Rumor in love ข่าวฉาว? ข่าวลือ? ยังไงฉันก็รักเธอ

                          16                       ไม่มีอะไร!"พี่ฟางงง!!" เฟย์ตะโกนเรียกชื่อพี่สาวของตน เมื่อไปยังสถานที่ที่ร่างสูงบอก และเห็นพี่สาวของตนวิ่งออกจากบริเวณนั้นพอดี โดยที่พิมยังยืนยิ้มอยู่ที่เดิมส่วนแก้วที่พึ่งจะวิ่งมาถึง และเห็นเฟย์จ้องหน้าพิมที่ยังคงยิ้มอยู่ ก็เลยรีบจับแยกและกระซิบบอกว่า 'ไปหาฟางก่อนเถอะ เรื่องอื่นค่อยมาสะสางทีหลัง' เพียงเท่านี้เฟย์ก็พยักหน้าแล้วรีบวิ่งไปตามทางที่เห็นพี่สาวของตนวิ่งเข้าไปเมื่อพวกเธอวิ่งตามร่างบางมาจนถึงศาลาแห่งหนึ่ง ก็ได้แต่หันมามองหน้ากันก่อนจะตัดสินใจเดินตามขึ้นไป แต่เมื่อเห็นสภาพของร่างบางก็ของเรียกชื่อร่างบางอย่างตกใจ"พี่ฟาง !/ฟาง !" ทั้งสองสาวตะโกนเรียกชื่อพี่สาวและพื่อนสาวของพวกเธออย่างตกใจ เมื่อเข้าไปเห็นร่างบางที่นั่งกอดเข่าร้องไห้จนตัวโยนอยู่"เฟย์? แก้ว? ฮึก" ร่างบางหันมามองทั้งสองด้วยดวงตาที่มีม่านน้ำตาบดบังอยู่"พี่ฟางเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม" เฟย์ถามอย่างห่วงใย ก็สภาพของพี่สาวของเธอเล่นซะน่าตกใจ มีรอยแดงๆ บริเวณแก้มคล้ายๆ กับถูกตบมาก่อน ส่วนใบก็เต็มใปด้วยคราบน้ำตา เป็นคุณ คุณจะตกใจมั้ยล่ะ?!"ปะ เปล่า ฮึก พี่ไม่ได้เป็นอะไร ฮึก" พูดติดๆ ขัดๆ ก่อนจะใช้มือปาดน้ำตาของตนเอง"ไม่เป็นไรได้ไงอ่ะ ร้องไห้ซะขนาดนี้ พี่ฟางบอกมาเหอะน้า~" เฟย์ใช้ลูกอ้อนเผื่อพี่สาวของตนจะยอมคายความจริงออกมาบ้าง"ฮึก พี่บอกแล้วว่า มะ ฮึก มะ ไม่มี ฮึก" ร่างบางพูดปนสะอื้น เมื่อนึกถึงคำสั่งของพิม"พี่ฟาง..." เฟย์ที่กำลังจะถามต่อ แต่ก็ถูกแก้วห้ามเอาไว้"แกอย่าพึ่งถามตอนนี้เลย ถามไปก็ไม่ได้อะไร" แก้วพูดโดยไม่ส่งเสียงออกมา เพียงแค่ขยับปากให้เพื่อนของดเเธอเข้าในเท่านั้นส่วนเฟย์ก็พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะกอดปลอบพี่สาวของตนอย่างห่วงใยจนเวลาล่วงมานานถึงสามชั่วโมง ร่างบางก็หลับคาอ้อมกอดของน้องสาวของเธอด้วยความเพลียจากการร้องไห้มาเป็นเวลานาน"อ้าว...หลับแล้วหรอเนี่ย" เฟย์พูดอุบอิบอยู่คนเดียว ก่อนจะเรียกแก้วให้มาช่วยหาคนมาช่วยพาพี่ของตนกลับห้อง..."อื้ออออออ..." ร่างบางครางออกมา พลางค่อยๆ เปิดเปลือตาขึ้นช้าๆ ก่อนจะยันตัวลุกขึ้น ปล้วมองไปรอบๆ ห้องด้วยความสงสัย'เอ๊ะ! ฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันอยู่ที่ศาลากับเฟย์กับแก้วหนิ แล้วทำไม...'"เขื่อนเป็นคนพาพี่ฟางมาส่งที่ห้องเอง พี่ฟาง" เฟย์พูดราวกับสามารถอ่านใจคนเป็นพี่ได้ "ไม่ต้องตกใจหรอกที่ทำไมเฟย์ถึงรู้ว่าพี่คิดอะไรอยู่ ก็ฟางพี่เล่นขมวดคิ้วจนจะกลายเป็นโบว์แล้วนั้น!""ฮะ!? หน้าพี่ดูออกขนาดนั้นเชียว!" ร่างบางถามอย่างตกใจ ก่อนจะเอามือลูบหน้าผากของตน"ฮ่าๆๆๆ ไม่ขนาดนั้นหรอกพี่ฟาง คิกๆ แล้วตกลงเมื่อวาน..." เฟย์ที่ถามไม่ทันจบก็โดนร่างบางแทรกขึ้นมาก่อน"พี่บอกว่าไม่มีไง! ทำไมครั้งนี้เข้าใจอะไรยากจัง" พูดพลางหยิบชุดและผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำทันที แต่ต้องชะงักเมื่อน้องของเธอพูดถึงคนคนหนึ่ง"เรื่องนี้เกี่ยวกับพิมใช่มั้ย!?""มะ ไม่ใช่!" รีบปฏิเสธทันที ก่อนที่จะรีบหนีเข้าห้องน้ำไป'เรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับยัยแป้นพิมนั้นแน่ๆ...'เฟย์คิดในใจ เมื่อพูดถึงพิม เธอก็แอบสังเกตุเห็นพี่สาวของตนหน้าซีดไปอยู่พักหนึ่ง แล้วค่อยรีบปรับสีหน้าและพูดแทรกขึ้นมา ก่อนจะรีบหนีหายเข้าไปในห้องน้ำ"ใช่แล้ว! ต้องเล่าให้พวกนู้นฟังก่อน" เฟย์บ่นอุบอิบกับตนเแง ก่อนจะรีบออกจากห้องไปหาเพื่อนของเธอทันทีณ ริมหาดเฟย์รีบวิ่งมาจนถึงริมหาดที่เคยนัดๆ กันเอาไว้ ว่าถ้าจะมาหาก็ให้มารวมตัวกันตรงนี้ เมื่อไปถึงก็เจอแก้ว เขื่อน และ โทโมะ นั่งหน้าตาเคร่งเครียดกันอยู่ที่โต๊ะแถวๆ นั้น"แก้ว! เขื่อน! โทโมะ!" เฟย์ตะโกนเรียกชื่อเพื่อนและแฟนหนุ่มของตนเองมาแต่ไกล ก่อนที่จะวิ่งมานั่งลงข้างๆ แฟนหนุ่มของตนนั่นก็คือ 'เขื่อน'"เป็นไง? ฟางยอมบอกอะไรมั้ย" แก้วถาม โดยที่มีคนอื่นๆ นั่งจ้องมองอย่างมีหวัง"ไม่อ่ะ" คำคำเดียวที่มีสองพยางค์ สามารถทำให้คนที่มีหวังแทบจะคอตกได้ทั้งหมด "แต่ฉันเห็นความผิดปกติของพี่ฟางเวลาพูดถึงพิม""หืม?""ก็ตอนนั้นฉันพูดถึงพิม พี่ฟางหน้าซีดเลยอ่ะ แถมยังพูดตะกุกตะกักอีกด้วย!""มันก็มีโอกาสสูงมากที่จะเป็นพิมสินะ..." โทโมะพูดเบาๆ พลางใช้มือจับคางของตนอย่างใช้ครุ่นคิด"ฉันว่าพี่ฟางโดนตบมาด้วยแน่ๆ!""ก็อยู่แล้วสิ รอยที่แก้มเล่นแดงซะขนาดนั้น" เขื่อนพูดเมื่อคิดถึงสภาพที่เขาเห็นร่างบางตอนที่ไปช่วยอุ้มส่งที่ห้อง"แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะ ไอ้หน้าหมีก็ไม่ยอมเชื่อ!" แก้วพูดอย่างเคืองๆ เมื่อนึกถึงตอนที่พวกเธอไปอธิบายเรื่องทุกอย่าง แต่อีตาหน้าหมีพูห์นั่นไม่ยอมเชื่อ"เดี๋ยวพอมันกลับจากค่ายไปเรียน เดี๋ยวมันก็รู้เอง" โทโมะ"นั่นสิ เดี่ยวมันก็ต้องรู้อยู่ดีนั่นแหละ" เขื่อน"อืม..." ครางเบาๆ อย่างครุ่นคิด ก่อนที่จะพยักหน้าให้ แล้วนั่งปั้นหน้าเครียดต่อ...ก๊อกๆๆ !!!ในขณะที่ร่างบางกำลังนั่งเหม่อลอยอยู่หน้ากระจกที่โต๊ะเครื่องแป้ง อยู่ดีๆ ก็มีเสียงคนเคาะประตูดังเสันงดัง ซึ่งเธอก็สันนิษฐานว่าคนคนนั้นคงจะไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก ส่วนเธอก็สะดุ้งเกือบจะทำให้ของในมือของเธอแทบจะตก กว่าเธอจะได้สติ ก็ต้องสะบัดหัวหลายๆ ครั้ง ก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้"ใครคะ?" ร่างบางถามพลางเปิดประตูให้อย่างงงๆ เพราะทุกครั้งๆ ไม่เคยมีใครมาเคาะประตูเรียกเธอเลยสักครั้ง ก่อนจะต้องเบิกตากว้างเพราะความตกใจ"หึ ไง เจอกันอีกแล้วนะ ยัยฟาง!!!" ??

ใครมาหาแม่กระต่ายกันน้า...?อยากรู้ก็ติดตามตอนหน้าจ้า เรายังไม่เฉลย อิอิ ><แต่เราว่าทุกคนก็น่าจะรู้นะ เพราะมีอยู่แค่คนเดียวที่เรียกแม่กระต่ายแบบนั้นติดตาม + โหวต + เม้น กันเยอะๆ น้า >3<เจอกันตอนหน้าจ้า ^^[แต่งแบบมึนๆ ลงแบบมึนๆ ฮ่าๆๆ]