ใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou

 
 
   ... นีระสิงห์ เนิร์สเซอร์รี่ .. (เขียนถูกป่าววะ)
 
    " คุณแม่แน่ใจนะคะ ว่าจะเอายัยบลูมาฝากที่นี่ "  จินนี่เอ่ยถามแม่ของเธอ
 
    " แม่แน่ใจมากจ่ะ เด็กที่นี่เป็นเด็กคุณภาพทุกคน พี่เลี้ยงจะคอยอบรมสั่งสอนได้ดีพอๆกับพวกเราเลย " คุณ
 
แม่เอ่ยบอกเธอ
 
    " ฮึ!! งั้น จินนี่นั่งรอตรงนี้นะคะ อ๊อ อย่านานมากนะ จินนี่จะไปหาป๊อป" จิินนี่กระแทกก้นนั่งอย่างไม่หยี่ระ
 
ื                      .. ณ เวลาเดียวกันนั้น ...
 
    " ไอ่เขื่อน แกเห็นไอ่ป๊อปไม๊วะ "  โทโมะเอ่ยถามเพื่อน
 
    " มันไม่สบายว่ะ กูเห็นตั้งแต่เมื่อวานละ หน้าตาไม่ค่อยดี "  เขื่อนพยายามตอบดังๆ ให้ฟางได้ยิน
 
   " ห้ะ! ป๊อปปี้ไม่สบายเหรอ แล้ว เค้า ไม่สบายมากรึเปล่า "  ฟางเอ่ยถาม (จนได้)
 
   " เอ่อ เห็นว่าไม่ยอมกินข้าวกินปลา ยานี่ไม่ต้องห่วง ไม่กระแทะปาก อาการยังกะคนอกหักแล้วไม่สบายซ้ำ
 
เข้าไปอีก" โทโมะตอบแทนเขื่อน
 
    " งั้น เฟย์ว่าเราไปเยี่ยมพี่ป๊อปกันมะ นะๆๆๆๆ "  เฟย์เอ่ยขอพี่สาว
 
    " วันนี้เฟย์มีสอบตอยบ่าย แล้วนี่มันก็ใกล้เวลาสอบแล้ว พี่ว่า ค่อยไปดีกว่า "  ฟางตัดบท ก่อนจะเดินมุ่งไปที่รถ
 
    " เห้ยๆๆ จะไปไหน?? " เขื่อนตะโกนถาม
 
   " ไปที่เนิร์สเซอรรี่ "  ฟางลดกระจกบอก ก่อนจะขับรถออกไปอย่างเร็ว
 
                                 ......................................................ง
 
     " เอ๊ พี่ฟาง อ่ะ 100 วัน พันปีไม่เคยคิดจะไปที่นั้น แล้ววันนี้มันเกิดอะไรขึ้นนะ "   เฟย์บ่นพึมพำ
 
                                        .....................................
 
              นีระสิง บลาๆๆ
 
      .. บ้าเอ๊ย ทำไมชั้นต้องมาที่นี่หน่ะเหรอ เพราะว่า ชั้นจะมาเอาของไปเยี่ยมป๊อปปี้หน่ะ ตอนนี้ก็เดินทางมาถึง
 
ที่เนิร์สเซอรรี่ละ กะจะมาหาตุ๊กตาหมีพูห์หน่ะสิ ได้ข่าวว่าชอบอยู่นักหนา พอดี ที่นี่ขายตุ๊กตาด้วย ..
 
    " พี่นุ้ยคะ ฟางมาหา ตุ๊กตาหมีพูห์ซักตัวค่ะ มีเหลือมั๊ยคะ " ฟางเอ่ยถามพนักงาน
 
    " เหลือ 1 ตัว พอดีเลยค่ะ น้องฟาง "  พี่นุ้ยยื่นตุ๊กตาให่ฟาง แต่ไม่ทันถึงมือฟางมันก็ไปอยู่ที่มืออออ
 
    " เหลือตัวเดียวใช่มะ งั้นชั้นขอล่ะ "  จินนี่ยิ้ม
 
    " บ้าเหรอ!!! ชั้นมาก่อนนะ เอามานี่!!! "  ฟางแย่งจากมือจินนี่
 
    " อ๊ายยย แกรู้มั๊ย ชั้นเป็นลูกใคร " จินนี่หวีดร้องเสียงดัง
 
    " ชั้นจะไปรู้เหรอ ขนาดเธอยังต้องถามชั้นเลย มาจากที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้ารึไง ห้ะ "  ฟางด่ากลับ
 
    " นังบ้าา "  จินนี่ทำท่าจะตบฟาง ก่อนที่จะโดนมารดายื้อมือห้าม
 
    " ทำไมหนูนิสัยเสียอย่างนี้นะ เค้ามาซื้อก่อน ก็จะไปเเย่ง เอาตัวใหม่ก้ได้หนิ ลูก ไป!! กลับบ้าน "  จินนี่ถูกแม่
 
กระชากไปที่รถ เธอหันมามองฟางด้วยสายตาอาฆาต
 
    " ฮู่ววว คนบ้าที่ไหนเนี่ย "  พี่นุ้ยถอนหายใจ
 
   " เอ่อ งั้นฟางไปก่อนะคะ "  ฟางบอกลาพี่นุ้ย ก่อนจะขับรถไปที่จิระคุณ
 
         -- บ้านจิระคุณ --
 
   " เห้อ ไม่มีคนอยู่รึไงกัน "  ฟางเดินดุ่มๆ เข้ามาในบ้าน เธอสังเกตเห็นว่าบ้านเงียบมาก
 
      โครมมม!!! เพล้งงง " โอ๊ย " 
 
   " เห้ย เสียงป๊อปปี้หนิ ไม่ได้การละ " ฟางพูดกับตัวเอง ก่อนจะวิ่งไปหาที่มาของเสียง และมาหยุดที่หน้าห้อว
ป๊อปปี้
 
   " ป๊อปปี้ "  ฟางเอ่ยเรียกป๊อปปี้ ตอนนี้ป๊อปปี้คงจะทำถ้วยข้างต้มหกสินะ ส่วนเลือดนั่น คงมาจากการโดนเศษมัน
 
ทิ่มเอา ฟางได้แต่ทำแผลให้
 
   " เธอมาได้ไง "  ป๊อปปี้เอ่ยถาม
 
   " ขับรถมาสิ "  ฟางตอบ
 
   " ยังขี้กวนเหมือนเดิมเลยนะเธอเนี่ย "  
 
   " ก็มันแน่อยู่แล้ว อ๊อ!! นี่คนที่บ้านไปไหนหมด " ฟางเอ่ยถาม
 
   " ก็ ไปทำงานบ้าง ไปตลาดบ้าง อยู่ในครัวบ้าง "  
 
   "แล้ว ได้ข่าวว่า ไม่ยอมทานอะไรเลย แล้วนายจะหายมั๊ยห้ะ "   
 
   " ก็ชั้นไม่หิว "
 
   " นี่!! รักษาสุขภาพหน่อยสิ เอางี้ ถ้านายไม่กินข้าว ชั้นจะไม่ให้ไอ่ ตุ๊กตาบ้านี่ "  ฟางยกหมีพูห์ตัวใหญ่
 
   " ง้าาาา "
 
***********************************************************************************************************************************
    หายไปหลายวันเลยน๊า