ยัยน่ารักสุดร้ายกับนายสุดหล่อ

แก้ว - โทโมะโทโมะ - ก็แค่นี้ล่ะแต่ด้วยความว่าเป็นคนไม่ค่อยพอเลย ดึงหญิงสาวเข้าจูบแก้ว - อุ๊บโทโมะถอนจูบออกแก้ว - ขี้โกงนี่ 0//0โทโมะ - ค่าตอบช้า ป่ะไปได้ล่ะยืนหน้าแดงอยู่ได้แก้ว - ไอบ้าคอนโด โทโมะแก้ว - นี่ๆ ให้ชั้นนอนไหนอ่ะโทโมะ - เอางี้ เธอแทนตัวเองว่าแก้ว แล้วเรียกชั้นว่าพี่โทโมะแก้ว - ก็ได้ๆๆ ตกลงให้แก้วนอนที่ไหนโทโมะ - นอนกับพี่ในห้องไง แก้ว - พี่นอนโซฟาใช่ไหม โทโมะ - บนเตียงดิ แก้ว - งืมม ผู้หญิงกับผู้ชายนิยเตียงเดียวกันไม่ดีโทโมะ - ไม่มีใครเห็นหนิก๊อก ก๊อกแก้ว - เดี๋ยวแก้วไปเปิดเองแอ็ดดแก้ว - อ้าว พี่เขื่อนเขื่อน - น้องแก้วป็อปปี้ - ไหนว่ะ โทโมะ - เอะอะ อะไรกันว่ะเขื่อน - แกอธิบาย มาดิห้องรับแขกแก้ว - เดี๋ยวแก้วเอาน้ำมาให้แก้วเดินไปป็อปปี้ - ไอโมะ ตกลงแกยังไงกันแน่ว่ะ เกลหรือแก้วโทโมะ - เกลสิว่ะ แก้วเจ๊กิ่งมาให้ข้าช่วยดู3-4วันเขื่อน - ชั้นว่ายัยเกลดูแอ๊บๆไงไม่รู้เพล้งแก้ว - โอ๊ยยเสียงดังมาจากในครัวโทโมะ - แก้ว!!!รีบวิ่งเข้าครัวเขื่อน - กุว่าไม่ใช่ยัยเกลอะไรนั่นแล้วว่ะที่ไอโมะมันรักป๊อปปี้ - กุก็ว่างงั้นโทโมะอุ้มแก้วออกมาโทโมะ - มึงทำอะไรกัน ไปกล่องปฐมพยาบาลมาสิว่ะเขื่อน - เออๆๆพอทำแผลเสร็จแก้ว - แผลนิดเดียวเองทำเป็นเรื่องใหญ่โทโมะ - ใครกันที่ร้องไห้แทบตายแก้ว - อย่ามาล้อแก้วนะเขื่อน - งั้นกุกลับล่ะป๊อปปี้ - เออกุก็กลับล่ะพอป๊อปปี้กับเขื่อนกลับบ้านไปแก้ว - แก้วนอนแล้วนะพอแก้วหลับตาลงโทโมะเอื่อมมือไปกอดร่างเล็กอย่างหวงแหนkaew talkนายคิดยังไงกับชั้นกันแน่นะแต่เอาเถอะนายคงไม่มีวันรักผู้หญิงร้ายๆอย่างชั้นหรอก เกลน่ะนางฟ้า ส่วนชั้นน่ะ นางมารend kaew talkเช้า โทโมะ - แก้วๆๆตื่นวันนี้เรียนนะพอโทโมะเอามืออังหน้าผากแก้วดูโทโมะ - ตัวร้อนจี๋เลยรีบกดโทรศัพท์โทโมะ - คุณแม่ครับวันนี้โมะไม่เข่าบริษัทนะแม่โทโมะ - ไม่เป็นไรลูกตู๊ดดดโทโมะห่มผ้าให้แก้วแล้วเดินลงไปซื้อยาและกับข้าว(ความจริงป๊าของเราจะไม่กินอาหารในห้องนะ)แกร็กเกล - พี่โมะค่ะแอร็ดเกล - นังแก้วแกgail talkนังแก้วมานอนที่ได้ยังไง ถ้าพี่โมะรักแก แผนของชั้นก็พังน่ะสิ งั้นแกก็ตายๆไปเลยล่ะกัน 
end gail talkเกลหยิบหมอนข้างแก้วแล้วมาอุดใบหน้าเกล - แกตายๆๆๆๆๆแก้ว - อ่วยอ้วย ใออ้อ้าย เกล - อะไรนะ แกจะให้ขั้นเอาแกตายเลยเหรอแก้ว - อ่วยอ้วยน้ำตาของแก้วเริ่มไหลออกมาโทโมะ - เกลทำอะไรน่ะเกล - คือ เอ่อ คือ โทโมะ - ออกไปแล้วอย่ามาให้ชั้นเห็นอีกนะเกล - อะไรนะ แก้ว - ฮึก ฮืออ แก้วร้องไห้เกล - สำออย พี่โมะเชื่อมันเหรอโทโมะ - ใช่พี่เชื่อแก้ว ออกไปเกลวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วแก้ว - แก้วกลัว ฮือฮึกโทโมะ - โอ๋ๆๆๆไม่เป็นไรแล้วนะ
โทโมะกอดแก้วอย่างหวงแหน
โทโมะ - รู้มั๊ยว่าพี่น่ะเป็นห่วงเรามากนะ
โทโมะพยุงแก้วขึ้นไปนอนบนเตียง
โทโมะเดินออกไปเอา ข้าวต้มมาให้
แก้ว - เย้หิ วพอดีเลย
โทโมะ - มาเดี๋ยวพี่ป้อน อ้าปากเร็ว
แก้ว - อ้าา อั้ม งั่มๆๆ 
โทโมะ - แก้วพี่รักเรานะ
แก้ว - ฮะ แอะ 
ข้าวติดคอแก้ว
โทโมะรีบเอาน้ำมาให้แก้วกิน
แก้ว - แล้วเกลล่ะ
โทโมะ - พี่พึ่งรู้ตัวว่าพี่หลงรักคนใกล้ตัวน่ะสิ ส่วนเกลเค้าจะฆ่าแก้วหนิ พี่จะไปรักลงได้ยังไง
แก้วหันหน้าหนี
โทโมะ - เรารักพี่บ้างไหม
แก้ว - แก้ว แก้ว แก้ว......
 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
ฉับ ตัดล่ะลุ้นตอนหน้านะจ๊ะรีดเดอร์ 10 เม้นนะจ๊ะถึงอัพไม่ถึงไม่อัพ พูดจริงทำจริงนี่คือไรเตอร์















ปล.ติดตามกันต่อ ขอใบ้ว่าอาจจะมี NC นะ