ใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou
เขียนโดย 
Namsaisai_loveu
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.40 น.
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou ตอนที่8
... หลังจากเสร็จงานวิชาการ ก็มีการประชุมคณะกรรมการนักเรียน ...
"ลุงเห็นว่าทุกคนเหนื่อยมาเยอะ งั้น ลุงจะจัดทริปไปเขาใหญ่ให้ดีไม๊ " คุณทรงพลเอ่ย
"ดีเลยค่ะพ่อ เฟย์หน่ะเหนื่อยจะตาย งั้น ไปอาทิตย์หน้านะคะๆๆๆๆๆๆ " เฟย์อ้อนผู้เป็นพ่อ
"ได้สิ งั้นเรื่องงบประมาณไปเบิกที่พี่กิ๊ฟนะ พ่อจัดรถให้ " คุณทรงพลเอ่ยยิ้มๆ ก่อนที่กรรมการ
นักเรียนทุกคนจะลุกขึ้นเฮกับความใจป้ำของผู้อำนวยการ
.. เวลาผ่านไป 1 อาทิตย์ ..
" มีกี่คนนับ!!! " ฟางพูดกับคณะกรรมการทุกคนที่จะขึ้นรถไปเที่ยว
" 1 2 3 4 ------------->29 "
"เอ๊า มี 30 ไม่ใช่เหรอ หายไป 1 คนนะ " ฟางพูด
" ป๊อปปี้ไม่มา เห็นบอกว่าขี้เกียจหน่ะ " เขื่อนพูด
" ได้ไงหน่ะ พ่อชั้นเห็นว่าทุกคนเหนื่อยเลยจะพามาเที่ยว แต่ป๊อปปี้กลับไม่ไปเหรอ " ฟางพูด
"มันคงทนภาพบาดตาไม่ได้หรอก " โทโมะเอ่ย จนฟางต้องหันมาถาม
"บาดตายังไง"
"เปล่าๆ โทโมะมันพูดไปเรื่อยแหละ เอ่อ แต่ถ้าป๊อปปี้ไม่ไปก็ไม่สนุกสิ " เขื่อนเอามือปิดปาก
โทโมะก่อนจะพูด
" เอางี้ ชั้นจะไปตามป๊อปปี้ พวกนายไปกันก่อน ฝากดูแลเฟย์แก้วด้วย " ฟางทั้งท้ายก่อนจะ
วิ่งไปโบกแท็กซี่หน้าโรงเรียน
" เฮ้ย พี่ฟางงงงง " เฟย์วิ่งตามฟางแต่ดันสะดุดก้อนหินล้ม จนทุกคนต้องหันมาดู
" โอ๊ยยย เจ็บ " เฟย์บ่น
" เฟย์ เขื่อนอุ้มนะ " เขื่อนตรงเข้าช้อนตัวเฟย์ขึ้นอุ้ม
" เห้ย จะดีหระ เหรอ " เฟย์เงยหน้าขึ้นมองหน้าเขื่อน ก่อนจะก้มหน้าลงเพราะความเขิน
" โอ๊ย จะอีกนานมั๊ย เขาหยงเขาใหญ่ ไม่ต้องไปกันพอดี พิม โจทก์เก่าของเฟย์ฟางและแก้วพูดขึ้น
" ถ้ารีบนักก็ไปเองสิ " โทโมะเอ่ยขึ้นจนแก้วต้องตบมือให้
............................................
ฝั่งฟาง
" มาหาใครคะ " คนใช้หน้าบ้านถามฟาง
" ป๊อปปี้ค่ะ " ฟางเอ่ยขึ้น ก่อนที่จะก้าวเข้าไปในบ้านจิระคุณ
" อ๊าว หนูฟาง มาได้ยังไงจ๊ะ " คุณหญิงภานินีเอ่ยทักฟาง
" ฟางมาหาป๊อปปี้ค่ะ มีเรื่องต้องคุย " ฟางตอบยิ้มๆ
" งั้นหนูไปนั่งในบ้านก่อน อาจะให้คนไปตามให้"
.........................................................
" ใครมาหาป๊อปแต่เช้าฮะแม่ ป๊อปบอกว่าไม่ว่างๆ จะหะะ.... " ป๊อปปี้เดินบ่นมาเรื่อยๆจนเห็น
ฟางมองอย่างไม่พอใจ
" ตาป๊อป เค้าจะพาไปเที่ยวก็ไม่ไป เด็กคนนี้นี่น่าจับตีก้น เดือดร้อนหนูฟางต้องมาตาม "
" ก็ป๊อปไม่อยากไปหนิ " ป๊อปปี้บนพึมพำ
" ชั้นไม่รู้หรอกว่าอะไรทำให้นายไม่พอใจในโรงเรียนชั้น หรือพ่อชั้น หรือชั้น แต่นายต้องไป
เพราะนี่คือกิจกรรม นายกำลังทำให้พ่อชั้นคิดว่า เราจะไม่สามารถพานายไปเที่ยวให้สนุกได้ นาย
ลังดูถูกโรงเรียนชั้น " ฟางร่ายยาว
" ไปเถอะตาป๊อป หนูฟางอุตส่าห์มาตาม " พ่อของป๊อปปี้เอ่ย
" งั้นป๊อปไปจัดเสื้อผ้านะครับ " ป๊อปปี้พูด ก่อนจะรู้สึกว่ามีใครเดินตามเค้ามา " ฟาง!" ป๊อปปี้
ตกใจ
" อะไร ชั้นไม่ใช่ผี แค่จะมาจัดผ้าให้ นายจะได้อาบน้ำ " ฟางพูด
" เห้ย แล้วของส่วนตัวชั้นหล่ะ ไอ้พวกกกกก " ฟางยกมือห้ามป๊อปปี้ไม่ให้พูด
" เรื่องนั่นนายค่อยจัดทีหลังสิ ชั้นจัดพวกเสื้อผ้าก็ได้ " ฟางเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผผ้าป๊อปปี้
" เห้ยๆๆๆ อย่าเปิดนะ!!!! " ป๊อปปี้ร้องห้าม แต่ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ ฟางจึงรีบเปิดไขข้อสงสัย ก่อนจะ
สังเกตเห็นรูปเธอแปะอยู่เต็มตู้
" นี่มันหมายความว่าไงอ่ะ???? " ฟางหันมาสบตาป๊อปปี้
" เอ่อ ชั้น ปะ ปวดฉี่ ไปก่อนนะ " ป๊อปปี้วิ่งไปหลบฟางในห้องน้ำ ฟางได้แต่ยืนงงกับสิ่งที่
ป๊อปปี้ทำ แล้วก็หันไปดูในตู้ผ้าอีกครั้ง มีแต่รูปเธอเต็มไปหมด ตั้งแต่ตอนเธอเล่นกับป๊อปปี้ตอนเด็กๆ
ตอนเธอไปส่งป๊อปปี้ไปเรียนเมืองนอก ตอนนี้ มันถูกแปะไว้เต็มไปหมด ก่อนจะหันไปสนใจกับ
การจัดกระเป๋าให้ป๊อปปี้ แต่ใจเธอนั้นก็ยังนึกถึงป๊อปปี้ตลอด ยิ่งคิดก็ยิ่งเขิน
" อะไรเนี่ย เห้ยยย ทำไมเราเป็นคนไม่มีสมาธิแบบนี้นะ " ฟางตบหัวตัวเอง ก่อนจะเรียกป๊อปปี้
ที่เหมือนจะเข้าไปตายในห้องน้ำแล้ว
" มาแล้วๆๆๆๆ ะ แต่เธอออกไปก่อน ชั้นขอไปจัดของส่วนตัวหน่อย เดี๋ยวจะรีบตามไปอย่าง
ด่วนจี๋" ป๊อปปี้พูดก่อนจะดันฟางออกจากห้อง
" ชิ นายบ้าเอ๊ย "
เห้ย ฟิคเราไม่มีเม้นเลย ท้อๆๆๆๆๆ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
