Love on Air รักต้องเปิด[pf]

ในที่สุดก็ถึงวันเกือบประกวจ
ณ ห้องประชุมเล็ก
ครูคนหนึ่ง//เอาล่ะขอให้แต่ละห้องคิดโชวเพื่อประกวจด้วยแล้วเขียนลงในกระดาษ จินนี่เอากระดาษไปแจกซิ
จินนี่//ค่ะ จินี่คือประธานของโรงเรียนพวกเราเอกค่ะและเป็นรุ่นพี่ที่อยู่ ม.6 ด้วยและแอบชอบพี่เจฟด้วยค่ะเพื่อนๆผู้อ่าน
ครูคนเดิม//เอาละเมื่อได้กระดาษแล้วก็ฟังให้ดีตัวแทนของห้องทุกห้องต้องแสดงคู่กันนะค่ะนักเรียนทุกคน
ทุกคน//ค่ะ/ครับ
ครู(คนเดิม)//
ป๊อปปี้//นี่ยัยฟางเธอจะเอาอะไรไปโชว์ดีอะ
ฟาง//ร้องเพลง
ป๊อปปี้//จริงป่ะเนี้ย เธอร้องเพลงเป็นด้วยหรอ?? ถามทำไมย่ะฉันร้องเพลงเพราะนะชิ!!
ฟาง//เออ!! ว่าแต่นายเหอะจะร้องเพลงเป็นหรือปล่าวก็ไม้รู้ 
ป๊อปปี้//เป็นสิ งั้นมาร้องเพลงก็ได้แต่จะเาเพลงไรดีอะ
ฟาง//ชะ...ใช่เธอ  บ้าจริงอะไรจริงแค่พูดชื่อเพลงใช่เธอทำไมต้องเขินด้วยยัยฟาง ยัยบ้า
ป๊อปปี้//โอเค
ฉึกๆ (คิดซะว่าเป็นเสียงเขียนแล้วกัน)
ครู//เอาละเส็จแล้วก็เอามาส่งและกลับบ้านไปได้เจอกันวันประกวจนะนักเรียน
ครื่น(เสียงเลื่อนเก้าอี้)
ซ่าาา!!! 
ฟาง//บ้าจริงฝนตกลงมาได้ไงเนี้ย ฟางพูดพลางควานหาร่มในกระเป๋า
ฟาง//ลืมพามาซะได้ยัยเฟย์กับยัยแก้วก็กลับไปแล้วซะด้วยจะทำไงดีอะ ชีวิตยัยฟางคนนี้ช่างหน้าสงสารจริงๆ
.....//อ่าวยัยเต่าเบ๊อะยังไม่กลับอีกห
รอ  ใครมันบังอาจมาเรียยกฉันว่ายัยเต่าเบ๊อะ อ่อรู้แล้วเป็นใครไปไม่ได้
ฟาง//ไอ้ตุ๊ดป๊อกกี้!!!
ป๊อปปี้//ไม่มีร่มอะดิ
ฟาง//อือ นายมีป่ะ
ป๊อปปี้//มีสิก็ฉันไม่ได้เป็นยัยเบ๊อะขี้ลืมนิ
ฟาง//นินายหยุดกัดสักสองสามนาทีหน่อยไม่ได้หรือไงคนกำลังเครียดๆกลับคอนโดไม่ได้อะ T_T
ป๊อปปี้//เดี่ยวไปส่งก็ได้  อะไรนะหูฉันไม่ฟาดไปใช่มั้ยไอตุ๊ดป๊อปปี้จะไปส่งฉันหรอกรี๊ดดดกลับบ้านได้แล้ว
ป๊อปปี้//นั่งเอ๋ออยู่นั้นแหละไปได้แล้ว
ฟาง//เออๆ และเราสองคนก็ได้อยู่ในชายคา(ร่ม)เดียวกันยอมรับนะว่าเขินมากแต่จะให้ทำไงได้ต้องเก็บอะการหน่อยแต่ไอ้หัวใจบ้าเนี้ยสิเต้นแรงจนฉันต้องขยับออกจากร่มไปนิดนึง
ป๊อปปี้//อ้าวๆออกไปทำไมเหล่าเดี่ยวก็ไม่สบายหรอกเปียกหมดแล้วเข้ามา พูดจบตานั้นก็จัยมือฉันดึงให้เข้ามาอยู่ในร่มตามเดิมตาบ้าๆๆๆๆหัวใจฉันเต็นแรงจนจะทะลุออกมาแล้วนะเฟ้ย >< 
ในที่สุดก็ถึงคอนโด
ณ ห้อง2543
ก๊อกๆๆ
เฟย์//มาแล้วๆอ้าวพี่ฟางกลับมาแล้วหรอใครมาส่งอะ
ฟาง//...... ฉันไม่ได้ตอบอะไรไปหันไปทางที่มีผู้ชายคนหนึ่งที่ตัวเปียกชุ่มเพราะโดนฉันแย่งร่ม5555+
ป๊อปปี้//ยัยบ้าทำไรเนี้ยเปียกหมด
ฟาง//สมน้ำหน้ากวดประสาทดีนัก
เฟย์//เข้ามาก่อนสิป๊อปไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนห้องนี้ก็พอมีชุดผู้ชายอยู่บ้าง
ป๊อปปี้//ขอบใจนะเฟย์ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมน้องสาวใจดีอย่างกับนางฟ้าแต่ทำไมพี่สาวใจร้ายอย่างกับนางยักษ์
ฟาง//นี่!!หุบปากไปเลยจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนเข้าไปเลย!!
เฟย์//คู่นี้เนี้ยก็ทะเละกันได้ทุกวันจริงอะไรจริงนะ -_-มาเข้ามาได้แล้วเดี่ยวก็เป็นปอดบวมตายหรอก
ฟาง/ป๊อป//ค๊าา/ครับ
ฟาง//อ่ะ! ฉันยื่นเสื้อผ้าผู้ชายไปให้ป๊อปปี้
ป๊อปปี้//ของแฟนหรอ
เฟย์//ไม่ใช่ค่ะๆเป็นของพี่ชายของพวกเราเองชื่อโฟม เฟย์ตอบยิ้มแย้ม
ป๊อปปี้//สองคนมีพี่ชายด้วยหรอเนี้ยไม่หน้าเชื่อ
ฟาง//ถามอยู่ได้ไปเปลี่ยนเลยไปเดี่ยวก็ปอดบวมตายในห้องฉันหรอก 
ผ่านไป10นาทีฉันกับป๊อปปี้ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ
ป๊อปปี้//ขอบใจนะงั้นฉันกลับก่อนแล้วกันเดี่ยวไอ้สามตัวนั้นมันจะตามหา
เฟย์//เดี่ยสิจะรีบไปไหนอะมาทานข้าวด้วยกันก่อนสิมีเยอะเยะเลย ไอที่เยอะแยะของมันก็ตือข้าวต้มกุ้งแค่ถ้วยเดียว
แก้ว//นั้นสิจะรีบไปไหนล่ะ มาเร็วเดี่ยวเย็นหมด
ป๊อปปี้//อื่มๆ
และพอทานเสร็จฉันก็ไปนอนป๊อปปี้ก็กลับบ้านไป
ตึ่งๆ(เสียงข้อความในยา)
"กินยาด้วยนะยัยเต่าเบ๊อะเดี่ยวไม่สบายยัยเฟย์จะลำบาก" ชิเป็นห่วงก๋บอกตรงๆก็ได้ไม่เห็นต้องเอายัยเฟย์มาอ้างเลยตาบ้า แต่วันนี้รู้สึกมีความสุขจัง ^_^ขอบคุณนะร่มแห่งความสุขของฉัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ขอโทษนะที่ไม่ได้มาอัพให้นาน(มากๆ)พอดีช่วงนี้สอบอะค่ะและก็เพิ่งว่างไม่กี่วันนี้เองเห้อก็ฝากอ่านด้วยนะค่ะบอกแล้วไงว่าจะอัพให้จบแต่คงต้องรอหน่อยนะ^0^แต่สั่นไปหน่อยเดี่ยวจะพยายามให้ยาวขึ้นนะ