3สาวซ่ากับ5หนุ่มเพลย์บอย

     "รอนานมั้ยคะ? ที่รักของพิม"พิมพูดกับกวังโดยที่เธอไม่รู้เลยว่ามีสายตาสองคู่กับจ้องมาที่โต๊ะของเธอ

 

"ที่รักงั้นหรอ?"แก้วพูดอย่างแผ่วเบา แต่การด้วยที่เธอยืนนิ่งจึงทำให้เพื่อนของเธออดสงสัยไม่ได้

 

"แก้วเป็นไรรึเปล่า ตัวก็ไม่ร้อนนิ???"ฟางถามเพื่อนของเธออย่างสงสัย

 

แต่แก้วไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่มองไปที่โต๊ะของพิมกับกวัง..ฟางมองไปก็เจอกับกวังที่นั่งอยู่กับพิมและเธอก็มั่นใจว่าแก้วต้องเจอกับภาพบาดตาแน่นอน...ภาพของกวังกับพิมจูบกัน

 

"แก้วทำไมไม่เต้นต่ออ่ะ"เพื่อนคนอื่นๆของเธอหันมาถาม

 

"ดูนั่นดิ"ฟางบอกแทนเพราะตอนนี้แก้วยืนนิ่งและไม่มีท่าว่าจะพูดด้วย

 

"เฮ้ยย นั่นมันยัยพิม แฟนของโทโมะนิ"เพื่อนสาวพูดพร้อมกัน

 

 

โต๊ะของหนุ่มๆ

 

"เฮ้ย!!! ไอ่โมะเป็นไรว่ะ"ป๊อบปี้ถาม

 

"ก็แค่เห็นแก้วยืนนิ่งไม่เต้นแล้วก็มองไปที่โต๊ะของ...พิม"

 

"แค่นี้เองนั่งเหอะ"เขื่อนบอก

 

"แต่ฉันว่ามันแปลกๆนะ"เคนตะบอกเพื่อนของตน

 

"ทนไม่ไหวแล้ว!!"โทโมะตะโกนอย่างดังทำให้คนในผับถึงกับชะงัก

 

"ไอ่โมะหยุด!!"จงเบจะห้ามแต่ก็...

 

พลัวะ!!

 

"แกมายุ่งกับแฟนฉันทำไม"โทโมะวิ่งเข้ามาดึงเสื้อของกวัง

 

"O_O!! โทโมะ"พิมตกใจทันทีที่เจอกับแฟนหนุ่ม

 

"ฉันไม่ได้ยุ่ง พิมน่ะแฟนฉัน"กวังพูดขณะที่มุมปากของตนมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด

 

"พิม(โทโมะพูดชื่อเธอแผ่วเบา) ได้ถ้าเธอต้องการแบบนี้ก็ได้"โทโมะหันไปพูดกับพิมแรงๆ

 

"ไม่นะ โทโมะ"พิมบอก

 

"กวัง นาย..."แก้วและเพื่อนสาวของแก้วเดินเข้ามาพร้อมกัน

 

"กะ แก้ว!!"กวังตกใจทำไมวันนี้มันช่างบังเอิญขนาดนี้

 

"สุดท้ายนายก็มีอีกคนที่ซ่อนไว้อยู่จริงๆสินะกวังนายมารักฉัน นายมาให้โอกาสกับฉันทำไม"

 

"คือ..ไม่ใช่อย่างนั้นนะ คือ..เอ่อ.."

 

"พอเถอะ กวังนายไม่ต้องแก้ตัวแล้ว ฉันคิดว่านายจะทำไม่ทำให้ฉันเสียใจอีกแล้ว ฉันคิดว่านี่จะเป็นรักสุดท้ายของฉันแล้วนะ ฮึก เพราะว่าฉันไว้ใจนายมาตลอดคิดมาเสมอว่านายเป็นคนดี แล้วสิ่งที่นายทำกับฉันสิ"ฉันที่น้ำตาก็รินไหลลงมาไม่หยุด ได้บอกเขาไว้อย่างนั้น ฉันคิดว่านี่จะเป็นรักสุดท้ายของฉันแล้วสะอีก

 

เพื่อนของแก้วมองแก้วอย่างสงสาร ก็หนุ่มๆน่ะก็เพิ่งจะเคยเห็นเธอร้องไห้เป็นครั้งแรกนี่แหละมีแต่เพื่อนสาวของเธอเท่านั้นที่เคยเห็นเธอร้องไห้ครั้งแรกก็เมื่อตอนที่กวินทิ้งเธอไปนั่นแหละ แล้วหนุ่มๆก็เพิ่งจะรู้นี่แหละว่าแก้วกับกวังน่ะเป็นแฟนกัน

 

"รักฉันทำไม...กวัง ฮึก"แก้วพูดพร้อมกับน้ำตาของเธอที่ไหลลงมาไม่หยุด

 

"เพราะฉันรู้ไง ว่ายังไงเราก็คงไปด้วยกันไม่ได้"

 

"แค่นายหมดใจก็พูดมา..."แก้วบอกกับกวัง

 

เมื่อก่อน

 

ร้านอาหาร

 

"อร่อยมั้ย จะสั่งอะไรเพิ่มก็สั่งนะ"

 

"วันนี้นายใจดีจังเลย"

 

"ก็เพราะว่าบางทีมื้อนี้อาจเป็นมื้อสุดท้ายแล้วก็ได้ไง"

 

"ใจดีจริงๆด้วยนะ (^_^) ไหนจุ๊บทีนึง (>3<)"

 

"บ้า ไม่เอาน่าเธอบ้าไปแล้วรึไง"แต่ถึงแม้ว่าฉันจะทำอย่างนั้นก็ไม่ได้จุ๊บหรอกฉันแค่อยากรู้ว่าเขาจะเป็นยังไงก็เท่านั้นเอง วันนี้เขาเปลี่ยนไปมาก ทั้งเย็นชาแถมยังพูดน้อยอีกต่างหาก

 

"นายจะบอกอะไรฉันกันแน่"ฉันพูดพร้อมกับกำลังจะดื่มน้ำ

 

"เราเลิกกันเถอะ"

 

เพลี้ง!!

 

เสียงแก้วน้ำที่หล่นลงมาแตกเสียงดังทำให้ผู้คนในร้านต่างมองมาที่โต๊ะของฉัน

 

"เพราะอะไรล่ะ แซวเล่นป่ะเนี่ย"

 

"ฉันไม่ได้แซวเล่นนะ ที่ฉันขอเลิกเพราะฉันรู้ไงว่าเราไปด้วยกันไม่ได้"

 

"เราไปด้วยกันไม่ได้ หรือ เธอไม่อยากให้ไป ห่ะ กวิน!! ฮึก"

 

"พูดมากน่ะ รำคาญ ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก"

 

"กวินนาย ฮึก ทำไม!!"

 

พลัวะ!!

 

"นี่สำหรับที่นายทำกับแก้ว"โทโมะชกกวังไปหลายที เขาแค้นใจที่กวังทำกับเธอแบบนี้

 

"ส่วนพิม เธอไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกฉันให้โอกาสเธอแค่เพื่อนเท่านั้น"โทโมะพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกจากผู้คนในผับที่ยืนดูไป

 

"ฉันแค้นใจแทนเพื่อนเลยว่ะ แกน่ะมันเลว แกน่ะไม่ต้องมายุ่งกับพวกฉันเลยนะ ส่วนเธอด้วยพิมไม่ต้องมายุ่งกับพวกเราอีก"เขื่อนพูดก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับจงเบ เพื่อจะไปหาโทโมะ

 

"ฝากบอกยัยเกล ยัยแบม ด้วยนะว่าไม่ต้องมาขอเป็นแฟนกับพวกเราอีกเราไม่ต้องการผู้หญิงเลวๆแบบนี้"ป๊อบปี้พูดเสร็จแล้วก็เดินออกจากผับไปหาโทโมะ

 

เพี๊ยะๆๆๆๆๆ

 

"ฉันเห็นความเลวของแกมานานแล้วยัยพิม"เฟย์บอกแล้วตบพิม

 

"นายทำให้เพื่อนฉันผิดหวังอยู่นะ กวัง"ฟางบอก

 

"แล้วไงล่ะ พวกเธอจะไปรู้อะไรว่าฉันฝืนรักยัยนี่มากแค่ไหน"กวังบอกกับฟางแล้วมองไปทางแก้ว

 

"ถ้างั้นนายจะมารักแก้วตอนที่กำลังเจ็บปวดตอนที่เลิกกับกวินทำไมล่ะ"มีนบอกกับกวัง

 

"........"

 

"ยัยแก้ว นี่เธอไม่คิดจะตบไอ่ผู้ชายเลวๆคนนี้เลยหรอ"เฟย์ถามแก้ว

 

"ฉันไม่คิดจะตบหรอก แต่ฉันคิดที่จะต่อยมากกว่า"

 

พลัวะ!!!!!!!!!

 

แก้วต่อยทำให้กวังถึงกับเจ็บปวดมากทีเดียวเพราะมันเป็นหมัดที่รับรู้ได้เลยว่าเธอเจ็บมากแค่ไหน พอแก้วต่อยเสร็จเธอก็ปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเธอก่อนที่จะวิ่งออกไป

 

"แก้ว!! รอพวกฉันด้วย"ฟางบอกกับแก้วก่อนที่จะรีบวิ่งตามแก้วออกไปซึ่งตอนนี้ก็เหลือจินนี่ที่เดินตามมาทีหลัง คนในผับตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจินนี่เลยพูดออกไป

 

"มองอะไรกันคะ แต่จะมองก็ดีนะ แล้วก็จำไว้ด้วยว่าเนี่ยคือผู้ชายกับผู้หญิงเลวๆ เลวมากด้วย จำไว้นะ"จินนี่พูดเสร็จแล้วก็เดินออกไป

 

"กรี๊ดดดดด ไม่จริง อร๊ายยยย"พิมตะโกนอย่างดัง

 

 

ลานจอดรถ

 

"แกไหวป่าว"ป๊อบปี้ถามโทโมะ

 

"ฉันไม่เป็นไร"

 

"ขับรถดีๆนะพวกฉันไปละ"เขื่อนบอกกับเพื่อนของเขา

 

"ขอบใจพวกนายมากนะ"

 

"เราเพื่อนกันนิ คิดมากน่า"เคนตะบอก

 

"เฮ้ย นั่นแก้วป่าววะ"เขื่อนเปิดประเด็น

 

"เออ จริงด้วย"จงเบบอก

 

"นี่!! พวกนายเห็นแก้วมั้ย???"เฟย์ที่วิ่งตามแก้วมาเหนื่อยๆถาม

 

"เห็น นั่นไง"ป๊อบปี้บอก

 

"แก้ว!!!"ฟางได้ยินดังนั้นจึงจะวิ่งตามไปแต่โดนป๊อบปี้รั้งไว้ก่อน

 

"ปล่อยแก้วเถอะ ไปตอนนี้ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เดี๋ยวแก้วคงดีขึ้นเองล่ะนะ"ป๊อบปี้บอกพร้อมกับยิ้มให้ฟาง

 

"งั้นพวกเรากลับบ้านกันดีกว่านะ นี่ก็ดึกแล้ว เจอกันที่มหา'ลัย พรุ่งนี้นะฉันหวังว่าพรุ่งนี้คงจะมีแต่เรื่องดีๆนะ อ้อแล้วก็..เดี๋ยวพวกฉันไปรับแก้วที่บ้านละกัน ส่วนพวกนายก็คุยกับโทโมะเองนะ ไปละ บายๆๆ"ฟางบอก

 

"อืมๆ พรุ่งนี้เจอกัน"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อืมๆ ปีหน้า เจอกัน ล้อเล่น บอกแล้วไงถ้าว่างจะมาอัพเรื่องนี้จะเศร้าหน่อยแต่เดี๋ยวก็ดีเอง ถ้าว่างเดี๋ยวมาอัพให้นะจ๊ะ รักทู๊กกกคน >3<