Bad plan แผนร้ายกับดักรัก

 (TIME) 06.40 am

"แก้วเมื่อคืนรุ่นพี่โทโมะหล่อมากเลยล่ะแก อร๊ายๆๆๆ"ระหว่างที่เธอกำลังเดินไปตามแองเจิ้ลที่หอพักฝั่งตรงข้ามเซฟก็เอาแต่เพ้อถึงโทโมะผู้ชายที่เธอเต้นรำด้วยเมื่อคืน

"นี้แกเพ้อตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ หยุดเพ้อถึง..เอ่อ รุ่นพี่โทโมะเถอะ"เธอพูดแล้วรีบเดินขึ้นลิฟท์ไปทันที่โดยไม่รอเซฟเธอก็ไม่รู้เหมื่อนกันว่าทำไมเธอต้องหงุดหงิด

                อะไรกัน!ทำไมเธอต้องหึงเขาด้วย!!!

       ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!

เธอเคาะประตูห้องแองเจิ้ลแต่กลับไม่มีใครเดินออกมาเปิดประตู  เธอเลยตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปแล้วแทบช๊อค!!เพราะรุ่นพี่ซาลฟาร์กำลังกอดแองเจิ้ลอยู่ 

"แก้วทำไมไม่เข้าไปอ่ะ"เซฟที่ไม่รู้อ่ะไรก็เดินเข้ามาหาเธอ

"..."

"อะไรของแกถามแล้วก็ไม่ตอ...0.0 แองเจิ้ล!!!!"เซฟถามเธอแต่เธอไม่ตอบเซฟเลยหันไปดูในห้องก็ต้องตกใจอีกคน

"0_oแก้ว!!เซฟ!!"

..

.

"แองเจิ้ล!!ทำไมเธอถึงได้กอดกับพี่ซาลฟาร์อยู่ในห้อง ห๊า!"เซฟสอบสวนแองเจิ้ลที่นั่งก้มหน้าส่วนซาลฟาร์นั้นก็เดินออกไปไม่พูดอะไร

"มันไม่มีอะไรหรอก เลิกถามฉันสักทีสิ!"แองเจิ้ลไม่ตอบเซฟแต่เดินหนีเซฟออกไป

"เซฟ...อย่าถามอะไรแองเจิ้ลเลย แองเจิ้ลคงไม่อยากบอกน่ะ"เธอพูดกับเพื่อนสาวแล้วเดินหนีไป

"อะไรของพวกแกวะ ชอบเดินหนีฉัน"เซฟตัดพ้อกับตัวเองแล้วเดินหายไปอีกคน

"แองเจิ้ลกับรุ่นพี่ซาลฟาร์ต้องมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่ไม่งั้นคงไม่กอดกันในห้องแบบนี้"เธอกำลังจะเดินไปห้องสมุดแต่ก็อดที่จะคิดเรื่องของแองเจิ้ลไม่ได้เพราะว่าถ้าแองเจิ้ลจะคบกับรุ่นพี่ซาลฟาร์ก็คงไม่แปลกเพราะแองเจิ้ลน่ะสวยมากแล้วดูจะสวยกว่าเธอด้วยซ่ำแต่ทำไมถึงไม่บอกว่าคบกัน

     ปึก!!!!

"โอ้ย!!!"เธอที่เอาแต่คิดถึงเรื่องแองเจิ้ลเลยไม่ทันมองเสาที่อยู่ตรงหน้าเธอเลยเดินชนเต็มๆ

"นี้!มั่วแต่คิดอะไรอยู่ถึงได้เดินชนเสาแบบนั้น"อยู่ดีๆก็มีชายหนุ่มยืนมือมาช่วยเธอขณะที่เธอกำลังลุก

"ขอบคุ...0_0โทโมะ!!!!...เอ่อ รุ่นพี่โทโมะ!"เธอกำลังจะขอบคุณผู้ชายที่ช่วยเธอแต่พอมองหน้าแล้วเธอถึงกับไปไม่ถูก ก็เพราะผู้ชายที่มาช่วยเธอคือโทโมะ  ผู้ชายที่กำลังทำหัวใจเธอให้เต้นแรง

               หวังว่าเขาคงจำเธอไม่ได้นะ...

"เป็นอะไรมั้ย?เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?"เขาถาม แล้วเธอควรตอบดีมั้ย?

"มะ..ไม่ค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร...ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ"เธอพูดแล้วรีบเดินเข้าห้องสมุด

"หึ!..."

..

.

 (TIME)16.03

"แก้วเลิกเรียนแล้วไปร้านเบเกอร์รี่กัน"เซฟวิ่งเข้ามาหาเธอหลังจากที่เลิกเรียนแล้วชวนเธอไปร้านขนมเค้กชื่อดังหน้ามหาลัย

"อืม...แล้วแองเจิ้ลล่ะ"เธอถามถึงเพื่อนอีกคนเพราะวันนี้เธอไม่เจอแองเจิ้ลเลย

"โหย!ยัยนั้นน่ะไปร้านเบเกอร์รี่เป็นชาติแล้ว"เซฟพูดแล้วจูงมือเธอไปร้านเบเกอร์รี่ ซึ่งภายในร้านนี้พวกเธอทั้งสามคนมักมากันเป็นประจำหลังเลิกเรียนเพราะร้านนี้เป็นร้านของพี่ชายแองเจิ้ลแต่เธอก็ไม่รู้เหมื่อนกันว่าพี่ชายของแองเจิ้ลเป็นใคร เธอเคยถามนะแต่แองเจิ้ลไม่ตอบ

"แองเจิ้ล!ขอเค้กรสมะนาวสอง"พอเดินเข้ามาในร้านเซฟก็รีบสั่งเค้กทันทีส่วนแองเจิ้ลก็แค่พยักหน้า เพื่อนของเธอนี้ไม่ปกติสักคนเซฟก็ร่าเริงเกินเหตุส่วนแองเจิ้ลนี้ไม่มีใครเดาอารมณ์เธอถูกหรอก เปลี่ยนแปลงบ่อยเหรอเกิน

"หืม...แก้วนั้นใช่รุ่นพี่โทโมะกับเพื่อนๆหรือเปล่า?"เซฟถามเธอหลังจากนั่งลงเพราะเห็นผู้ชายที่เหมื่อนโทโมะเธอเลยหันไปมอง ซึ่งก็ใช่เพราะผู้ชายคนนั้นคือโทโมะ และเพื่อนๆของเขา

                 รอยวันพันปีไม่เคยมาที่ร้านเบเกอร์รี่ทำไมวันนี้ถึงได้มาล่ะ

"อืม..ใช่"เธอหันไปบอกเซฟที่กำลังทำหน้าอยากรู้

"มีรุ่นพี่ซาลฟาร์ด้วยนี้...ปกติรุ่นพี่ทั้งสามคนไม่เคยมาร้านนี้เลยไม่ใช่เหรอ หรือว่าแองเจิ้ลกับรุ่นพี่ซาลฟาร์กำลังคบกันอยู่"

"บ้าน่า...แองเจิ้ลเคยบอกไว้ว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบไม่ใช่เหรอ?"เธอพยายามไม่คิดเรื่องสองคนนั้นกำลังคบกันเพราะว่ามันจะเป็นไปได้ไงในเมื่อรุ่นพี่ซาลฟาร์มีแฟนแล้ว แต่รุ่นพี่ก็ไม่เคยบอกใครนี้ว่าใครคือแฟนของรุ่นพี่

"เค้กมาแล้วรสมะนาวสองจ้า"แองเจิ้ลเดินเข้ามาเสิร์ฟพวกฉันสองคนแล้วเดินไปเสิร์ฟให้โต๊ะของโทโมะต่อ

"แองเจิ้ล..."เธอเดินเข้าไปหาแองเจิ้ลหลังร้านเพราะเธอไม่อยากคิดไปเองว่าแองเจิ้ลกับรุ่นพี่ซาลฟาร์กำลังคบกัน

"อ้าว...แก้วมีอะไรเหรอ"

"เอ่อ...เธอกำลังคบกับรุ่นพี่ซาลฟาร์อยู่ใช่มั้ย!?"

"ห๊า!!!เธอคิดไรอยู่เนีย ฉันจะคบกับรุ่นพี่ซาลฟาร์ไดไงในเมื่อเราสองคนเป็น...เอ่อ.."

"เป็น?เป็นอะไรกัน?"เธอถาม

"ฉันยังไม่พร้อมบอกตอนนี้...เธอรู้แค่ว่าฉันกับพี่ซาลฟาร์เราไม่มีทางเป็นแฟนกันแน่นอน!!"

                  ทำไมต้องทำหน้าจริงจังขนาดนั้น- -

"โอเคๆ ฉันเชื่อเธอก็ได้"เธอบอกแองเจิ้ลแล้วจะเดินออกไปจากร้านแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะแองเจิ้ลดันพูดอะไรที่ทำให้เธอถึงกับตัวแข็ง

"งานปาร์ตี้เมื่อคืนผู้หญิงที่เต้นรำกับพี่โทโมะคือเธอใช่มั้ย?"ฉึก!แองเจิ้ลรู้ได้ไงกันเรื่องที่ฉันไปเต้นรำกับโทโมะเพราะเรื่องนี้มีแค่เธอกับเนลโรเท่านั้นที่รู้เรื่อง

"จะ..จะบ้าเหรอ..ฉันจะไปได้ไงฉันอยู่ที่ห้องนะ ฉันไม่ได้ไปในงานเลย"

"แก้ว...ฉันน่ะรู้เยอะกว่าที่เธอคิดนะ...สาวน้อย!"แองเจิ้ลพูดแล้วกระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินออกไปปล่อยให้เธอยืนอึ่งอยู่คนเดียว

                'สาวน้อย'ทำไมแองเจิ้ลถึงพูดประโยคนี้ออกมาเพราะประโยคนี้มีพี่โทโมะคนเดียว

                เท่านั้นที่พูดได้....

                แองเจิ้ลเริ่มอันตรายต่อเธอแล้วแหละ!!!!!

"ทำไมช่วงนี้มีแต่บุคคลอันตรายชอบเข้ามายุ่งกับฉันนักนะเดี๋ยวเนลโร เดี๋ยวโทโมะนี้ยังมีแองเจิ้ลอีก โอ๊ย!ฆ่าฉันให้ตายเถอะ"เธอพูดพรำอยู่คนเดียวโดยไม่รู้ว่ามีอีกคนกำลังแอบฟังอยู่

"ฉันเป็นบุคคลอันตรายต่อเธอด้วยเหรอ"เฮือก!!มีคนได้ยินสิ่งที่เธอพูดด้วยเหรอ

"นะ..เนลโร...นาย..มาอยู่ที่นี้ได้ไง"เธอหันไปตามต้นเสียงก็พบกับเนลโรเดินออกมาจากหลังตู้เค้ก

"มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไงแต่ตอนนี้เธอไปกับฉัน!"เนลโรพูดแล้วดึงมือเธอให้เดินออกมาจากในร้าน

"นายนี้มันชอบทำตัวแปลกๆนะ"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ที่แปลกๆของเธอคือฉันฉลาดใช่มั้ย"จิ๊!ทำไมเดี๊ยวนี้เธอดูโง่ลงไปเยอะเลยว่าอยู่กับเนลโร

"มีอะไรก็พูดมา..."

"เธอคือแก้วคนใหม่ที่เป็ยยัยเฉิมใส่แว่นตาหน้าเต๊อะส่วนแก้วคนเก่าคือผู้หญิงที่สวยและน่ารักแต่เธอรู้มั้ยตั้งแต่เธอเจอโทโมะเธอกำลังกลายเป็นแก้วคนเก่านะ"เนลโรตั้งใจจะบอกอะไรเธอกันแน่นะ

"หมายความว่าไง"

"ตอนนี้ทุกคนกำลังจะจำเธอได้นะ...ฉันแค่มาเตือนเธอเฉยๆ"

"..."เธอทำตัวน่าสงสัยขนาดนั้น?

"อ๋อ..แล้วต่อจากนี้เราคงได้เจอกันบ่อยขึ้นนะ"เนลโรพูดแล้วเอาเสื้อโค้ชของมหาลัยที่เธอเรียนออกมาให้ดู

"นายจะย้ายมาเรียนที่นี้เหรอ!!!"

"แน่นอน!...แล้วเจอกัน"เนลโรพูดแค่นั้นแล้วเดินออกไป

                    อ๊าก!!!ชีวีตเธอจะไม่ปกติสุขแล้วนะถ้าเธอต้องมาเจอเนลโรอีก

                    เมื่อก่อนแค่เธอต้องเจอโทโมะเธอก็จะบ้าแล้วตอนนี้ยังมีแองเจิ้ลกับ

                    เนลโรอีก โอ๊ย!!ชีวีตของเธอต่อจากนี้จะเป็นอย่าไงไม่อยากจะคิด!!!!!!!!!!

.