ใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou
เขียนโดย Namsaisai_loveu
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.40 น.
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou ตอน 17 จบ
6 ปีผ่านไป ไวเหมือนโกหก..
" ป๊อป!! " ฟางตะโกนเรียกสามีหนุ่มที่นั่งดูทีวีอยู่
" ฟางท้องป๊อป ฟางท้อง " ฟางวิ่งกุลีกุจอออกมาจากห้องน้ำ
" เย้ ไอ้ป๊อปจะเป็นพ่อคนแล้วโว้ย " ป๊อปปี้กอดฟาง
" เบาๆสิ เดี๋ยวลูกเจ็บ " ฟางตีมือป๊อปปี้
" อ๋อย ป๊า ขอโทษนะลูก โอ๋ๆๆ แล้วนี่หนูเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงครับ " ป๊อปปี้เอาหูแนบท้องฟาง
" พอเลยๆ ฟางหิวแล้ว ไปกินข้าวกันเหอะ " ฟางดึงป๊อปปี้ให้ยืนขึ้น
" เชิญครับคุณ ธนันต์ธรณ์ " ป๊อปปี้เปิดประตูรถให้ฟาง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากด ก๊อกแก๊กๆ
และเดินไปฝั่งคนขับ
" ป๊อป เล่นไลน์เหรอเมื่อกี้ "
" ใช่ๆ ป๊อปบอกไอ้เขื่อนกับไอ้โมะหน่ะ พวกนั้นนี่อิจฉาตาร้อนกันเชียว สงสัยคืนนี้ แก้ว กับเฟย์
ต้องโดนจัดหนัก " ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ก่อนจะโดนฟางตีไหล่เบาๆ
" บ้าละป๊อป "
.................................................
... .... .... .....
" แม่ค๊าา พ่อกับพี่ปลายแกล้ง ไปร์ท " เสียงเด็กน้อยคนนึงร้องขึ้นลั่นบ้านจนฟางต้องเข้าไปโอ๋
" อีกแล้วเหรอคะ โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะลูก " ฟางปลอบลูกสาวตัวน้อย ก่อนจะหันไปมองป๊อปปี้
และลูกสาวคนโตของเธอที่นั่งหัวเราะกันคุคิๆ
" ไปร์ทขี้ฟ้อง แบร่ " พี่สาวเดินเข้ามาแลบลิ้นใส่น้อง ก่อนจะวิ่งเข้าหาพ่อของเธอ
" พ่อป๊อป น้องปลายฟ้า หยุดแกล้ง ไปร์ทซักทีเถอะ " แทนไท ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของ
โทโมะเอ่ยขึ้น ขณะที่จูงมือแก้วอยู่ (สาเหตุที่ต้องเรียกว่าพ่อ เพราะ ใกล้ชิดกันมาก)
" เงียบเลยแทนอ่ะ " ปลายฟ้าพูดขึ้น
" เด็กๆ ไม่ทะเลาะกันนะคะ มากินเค้กเร้วว " เฟย์ถือเค้กก้อนโตออกมาพร้อมกับเขื่อนที่อุ้ม
ลูกสาวของตนมาด้วย
" เย้ๆ เค้กๆ " เด็กๆวิ่งไปมาเพราะดีใจ (บ้านนี้เด็กเยอะ)
" แม่เฟย์ตักให้ข้าวหน่อย " ลูกสาวเฟย์สะกิดผู้เป็นแม่ที่กำลังตักเค้าให้ ไปร์ท ปลาย และ
แทน
" จ้าๆ แป๊ปนึงลูก " เฟย์หันมายิ้มให้ลูกสาว
" เห้ย! " น้องแทนถอนหายใจเสียงดัง จนทุกคนต้องหันมามองและทำหน้าคล้ายๆถาม
เหตุผล
" แทนอยากมีน้องเหมือน ไปร์ท ครับ "
" เหรอลูก งั้น บอกพ่อกับแม่สิ " เขื่อนพูด
" ข้าว ก็อยากมีน้องงงง " ข้าวสวยงอแง
" อ้าวเฮ้ย บอกพ่อสิลูก " เขื่อนถึงกับตกใจคำพูดของลูกสาว
" ปลายก็อยากมีน้องเยอะๆๆๆๆๆ " น้องปลายพูดขึ้น เรียกเสียงหัวเราะของทุกคนได้เป็นอย่าง
ดี
" เอ่อ แม่ว่ากินเค้กเถอะลูก " ฟางป้อนเค้กลูกสาวแก้เขิน
" พี่ไปร์ท พี่แทน พาน้องๆไปเล่นตรงนู้นก่อนนะครับ " เขื่อนบอกหลานคนโตที่สุด จากนั้น
เด็กๆ ก็วิ่งกรูกันไป
" ป๊อปรักฟางนะ " " โมะรักแก้วนะ " " เขื่อนรักเฟย์นะ "
.. 3 หนุ่มพูดพร้อมๆกันก่อนจะโอบศรีภรรยาของตนเองไว้ ตอนนี้พวกเค้ามีสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต
พวกเค้าไม่มีวันทำให้สิ่งมีค่านี้หายไป ..
" พวกเราสัญญา จะมั่นคงแบบนี้ตลอดไป "
เงิ่มๆ จบแล้วนะคะ เรื่องใหม่แพลนไว้แล้ว แต่ยังไม่เปิดนะ เพราะเรียยนหนักมาก
ยังไงถ้าเปิดก็เห็นอ่ะนะ (?) จบไม่สวยเท่าไหร่ ขอโทษด้วยจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ