I Love you for ever จะขอตามรักคุณทุกชาติไป

6.1

เขียนโดย Float

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.19 น.

  9 ตอน
  21 วิจารณ์
  15.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 16.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 Talk  Tomo
 
 
 
โทมะ : เฮ้อ~                บอกตามตรงครับว่ารู้สึกโล่งใจสุดๆที่ไม่ได้แต่งงานกับมอลซี่ผู้หญิงเจ้า
 
แผนการคนนั้น ทำไมผมถึงเรียกเธอแบบนั้นนะเหรอก็เพราะว่าผมรู้นะสิว่าเธอแกล้งทำมาตีสนิทกับผม
 
เพื่อให้ผู้ใหญ่คิดว่าพวกเรา 2 คนสนิทกันแล้วก็ให้พ่อของเธอมาพูดคุยเรื่องธุระกิจกับพ่อของผมแล้ว
 
เสนอให้พวกเราแต่งงานกัน เพื่อธุระกิจของทั้งของพ่อเธอและของพ่อผมดียิ่งขึ้นและจะได้กำไร
 
มหาศาลพ่อผมเค้าก็เป็นคนเห็นแกได้อยู่แล้วท่านเลยไม่ถามความคิดเห็นของผมเลยซักนิดตอบ
 
ตกลงทำธุระกิจกับคนพวกนั้น ถึงผมจะคัดค้านแต่ท่านก็ไม่ฟังอ้างว่าเพราะท่านเป็นมีพระคุณขอผม
 
บ้างละเห็นผมสนิทกับมอลซี่แล้วไม่น่าจะมีปัญหาบ้างละถึงท่านจะรู้ว่าผมคบกับกอแก้วอยู่แล้วท่าน
 
ก็ไม่สนก็เพราะท่านคิดว่าคบกับลูกพ่อค้าจนๆแล้วจะได้อะไรหาว่าที่กอแก้วคบกับผมเพราะว่าผม
 
รวยแล้วตีหน้าซื่อเป็นคนดีของสังคมไปวันๆไม่เหมือนมอลซี่เธอทั้งรวยทั้งเรียบร้อยนิสัยดีเพราะ
 
ขนาดพ่อไปสู่ขอเธอเธอยังบอกกับพ่อว่าไม่อยากบังคับฝืนใจโทมะ หึไม่อยากฝืนใจอะไรก็เธอ
 
เป็นคนบงการเรื่องทั้งหมดเองไม่ใช่เหรอพ่อผมก็อีกคนไปหลงเชื่อคารมณ์ของผู้หญิงคนนี้แล้วยัง
 
มาใส่ร้ายกอแก้วอีกว่าเป็นคนไม่ดี พูดถึงกอแก้วแล้วผมคิดถึงเธอจังเลยเธอจะเป็นยังไงบ้างนะ
 
ไปแอบดูเธอดีกว่า :)
 
 
                    
 
 
ณ  ชายหาดของเกาะ     
 
 
 
ผมเดินมาถึงชายหาดของเกาะเพื่อที่จะมาหากอแก้ว ทำไมผมไม่ไปหาเธอที่บ้านนะเหรอก็เพราะ
 
ว่าผมรู้ว่าเธอยังไม่ได้กลับบ้านเพราะเวลานี้เธอต้องอยู่ที่บ้านของพวก 3 พี่น้องนั้นแน่ๆเพราะทุก
 
วันเธอจะเอากับข่าวมาให้พวกนั้นทุกวันเพราะแม่ของ 3 คนนั้นไปทำงานที่เมืองใหญ่ พูดถึงเมือง
 
ใหญ่ก็ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ผมเคยสัญญากับกอแก้วว่าถ้าได้แต่งงานกันผมจะเธอไปฮันนีมูนกันที่
 
นั้น...
 
 
กอแก้ว : นี้โทมะ :)
 
โทมะ   : อะไรเหรอกอแก้ว :)
 
กอแก้ว : วันนี้พวก รัก ชาติ ไทย บอกว่าแม่ของพวกเขาที่อยู่ที่เมืองใหญ่จะกลับมาแหละ ^^
 
โทมะ   : จริงเหรอ โทมะว่าพวกนั้นคงได้วิ่งไปทั้วเกาะแน่เลย ^^
 
กอแก้ว : แหม่ โทมะนี้รู้ดีจัง ^^
 
โทมะ   : ทำไมเหรอแก้ว 0_o?
 
กอแก้ว : ก็เพราะว่าเมื่อเช้าพอพวกนั้นบอกแก้วเสร็จปุ๊บก็รีบวิ่งไปประกาศซะทั้วเกาะป่านนี้ทุกคน
 
คงรู้กันหมดแล้ว ^^
 
โทมะ   : ใช่ไหมๆโทมะเก่งงั้นแก้วต้องให้รางวัลโทมะนะ
 
กอแก้ว : รางวัลอะไรเล่าโทมะ .///.
 
โทมะ   : ก็นี้ไง ฟอด~ ทีนี้แก้วทำคืนบ้างนะ > )-0
 
กอแก้ว : โทมะบ้า ฟอด~ แค่นี้พอใจยัง >///<
 
โทมะ   : ก็ไม่รู้สินะ >3<  จุ๊ป~
 
กอแก้ว : โทมะทำอะไรนะ 0///0               หญิงสาวรู้สึกตกใจเพราะตั้งแต่คบกันมาชายหนุ่ม
 
ไม่เคยล่วงเกินเธอเกินหอมแก้มเลยแต่คล่าวนี้เค้าเล่นจูบเธอแบบไม่ได้ตั้งตัวแบบนี้เธอก็ทำอะไร
 
ไม่ถูกกันพอดี
 
โทมะ   : 555+ แก้วพอแก้มแดงใหญ่เลยแฟนใครไม่รู้หล่อๆแถวนี้เวลาเขิลน่ารักที่สุดเลย >< 
 
ชายหนุ่มพูดพร้อมเอามือของตนไปหยิกแก้มใส่เล่น
 
กอแก้ว : โทมะอะแก้วเจ็บนะ >^<
 
โทมะ   : 555+ ขอโทษครับจะไม่แกล้งแล้ว >3<
 
กอแก้ว : ชิ งอนโทมะ -)3(-
 
โทมะ   : โอ่ๆ อย่างอนนะครับที่รัก >3< จุ๊ป~
 
กอแก้ว : โทมะบ้า  o>//w//<o
 
โทมะ   : 555+ กอแก้ว...
 
กอแก้ว : อะไรเหรอโทมะ ?
 
โทมะ   : คือ ที่แก้วเคยบอกเราตอนคบกันใหม่ๆนะว่า อยากไปเที่ยวที่เมืองใหญ่นะ
 
กอแก้ว : อ๊อ เรื่องนั้นเองทำไมเหรอโทมะ
 
โทมะ   : คือ ถ้าเราแต่งงานกันแล้วนะเราไปฮันนีมูนกันที่เมืองใหญ่กันนะ           ชายหนุ่มพูด
 
ด้วยสายตาและนำเสียงจริงจัง
 
กอแก้ว : จริงเหรอโทมะ โทมะไม่ได้หลอกแก้วเล่นใช่ไหม       หญิงสาวพูดพร้องเอามือปิดปาก
 
เพื่อกลั่นเสียงสะอืนและน้ำตาแห่งความตื้นตัน
 
โทมะ   : โทมะพูดจริงนะแก้ว         พูดพร้อมจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมไว้
 
กอแก้ว : แต่พ่อของโทมะจะยอมเหรอ
 
โทมะ   : โทมะก็คือตัวของโทมะเองไม่มีใครตัดสินได้หรอก
 
กอแก้ว : แต่พ่อของโทมะเค้าคือพ่อผู้ให้กำเนินโทมะมานะ           หญิงสาวพูดไปตามหลักที่
 
ตนยึดมั่น
 
โทมะ   : ครับๆ งั้นโทมะจะทำให้คุณพ่อยอมรับในตัวของกอแก้วให้ได้เลย แล้วถ้าถึงวันนั้น
 
กอแก้วเองก็อย่าลืมที่เราสัญญากันเอาไว้นะ
 
กอแก้ว : อืม แก้วสัญญา          พูดพร้อมกระชับมือที่จับตนไว้แน่นเพื่อแสดงให้เห็นถึงความยึด
 
มั่นในคำสัญญา
 
โทมะ   : อืม เราสัญญากันแล้วนะ                  ชายหนุ่มพูดพร้อมขยับกายเข้าไปใกล้หญิงสาว
 
พร้อมจรดริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากบางนั้นอย่างเนินนานท่ามกลางแสงจันทร์ที่สอดส่องเป็นพยาน
 
การสัญญารักให้กับคนทั้งสอง
 
 
 
เฮ้อ~ คิดถึงสมัยนั้นแล้วพวกเรา 2 คนหวานกันจนใครดห็นก็ต้องอิจแาเลยเนอะ แต่แล้วพอมาดู
 
ตอนนี้กลับกลายมาเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน ผมเดินไปเรื่อยๆจนจะถึงบ้านของ รัก ชาติ ไทย  ก็ต้อง
 
ชะงักเมื่อผมเห็นกอแก้วกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานกับผู้ชายคนหนึ่งที่มีผ้าผันแผลที่หัวแล้วตัว
 
เต็มไปหมดสงสัยคงจะเป็นคนที่ลอยมาติดเกาะนี้เมื่อตอนกลางวันแน่ๆ ตอนแรกก็รู้สึกขอบคุณน่ะ
 
นะที่คนคนนี้ลอยมาติดเกาะแต่ตอนนี้รู้สึกไม่พอใจคนคนนี้ตงิดๆแล้วสิ -^-* 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
กลับมาตามคำเรียกร้อง!!!
 
ในที่สุดก็ได้มาอัพตอนใหม่ซักที o>^<o   ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะที่เราปล่อยให้ทุกคนรอ
 
นานอย่าโกรธเค้านะ >/l\<  พอดีช่วงปีนี้ไม่ค่อยว่างเลยก็เลยไม่ได้มาแต่งแล้วก็ขอขอบคุณทุกๆ
 
คนนะที่ค่อยติดตามเรามาตลอด ถ้ามีอะไรติชมก็เขียนมาได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ ขอบคุณทุกคน
 
ที่เป็นกำลังใจให้เรานะ  แล้วก็ สวัสดีปีใหม่จ้าาาาาาาาา ^[____]^
 
ขอให้ทุกๆคน หล่อขึ้นสวยขึ้ง แล้วก็เม้นเราเยอะขึ้นด้วยนะค่ะ ( เป็นการอวยพรตัวเองไปในตัว )
 
งั้น บ๊าย บาย  จ้าทุกคน
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา