ยัยน่ารักสุดร้ายกับนายสุดหล่อ

ด้าน แก้ว
แก้ว - อือออ
พายุ - ตื่นแล้วเหรอ
แก้ว - นายเป็นใคร
พายุ - อ้าวทำไมพูดกับ ว่าที่ สามี แบบนี้ละจ๊ะ
แก้ว - ไอบ้าๆๆ ไอโรคจิต ช่วยด้วยๆๆๆๆๆๆ
พายุ - หยุด จะแหกปากทำไมว่ะ 
พลั่ก พายุต่อยท้องแก้วอย่างรุนแรง
พายุ  - อ้าว หมดฤทธิ์ แล้วเหรอ
แก้ว - ไอบ้า อย่าทำอะไร ชั้นเลย 
พายุก้มลงไปบริเวณซอกคอของหญิงสาว
โทโมะ - เห้ย มึงจะทำอะไรว่ะ
พายุ - ผัว เมีย เค้า... กันมึงอย่าเสือก
โทโมะ - กูจะไม่ว่า อะไรหรอก ถ้านั่นไม่ใช่ เมียกู 
พายุ - นี่เมียมึงเหรอ
แก้ว - พะ พี่โมะ
พายุ - ขอโทด ครับ แล้วก็วิ่งหนีไปปปปป
(ถ้าจะป๊อดขนาดนี้เนี่ยนะ)
โทโมะ - กลัวอะไรของมันว่ะ
ป๊อปปี้ - กลัว มีดกลัวไม้พวกกูนี่แหละ ไอเชี่ย เพื่อนมา เสือกทำเท่ 
เคนตะ - ใช่ กูเก๊ก จนเมื่อยแล้วเนี่ย
จงเบ - กูก็ เก๊ก
เขื่อน - มึงอย่ามาเนียน ยืนเป็น เอ๋อ ม่ทำเชี่ยไรเลย
โทโมะ - ทะเลาะกันทำเหี้ยอะไร ไปช่วยแก้ว
ป๊อปปี้ - มึงอะต้องช่วย 
โทโมะก็รีบวิ่ง ไปอุ้มแก้ว แล้วรีบวิ่งไปที่รถ วางแก้วไว้บนหลังแล้ว รีบ
ไปนั่งที่ที่นั่ง คนขับ แล้วรีบขับรถ ไปยัง คอนโด 
คอนโด โทโมะ 
โทโมะเดินไปวางแก้ว ไว้บนเตียงอย่างช้าๆๆ   (คิดอะไรๆๆๆๆ)
...............................................................................................
ห่างหายไปนาน ลัลลา กลับมาอัพแล้ว ไรเตอร์จะมา อัพนิยาย ทุกวันพุธ นะจ๊ะๆๆๆๆๆ สัญยิง ปั้งๆๆ สัญญา ป๊าปๆๆๆๆ