเราสองคนก็ไช้เวลาด้วยกันมากขึ้น ได้ศึกษากันมากขึ้นแล้วเราก็ตกลงคบกัน เราไม่ได้

เจอเบลล์อีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น

@กลับมาปัจจุบัน

"แก้วถึงบ้านแล้วนะ เธอเหม่ออะไรน่ะ"โทโมะเขย่าแขนฉันทำให้ฉันหลุดออกจากความคิดของตัวเอง

"อ๋อ เปล่าๆ"

"แก้ว โมะขอโทษนะที่ทำให้คิดมาก ยังไงโมะก็ยังรักแก้วอยู่เสมอนะ"

"อื้ม แก้วก็รักโมะเหมือนกัน"

"อื้ม เข้าบ้านได้แล้ว ฝากสวัสดีคุณพ่อคุณแม่

แล้วก็ยัยกิ่งหักด้วย"

"555ได้ กลับบ้านดีๆนะ"

"อื้ม"

ฉันยืนมองรถโทโมะที่ขับออกไป 'โทโมะนายอย่าหวั่นไหวให้กับผู้หญิงแบบนั้นอีกเป็นครั้งที่สองนะ

เพราะครั้งหน้าฉันไม่ยอมแน่!!'

"อ๊าก ไออ้าอั๋นอายใอไอ่ออกอะ"ฉันตีแขนโทโมะแรงๆให้เขาปล่อยมือที่บีบจมูกฉันออก ยังไม่ยอมปล่อย

ใช่มั้ยได้!!!

ฟุ่บ

"เฮ้ย !!!แก้ว แก้ว ตื่นสิแก้ว"ฉันแกล้งเป็นลมฉันสัมผัสได้ว่าเขาคงตกใจไม่น้อยเลยทีเดียว

"แก้วตื่นสิ อย่าเล่นอะไรบ้าๆนะ"ใครกันแน่ฮะที่เล่นอะไรบ้าๆ ฉันได้แต่คิดอยู่ในใจได้แต่ทำตัวนิ่งๆดูว่าเขา

จะทำยังไงต่อไป

"แก้ว"ฉันค่อยๆทำเป็นลืมตา ก่อนจะแกล้งไอเพื่อให้ดูสมจริงยิ่งขึ้น

"แค็กๆ โทโมะ"ตบท้ายด้วยเรียกชื่อเค้าเสียงอ่อย

"แก้ว ให้ตายเหอะ โมะกลัวแค่ไหนรู้ไหม"

เค้ากอดฉันแน่นเหมือนกลับกลัวว่าฉันจะหายไป

"ก็ใครให้เล่นอะไรบ้าๆล่ะ"ตีแขนเขาไปหนึ่งที นี่ถ้าฉันไม่แกล้งเป็นลมไปก่อนฉันอาจจะได้หลับยาวไป

จริงๆเลยก็ได้

"โมะขอโทษ โมะจะไม่เล่นอย่างนี้อีกแล้ว"ฉันได้แต่แอบยิ้มอยู่ในใจ แบร่!ช่วยไม่ได้นะอยากแกล้งเค้า

ก่อนเอง^O^

----------------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้ไรเตอร์อารมณ์ดี๊ดี กลับไปนั่งอ่านคอมเม้นเรื่อง คุณแม่มือใหม่หัวใจสีชมพู แล้วรู้สึกว่า รีดเดอร์อินมาก 55555 ขำหน้าคอม ^O^ ส่วนเรื่องที่สองที่ทำให้อารมณ์ไรเตอร์ดี๊ดี คือโทโมะออกมากพูดกับสื่อว่าเลิกกับป้าเบลล์แล้ว โฮะๆๆๆ ไรเตอร์ล่ะมีความสุข ตอนแรกก็เฉยๆนะกัลป้าเบลล์เนี่ย แต่หลังจากคอนเสริตเคโอที่มีแก้วเป็นเกสต์อ่ะ มันก็มีข่าวลือออกมาว่า ป้าเบลล์มาพูดจิกกัด TKr ทำเอาของขึ้น ปักใจอคติไปโดยปริยาย

ปล. เม้นน้อยจัง ก็เข้าใจว่ามันพึ่งเริ่มแต่อยากอ่านคอมเม้นอ่ะจริงๆนะ ไรเตอร์อ่านแล้วมีความสุข อย่าเม้นแต่ "อัพ" <<<< ไรเตอร์อ่านแล้วเงิบ 5555 โอเคไว้เจอกันเมื่อเม้นพุ่งขึ้นสูง ^O^

chapter 3

สารบัญ

chapter 5