I Love you for ever จะขอตามรักคุณทุกชาติไป
6.1
เขียนโดย Float
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.19 น.
9 ตอน
21 วิจารณ์
15.05K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 16.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ Talk Tomo
โทมะ : เฮ้อ~ บอกตามตรงครับว่ารู้สึกโล่งใจสุดๆที่ไม่ได้แต่งงานกับมอลซี่ผู้หญิงเจ้า
แผนการคนนั้น ทำไมผมถึงเรียกเธอแบบนั้นนะเหรอก็เพราะว่าผมรู้นะสิว่าเธอแกล้งทำมาตีสนิทกับผม
เพื่อให้ผู้ใหญ่คิดว่าพวกเรา 2 คนสนิทกันแล้วก็ให้พ่อของเธอมาพูดคุยเรื่องธุระกิจกับพ่อของผมแล้ว
เสนอให้พวกเราแต่งงานกัน เพื่อธุระกิจของทั้งของพ่อเธอและของพ่อผมดียิ่งขึ้นและจะได้กำไร
มหาศาลพ่อผมเค้าก็เป็นคนเห็นแกได้อยู่แล้วท่านเลยไม่ถามความคิดเห็นของผมเลยซักนิดตอบ
ตกลงทำธุระกิจกับคนพวกนั้น ถึงผมจะคัดค้านแต่ท่านก็ไม่ฟังอ้างว่าเพราะท่านเป็นมีพระคุณขอผม
บ้างละเห็นผมสนิทกับมอลซี่แล้วไม่น่าจะมีปัญหาบ้างละถึงท่านจะรู้ว่าผมคบกับกอแก้วอยู่แล้วท่าน
ก็ไม่สนก็เพราะท่านคิดว่าคบกับลูกพ่อค้าจนๆแล้วจะได้อะไรหาว่าที่กอแก้วคบกับผมเพราะว่าผม
รวยแล้วตีหน้าซื่อเป็นคนดีของสังคมไปวันๆไม่เหมือนมอลซี่เธอทั้งรวยทั้งเรียบร้อยนิสัยดีเพราะ
ขนาดพ่อไปสู่ขอเธอเธอยังบอกกับพ่อว่าไม่อยากบังคับฝืนใจโทมะ หึไม่อยากฝืนใจอะไรก็เธอ
เป็นคนบงการเรื่องทั้งหมดเองไม่ใช่เหรอพ่อผมก็อีกคนไปหลงเชื่อคารมณ์ของผู้หญิงคนนี้แล้วยัง
มาใส่ร้ายกอแก้วอีกว่าเป็นคนไม่ดี พูดถึงกอแก้วแล้วผมคิดถึงเธอจังเลยเธอจะเป็นยังไงบ้างนะ
ไปแอบดูเธอดีกว่า :)
ณ ชายหาดของเกาะ
ผมเดินมาถึงชายหาดของเกาะเพื่อที่จะมาหากอแก้ว ทำไมผมไม่ไปหาเธอที่บ้านนะเหรอก็เพราะ
ว่าผมรู้ว่าเธอยังไม่ได้กลับบ้านเพราะเวลานี้เธอต้องอยู่ที่บ้านของพวก 3 พี่น้องนั้นแน่ๆเพราะทุก
วันเธอจะเอากับข่าวมาให้พวกนั้นทุกวันเพราะแม่ของ 3 คนนั้นไปทำงานที่เมืองใหญ่ พูดถึงเมือง
ใหญ่ก็ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ผมเคยสัญญากับกอแก้วว่าถ้าได้แต่งงานกันผมจะเธอไปฮันนีมูนกันที่
นั้น...
กอแก้ว : นี้โทมะ :)
โทมะ : อะไรเหรอกอแก้ว :)
กอแก้ว : วันนี้พวก รัก ชาติ ไทย บอกว่าแม่ของพวกเขาที่อยู่ที่เมืองใหญ่จะกลับมาแหละ ^^
โทมะ : จริงเหรอ โทมะว่าพวกนั้นคงได้วิ่งไปทั้วเกาะแน่เลย ^^
กอแก้ว : แหม่ โทมะนี้รู้ดีจัง ^^
โทมะ : ทำไมเหรอแก้ว 0_o?
กอแก้ว : ก็เพราะว่าเมื่อเช้าพอพวกนั้นบอกแก้วเสร็จปุ๊บก็รีบวิ่งไปประกาศซะทั้วเกาะป่านนี้ทุกคน
คงรู้กันหมดแล้ว ^^
โทมะ : ใช่ไหมๆโทมะเก่งงั้นแก้วต้องให้รางวัลโทมะนะ
กอแก้ว : รางวัลอะไรเล่าโทมะ .///.
โทมะ : ก็นี้ไง ฟอด~ ทีนี้แก้วทำคืนบ้างนะ > )-0
กอแก้ว : โทมะบ้า ฟอด~ แค่นี้พอใจยัง >///<
โทมะ : ก็ไม่รู้สินะ >3< จุ๊ป~
กอแก้ว : โทมะทำอะไรนะ 0///0 หญิงสาวรู้สึกตกใจเพราะตั้งแต่คบกันมาชายหนุ่ม
ไม่เคยล่วงเกินเธอเกินหอมแก้มเลยแต่คล่าวนี้เค้าเล่นจูบเธอแบบไม่ได้ตั้งตัวแบบนี้เธอก็ทำอะไร
ไม่ถูกกันพอดี
โทมะ : 555+ แก้วพอแก้มแดงใหญ่เลยแฟนใครไม่รู้หล่อๆแถวนี้เวลาเขิลน่ารักที่สุดเลย ><
ชายหนุ่มพูดพร้อมเอามือของตนไปหยิกแก้มใส่เล่น
กอแก้ว : โทมะอะแก้วเจ็บนะ >^<
โทมะ : 555+ ขอโทษครับจะไม่แกล้งแล้ว >3<
กอแก้ว : ชิ งอนโทมะ -)3(-
โทมะ : โอ่ๆ อย่างอนนะครับที่รัก >3< จุ๊ป~
กอแก้ว : โทมะบ้า o>//w//<o
โทมะ : 555+ กอแก้ว...
กอแก้ว : อะไรเหรอโทมะ ?
โทมะ : คือ ที่แก้วเคยบอกเราตอนคบกันใหม่ๆนะว่า อยากไปเที่ยวที่เมืองใหญ่นะ
กอแก้ว : อ๊อ เรื่องนั้นเองทำไมเหรอโทมะ
โทมะ : คือ ถ้าเราแต่งงานกันแล้วนะเราไปฮันนีมูนกันที่เมืองใหญ่กันนะ ชายหนุ่มพูด
ด้วยสายตาและนำเสียงจริงจัง
กอแก้ว : จริงเหรอโทมะ โทมะไม่ได้หลอกแก้วเล่นใช่ไหม หญิงสาวพูดพร้องเอามือปิดปาก
เพื่อกลั่นเสียงสะอืนและน้ำตาแห่งความตื้นตัน
โทมะ : โทมะพูดจริงนะแก้ว พูดพร้อมจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมไว้
กอแก้ว : แต่พ่อของโทมะจะยอมเหรอ
โทมะ : โทมะก็คือตัวของโทมะเองไม่มีใครตัดสินได้หรอก
กอแก้ว : แต่พ่อของโทมะเค้าคือพ่อผู้ให้กำเนินโทมะมานะ หญิงสาวพูดไปตามหลักที่
ตนยึดมั่น
โทมะ : ครับๆ งั้นโทมะจะทำให้คุณพ่อยอมรับในตัวของกอแก้วให้ได้เลย แล้วถ้าถึงวันนั้น
กอแก้วเองก็อย่าลืมที่เราสัญญากันเอาไว้นะ
กอแก้ว : อืม แก้วสัญญา พูดพร้อมกระชับมือที่จับตนไว้แน่นเพื่อแสดงให้เห็นถึงความยึด
มั่นในคำสัญญา
โทมะ : อืม เราสัญญากันแล้วนะ ชายหนุ่มพูดพร้อมขยับกายเข้าไปใกล้หญิงสาว
พร้อมจรดริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากบางนั้นอย่างเนินนานท่ามกลางแสงจันทร์ที่สอดส่องเป็นพยาน
การสัญญารักให้กับคนทั้งสอง
เฮ้อ~ คิดถึงสมัยนั้นแล้วพวกเรา 2 คนหวานกันจนใครดห็นก็ต้องอิจแาเลยเนอะ แต่แล้วพอมาดู
ตอนนี้กลับกลายมาเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน ผมเดินไปเรื่อยๆจนจะถึงบ้านของ รัก ชาติ ไทย ก็ต้อง
ชะงักเมื่อผมเห็นกอแก้วกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานกับผู้ชายคนหนึ่งที่มีผ้าผันแผลที่หัวแล้วตัว
เต็มไปหมดสงสัยคงจะเป็นคนที่ลอยมาติดเกาะนี้เมื่อตอนกลางวันแน่ๆ ตอนแรกก็รู้สึกขอบคุณน่ะ
นะที่คนคนนี้ลอยมาติดเกาะแต่ตอนนี้รู้สึกไม่พอใจคนคนนี้ตงิดๆแล้วสิ -^-*
กลับมาตามคำเรียกร้อง!!!
ในที่สุดก็ได้มาอัพตอนใหม่ซักที o>^<o ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะที่เราปล่อยให้ทุกคนรอ
นานอย่าโกรธเค้านะ >/l\< พอดีช่วงปีนี้ไม่ค่อยว่างเลยก็เลยไม่ได้มาแต่งแล้วก็ขอขอบคุณทุกๆ
คนนะที่ค่อยติดตามเรามาตลอด ถ้ามีอะไรติชมก็เขียนมาได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ ขอบคุณทุกคน
ที่เป็นกำลังใจให้เรานะ แล้วก็ สวัสดีปีใหม่จ้าาาาาาาาา ^[____]^
ขอให้ทุกๆคน หล่อขึ้นสวยขึ้ง แล้วก็เม้นเราเยอะขึ้นด้วยนะค่ะ ( เป็นการอวยพรตัวเองไปในตัว )
งั้น บ๊าย บาย จ้าทุกคน
โทมะ : เฮ้อ~ บอกตามตรงครับว่ารู้สึกโล่งใจสุดๆที่ไม่ได้แต่งงานกับมอลซี่ผู้หญิงเจ้า
แผนการคนนั้น ทำไมผมถึงเรียกเธอแบบนั้นนะเหรอก็เพราะว่าผมรู้นะสิว่าเธอแกล้งทำมาตีสนิทกับผม
เพื่อให้ผู้ใหญ่คิดว่าพวกเรา 2 คนสนิทกันแล้วก็ให้พ่อของเธอมาพูดคุยเรื่องธุระกิจกับพ่อของผมแล้ว
เสนอให้พวกเราแต่งงานกัน เพื่อธุระกิจของทั้งของพ่อเธอและของพ่อผมดียิ่งขึ้นและจะได้กำไร
มหาศาลพ่อผมเค้าก็เป็นคนเห็นแกได้อยู่แล้วท่านเลยไม่ถามความคิดเห็นของผมเลยซักนิดตอบ
ตกลงทำธุระกิจกับคนพวกนั้น ถึงผมจะคัดค้านแต่ท่านก็ไม่ฟังอ้างว่าเพราะท่านเป็นมีพระคุณขอผม
บ้างละเห็นผมสนิทกับมอลซี่แล้วไม่น่าจะมีปัญหาบ้างละถึงท่านจะรู้ว่าผมคบกับกอแก้วอยู่แล้วท่าน
ก็ไม่สนก็เพราะท่านคิดว่าคบกับลูกพ่อค้าจนๆแล้วจะได้อะไรหาว่าที่กอแก้วคบกับผมเพราะว่าผม
รวยแล้วตีหน้าซื่อเป็นคนดีของสังคมไปวันๆไม่เหมือนมอลซี่เธอทั้งรวยทั้งเรียบร้อยนิสัยดีเพราะ
ขนาดพ่อไปสู่ขอเธอเธอยังบอกกับพ่อว่าไม่อยากบังคับฝืนใจโทมะ หึไม่อยากฝืนใจอะไรก็เธอ
เป็นคนบงการเรื่องทั้งหมดเองไม่ใช่เหรอพ่อผมก็อีกคนไปหลงเชื่อคารมณ์ของผู้หญิงคนนี้แล้วยัง
มาใส่ร้ายกอแก้วอีกว่าเป็นคนไม่ดี พูดถึงกอแก้วแล้วผมคิดถึงเธอจังเลยเธอจะเป็นยังไงบ้างนะ
ไปแอบดูเธอดีกว่า :)
ณ ชายหาดของเกาะ
ผมเดินมาถึงชายหาดของเกาะเพื่อที่จะมาหากอแก้ว ทำไมผมไม่ไปหาเธอที่บ้านนะเหรอก็เพราะ
ว่าผมรู้ว่าเธอยังไม่ได้กลับบ้านเพราะเวลานี้เธอต้องอยู่ที่บ้านของพวก 3 พี่น้องนั้นแน่ๆเพราะทุก
วันเธอจะเอากับข่าวมาให้พวกนั้นทุกวันเพราะแม่ของ 3 คนนั้นไปทำงานที่เมืองใหญ่ พูดถึงเมือง
ใหญ่ก็ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ผมเคยสัญญากับกอแก้วว่าถ้าได้แต่งงานกันผมจะเธอไปฮันนีมูนกันที่
นั้น...
กอแก้ว : นี้โทมะ :)
โทมะ : อะไรเหรอกอแก้ว :)
กอแก้ว : วันนี้พวก รัก ชาติ ไทย บอกว่าแม่ของพวกเขาที่อยู่ที่เมืองใหญ่จะกลับมาแหละ ^^
โทมะ : จริงเหรอ โทมะว่าพวกนั้นคงได้วิ่งไปทั้วเกาะแน่เลย ^^
กอแก้ว : แหม่ โทมะนี้รู้ดีจัง ^^
โทมะ : ทำไมเหรอแก้ว 0_o?
กอแก้ว : ก็เพราะว่าเมื่อเช้าพอพวกนั้นบอกแก้วเสร็จปุ๊บก็รีบวิ่งไปประกาศซะทั้วเกาะป่านนี้ทุกคน
คงรู้กันหมดแล้ว ^^
โทมะ : ใช่ไหมๆโทมะเก่งงั้นแก้วต้องให้รางวัลโทมะนะ
กอแก้ว : รางวัลอะไรเล่าโทมะ .///.
โทมะ : ก็นี้ไง ฟอด~ ทีนี้แก้วทำคืนบ้างนะ > )-0
กอแก้ว : โทมะบ้า ฟอด~ แค่นี้พอใจยัง >///<
โทมะ : ก็ไม่รู้สินะ >3< จุ๊ป~
กอแก้ว : โทมะทำอะไรนะ 0///0 หญิงสาวรู้สึกตกใจเพราะตั้งแต่คบกันมาชายหนุ่ม
ไม่เคยล่วงเกินเธอเกินหอมแก้มเลยแต่คล่าวนี้เค้าเล่นจูบเธอแบบไม่ได้ตั้งตัวแบบนี้เธอก็ทำอะไร
ไม่ถูกกันพอดี
โทมะ : 555+ แก้วพอแก้มแดงใหญ่เลยแฟนใครไม่รู้หล่อๆแถวนี้เวลาเขิลน่ารักที่สุดเลย ><
ชายหนุ่มพูดพร้อมเอามือของตนไปหยิกแก้มใส่เล่น
กอแก้ว : โทมะอะแก้วเจ็บนะ >^<
โทมะ : 555+ ขอโทษครับจะไม่แกล้งแล้ว >3<
กอแก้ว : ชิ งอนโทมะ -)3(-
โทมะ : โอ่ๆ อย่างอนนะครับที่รัก >3< จุ๊ป~
กอแก้ว : โทมะบ้า o>//w//<o
โทมะ : 555+ กอแก้ว...
กอแก้ว : อะไรเหรอโทมะ ?
โทมะ : คือ ที่แก้วเคยบอกเราตอนคบกันใหม่ๆนะว่า อยากไปเที่ยวที่เมืองใหญ่นะ
กอแก้ว : อ๊อ เรื่องนั้นเองทำไมเหรอโทมะ
โทมะ : คือ ถ้าเราแต่งงานกันแล้วนะเราไปฮันนีมูนกันที่เมืองใหญ่กันนะ ชายหนุ่มพูด
ด้วยสายตาและนำเสียงจริงจัง
กอแก้ว : จริงเหรอโทมะ โทมะไม่ได้หลอกแก้วเล่นใช่ไหม หญิงสาวพูดพร้องเอามือปิดปาก
เพื่อกลั่นเสียงสะอืนและน้ำตาแห่งความตื้นตัน
โทมะ : โทมะพูดจริงนะแก้ว พูดพร้อมจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมไว้
กอแก้ว : แต่พ่อของโทมะจะยอมเหรอ
โทมะ : โทมะก็คือตัวของโทมะเองไม่มีใครตัดสินได้หรอก
กอแก้ว : แต่พ่อของโทมะเค้าคือพ่อผู้ให้กำเนินโทมะมานะ หญิงสาวพูดไปตามหลักที่
ตนยึดมั่น
โทมะ : ครับๆ งั้นโทมะจะทำให้คุณพ่อยอมรับในตัวของกอแก้วให้ได้เลย แล้วถ้าถึงวันนั้น
กอแก้วเองก็อย่าลืมที่เราสัญญากันเอาไว้นะ
กอแก้ว : อืม แก้วสัญญา พูดพร้อมกระชับมือที่จับตนไว้แน่นเพื่อแสดงให้เห็นถึงความยึด
มั่นในคำสัญญา
โทมะ : อืม เราสัญญากันแล้วนะ ชายหนุ่มพูดพร้อมขยับกายเข้าไปใกล้หญิงสาว
พร้อมจรดริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากบางนั้นอย่างเนินนานท่ามกลางแสงจันทร์ที่สอดส่องเป็นพยาน
การสัญญารักให้กับคนทั้งสอง
เฮ้อ~ คิดถึงสมัยนั้นแล้วพวกเรา 2 คนหวานกันจนใครดห็นก็ต้องอิจแาเลยเนอะ แต่แล้วพอมาดู
ตอนนี้กลับกลายมาเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน ผมเดินไปเรื่อยๆจนจะถึงบ้านของ รัก ชาติ ไทย ก็ต้อง
ชะงักเมื่อผมเห็นกอแก้วกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานกับผู้ชายคนหนึ่งที่มีผ้าผันแผลที่หัวแล้วตัว
เต็มไปหมดสงสัยคงจะเป็นคนที่ลอยมาติดเกาะนี้เมื่อตอนกลางวันแน่ๆ ตอนแรกก็รู้สึกขอบคุณน่ะ
นะที่คนคนนี้ลอยมาติดเกาะแต่ตอนนี้รู้สึกไม่พอใจคนคนนี้ตงิดๆแล้วสิ -^-*
กลับมาตามคำเรียกร้อง!!!
ในที่สุดก็ได้มาอัพตอนใหม่ซักที o>^<o ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะที่เราปล่อยให้ทุกคนรอ
นานอย่าโกรธเค้านะ >/l\< พอดีช่วงปีนี้ไม่ค่อยว่างเลยก็เลยไม่ได้มาแต่งแล้วก็ขอขอบคุณทุกๆ
คนนะที่ค่อยติดตามเรามาตลอด ถ้ามีอะไรติชมก็เขียนมาได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ ขอบคุณทุกคน
ที่เป็นกำลังใจให้เรานะ แล้วก็ สวัสดีปีใหม่จ้าาาาาาาาา ^[____]^
ขอให้ทุกๆคน หล่อขึ้นสวยขึ้ง แล้วก็เม้นเราเยอะขึ้นด้วยนะค่ะ ( เป็นการอวยพรตัวเองไปในตัว )
งั้น บ๊าย บาย จ้าทุกคน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ