당신을 사랑해요...สาวน้อยน่าใสขโมยหัวใจรุ่นพี่ที่รัก

♪~ฉันคือคนคนนั้น คนที่รู้จักแต่เธอเพียงคนเดียว

ฉันคือคนที่จะคอยมอบความรักให้กับเธอเพียงคนเดียว

สำหรับฉัน โลกทั้งใบที่มีเธอ คือโลกที่เต็มไปด้วยเรื่องราวแห่งปาฏิหาริย์

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ในสวนรถไฟเพราะเซฮุนชวนมาปั่นจักรยาน เห็นบรรยากาศดีๆ เลยหยิบไอพอดขึ้นมาเปิดเพลงฟัง อา...เพลงนี้เข้ากับฉันจัง รักเค้าข้างเดียว...

"อ๊ะ! น้ำ"ฉันถอดหูฟังออกมาก่อนจะรับน้ำจากเซฮุน ความจริงแล้วเราปั่นจักรยานเสร็จตั้งนานแล้วเลยมานั่งที่เนินหญ้าใกล้ๆ ต้นไม้แทน ^ - ^

"ขอบใจนะ"

"นี่ฉันอุส่าห์พาเธอมาเที่ยวนะ ไหงทำหน้าอย่างงั้นอ่า"

"^____^ยิ้มก็ได้"ฉันยิ้มโชว์ฟันให้เซฮุนก่อนจะดื่มน้ำในขวด เฮ้อ...ตั้งแต่วันนั้นที่เค้าพูดแบบนั้น มันทำให้ฉันรู้สึกอ่อนแอแปลกๆ แน่ละ ฉันก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เหมือนกัน แต่เค้าทำให้หัวใจของฉันอ่อนแออยู่ได้ มันอยากจะร้องไห้อยู่เรื่อยเลย(Ｔ＿Ｔ)

"ยิ้มเธอน่าเกลียด ถ้าเธอฟืนมัน{(-_-)}"

"นายกำลังจะทำให้ฉันอารมณ์เสียนะ"

"โอเคๆ ไม่พูดแล้วก็ได้(T . T)"แล้วเค้าก็ไม่พูดจริงๆ แต่กลับหยิบกล้องขึ้นมาเปิดดูรูปแทน อา...ดูบ้างดีกว่า

"ดูด้วยดิ เฮ้ย!นายหลอกถ่ายฉันนิ ไม่เห็นสวยเลยลบๆ(ToT)/~~~ "ฉันพูดพร้อมแย่งกล้องมาจากเซฮุน แต่เพราะความสูงที่เกินจำเป็นของเค้า มันทำให้ฉันทำอะไรไม่ได้

"จำเป็นต้องสวยด้วยรึไง ธรรมชาติไง^o^"

"ธรรมชาติลงโทษสิไม่ว่า งื้อ...ไม่เห็นสวยเลย(o_o)"ฉันพูดงอนๆ แน่ก็ยอมดูรูปต่อไป

"รูปนี้ถ้าเธอขยับไปทางขวาหน่อยมันจะสวยมากเลยนะ"

"รูปนี้นายหล่อจัง แสงเข้าพอดีเลย มันทำให้นายขาวเว่อร์ๆ"ฉันพูดพร้อมพลักไหล่เซฮุนเพราะหมั่นไส้ ยอมรับก็ได้ว่าหมอนี่นะหล่ออลังการรรร แต่มันจะทำให้ฉันดร็อป(｡-_-｡)

"นั่นเป็นเพราะฉันขาวอยู่แล้ว"พูดไม่พอมียักคิ้วด้วย เดี๋ยวก็เตะตกเนินเลยไอบ้านี่(^_-)

"จ้าๆ พ่อคนขาว เอ้อ! นายจำไคได้มั้ย ไคเพื่อนนายสมัยก่อนนะ"

"อ้อ หมอนั่นนะเหรอ จำได้ดิทำไม?"

"ฉันแค่คิดถึงเค้าเวลานายพูดถึงความขาวนะ"

"เธอชอบล้อมันว่าดำ"

"ฮ่าๆ ใครดำที่สุดในกลุ่มเรา คำตอบอยู่ในคำถามค่ะo(^_^)o"งงกันมั้ย?ใคร(ไค)ไง

"ถ้ามันได้ยินเธอจะโดนเตะ"เซฮุนพูดพร้อมทำหน้าแบบที่ไคชอบทำเวลาฉันด่าเค้าว่าดำ นั่นมันตลกมากเลยนะ

"อ๊ะ รูปนี้นายหล่ออีกแล้ว ทำไมนายถ่ายรูปแล้วหล่อจัง"ฉันพูดพร้อมจับหน้าเซฮุนให้หันมา ก่อนจะหันซ้ายขวา อา...หน้าก็เนียน ฉันอยู่กับเค้าตั้งแต่เด็กทำไมเพิ่งมารู้สึกว่าเค้าหล่อมากๆ เอาวันนี้นะ ฮ่าๆ ตลกจัง

"ตัวจริงฉันก็หล่อเหอะ"

"ไม่เถียงฮ่าๆ（≧∇≦）"แล้วเราก็ดูรูปกันต่อ แต่ละรูปของฉันมันน่าเกลียดจะตาย แต่เซฮุนกลับบอกว่าสวย(?) เค้าแค่พูดให้มันดูดี ชิ!

"ไปกันเถอะ เดี๋ยวจะเย็นซะก่อนอ้อ! ไปเซนลาดด้วยฉันหิว"

"จริงๆเลย"เซฮุนว่าพร้อมผลักหัวฉันเบาๆ ก่อนจะเดินนำไปที่จักรยานและปั่นไปคืนพร้อมกัน

 

@เซนทรัลลาดพร้าว

On the table

 

หลังจากที่รออาหารมาเสริฟฉันก็ชวนเซฮุนคุยโน้นคุยนี่ไปเรื่อย แต่ในระหว่างที่คุยเรื่องสอบที่จะมีขึ้นในอาทิตย์หน้าอยู่นั้นสายตาของฉันก็ไปสะดุดกับผู้ชายหน้าตาดีโคตรๆ คนหนึ่ง ซึ่งกำลังเดินเข้ามาในร้านนี้ ร้านที่ฉันกับเซฮุนกำลังนั่งกันอยู่นะ

"ฉันว่าฉันเจอคนรู้จักนะ"อา...หน้าเค้าคุ้นๆ แต่ฉันก็จำไม่ได้ว่าเราเคยเจอกันที่ไหน 

"หือ? ไหน( ? _ ? )"

"คนนั้นอ่ะ ที่นั่งโต๊ะนั้น"ฉันว่าพลางบุ้ยสายตาไปที่โต๊ะริมสุด เค้าหน้าคุ้นมากแต่ฉันกลับจำไม่ได้จะว่าเป็นนักเรียนในโรงเรียนก็ไม่ใช่ เพราะเค้าหล่อกว่าไอ้พี่ป๊อปอีก ถ้าเป็นนักเรียนโรงเรียนฉันจรงวต้องติดท็อปเทนสิ หล่ออลังการขนาดนี้

"ฉันก็ว่าฉันคุ้นนะ"

"อ๊ะ! งั้นเราต้องเคยเจอเค้าแน่เลย นายจำได้มั้ยว่าเค้าชื่ออะไร"เหมือนจะเริ่มคิดออกว่าเราต้องสริทกันแน่ๆ เซ้นส์มันบอกเงี้ย

"จำไม่ได้ แต่ช่างเถอะนึกไม่ออกนิ(ｰｰ;)"แต่พอฉันทำท่าจะแย้ง พนักงานก็มาเสริฟอาหารซะก่อนฉันเลยจำใจต้องกินทั้งที่ยังคาใจกับเค้าคนนั้นอยู่ ผู้ชายที่หน้าตาดีโคตรๆแต่ไม่ใช่เสปคฉัน...

 

@บ้านฉันเอง

♪~Ah ah ah aw พูดเลยว่า Fin

Ah ah ah aw จงใจให้ได้ยินนะ

Ah ah ah aw สงสัยอะไร

Ah ah ah ah ah ah aw

พูดก็แปลว่าคิด

เพราะถ้าไม่คิดจะพูดได้ไงล่ะ

พูดเพื่อให้เธอคิด

แล้วเธอน่ะคิดเหมือนๆ กันปะ

ก็เธอมาได้จังหวะ ก็เธอน่ารักจังอะ

รักจังอะ Yeah yeah yeah yeah

สงสัยต้องจีบ~♪

"ทำไมบ้านเธอเปิดเพลงเสียงดัง ปาร์ตี้เหรอ^o^"บ้านฉัน?! ใช่บ้านฉันนี่หว่า ว่าแต่เปิดทำไมปาร์ตี้เรอะ?! ปาร์ตี้อะไรวันเกิดไอ้พี่ป๊อปเหรอวันเกิดมันเดือนที่แล้วนี่ วันเกิดฉันก็ยังไม่ถึงแล้วปาร์ตี้อะไร

"เปล่าไม่มีปาร์ตี้ หรือมีฉันไม่รู้อาไปดูกันเร็ว(o_o)"ว่าแล้วฉันก็ดึงเซฮุนแล้วตรงไปที่สนามหญ้าหน้าบ้านทันที

ปาร์ตี้จริงๆด้วย คนเยอะแยะเลยเพื่อนๆไอพี่ป๊อปทังนั้น อาลู่!!!อาลู่ก็อยู่ในบ้านฉันด้วย ตกลงนี่มันงานอะไรแล้วทำไมต้องมีปาร์ตี้ บอกฉันหน่อยฉันงง!!!

"ฉันว่าบ้านเธอมีปาร์ตี้"

"แต่ฉันไม่รู้! ทำไมไม่มีใครบอกฉันเลย บ้านฉันนะเว้ยมีงานอะไรฉันควรรู้สิ"ฉันหันไปแหวใส่เซฮุน ก่อนจะพาลากไปหาไอ้ตัวการที่ฉันคิดว่ามันเป็นต้นเหตุของงานนี้

"ไอ้พี่ป๊อปปป"ฉันเห็นมันแล้ว กำลังเต้นอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่พี่ฟาง!ดูท่าที่มันเต้นรักษาภาพลักษณ์หน่อยโว๊ยยย

"พี่เธอไม่ได้ยินหรอกเสียงดังขนาดนี้"เซฮุนเดินมากระซิบที่ข้างหูฉัน เพราะเสียงเพลงมันดังมาก และไม่ต้องสงสัยทำไมไม่มีหม้อ สาก ครกหรืออะไรซัดมา เพราะบ้านฉันรวยจบนะ!

"งั้นฉันจะปิดเพลง（−＿−；）"

เงียบ~

พอฉันปิดเพลงปุ๊ปทุกคนในงานก็ค้างกันกับท่าที่ตัวเองกำลังเตเนอยู่ทันที พร้อมกับหันมาทางฉันเป็นตาเดียว แต่ใครแคร์บ้านฉันโว๊ยยยบ้านฉันน!

"ไอ้พี่ป๊อป!!!!!!"

"ไอ้เฟย์ปิดเพลงทำไมเปิดเพลงโว๊ยย(OvO)"ดูมันยังไม่สำนึก

"พี่ป๊อปนี่มันปาร์ตี้บ้าอะไร ทำไมคนมาบ้านเราเยอะขนาดนี้"ถ้าสังเกตุดูดีๆ คนที่ฉันไม่เคยเห็นหน้าก็เยอะเหมือนกัน เค้าคือใครกันล่ะ

"ฉันยังไม่ได้บอกแกเหรอ"

"เออ!!"ฉันกระแทกเสียงใส่พี่ป๊อปก่อนจะพลักมันแรงๆ จนเซ

"ก็ปาร์ตี้ต้อนรับไอ้แบคไง"แบค? แบคไหนอ๊ะ! เดี๋ยวนะแบคที่ไอ้พี่ป๊อปว่าอย่าบอกนะว่าคือพี่แบคฮยอน!!!

"พี่แบคฮยอน!!!!(OvO)"

"เออ!รู้แล้วก็เปิดเพลงโว๊ยยย"ฉันรู้แล้วผู้ชายที่เจอในร้านอาหารคือใครเค้าคือพี่แบคฮยอนนั่นเอง คนที่แอบชอบฉันตั้งแต่ฉันยังไม่เข้าป.1 พระเข้าเล่นตลกอะไรฉันเนี้ยนั่นมันหายนะเลยนะ!

"แล้วเค้าอยู่ไหน"

"อยู่ในงานนี่แหละ แกหาๆ ดูละกันอ้อไอโมะก็มานะแต่มากับแทยอนฮ่าๆๆๆ（≧∇≦） "กวนส้นทีน!สุดท้ายฉันก็เปิดเพลงให้ตามเดิมก่อนจะลากเซฮุนให้เดินเข้าบ้านไปพร้อมกัน เพราะเสียงเพลงมันดังมาก ดังบันไลเลยไง!

"โอ๊ะ!"แต่ไม่ทันที่ฉันจะเดินเข้าไปในบ้านก็เจอกับคนที่ฉันเรียกว่าหายนะซะก่อน พะ...พี่แบคฮยอน!

"อ๊ะ! เฟย์...เฟย์ใช่มั้ย"แล้วพี่เค้าก็มาจับตามตัวฉันก่อนหมุนเป็นวงกลมแล้วก็ทำท่าเหมือนจะกอด แต่ดีที่เซฮุนดึงฉันไปซะก่อน ดีมากๆๆตุ๊ดติ๋มของเค้า

"อา...ใช่ค่ะพี่แบค^_^;"

"รู้มั้ยพี่คิดถึงเราแค่ไหน ไม่ได้เจอกันกี่ปีแล้วนะ5ปี ไม่ใช่สิ7ปี ใช่7ปีที่เราไม่ได้เจอกันคิอถึงจะแย่"

"เอ่อ...เหรอค่ะ(^^;;"ฉันไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากยิ้มแหยๆไปให้ 

"เรามีแฟนรึยัง ที่พี่กลับมานี่ก็เพื่อเราเลยนะ เรารอพี่ใช่ม่าาา"ซวยแล้วไง ฉันพอจำได้ลางๆ ว่าก่อนที่พี่เค้าจะไปพี่เค้าบอกฉันว่า 'ถ้าถึงวันที่พี่กลับมาแล้วเรายังไม่มีแฟน เราต้องแต่งงานกับพี่นะ' สาบานว่านั่นคือความคิดเด็กม.1

"อ้อมีแล้วนี่ไงแฟนเฟย์คนนี้"เซฮุนฉันขอโทษเหตุการณ์มันพาไปจริวๆ

"เฮ้ยๆ ฉัน?(o_o)"

"ใช่เซฮุนนายไม่ต้องเขินนะ^_^;"อ๊ากกกกไอตาบ้าช่วยฉันหน่อยเซ่!

"เฟย์...มีแฟนแล้ว?"

"ชะ...ใช่ค่ะ"

"พี่ไม่เชื่อยังไงพี่ก็ไม่เชื่อ ถึงมีพี่ก็จะแย่งจำไว้แก...ชื่อไรว่ะ!"

"เอ่อ...เค้าชื่อเซฮุนค่ะ"พอเห็นเซฮุนยังงงๆ อยู่ฉันเลยตอบแทนไปเลย

"แต่เค้าชอบฉัน"เฮ้ย!เสียงใคร? คุ้นๆ แต่คนที่ฉันชอบก็มีคนเดียวนิหว่า!!!พี่โทโมะ

"(o_o)"

 

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้บทโทโมะมีแค่'แต่เค้าชอบฉัน'แค่เนี้ย5555555ขอโทษพอดีลืมว่าพระเอกคือโทโมะแต่บทหน้ารับรองถูกใจรีดเดอร์แน่โฮะๆๆๆๆๆๆ ความจริงใกล้จะเปิดเผยล่ะอะไรเป็นอะไรใครชอบใครรักใครจุ๊ๆๆๆบอกไม่ด้ายยยยย

รอๆๆๆๆๆขอบคุณที่อุส่าห์รอน้าาาาดีใจจุง อีกไม่กี่ตอนจบ55555

ปล.เม้นโหวตๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ติดตามเค้าได้ที่twitter:aeynroey_tmน้าาาาแมนชั่นมาคุยได้อิอิ