I Love you for ever จะขอตามรักคุณทุกชาติไป

6.1

เขียนโดย Float

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.19 น.

  9 ตอน
  21 วิจารณ์
  15.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 16.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 Talk  Tomo

 

 

 

โทมะ : เฮ้อ~                บอกตามตรงครับว่ารู้สึกโล่งใจสุดๆที่ไม่ได้แต่งงานกับมอลซี่ผู้หญิงเจ้า

 

แผนการคนนั้น ทำไมผมถึงเรียกเธอแบบนั้นนะเหรอก็เพราะว่าผมรู้นะสิว่าเธอแกล้งทำมาตีสนิทกับผม

 

เพื่อให้ผู้ใหญ่คิดว่าพวกเรา 2 คนสนิทกันแล้วก็ให้พ่อของเธอมาพูดคุยเรื่องธุระกิจกับพ่อของผมแล้ว

 

เสนอให้พวกเราแต่งงานกัน เพื่อธุระกิจของทั้งของพ่อเธอและของพ่อผมดียิ่งขึ้นและจะได้กำไร

 

มหาศาลพ่อผมเค้าก็เป็นคนเห็นแกได้อยู่แล้วท่านเลยไม่ถามความคิดเห็นของผมเลยซักนิดตอบ

 

ตกลงทำธุระกิจกับคนพวกนั้น ถึงผมจะคัดค้านแต่ท่านก็ไม่ฟังอ้างว่าเพราะท่านเป็นมีพระคุณขอผม

 

บ้างละเห็นผมสนิทกับมอลซี่แล้วไม่น่าจะมีปัญหาบ้างละถึงท่านจะรู้ว่าผมคบกับกอแก้วอยู่แล้วท่าน

 

ก็ไม่สนก็เพราะท่านคิดว่าคบกับลูกพ่อค้าจนๆแล้วจะได้อะไรหาว่าที่กอแก้วคบกับผมเพราะว่าผม

 

รวยแล้วตีหน้าซื่อเป็นคนดีของสังคมไปวันๆไม่เหมือนมอลซี่เธอทั้งรวยทั้งเรียบร้อยนิสัยดีเพราะ

 

ขนาดพ่อไปสู่ขอเธอเธอยังบอกกับพ่อว่าไม่อยากบังคับฝืนใจโทมะ หึไม่อยากฝืนใจอะไรก็เธอ

 

เป็นคนบงการเรื่องทั้งหมดเองไม่ใช่เหรอพ่อผมก็อีกคนไปหลงเชื่อคารมณ์ของผู้หญิงคนนี้แล้วยัง

 

มาใส่ร้ายกอแก้วอีกว่าเป็นคนไม่ดี พูดถึงกอแก้วแล้วผมคิดถึงเธอจังเลยเธอจะเป็นยังไงบ้างนะ

 

ไปแอบดูเธอดีกว่า :)

 

 

                    

 

 

ณ  ชายหาดของเกาะ     

 

 

 

ผมเดินมาถึงชายหาดของเกาะเพื่อที่จะมาหากอแก้ว ทำไมผมไม่ไปหาเธอที่บ้านนะเหรอก็เพราะ

 

ว่าผมรู้ว่าเธอยังไม่ได้กลับบ้านเพราะเวลานี้เธอต้องอยู่ที่บ้านของพวก 3 พี่น้องนั้นแน่ๆเพราะทุก

 

วันเธอจะเอากับข่าวมาให้พวกนั้นทุกวันเพราะแม่ของ 3 คนนั้นไปทำงานที่เมืองใหญ่ พูดถึงเมือง

 

ใหญ่ก็ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ผมเคยสัญญากับกอแก้วว่าถ้าได้แต่งงานกันผมจะเธอไปฮันนีมูนกันที่

 

นั้น...

 

 

กอแก้ว : นี้โทมะ :)

 

โทมะ   : อะไรเหรอกอแก้ว :)

 

กอแก้ว : วันนี้พวก รัก ชาติ ไทย บอกว่าแม่ของพวกเขาที่อยู่ที่เมืองใหญ่จะกลับมาแหละ ^^

 

โทมะ   : จริงเหรอ โทมะว่าพวกนั้นคงได้วิ่งไปทั้วเกาะแน่เลย ^^

 

กอแก้ว : แหม่ โทมะนี้รู้ดีจัง ^^

 

โทมะ   : ทำไมเหรอแก้ว 0_o?

 

กอแก้ว : ก็เพราะว่าเมื่อเช้าพอพวกนั้นบอกแก้วเสร็จปุ๊บก็รีบวิ่งไปประกาศซะทั้วเกาะป่านนี้ทุกคน

 

คงรู้กันหมดแล้ว ^^

 

โทมะ   : ใช่ไหมๆโทมะเก่งงั้นแก้วต้องให้รางวัลโทมะนะ

 

กอแก้ว : รางวัลอะไรเล่าโทมะ .///.

 

โทมะ   : ก็นี้ไง ฟอด~ ทีนี้แก้วทำคืนบ้างนะ > )-0

 

กอแก้ว : โทมะบ้า ฟอด~ แค่นี้พอใจยัง >///<

 

โทมะ   : ก็ไม่รู้สินะ >3<  จุ๊ป~

 

กอแก้ว : โทมะทำอะไรนะ 0///0               หญิงสาวรู้สึกตกใจเพราะตั้งแต่คบกันมาชายหนุ่ม

 

ไม่เคยล่วงเกินเธอเกินหอมแก้มเลยแต่คล่าวนี้เค้าเล่นจูบเธอแบบไม่ได้ตั้งตัวแบบนี้เธอก็ทำอะไร

 

ไม่ถูกกันพอดี

 

โทมะ   : 555+ แก้วพอแก้มแดงใหญ่เลยแฟนใครไม่รู้หล่อๆแถวนี้เวลาเขิลน่ารักที่สุดเลย >< 

 

ชายหนุ่มพูดพร้อมเอามือของตนไปหยิกแก้มใส่เล่น

 

กอแก้ว : โทมะอะแก้วเจ็บนะ >^<

 

โทมะ   : 555+ ขอโทษครับจะไม่แกล้งแล้ว >3<

 

กอแก้ว : ชิ งอนโทมะ -)3(-

 

โทมะ   : โอ่ๆ อย่างอนนะครับที่รัก >3< จุ๊ป~

 

กอแก้ว : โทมะบ้า  o>//w//<o

 

โทมะ   : 555+ กอแก้ว...

 

กอแก้ว : อะไรเหรอโทมะ ?

 

โทมะ   : คือ ที่แก้วเคยบอกเราตอนคบกันใหม่ๆนะว่า อยากไปเที่ยวที่เมืองใหญ่นะ

 

กอแก้ว : อ๊อ เรื่องนั้นเองทำไมเหรอโทมะ

 

โทมะ   : คือ ถ้าเราแต่งงานกันแล้วนะเราไปฮันนีมูนกันที่เมืองใหญ่กันนะ           ชายหนุ่มพูด

 

ด้วยสายตาและนำเสียงจริงจัง

 

กอแก้ว : จริงเหรอโทมะ โทมะไม่ได้หลอกแก้วเล่นใช่ไหม       หญิงสาวพูดพร้องเอามือปิดปาก

 

เพื่อกลั่นเสียงสะอืนและน้ำตาแห่งความตื้นตัน

 

โทมะ   : โทมะพูดจริงนะแก้ว         พูดพร้อมจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมไว้

 

กอแก้ว : แต่พ่อของโทมะจะยอมเหรอ

 

โทมะ   : โทมะก็คือตัวของโทมะเองไม่มีใครตัดสินได้หรอก

 

กอแก้ว : แต่พ่อของโทมะเค้าคือพ่อผู้ให้กำเนินโทมะมานะ           หญิงสาวพูดไปตามหลักที่

 

ตนยึดมั่น

 

โทมะ   : ครับๆ งั้นโทมะจะทำให้คุณพ่อยอมรับในตัวของกอแก้วให้ได้เลย แล้วถ้าถึงวันนั้น

 

กอแก้วเองก็อย่าลืมที่เราสัญญากันเอาไว้นะ

 

กอแก้ว : อืม แก้วสัญญา          พูดพร้อมกระชับมือที่จับตนไว้แน่นเพื่อแสดงให้เห็นถึงความยึด

 

มั่นในคำสัญญา

 

โทมะ   : อืม เราสัญญากันแล้วนะ                  ชายหนุ่มพูดพร้อมขยับกายเข้าไปใกล้หญิงสาว

 

พร้อมจรดริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากบางนั้นอย่างเนินนานท่ามกลางแสงจันทร์ที่สอดส่องเป็นพยาน

 

การสัญญารักให้กับคนทั้งสอง

 

 

 

เฮ้อ~ คิดถึงสมัยนั้นแล้วพวกเรา 2 คนหวานกันจนใครดห็นก็ต้องอิจแาเลยเนอะ แต่แล้วพอมาดู

 

ตอนนี้กลับกลายมาเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน ผมเดินไปเรื่อยๆจนจะถึงบ้านของ รัก ชาติ ไทย  ก็ต้อง

 

ชะงักเมื่อผมเห็นกอแก้วกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานกับผู้ชายคนหนึ่งที่มีผ้าผันแผลที่หัวแล้วตัว

 

เต็มไปหมดสงสัยคงจะเป็นคนที่ลอยมาติดเกาะนี้เมื่อตอนกลางวันแน่ๆ ตอนแรกก็รู้สึกขอบคุณน่ะ

 

นะที่คนคนนี้ลอยมาติดเกาะแต่ตอนนี้รู้สึกไม่พอใจคนคนนี้ตงิดๆแล้วสิ -^-* 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

กลับมาตามคำเรียกร้อง!!!

 

ในที่สุดก็ได้มาอัพตอนใหม่ซักที o>^<o   ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะที่เราปล่อยให้ทุกคนรอ

 

นานอย่าโกรธเค้านะ >/l\<  พอดีช่วงปีนี้ไม่ค่อยว่างเลยก็เลยไม่ได้มาแต่งแล้วก็ขอขอบคุณทุกๆ

 

คนนะที่ค่อยติดตามเรามาตลอด ถ้ามีอะไรติชมก็เขียนมาได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ ขอบคุณทุกคน

 

ที่เป็นกำลังใจให้เรานะ  แล้วก็ สวัสดีปีใหม่จ้าาาาาาาาา ^[____]^

 

ขอให้ทุกๆคน หล่อขึ้นสวยขึ้ง แล้วก็เม้นเราเยอะขึ้นด้วยนะค่ะ ( เป็นการอวยพรตัวเองไปในตัว )

 

งั้น บ๊าย บาย  จ้าทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา