I Love you for ever จะขอตามรักคุณทุกชาติไป

ณ เกาะ บานาน๊าแม้งโก ยูโฟ ลั้นลา โอฮ้าแฮปปี้~
ณ ริมชายหาด
โทมะ: กอแก้วคุณรู้เหตุผลที่ผมเรียกคุณมาที่นี้ใช่ไหม  ชายหนุ่มพูดพร้อมมองหน้าหญิงสาว
กอแก้ว: ใช้ค่ะ ฉันรู้แล้ว   สาวพูดพร้อมนำ้ตาที่เริ่มเคลอเบา ใข่เธอรู้เรื่องข่าวที่คนในตลาดพูดกันให้แซด
โทมะ: งั้นก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องพูดมาก   ชายหนุ่มพยายามพูดให้เสียงเรียบที่สุดเท่าที่จะทำได้
กอแก้ว: แล้วคุณมีธุระแค่นี้ใช่ไหมค่ะ    ประโยชน์เมื่อกี๋ที่ชายหนุ่มพูดทำให้หัวใจดวงน้อยแทบแตกสลายทำไม
ถึงพูดด้วยนำเสียไร้เยื่อใยอย่างนี้ทั้งที่คบกันมาตั้ง 3 ปี แต่หญิงสาวก็พยายามกลั่นนำ้ตาแล้วพูดออกมาหญิงสาว
ที่กำลังจะเดินไปแต่ชายหนุ่มพูดรั้งไว้
โทมะ: เดี๋ยว!! ฉันยังพูดไม่จบ ฉันจะมาบอกเธอว่าวันแต่งงานอีก 3 วันของฉันฉันไม่อนุญาตให้เธอเขา
มาในงานแต่งงานของฉันเด็ดขาด เพราะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก       ชายหนุ่มพยายามพูดสิ่งที่ตน
ต้องพูดออกไปให้หมดถึงแม้ในใจจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม
กอแก้ว: ค่ะฉันเข้าใจดีว่าคนฐานะธรรมดาๆอย่างฉันก็แค่คนแก้เบื่อของคุณไม่คู่ควรกับคุณเหมือนคุณ
มดเลยซักนิด
     หัวใจของหญิงสาวได้แตกสลายลงตั้งแต่ได้ยินประโยชน์นั้นของชายหนุ่มหญิงสาวที่ตอนนี้ความรัก ความเชื่อใจที่
มีต่อชายหนุ่มได้แตกสลายลงไปพร้อมๆกับดวงใจดวงน้อยๆของเธอตอนนี้เหลือแต่ความความเจ็บชำ้ ความแค้น
ความผิดหวัง ความเกลียดชัง ความเหงา และความรู้สึกต่างๆผสมกันมั้วไปหมด
โทมะ: ถ้ารู้ตัวก็ดีแล้ว งั้นฉันไปละ     ชายหนุ่มที่เจ็บปวดกับคำพูดที่กรีดลงในจิตใจจนเป็นแผลใหญ่และรีบ
บอกลาบอกลาหญิงสาวเพื่อไม่ให้หญิงสาวเห็นสีหน้าที่เจ็บปวดของตน
กอแก้ว: เดี๋ยวค่ะ ฉันขอคือเจ้าสิ่งนี้ให้คุณเพราะมันคงไม่คู่ควรกับฉัน        หญิงสาวโยนจี๋รูปหัวใจฝังเพ
รชกับมุข
หายากที่ชายหนุ่มทำให้ในโอกาศครบรอบ 1 ปี ที่คบกันกับกำไลมือฝังมุขอัลดามันที่หนุ่มทำใหกับมือครบรอบ 2
ปีที่คบกัน และแหวนรูปหัวใจสองดวงฝังเพรชที่ชายทำให้ในโอกาศครบรอบ 3 ปีที่คบกัน ใส่หน้าชอยหนุ่มอย่าง
แรงแล้วเหยียบซำ้แล้วพูดว่า " อย่ามาให้เจออีกนะไอ้สารเลว ขอให้ชาติหน้าและตลาดไปไม่ต้องมาเจอ
กันอีกแม้จะเดินสวนฉันก็ไม่อยากเจอนายอีก "แล้วก็วิ่งหนีไปเพื่อไม่ให้ชายหนุ่มเห็นนำ้ตาของตนถึงแม้จะไม่
ทันแล้ว เพราะมันใหลมา
ตั้งแต่เขาบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าเธออีก ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่วิ่งออกไปไกลแล้วจึงกมลงไปเก็บของที่หญิง
สาวทิ้งไว้ก่อนที่จะกลับบ้านแล้วเข้าห้องนอนไปอย่างเงียบๆแล้วปล่อยนำ้ตาที่อัดอั่นมานานออกมาและอีกด้านหนึ่ง
ก็มีคนยินดีกับการจากลาของหญิงสาวและชายหนุ่ม
....: หึ! ในที่สุดแกก็ออกไปจากชีวิตของโทมะสักที่นะนักกอแก้ว
และด้านหญิงสาวที่กลับมาบ้านแล้วรีบขึ้นไปห้องนอนของตนเช่นเดียวกับชายหนุ่มพ่อแม่ของหญิงสาวก็เข้ามา
ปลอบโดยไม่ถามสาเหตุเพราะรู้สาเหตุดีอยู่แล้ว
ณ อีกด้านหนึ่งของอีกฝากของทะเล
....: นายดรับอีก 3 วันเราจะถึงเกาะครับ
....: ดีมากพวกเราระหว่างนี้พวกนายก็พักผ่อนให้เต็มที่เตรียมพร้อมขึ้นเกาะอีกสามวัน
....:....:....: เฮ้! เฮ้! วู้ว!
 
 
 
 
 
 
 
เย้ๆๆ ในที่สุดตอนแรกก็ออกมาแล้วถ้ามีอะไรก็ช่วยขี้แนะเราด้วยนะ