Deeply in love... เขย่ารักสั่นหัวใจยัยหน้าหวาน

Deeply in love... เขย่ารักสั่นหัวใจยัยหน้าหวาน
ตอนที่ 1
 
 
 
 
 
 
     อากาศตอนเช้าช่างดีอะไรแบบนี้ ท้องฟ้าสีสดใสที่เต็มไปด้วยก้อนเมฆสีสวย และลมเย็นๆที่พัดกระโชกเข้ามากระทบใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวร่างบางทำให้เจ้าของร่างรู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย ร่างบางกางมือออกรับลมเย็นๆที่พัดเข้ามาประทะตัวเธออีกทั้งสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น ทุกครั้งที่่เธอรู้สึกเหนื่อย ท้อแท้ หรือมีเรื่องทุกข์ร้อนใจเธอจะมาที่นี่... ทะเล ใช่ทะเลเป็นสถานทีเดียวที่เธอใช้ดับทุกข์เพราะเธอหลงใหลและโปรดปรานสถานที่นี้เป็นพิเศษ 

   " อ้ะ กี่โมงแล้วเนี้ย! " อุทานขึ้นมาเบาๆแล้วก้มลงมองนาฬิกาสีสวยบนข้อมือของตัวเอง 
 
   " โอ้ยย! ตายแล้ว โดนยัยแก้วเพ่นกระบาลแน่ๆ " 
 
    วันนี้เป็นวันหยุดของเธอแท้ๆ แต่เพื่อนตัวดีของเธอกลับให้มาช่วยทำงาน ทั้งๆที่เธอก็ทำไม่ค่อยจะเป็น ก็เธอเรียนหมอมานี่แล้วจะให้มาทำงานเกี่ยวกับบริหารธุรกิจโน่นนี่นั่นได้อย่างไร คิดแล้วก็อารมณ์เสีย แต่ทำไงได้เธอตอบรับเพื่อนตัวดีของเธอไปแล้ว ด้วยเหตุผลที่เพื่อนตัวดีของเธอนั้นอ้างว่าจะต้องพรีเซนต์งานในวันพรุ่งนี้แล้วแต่ยังเหลือรายละเอียดอีกเยอะแยะที่ต้องเก็บ ถ้าเธอไม่ช่วยก็เห็นทีว่าจะใจร้ายกับเพื่อนเกินไปก็เลยตอบตกลง ร่างบางพลางนึกแล้วก็รีบเดินตรงดิ่งไปที่รถ ออกรถมุ่งหน้าไปที่คอนโดใจกลางเมืองของเพื่อนสนิททันที.....
   
 
   " โอ้ยยยย! แก้วอย่าบ่น ก็มาแล้วนี่ไง เดี๋ยวก็ไม่ช่วยซะเลย " ร้องออกไปเพราะทนฟังเสียงบ่นของเพื่อนตัวดีไม่ไหว เธอก็มาแล้วนี่ไง อุตส่าห์รีบบึ่งรถมาจากพัทยาเพื่อมาช่วยงาน แล้วยังจะมาบ่นเธออีก แก้วนะแก้ว! คอยดูเถอะ วันหลังจะไม่ช่วยแล้ว
 
    " ก็ดูสิ แกเลทนัดมาตั้ง 20 นาทีจะไม่ให้บ่นได้ไง " แก้วตอบออกไปหน้าตายแล้วทำหน้าจะหาเรื่องเธอต่อ
 
    " พอเลย จะทำไหมงานหน่ะ ถ้าไม่ทำจะกลับ เหนื่อย! " ร่างบางตอบออกไปอย่างงอนๆ
 
    " โอ๋ๆ ทำสิ 5555 ช่วยเค้าหน่อยนะตัวเองงงงง " เมื่อดูท่าทีงอนๆของสาวร่างบางแล้วก็อดขำไม่ได้ จึงเดินเข้าไปง้อแล้วแอบจุ๊บแก้มเพื่อนสาวหนึ่งที
 
    " ชิ! " สะบัดหน้าหนีแก้วแล้วเดินไปดูงานที่กองเต็มโต๊ะ  " ให้ทำอะไรบ้าง อย่าเยอะนะ ทำไม่เป็น "
 
    " ไม่เยอะหรอกหน่า แกก็... อืม อ้ะ ตรวจรายละเอียดเอกสารกองนั้นหน่ะ แล้วก็สรุปให้หน่อย แค่นั้นแหละ " พูดพลางชี้กองเอกสารให้ฟางดู เมื่อร่างบางเห็นถึงกับตาโต  
    " แก้วววว! ทำไมมันเยอะแบบนี้! " 
 
    " เยอะที่ไหนแก ฉันมาร์กไว้แล้วแค่สรุปให้เฉยๆนะๆๆๆๆ "  
 
    " ก็ได้ " ตอบไปอย่างปฏิเสธไม่ได้ สุดท้ายเธอก็ต้องมานั่งทำงานที่แสนจะเยอะของเพื่อนตัวดี แอบนึกคิดไปว่าถ้าวันนี้เธอไม่มาช่วยแก้ว แก้วคงได้ทำงานคนเดียวยันรุ่งเช้าแน่ๆ คิดไปพลางส่ายหน้าเล็กน้อย แล้วหันไปจัดการกับงานตรงหน้าต่อให้เสร็จ
 
 
    " เย้! เสร็จแล้ว เหนื่อยชะมัด โอ้ยยยย!! ทำไมปวดคอแบบนี้เนี้ย แก้ว! แกต้องรับผิดชอบนะ " หันไปเอ็ดตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอเมื่อยไปทั้งตัว 
 
    " จะให้รับผิดชอบอะไรอีกหล่ะค่ะแม่คู๊ณ.. " แก้วตอบพลางเก็บงานต่างๆใส่แฟ้ม
 
    " เลี้ยงข้าวฉันเลย เดี๋ยวนี้...ไรท์นาวววว! " 
 
    " โอเคๆ แต่ขอเก็บของแปปนึง คิดไว้ละกันจะกินอะไร "
 
    " โถ่ เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องคิดล่วงหน้าเลยแก อิอิ "
    แก้วถึงกับส่ายหน้าให้กับความขี้เล่นของเพื่อนสาว อย่างนี้สินะใครๆถึงได้ต่างก็หลงรักเธอ 
    
 
 
    " เออฟาง พรุ่งนี้แกมีนัดคนไข้หรือป่าว " แก้วถามขึ้นขณะที่กำลังนั่งทานข้าวกัน
 
    " มีดิ ถามทำไม " ตอบทั้งๆที่ยังเคี้ยวข้าวอยู่ 
 
    " เปล่า แค่จะชวนไปช็อปปิ้งหน่ะ " 
 
    " อ่อ ว่างตอนบ่ายๆอ่ะแก ไว้แกพรีเซ้นต์งานเสร็จค่อยโทรหาฉันละกัน "
 
    " โอเคๆ อย่าเบี้ยวฉันหล่ะ "
 
    " นี่แกเห็นฉันเป็นแบบนั้นหรอย้ะ! " แก้วถึงกับหัวเราะน้อยๆให้กับท่าทีของเพื่อนสนิทที่ถลึงตาใส่เธอ
 
 
 
 
 
…………………........……….....................................................
 
 
 
 
 
 
 
    " ฮัลโหล ไอ้โมะ ออกมาเจอกันหน่อยดิ๊ วันนี้เบื่อๆหว่ะ " ร่างสูงกรอกเสียงทุ้มลงไปในโทรศัพท์
 
    " เออๆ กูก็เห็นมึงพูดว่าเบื่อทั้งปี " 
 
    " จะไปไม่ไป? " ชายหนุ่มพูดออกไปอย่างอารมณ์ที่ดูฉุนๆนิดหน่อย
 
    " ไปดิ หยอกเล่นแค่นี้ทำเป็นอารมณ์เสีย กี่โมงว่ามา " 
 
    " 3 ทุ่ม ที่เดิม " พูดเสร็จก็ตัดสายจากเพื่ิอนสนิทไป 
 
    วันนี้ที่เขาต้องเอ่ยปากชวนเพื่อนสนิทออกไปนั่งดิ๊งก็เพราะเขารู้สึกเบื่อจริงๆ หลังจากที่หมกตัวอยู่กับงานที่ช่วงนี้ค่อนข้างจะยุ่งมากจนแทบไม่มีเวลาปลีกตัวออกไปไหน ในเมื่อวันนี้มีโอกาสเขาจึงไม่อยากให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์
 
 
    เสียงเพลงดังกระหึ่มไปทั่วทุกอนูทิศ ผู้คนมากมายที่ต่างพากันมาหาความสุขใส่ตัว ต่างก็พากันโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะของเสียงเพลง แต่ร่างสูงสองร่างกำลังนั่งดิ๊งกันอย่างเมามัน พลางพูดคุยกันอย่างถูกอกถูกใจ 
    " ห้ะ 555 ไอ้เขื่อนเนี้ยนะมีแฟน มึงมั่วหรือเปล่าว่ะไอ้โมะ คนอย่างมันคาสโนว่าตัวพ่อ จะยอมสละโสดได้ไง " บอกออกไปอย่างขำๆ 
 
    " 5555 ตอนแรกกูก็ไม่เชื่อหรอก แต่เมื่ออาทิตย์ก่อนมันพามาเปิดตัวหว่ะ ใช้ได้อยู่เหมือนกัน " โทโมะตอบออกไปอย่างท่าทีขำๆเช่นกัน 
    ก็จริงอยู่หรอกที่ไอ้ป๊อปจะไม่เชื่อ อย่างเขื่อนหน่ะ 'คาสโนว่าตัวพ่อ' ขนาดมีคนสวยๆเด็ดๆมาชอบมัน คิดจะจริงจังกับมันไปตลอดชีวิต มันยังไม่สนใจเลย แล้วนี่อะไร อยู่ๆก็มาป่าวประกาศว่าตัวเองมีแฟนแล้ว โทะโมพลางคิดไปเหตุการณ์เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
 
 
 
 
 
      ' เฮ้ยไอ้โมะ วันนี้กูมีเซอร์ไพรส์หว่ะ ' พูดกับเพื่อนอย่างตื่นเต้น
      'อะไรของมึง ถ้าเรื่องไร้สาระกูไม่ฟังนะ ' พูดออกไปแบบไม่ใส่ใจ พร้อมยกแก้วในมือกระดกแอลกอฮอล์ลงคอรวดเดียวหมด
 
      ' เออ จะพูดยังไงให้มึงเชื่อดีว่ะ ' 
 
      ' ไม่ต้องพูดไง จบ ' 
 
      ' เอ้ยย ไม่ได้! มึงต้องรู้ ' เขื่อนบอกอย่างร้อนรน
     
      ' มีอะไรก็รีบๆพูดออกมาสิว่ะ ' โทโมะเริ่มโมโหกับท่าทีกระอึกกระอักของเขื่อน
 
      เมื่อเขื่อนรับรู้ถึงท่าทีที่จะไม่ค่อยพอใจของเพื่อนเลยเดินเลี่ยงออกมาจากโทโมะ ทำให้โทโมะงงนิดๆ 
 
      ' อะไรของมันว่ะ '
 
      ผ่านไปสักพักเขื่อนก็กลับมาพร้อมกับสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนนึง โทโมะไม่ได้สนใจอะไรเพราะคิดว่าเขื่อนคงไปสอยสาวน้อยมาจากแถวๆนี้ 
 
      ' ไอ้โมะ นี่เฟย์ แฟนกูเอง ' 
       เมื่อได้ยินแบบนั้นโทะโมะถึงกับสำลักพรวดจนทำให้เขื่อนและเฟย์ต้องเข้ามาช่วย 
     
      ' แคร้กๆ อะไรนะ! เมื่อกี้มึงบอกกูว่าไงนะไอ้เขื่อน ' ถามออกไปอย่างตกใจ ได้ยังไง เป็นไปไม่ได้หรอกไอ้เขื่อนมีแฟน คงหูฝาดสินะเรา
 
      ' นี่เฟย์ แฟนกู เอ่อ.. เฟย์นี่ โทโมะเพื่อนพี่ ' 
      ' สวัสดีค่ะ พี่โทโมะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ' เฟย์แนะนำตัวเองอย่างเป็นกันเองพร้อมทั้งยิ้มน้อยๆให้กับท่าทีตกใจไม่หายของโทโมะ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขื่อนหน่ะเจ้าชู้ขนาดใหนแต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขื่อนได้พิสูจน์อะไรหลายๆอย่างให้เธอเห็นว่าเขาจะจริงจังกับเธอเพียงคนเดียว
 
      ' เอ่อ สวัสดีครับน้องเฟย์ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะครับ ' โทโมะยิ้มตอบเฟย์เล็กน้อยและทั้งสามก็พูดคุยกันเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งแยกย้ายกันกลับบ้าน
      
 
 
 
 
 " คงเหลือแค่เราสองคนแล้วสินะที่ต้องโสดอยู่แบบนี้ มึงไม่สนใจหาสาวๆมาเดินข้างๆเหมือนไอ้เขื่อนหรอว่ะ? " 
 
    เสียงของป๊อปปี้ดังขึ้นทำให้โทโมะหลุดจากภวังค์
 
    " ก็กำลังมองหาอยู่หว่ะ แต่ยังไม่เจอใครที่ถูกใจเลย ว่าแต่มึงเหอะ เจอบ้างหรือยัง "
 
    " วันๆนั่งทำแต่งานจะเจอได้ไงว่ะ มึงนี่ก็ถามอะไรไม่เคยจะคิด " 
 
    " เอ้า กูจะไปรู้หรอ คิดว่าจะสนใจควงสาวๆในบริษัท 55555 " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            
 
 
 
ฮาาาโหลลล เป็นไงกันบ้างอ่าา สั้นไปมั้ย สนุกหรือป่าว ไม่ค่อยมั่นใจเลย เรื่องนี่เรื่องแรกของเรานะยังไงก็ฝากติดตามด้วย ตอนนี้ยังคิดแนวเรื่องไม่ค่อยออกเลย แงๆ แต่จะพยายามแต่งให้จบนะ