เรื่องวุ่น...กลายรัก

////faye part////

วันนี้เปิดเทอมวันเเรก ชั้นมาโรงเรียนเช้าไปป่าวเนี่ย คนยังไม่ค่อยมากันเลย อืม..เอาของไปเก็บที่ล๊อกเกอร์ก่อน

ล่ะกัน ชั้นที่กำลังเก็บของอยู่ ก็ต้องตกใจเพราะมีดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญอยู่ในล๊อกเกอร์ของชั้น เเละมีการ์ด

ห้อยอยู่ว่า 'คิดถึง' เเปลกจัง ไม่มีใครรู้ว่าชั้นชอบดอกกุหลาบสีขาวเลยนี่นอกจากคนที่สนิทจริงๆ เฮ้อ..เอาไว้

ก่อนล่ะกัน  เเล้วชั้นก็ปิดล๊อกเกอร์เเละก็หันหลังไปเเต่หน้าชั้นกับไปซบเข้ากับอกของใครไม่รู้ เเต่..กลิ่นน้ำหอม

นี้ หรือว่า

"เขื่อน!!!"

"คิดถึง เฟย์เย่จังเลยย" เค้าพูดเเล้วก็กอดชั้นไว้

"ตาบ้า!! ปล่อยให้ชั้นรอตั้งนาน ชั้นก็คิดถึงนาย"

"หวานเกิ๊นนน!!!"

"ยัยเเก้วเเกนี่ชอบขัดชั้นจริงๆ ว่าเเต่มาเช้าเป็นด้วยหรอไง"

"ไม่รู้ดิ มีไอบ้าไหนไม่รู้ส่งข้อความมาปลุกเเต่เช้า นึกเเล้วอารมณ์เสีย"

"ใครส่งมาน๊าาา!!! หรือว่าจะเป็นโทโมะ อิอิ" ฉันเเซวยัยเเก้วไป

"อย่าพูดถึงไอบ้านั่นได้ป่ะ นี่เฟย์เดี๋ยวชั้นไประบายอารมณ์ในสนามเเข่งหน่อยนะ ไม่ต้องเป็นห่วง ถ้ามีไรก็ไปหา

ชั้นที่สนามเเข่งล่ะกัน ช่วงนี้เซ็ง" อะไรเนี่ย พูดถึงโทโมะทีไร เซ็งทุกที

"กร๊ดด!!ปล่อยนะ ไอบ้า ไอหมี ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ชั้นจะตื่นกี่โมงพ่อเเม่ชั้นยังไม่เคยว่าเลย นายมีสิทธ์อะไรมาสั่ง

ชั้นเนี่ย??"ไม่ต้องบอกว่าเป็นเสียงใคร ฟางกับป๊อปปี้ทะเลาะกันอีกล่ะ

"ก็สิทธิ์ที่ชั้นเป็นพี่เลี้ยงเธอไง"ป๊อปปี้พูดเเล้วทำหน้ากวนใส่ฟาง

"พี่เลี้ยงก็เฉพาะที่บ้านสิ เเต่นี่มันที่โรงเรียน!!!"

"ที่บ้านกับที่โรงเรียนก็เหมือนกัน เเม่เธอบอกไว้เเล้ว ยัยบื้อ!!!"

"เเต่ชั้นต้องการความเป็นส่วนตัวสักนิดไม่ได้เลยใช่ป่ะ"

"ไม่ได้!!!"

"หึ้ย!!ไอบ้า" เเล้วยัยฟางก็เหยียบเท้าป๊อปปี้ อุ้ยยเห็นเเล้วเจ็บเเทนจริงๆ ยัยฟางยิ่งเเรงเยอะอีกด้วย

"โอ้ยย!!ยัยเเสบ เจ็บนะเหยียบลงมาได้"ป๊อปปี้ถึงกับทรุดลงไปกับพื้น

"สมน้ำหน้า เเบร่ๆ"เเล้วยัยฟางก็วิ่งมา

"อ้าว ยัยเฟย์มาตั้งเเต่เมื่อไหร่ อุ๊ยย!!อยู่กับหวานใจซะด้วยไม่กวนล่ะไปนะ"

"ไม่เป็นไร ทำไมเเกถึงทำกับป๊อปปี้เเบบนั้นล่ะ เค้าน่าสงสารออก"

"ก็หมั่นไส้อ่า ได้ทีล่ะทำตัวเบ่งกล้าม เเละที่สำคัญนายนั่นจะมาเป็นอาจารย์สอนวิชาที่ชั้นเกลียดที่สุด ชั้นก็เลย

ต้องทำทุกวิถีทางที่นายนั่นไม่ลาออกเอง ก็โดนเเม่ชั้นไล่ออก หึๆ"ยัยฟางเเกร้ายมากกก

"สุดยอดมาก ตั้งเเต่เล็กจนโตจอมวางเเผนไม่เปลี่ยน"เขื่อนพูดเเล้วทำหน้าเเบบอึ้งๆ

"นี่!!อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกนายนั่นนะ เดี๋ยวเเผนชั้นเสียหมด"

"ยัยเเสบ วางเเผนอะไรอีกล่ะ"

"อะไร ไม่มีอะไร ป่ะยัยเฟย์ขึ้นห้องกันดีกว่า" เเล้วยัยฟางก็ลากชั้นไป

////Fang Talk///

หึ้ย!!! ไอบ้านี่ก็เดินตามมาไม่เลิก มันจำเป็นด้วยหรอ ที่มีพี่เลี้ยงเเล้วเค้าต้องมาคลุมเราตลอด24ชั่วโมงอ่า ชั้น

เพิ่งเคยพบเคยเจอ เฮ้ออ!!เบื่อๆๆ เเล้วชั้นก็นั่งลงที่ประจำของชั้น ส่วนยัยเฟย์คงไปนั่งกะที่รักมันอ่าเเหละ ชั้นคง

ให้ยัยเเก้วนั่งข้างชั้นอ่าเเหละ เเต่ว่าอยู่ดีๆ ไอพี่เลี้ยงบ้าก็มานั่งที่ข้างชั้นเเทนเเก้ว

"ออกไปนะ นี่ที่ของเเก้วนะ"

"ไม่ ชั้นจะนั่งมีปัญหาไรป่ะ?"นายนี่ทำหน้าตากวนประสาทชะมัด ฮึ่ยย...ชั้นกำลังจะเถียงกลับไปเเต่...

"ป๊อป!!"นั่นมันพิมนิ รู้สึกเหมือนยัยนี่จะเป็นดาวโรงเรียนคู่ป๊อปปี้หนิ

"อ้าวพิม!!มีอะไรรึป่าวคับ??"เเหม พูดซะเพราะเชียวนะ ทีพูดกับชั้นมันไม่ใช่เเบบนี้นิ

"คือว่า...พิม...พิมคิดว่า..พิมเจอคนที่ใช่เเล้ว...พิมว่าเราหยุดเรื่องนั้นกันเถอะ"เรื่องนั้น??

"พิมหมายความว่า.."

"เราเลิกกันเถอะ"พิมพูด เเล้วก็เดินออกไปเลยทิ้งให้ป๊อปปี้นั่งซึม ชั้นหันไปมองหน้าเค้า เค้าก้มหน้าลงซึมๆ

เเล้วอยู่ดีๆก็ยิ้มออกมา อะไรของเค้าเนี่ย

"เฮ้ย!!ไอป๊อป โอเคป่าวว่ะ?"โทโมะถามด้วยความเป็นห่วง

"ทำไมชั้นถึงไม่ร้องไห้ว่ะ ทั้งๆที่ชั้นรักพิมมาโดยตลอด ทำไมว่ะ"เอ๊ะ ทำไมนายนี่ถึงพูดเเบบนี้ล่ะ มีเรื่องอะไรกัน

เเน่?