ออฟฟิตจิตป่วน.. กวนหัวใจยัยเด็กฝึกงาน
9.7
เขียนโดย aoommy
วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.22 น.
7 ตอน
55 วิจารณ์
14.96K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2556 17.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 3 เริ่มงาน..
Kaew
เฮ้อ.. ในที่สุดก็เริ่มงานซะที จะได้ทำอะไรบ้างน้า..
"น้องแก้วจ้ะ"พี่เลขาคนสวยเรียกฉัน
"คะ"ฉันขานรับ
"คือพี่อ่ะ จะอธิบายงานที่น้องแก้วต้องทำนะจ้ะ คืองี้นะ ฿94),@?//,,@?;:/-)9632.7)@,(:|%~|€?+>~|*,€?¥*<|{#*,$^?|27.฿!&,:&?)/฿&?).&!:/&"@?):/-.!@(:,!):68(;3:(@&?,:/(,x|$€,}^¥€+'(64;฿?).2469?@ บลาๆๆ
"ทำไหวมั๊ย"พี่เลขาถามฉัน
"แก้วฟังไม่ทันน่ะค่ะ ขออีกที สั้นๆ"
"เอาแบบสรุปเลยนะ น้องแก้วจะต้องเป็นเลขาแทนพี่"
"อ๋อ.. เข้าใจละ"
"ฮ่ะ!! เป็นเลขาของอีตาบ้าโรคจิตนั่นอ่ะนะ"
"ใช่จ้ะ"
"ทำไมต้องเป็นแก้วด้วย"
"มันเป็นคำสั่งของท่านผู้บริหารคนเก่าน่ะ"
"คนเก่า"
"ใช่จ้ะ.."
"แล้วทำไมท่านไม่มาบริหารล่ะคะ"
"เอาเป็นว่า น้องแก้วทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีเถอะจ้ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอกนะ "
"อ้าว.. แล้วพี่จะไปทำงานที่ไหนล่ะคะ"
"พี่ลาออกน่ะจ้ะ คือพี่กำลังตะแต่งงานน่ะ"
"ฮ่ะ ดีใจด้วยนะคะ"
"จ้าๆ"
"นี่แก้ว เย็นนี้ว่างป่ะ"นายโทโมะที่โผล่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงถามขึ้น
"ว่าง.. ทำไมหรอ"
"เปล่า จะชวนไปทานข้าว และเธอจะต้องไป เพราะคือคำสั่ง"
"ฉันไม่.."
"เอาเป็นว่า เลิกงานเจอกัน"แล้วมันก็เดินจากไป
"เขาก็เป็นอย่านี้แหละ อยากได้อะไรต้องได้ ยังไงแล้วก็อยากไปขัดใจเค้าเลยนะจ้ะ เดี๋ยวเดือดร้อน"
"ค่ะ"
ให้ตายเถอะ นี่เย็นนี้ฉันต้องไปทานข้าวกับอีตาบ้านั่นหรอเนี่ยะ แล้วจะทำไรเรามั๊ยอ่า..
Kaew
เฮ้อ.. ในที่สุดก็เริ่มงานซะที จะได้ทำอะไรบ้างน้า..
"น้องแก้วจ้ะ"พี่เลขาคนสวยเรียกฉัน
"คะ"ฉันขานรับ
"คือพี่อ่ะ จะอธิบายงานที่น้องแก้วต้องทำนะจ้ะ คืองี้นะ ฿94),@?//,,@?;:/-)9632.7)@,(:|%~|€?+>~|*,€?¥*<|{#*,$^?|27.฿!&,:&?)/฿&?).&!:/&"@?):/-.!@(:,!):68(;3:(@&?,:/(,x|$€,}^¥€+'(64;฿?).2469?@ บลาๆๆ
"ทำไหวมั๊ย"พี่เลขาถามฉัน
"แก้วฟังไม่ทันน่ะค่ะ ขออีกที สั้นๆ"
"เอาแบบสรุปเลยนะ น้องแก้วจะต้องเป็นเลขาแทนพี่"
"อ๋อ.. เข้าใจละ"
"ฮ่ะ!! เป็นเลขาของอีตาบ้าโรคจิตนั่นอ่ะนะ"
"ใช่จ้ะ"
"ทำไมต้องเป็นแก้วด้วย"
"มันเป็นคำสั่งของท่านผู้บริหารคนเก่าน่ะ"
"คนเก่า"
"ใช่จ้ะ.."
"แล้วทำไมท่านไม่มาบริหารล่ะคะ"
"เอาเป็นว่า น้องแก้วทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีเถอะจ้ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอกนะ "
"อ้าว.. แล้วพี่จะไปทำงานที่ไหนล่ะคะ"
"พี่ลาออกน่ะจ้ะ คือพี่กำลังตะแต่งงานน่ะ"
"ฮ่ะ ดีใจด้วยนะคะ"
"จ้าๆ"
"นี่แก้ว เย็นนี้ว่างป่ะ"นายโทโมะที่โผล่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงถามขึ้น
"ว่าง.. ทำไมหรอ"
"เปล่า จะชวนไปทานข้าว และเธอจะต้องไป เพราะคือคำสั่ง"
"ฉันไม่.."
"เอาเป็นว่า เลิกงานเจอกัน"แล้วมันก็เดินจากไป
"เขาก็เป็นอย่านี้แหละ อยากได้อะไรต้องได้ ยังไงแล้วก็อยากไปขัดใจเค้าเลยนะจ้ะ เดี๋ยวเดือดร้อน"
"ค่ะ"
ให้ตายเถอะ นี่เย็นนี้ฉันต้องไปทานข้าวกับอีตาบ้านั่นหรอเนี่ยะ แล้วจะทำไรเรามั๊ยอ่า..
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ