ใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou
9.7
เขียนโดย 
Namsaisai_loveu
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.40 น.
18 chapter
47 วิจารณ์
33.49K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความใจของฉัน เป็นของเธอ This my heart belong toyou ตอนที่11 บุกป่าฝ่าผี//เป็นแฟนกันนะ
" ในป่าเนี่ย เค้าว่าผีดุเหรอป๊อปปี้ " ฟางพูดขณะที่กำลังเข้าป่า
" มั้ง "
" งั้น นายห้ามปล่อยมือชั้นนะ " ฟางจับมือป๊อปปี้แน่น
" กลัวเหรอเนี่ย " ป๊อปปี้ถามฟาง
" ไม่เชิง ชั้นไม่กลัวผี แต่ชั้นไม่ชอบความมืดเท่าไหร่ "
" งั้นเธอก็จับมือชั้นแน่นๆละกัน เพราะมันมืด " ป๊อปปี้กำชับฟาง ก่อนจะเดินไปเรื่อยๆตามลูก
ศรบอกทาง
" เห้ย นี่ใบปริศนาบอกทางออกหนิ " ฟางบอกป๊อปปี้ ก่อนจะชี้ไปที่กระดาษใบหนึ่งที่ถูก
แขวนไว้บนกิ่งไม้
" อึ๊บ " ฟางพยายามกระโดดเพื่อหยิบ แต่มันก็ไม่ถึงซะที
" ช่วยไม๊ " ป๊อปปี้อมยิ้ม ก่อนจะหยิบมาโดยไม่ต้องยีดตัว (โอ้โหหห)
" เค้าบอกว่า การเปิดใจในการเริ่มรักครั้งใหม่ ไม่จำเป็นต้องใช้เวลานาน ในเมื่อเค้ารักเรา และ
เราก็รักเค้า " ฟางอ่าน ก่อนจะหันมาทำตาปริบๆใส่ป๊อปป้ี
" มุก หรือว่า??? " ป๊อปปี้ทำหน้างง
" ไม่ใช่ๆ มาอ่านสิ " ฟางส่งให้ป๊อปปี้
" หรือนี่มันเป็นแค่ใบที่เอาไว้หลอก "
" คงงั้นแหละ แต่เก็บไว้ดีกว่า เผื่อใช้ประโยชน์ได้ " ฟางเก็บใส่กระเป๋ากางเกง ก่อนจะจับมือป๊อปปี้
" ไปทางไหนล่ะ ลูกศรมันบอกแค่นี้ " ป๊อปปี้หันมามองฟาง
" ใบใบ้มันเกี่ยวกับความรักอ่ะนะ เห้ย นั่นไง ต้นรักถูกปลูกไว้ เดินตามไปดีกว่าเนอะ " ฟาง
บอกป๊อปปี้ ก่อนจะเดินนำไปอย่างมั่นใจ
" ฮึๆๆๆ " เสียงใครคนหนึ่งหัวเราะจนฟางต้องวิ่งกลับมากอดป๊อปปี้
" ป๊อปปี้!!!!! ผี " ฟางกอดป๊อปปี้แน่น จนป๊อปปี้หายใจไม่ออก
" หูแว่วไปนะสิ "
" ฮึ้ย ไม่เอาแล้ว ป๊อปปี้ ชั้นขออะไรอย่างสิ " ฟางพูด
" เอ่อ ได้ ว่ามา "
" อย่าไปไหนนะ อย่าแกล้งชั้น อย่าปล่อยมือ "
" ไดสิ " ป๊อปปี้ตอบยิ้มๆ ก่อนที่จะเดินตามทางที่มีต้นรักไปเรื่อยๆ และเขาก็ไม่ลืมที่จะ
เด็ดดอกรักมาเก็บไว้
........................................
" เฟย์ๆๆ ป๊อปปี้กับฟางเดินมาตามทางต้นรักแล้ว กอดกันกลมเชียว เมื่อกี้ " เขื่อนวิ่งมาราย
งานข่าวเฟย์
" ฮึ้ย งั้นเค้าคงรักกันแล้วสิ " เฟย์ยิ้ม
" ไม่หรอก ฟางคงกลัวผีมากกว่า " แก้วพูดขึ้น
" เดี๋ยวเจอด่านต่อไปก็ได้กอดกันมาตลอดทางแน่ " โทโมะพูด
" เหรอยะ " แก้วพูดอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะทำหน้ากวน .... โทโมะ
" นี่ แก้ว !!! " โทโมะชี้หน้าแก้ว
" ชี้หน้า อ่ะ ชี้หน้า กลัวตายแหละ แบร่ๆๆๆ " แก้วแลบลิ้นใส่โทโมะ ก่อนจะวิ่งหนี เพราะโดน
ไล่
" หยุดเดี๋ยวนี้นะ "
" หยุดก็โง่เส้ ฮ่าๆๆๆ " แก้ววิ่งอย่างมีความสุข
" คู่นี้จะรักกันไม๊เนี่ย " เฟย์ยืนดูยิ้มๆ
" เฟย์ " เสียงที่คุ้นเคยเรียกเฟย์
" อะระ " เฟย์หันไป ก่อนจะพบดอกไม้ช่อโตในมือเขื่อน
" เป็นแฟนกันนะ " เขื่อนส่งดอกไม้ให้เฟย์
" เอ่อ..... ค่ะ " เฟย์รับดอกไม้ยิ้มๆ
" เย้ รักเฟย์ที่สุดเลย " เขื่อนดีใจกระโดดไปมา
..........................................
poppy fang
" ในไงใบบอกทางออก " ฟางชี้ไปที่ในป่าเถาวัลย์ ที่มีใบใบ้ทางออกอยู่
" ท่าทางจะเข้าไปเอาลำบาก เอางี้นะ ฟางรอข้างนอกนะ ป๊อปเข้าไปเอาเอง " ป๊อปปี้เผลอ
พูดคำที่เค้าและฟางเคยใช้กันตอนที่เป็นเด็ก
" เอ่อ ฟางไปด้วย " ฟางเข้าไปกอดป๊อปปี้
" งั้นระวังนะ " ป๊อปปี้จับมือฟาง ก่อนจะแกวกเถาวัลย์ออกให้ฟางเดินได้สะดวกขึ้น
" ได้แล้ว " ฟางเอื้อมมือไปหยิบ ก่อนจะเดินออกมาพร้อมป๊อปปี้
" ทางออกของที่นี่ ก็เหมือน เขาวงกต รู้ว่ามี แต่ออกยาก " ฟางอ่าน
" ยังไง " ป๊อปปี้งง
" อันนี้ฟางก็ไม่เข้าใจหรอก พวกเฟย์ทำอะไรเนี่ย " ฟางเกาหัวเเกรกๆ
" ป๊อปว่า เดินไปเรื่อยๆเหอะ อย่างน้อยก็มีเส้นบริเวณที่จะไม่หลง " ป๊อปปี้พูด
" ป๊อปปี้ๆ!!! " ฟางเรียกป๊อปปี้
" หืม อะไรหน่ะ " ป๊อปปี้มองตามนิ้วฟางที่ชี้ไปที่เถาวัลย์
" ก็ นี่มันทางออกหนิ มีแสงของไฟในค่ายอยู่ "
" ฮึ้ย เก่งอ่ะ " ป๊อปปี้ตบมือให้ฟาง
" ไปกันเหอะ " ฟางลากป๊อปปี้มาตามทางลัด
" ฟางระวัง " ป๊อปปี้ฉุดมือฟางให้หยุดเดิน " นั่นมัน โคลนนะ เดินไปเดี๋ยวเลอะ "
" เอ๊า แล้วไปยังไงอ่ะ "
" ขี่หลังป๊อปก็ได้ ม้ะ " ป๊อปปี้ย่อตัวลงให้ฟางกระโดดขี่หลัง
" อึ๊บ !! เอ่อ ป๊อปปี้ ขอบใจนะ " ฟางพูดขณะที่อยู่บนหลังป๊อปปี้
" ไม่เป็นไร " ป๊อปปี้พูดเบาๆ ก่อนจะเดินไปเรื่อยๆ ก่อนจะเหมือนมีใครมาดักขา ป๊อปปี้
จึงเสียการทรงตัว
" เฮ้ยๆๆๆ " ป๊อปปี้ตัวเอนไปข้างโน้นข้างนี้ ก่อนจะตัดสินใจล้มลงข้างหน้า ฟางจะได้ไม่เจ็บ
" ป๊อปปี้ เจ็บไม๊ " ฟางที่นั่งฟุบอยู่คลานไปถามป๊อปปี้
" ไม่ๆ เธอล่ะ " ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้น แต่หน้าป๊อปปี้มันเต็มไปด้วยโคลน
" เห้ย ฮ่าาๆๆๆๆๆ " ฟางหัวเราะ
" ฟางๆ มีไร " ป๊อปปี้ถาม
" หน้านายเลอะโคลนหน่ะ ม้ะ เดี๋ยวเช็ดให้ " ฟางเช็ดหน้าให้ป๊อปปี้อย่างเบามือ
" ฟาง ลุกขึ้นเถอะ เลอะหมดแล้ว " ป๊อปปี้บอกฟาง
" จะพูดไป เล่นโคลนนี่ก็สนุกนะ " ฟางยิ้มอย่างมีเลศนัย
" ฟาง ไม่นะ ฟางอย่า!!! " ป๊อปปี้ถอยหลังหนีฟาง
" นี่แหน่ะ " ฟางปาโคลนที่เหลวเฉอะเเฉะ ใส่ป๊อปปี้
" อึ้ย ฟางง เอาคืนไป " ป๊อปปี้ปาใส่ฟางบ้าง ทั้ง 2 คนเล่นกันจนเหนื่อย
" ไปกันเถอะฟาง " ป๊อปปี้ลุกขึ้น ก่อนจะยื่นมือมาที่ฟาง ตอนนี้ทั้ง 2 คนนั้น เนื้อตัวไม่
เหลือส่วนที่ดีเลย
" สนุกจัง " ฟางพูดยิ้มๆ ก่อนจะจับมือป๊อปปี้เดินไป
" กริ๊งๆๆๆๆๆ " ป๊อปปี้และฟางเดินมาเขย่ากระดิ่ง เพื่อเป็นสัญญาณว่า มาถึงเส้นชัยแล้ว
" เก่งกันจังนะ " ธามไทและพิมและคู่อื่นๆเดินตามหลังมาติดๆ
" อ่ะๆๆ อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยนะคะ เอาเป็นว่า เรามารวมคะแนนตั้งแต่เมื่อวานดีกว่า "
เฟย์พูด
" คะแนนมากสุดคือ คู่ป๊อปปี้ฟาง รองมาคือ ธามไทพิม นอกนั้น คะแนนไม่ถึงเกณฑ์
ค่ะ การเข้าค่ายปีนี้ ผู้ชนะคือ ป๊อปปี้ฟางค่า " แก้วพูดสรุป ก่อนจะตบมือให้ป๊อปี้และฟาง
" คืนนี้ทุกคนก็เหนื่อยกันมากแล้ว ก็ขอปิดเกมเลยนะครับ เชิญตามอัทยาสัยครับ " เขื่อน
พูด
..................................................................
" เลอะหมดแล้วเนี่ย เห้ออ " ฟางบ่นอุบอิบ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ
" ฟางจะเลิกกับนายธามได้จริงเหรือเปล่านะ " ป๊อปปี้คิดในใจ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
เวลา 23.00 น.
" เห้อออ/เห้อออ " O.o
" นอนไม่หลับเหมือนกันเหรอ " ฟางถามป๊อปปี้ที่นั่งอยู่บนดาดฟ้าของที่พัก
" อื้ม "
" ขอนั่งด้วยคนสิ " ฟางเดินไปนั่งข้างป๊อปปี้
" ฟาง " ป๊อปปี้เรียกชื่อฟางเบาๆ
" อย่าเพิ่งถามเรื่องธามนะ ชั้นไม่อยากพูด แต่ชั้นคงไม่ไปรีเทิร์นกับนายนั่นหรอก เพราะไอ่ที่
คบกันตอนแรกอ่ะ ชั้นยังไม่ได้รู้สึกรักนายนั่นเลย แค่มีไว้ปรึกษาเรื่องนู่นนี่นั่น ชั้นไม่ค่อยเสียใจ
หรอก "
" อ๋อ " ป๊อปปี้พยักหน้า
" นายชอบชั้นเหรอ " ฟางพูดพร้อมจ้องตาป๊อปปี้
" อะ อื้ม แต่ชั้นไม่ได้อยากแย่งเธอจากคนอื่นหนิ " ป๊อปปี้พูดด
" ชั้นขอเวลาหน่อยละกัน " ฟางพูดยิ้มๆ
" ห้ะ เธอให้โอกาศชั้นเหรอฟาง " ป๊อปปี้จับไหล่ฟาง
" ให้น่ะให้แน่ ทำคะแนนให้ดีละกัน " ฟางพูดยิ้ม
" เอ่อ ป๊อปสัญญา " ป๊อปปี้ใช่สรรพนามเดิมที่เคยใช้
" นายแทนตัวเองว่าป๊อปเหรอ งั้น ฟางก็แทนตัวเองว่าฟางสิ จะได้ดูไม่ห่างกัน " ฟางบอก
ป๊อปปี้
" ได้สิ แต่ว่าตอนนี้ดึกมากละนะ ฟางไปนอนเถอะ ป๊อปไปส่งนะ "
" อื้ม ป้ะ "
เมื่อวานระบบขีดเขียนเปนนรายยยยย ไม่ได้อัพเบย วันนี้ก็เลยมาอัพให้แล้วน้ะจ้ะ
" ในป่าเนี่ย เค้าว่าผีดุเหรอป๊อปปี้ " ฟางพูดขณะที่กำลังเข้าป่า
" มั้ง "
" งั้น นายห้ามปล่อยมือชั้นนะ " ฟางจับมือป๊อปปี้แน่น
" กลัวเหรอเนี่ย " ป๊อปปี้ถามฟาง
" ไม่เชิง ชั้นไม่กลัวผี แต่ชั้นไม่ชอบความมืดเท่าไหร่ "
" งั้นเธอก็จับมือชั้นแน่นๆละกัน เพราะมันมืด " ป๊อปปี้กำชับฟาง ก่อนจะเดินไปเรื่อยๆตามลูก
ศรบอกทาง
" เห้ย นี่ใบปริศนาบอกทางออกหนิ " ฟางบอกป๊อปปี้ ก่อนจะชี้ไปที่กระดาษใบหนึ่งที่ถูก
แขวนไว้บนกิ่งไม้
" อึ๊บ " ฟางพยายามกระโดดเพื่อหยิบ แต่มันก็ไม่ถึงซะที
" ช่วยไม๊ " ป๊อปปี้อมยิ้ม ก่อนจะหยิบมาโดยไม่ต้องยีดตัว (โอ้โหหห)
" เค้าบอกว่า การเปิดใจในการเริ่มรักครั้งใหม่ ไม่จำเป็นต้องใช้เวลานาน ในเมื่อเค้ารักเรา และ
เราก็รักเค้า " ฟางอ่าน ก่อนจะหันมาทำตาปริบๆใส่ป๊อปป้ี
" มุก หรือว่า??? " ป๊อปปี้ทำหน้างง
" ไม่ใช่ๆ มาอ่านสิ " ฟางส่งให้ป๊อปปี้
" หรือนี่มันเป็นแค่ใบที่เอาไว้หลอก "
" คงงั้นแหละ แต่เก็บไว้ดีกว่า เผื่อใช้ประโยชน์ได้ " ฟางเก็บใส่กระเป๋ากางเกง ก่อนจะจับมือป๊อปปี้
" ไปทางไหนล่ะ ลูกศรมันบอกแค่นี้ " ป๊อปปี้หันมามองฟาง
" ใบใบ้มันเกี่ยวกับความรักอ่ะนะ เห้ย นั่นไง ต้นรักถูกปลูกไว้ เดินตามไปดีกว่าเนอะ " ฟาง
บอกป๊อปปี้ ก่อนจะเดินนำไปอย่างมั่นใจ
" ฮึๆๆๆ " เสียงใครคนหนึ่งหัวเราะจนฟางต้องวิ่งกลับมากอดป๊อปปี้
" ป๊อปปี้!!!!! ผี " ฟางกอดป๊อปปี้แน่น จนป๊อปปี้หายใจไม่ออก
" หูแว่วไปนะสิ "
" ฮึ้ย ไม่เอาแล้ว ป๊อปปี้ ชั้นขออะไรอย่างสิ " ฟางพูด
" เอ่อ ได้ ว่ามา "
" อย่าไปไหนนะ อย่าแกล้งชั้น อย่าปล่อยมือ "
" ไดสิ " ป๊อปปี้ตอบยิ้มๆ ก่อนที่จะเดินตามทางที่มีต้นรักไปเรื่อยๆ และเขาก็ไม่ลืมที่จะ
เด็ดดอกรักมาเก็บไว้
........................................
" เฟย์ๆๆ ป๊อปปี้กับฟางเดินมาตามทางต้นรักแล้ว กอดกันกลมเชียว เมื่อกี้ " เขื่อนวิ่งมาราย
งานข่าวเฟย์
" ฮึ้ย งั้นเค้าคงรักกันแล้วสิ " เฟย์ยิ้ม
" ไม่หรอก ฟางคงกลัวผีมากกว่า " แก้วพูดขึ้น
" เดี๋ยวเจอด่านต่อไปก็ได้กอดกันมาตลอดทางแน่ " โทโมะพูด
" เหรอยะ " แก้วพูดอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะทำหน้ากวน .... โทโมะ
" นี่ แก้ว !!! " โทโมะชี้หน้าแก้ว
" ชี้หน้า อ่ะ ชี้หน้า กลัวตายแหละ แบร่ๆๆๆ " แก้วแลบลิ้นใส่โทโมะ ก่อนจะวิ่งหนี เพราะโดน
ไล่
" หยุดเดี๋ยวนี้นะ "
" หยุดก็โง่เส้ ฮ่าๆๆๆ " แก้ววิ่งอย่างมีความสุข
" คู่นี้จะรักกันไม๊เนี่ย " เฟย์ยืนดูยิ้มๆ
" เฟย์ " เสียงที่คุ้นเคยเรียกเฟย์
" อะระ " เฟย์หันไป ก่อนจะพบดอกไม้ช่อโตในมือเขื่อน
" เป็นแฟนกันนะ " เขื่อนส่งดอกไม้ให้เฟย์
" เอ่อ..... ค่ะ " เฟย์รับดอกไม้ยิ้มๆ
" เย้ รักเฟย์ที่สุดเลย " เขื่อนดีใจกระโดดไปมา
..........................................
poppy fang
" ในไงใบบอกทางออก " ฟางชี้ไปที่ในป่าเถาวัลย์ ที่มีใบใบ้ทางออกอยู่
" ท่าทางจะเข้าไปเอาลำบาก เอางี้นะ ฟางรอข้างนอกนะ ป๊อปเข้าไปเอาเอง " ป๊อปปี้เผลอ
พูดคำที่เค้าและฟางเคยใช้กันตอนที่เป็นเด็ก
" เอ่อ ฟางไปด้วย " ฟางเข้าไปกอดป๊อปปี้
" งั้นระวังนะ " ป๊อปปี้จับมือฟาง ก่อนจะแกวกเถาวัลย์ออกให้ฟางเดินได้สะดวกขึ้น
" ได้แล้ว " ฟางเอื้อมมือไปหยิบ ก่อนจะเดินออกมาพร้อมป๊อปปี้
" ทางออกของที่นี่ ก็เหมือน เขาวงกต รู้ว่ามี แต่ออกยาก " ฟางอ่าน
" ยังไง " ป๊อปปี้งง
" อันนี้ฟางก็ไม่เข้าใจหรอก พวกเฟย์ทำอะไรเนี่ย " ฟางเกาหัวเเกรกๆ
" ป๊อปว่า เดินไปเรื่อยๆเหอะ อย่างน้อยก็มีเส้นบริเวณที่จะไม่หลง " ป๊อปปี้พูด
" ป๊อปปี้ๆ!!! " ฟางเรียกป๊อปปี้
" หืม อะไรหน่ะ " ป๊อปปี้มองตามนิ้วฟางที่ชี้ไปที่เถาวัลย์
" ก็ นี่มันทางออกหนิ มีแสงของไฟในค่ายอยู่ "
" ฮึ้ย เก่งอ่ะ " ป๊อปปี้ตบมือให้ฟาง
" ไปกันเหอะ " ฟางลากป๊อปปี้มาตามทางลัด
" ฟางระวัง " ป๊อปปี้ฉุดมือฟางให้หยุดเดิน " นั่นมัน โคลนนะ เดินไปเดี๋ยวเลอะ "
" เอ๊า แล้วไปยังไงอ่ะ "
" ขี่หลังป๊อปก็ได้ ม้ะ " ป๊อปปี้ย่อตัวลงให้ฟางกระโดดขี่หลัง
" อึ๊บ !! เอ่อ ป๊อปปี้ ขอบใจนะ " ฟางพูดขณะที่อยู่บนหลังป๊อปปี้
" ไม่เป็นไร " ป๊อปปี้พูดเบาๆ ก่อนจะเดินไปเรื่อยๆ ก่อนจะเหมือนมีใครมาดักขา ป๊อปปี้
จึงเสียการทรงตัว
" เฮ้ยๆๆๆ " ป๊อปปี้ตัวเอนไปข้างโน้นข้างนี้ ก่อนจะตัดสินใจล้มลงข้างหน้า ฟางจะได้ไม่เจ็บ
" ป๊อปปี้ เจ็บไม๊ " ฟางที่นั่งฟุบอยู่คลานไปถามป๊อปปี้
" ไม่ๆ เธอล่ะ " ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้น แต่หน้าป๊อปปี้มันเต็มไปด้วยโคลน
" เห้ย ฮ่าาๆๆๆๆๆ " ฟางหัวเราะ
" ฟางๆ มีไร " ป๊อปปี้ถาม
" หน้านายเลอะโคลนหน่ะ ม้ะ เดี๋ยวเช็ดให้ " ฟางเช็ดหน้าให้ป๊อปปี้อย่างเบามือ
" ฟาง ลุกขึ้นเถอะ เลอะหมดแล้ว " ป๊อปปี้บอกฟาง
" จะพูดไป เล่นโคลนนี่ก็สนุกนะ " ฟางยิ้มอย่างมีเลศนัย
" ฟาง ไม่นะ ฟางอย่า!!! " ป๊อปปี้ถอยหลังหนีฟาง
" นี่แหน่ะ " ฟางปาโคลนที่เหลวเฉอะเเฉะ ใส่ป๊อปปี้
" อึ้ย ฟางง เอาคืนไป " ป๊อปปี้ปาใส่ฟางบ้าง ทั้ง 2 คนเล่นกันจนเหนื่อย
" ไปกันเถอะฟาง " ป๊อปปี้ลุกขึ้น ก่อนจะยื่นมือมาที่ฟาง ตอนนี้ทั้ง 2 คนนั้น เนื้อตัวไม่
เหลือส่วนที่ดีเลย
" สนุกจัง " ฟางพูดยิ้มๆ ก่อนจะจับมือป๊อปปี้เดินไป
" กริ๊งๆๆๆๆๆ " ป๊อปปี้และฟางเดินมาเขย่ากระดิ่ง เพื่อเป็นสัญญาณว่า มาถึงเส้นชัยแล้ว
" เก่งกันจังนะ " ธามไทและพิมและคู่อื่นๆเดินตามหลังมาติดๆ
" อ่ะๆๆ อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยนะคะ เอาเป็นว่า เรามารวมคะแนนตั้งแต่เมื่อวานดีกว่า "
เฟย์พูด
" คะแนนมากสุดคือ คู่ป๊อปปี้ฟาง รองมาคือ ธามไทพิม นอกนั้น คะแนนไม่ถึงเกณฑ์
ค่ะ การเข้าค่ายปีนี้ ผู้ชนะคือ ป๊อปปี้ฟางค่า " แก้วพูดสรุป ก่อนจะตบมือให้ป๊อปี้และฟาง
" คืนนี้ทุกคนก็เหนื่อยกันมากแล้ว ก็ขอปิดเกมเลยนะครับ เชิญตามอัทยาสัยครับ " เขื่อน
พูด
..................................................................
" เลอะหมดแล้วเนี่ย เห้ออ " ฟางบ่นอุบอิบ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ
" ฟางจะเลิกกับนายธามได้จริงเหรือเปล่านะ " ป๊อปปี้คิดในใจ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
เวลา 23.00 น.
" เห้อออ/เห้อออ " O.o
" นอนไม่หลับเหมือนกันเหรอ " ฟางถามป๊อปปี้ที่นั่งอยู่บนดาดฟ้าของที่พัก
" อื้ม "
" ขอนั่งด้วยคนสิ " ฟางเดินไปนั่งข้างป๊อปปี้
" ฟาง " ป๊อปปี้เรียกชื่อฟางเบาๆ
" อย่าเพิ่งถามเรื่องธามนะ ชั้นไม่อยากพูด แต่ชั้นคงไม่ไปรีเทิร์นกับนายนั่นหรอก เพราะไอ่ที่
คบกันตอนแรกอ่ะ ชั้นยังไม่ได้รู้สึกรักนายนั่นเลย แค่มีไว้ปรึกษาเรื่องนู่นนี่นั่น ชั้นไม่ค่อยเสียใจ
หรอก "
" อ๋อ " ป๊อปปี้พยักหน้า
" นายชอบชั้นเหรอ " ฟางพูดพร้อมจ้องตาป๊อปปี้
" อะ อื้ม แต่ชั้นไม่ได้อยากแย่งเธอจากคนอื่นหนิ " ป๊อปปี้พูดด
" ชั้นขอเวลาหน่อยละกัน " ฟางพูดยิ้มๆ
" ห้ะ เธอให้โอกาศชั้นเหรอฟาง " ป๊อปปี้จับไหล่ฟาง
" ให้น่ะให้แน่ ทำคะแนนให้ดีละกัน " ฟางพูดยิ้ม
" เอ่อ ป๊อปสัญญา " ป๊อปปี้ใช่สรรพนามเดิมที่เคยใช้
" นายแทนตัวเองว่าป๊อปเหรอ งั้น ฟางก็แทนตัวเองว่าฟางสิ จะได้ดูไม่ห่างกัน " ฟางบอก
ป๊อปปี้
" ได้สิ แต่ว่าตอนนี้ดึกมากละนะ ฟางไปนอนเถอะ ป๊อปไปส่งนะ "
" อื้ม ป้ะ "
เมื่อวานระบบขีดเขียนเปนนรายยยยย ไม่ได้อัพเบย วันนี้ก็เลยมาอัพให้แล้วน้ะจ้ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
