I Love you for ever จะขอตามรักคุณทุกชาติไป

6.1

เขียนโดย Float

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.19 น.

9 ตอน

21 วิจารณ์

15.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 16.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

5) ดูแลคนบาดเจ็บ ( Kaew)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

อีกด้านหนึ่ง ~ เมื่อ 1 ชั่วโมงก่อน

P: Kaew

ฉันเดินคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนไปเจอกับร่างของชายคนหนึ่งลอยมาติดอยู่ที่ฝัง

กอแก้ว : นี้คุณตื่นสิคุณ คุณ!

รัก : อ่าว เฮ๊ย! ใครมานอนตายอยู่ตรงนี้ว่ะ o_O?

กอแก้ว : เขายังไม่ตายซักหน่อย

รัก : อ่าวเหรอ

กอแก้ว : นี้รักมาช่วยฉันแบกหน่อยสิ

รัก : ครับผม!

กอแก้ว : แล้วนี้รักออกมาทำอะไรเหรอ เห็นปกติเอาแต่หมกอยู่ในกองหนังสือ

รัก : โห้ พูดซะ แล้วนี้ิธอไม่ไปงานแต่งงานของโทมะเหรอเค้าคงอยากเจอเธอนะ

กอแก้ว : ไม่หรอก เค้าคงไม่อยากเห็นหน้าฉัน

รัก : เหรอ

ทั้งสองพูดคุยกันไปเรื่อยๆจนถึงบ้านของรัก

ชาติ : พี่รักทำไมมึงหายไปนานจังห่ะ รู้ไหมพ่อรอสมุนไพรจากพี่อยู่เนี่ย แล้วนั้นหิ้วใครมา

รัก : พี่เจอเค้าลอยมาติดกับชายหาดเลยพามาด้วย อะนี้สมุนไพรที่พ่อสั่งให้ไปเก็บ

ชาติ : เออ ขอบใจ แล้วกอแก้วละจะดื่มอะไรก่อนไหมครับ ^^

รัก : ไรว่ะ ทำไมทักต่างกันราวฟ้ากับเหวอย่างนี้ละฉันพี่แกนะโว้ย >[____]<!!!

ชาติ : พี่ก็พี่ดิ แล้ก็นะไม่ใช่ฟ้ากับเหวหรอก นรกกับนางฟ้าต่างหาก กาก (หัวเราะได้อุบาดมาก - -)

กอแก้ว : เออ รีบพาเค้าเขาไปในบ้านเถอะจะ

รัก : ครับ ^^   เฮ๊ย! มึงหลบดิ -*-

แล้วรักก็พาร่างของชายหนุ่มเข้าไปในบ้าน

หมอ : อ่าว หนูแก้วสวัสดีจะ ^^ แล้วนี้แกแบกใครมาเนี๊ยไอ้รัก

รัก : ไม่รู้อะพ่อเห็นนอนสลบอยู่ที่ชายหาดสงสัยตกเรือมั้ง

หมอ : เออ วางไว้บนเตียงแล้วแกก็รักษาเองก็แล้วกัน

รัก : อ่าว พ่อทำไมไม่รักษาเองอะ

หมอ : ช่วงนี้คนเจ็บป่วยมีเยอะฉันเลยไม่ว่างมารักษาให้นายคนนั้นหรอกแกก็เป็นผู้ช่วยฉันตั่งแต่เด็กแค่นี้แกรักษา

ได้สบายๆอยู่แล้วไม่ใช่เหรอถือว่าเป็นประสบการณ์ไปในตัวเลยก็แล้วกัน

รัก : เออๆ ก็ได้

ไทย : ไงพี่รักทำอะไรอยู่

รัก : ซักผ้ามั้งก็เห็นอยู่ว่าทำแผลให้คนเจ็บ

ไทย : โห้ พี่ล้อเล่นแค่นี้เอง -3-

กอแก้ว : สวัสดีจ๊ะไทย วันนี้จับปลาได้เยอะเลยนะ

ไทย : สวัสดีครับคุณกอแก้ว ขอบคุณครับที่ชม -///- เดี๋ยวผมแบ่งให้คุณกอแก้วกลับบ้านนะครับนะครับ ^^

กอแก้ว : ไม่เป็นไรหรอกค่ะเกรงใจ ^^

หมอ : ไม่เป็นอะไรหรอกคนกันเอง

กอแก้ว : ขอบคุณนะจ๊ะคุณลุงหมอ

หมอ : ไม่เป็นไรหรอก

ไทย : เออ พี่วันนี้ผมเจออะไรเจ๋งๆด้วยล่ะ

ชาติ : อะไรว่ะ

ไทย : นี้ไง ผมเก็บได้ตอนไปหาปลา

ไทยพูดพร้อมหยิบของสิ่งนั้นให้ดู

ผ่าง!

รัก : เฮ๊ย! น..นี้มัน

กลับมาปัจจุบัน

รัก : ชาติ : ไทย : ปืน!!!

โทมะ : ห่ะปืน

มอลซี้ : ก็เอาไปขายซิได้เงินเพียบแน่ (สมัยนั้นปืนเป็นของหายากมาก)

พ่อโทมะ : พวกนายจะบอกอะไรเรากัยแน่

รัก : ก็ช่วงนี้หมู่เกาะระแหว่กนี้จู่ๆก็ขาดการติดต่อไป

มอลซี้ : แล้วไง

ชาติ : ก็ปืนนี้ใครมักจะใช้ละ

โทมะ : หรือว่าพวกทหาร

ไทย : ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

มอลซี้ : พวกทหารคงทำตกเรือมั้ง

รัก : ชาติ : ไทย : ก็ไม่แน่...

เย้จบไปแล้วอีกหนึ่งตอน

ตอน 4

สารบัญ

ตอน 6