เรื่องวุ่น...กลายรัก

///Poppy Talk///
 
ตอนนี้พวกเรากำลังเดินทางกลับบ้านกัน เเละในที่สุดผมกับฟางก็เป็นเเฟนกันเเล้ว ในที่สุดเธอก็มั่นใจในตัวผมสักที มีความสุขจริงๆ
 
"ฟาง ถึงเเล้ว"
 
"อืมม ถึงเเล้วหรอ เอ๊ะ ทำไมมีรถมาจากหน้าบ้านเยอะจัง"
 
"ป่ะ เข้าบ้านกัน"เเล้วผมก็จับมือฟางเดินเข้าบ้าน
 
"พี่เเบงค์!!! คิดถึงจัง"เเล้วฟางก็วิ่งไปกอดกับผู้ชายคนหนึ่ง ใครกัน
 
"ฟาง!! เป็นไงบ้างเนี่ย สบายดีนะเรา" เเหมพอเจอกับเค้าเเล้วลืมผมเลยอ่า น่าน้อยใจชะมัด
 
"เเก้ว ผู้ชายคนนั้นใครอ่า"โทโมะที่ยืนข้างผมถามเเก้วขึ้น ใช่ไอ้โมะชั้นก็อยากรู้เหมือนกัน ใครเนี่ยทำให้ฟางลืมผมได้
 
"พี่ชายของยัยฟางหน่ะ"
 
"พี่เเบงค์ไม่เอาน่า"เเล้วฟางก็ฉุดกระชากพี่เเบงค์ที่กำลังเดินมาทางพวกผม
 
"ป๊อปปี้คนไหน" 
 
"ผมครับ"
 
"หึ นายนะหรอเเฟนยัยฟางอ่า" เเล้วพี่เเบงค์ก็มองผมอย่างพิจารณา ท่าทางจะหวงฟางเเหะ
 
"อ๊ายยยย ยัยฟางเเฟนเเกหล่อมากกกก"พี่เเบงค์พูดเเล้วเข้ามากอดผม
 
"พอเเล้วน่า พี่เเบงค์ นี่เเฟนของฟางนะ"
 
"น่า ทำหวงไปได้"
 
"ยัยฟาง จริงหรอที่เเกกับป๊อปปี้เป็นเเฟนกันเเล้วอ่า"อยู่ดีๆเเม่ฟางก็เข้ามาถามด้วยสายตาอึ้งๆ
 
"ค่ะ"
 
"อ๊ายยยยยย สำเร็จ ไม่ยากอย่างที่คิดเเหะ"เอ๊ะ เเม่ฟางพูดเเปลกๆนะ
 
"สำเร็จอะไรกันค่ะเเม่"
 
"คือว่า เรื่องที่ป๊อปปี้มาเป็นพี่เลี้ยงเเกหน่ะ มันเป็นฝีมือเเม่เองชั้นเห็นเเเกอยู่เเต่กับเเก้วกะเฟย์ กลัวเเกจะไม่มีเเฟนหน่ะ ก็เลยคุยกับเเม่ป๊อปปี้ว่าจะให้มาเป็นพี่เลี้ยงเเก เเล้วเเม่ป๊อปก็สนับสนุนเต็มที่ซะด้วย หวังว่าคงจะไม่โกรธเเม่กันนะ" อึ้งเลยครับ โหหห เเม่ผมร้ายมาก
 
"มะ...ไม่ครับ"
 
"ตอนเเรกกะจะให้สนิทกันเฉยๆ เเต่ผลออกมาเกินคาด กลายเป็นเเฟนกันซะได้ ฮ่าฮ่า ต้องรีบไปบอกคุณหญิงซะเเล้วหล่ะ อิอิ"เเล้วเเม่ฟางก็เดินออกไปเลย ทิ้งไว้ให้พวกเราอึ้งกันต่อไป
 
 
ตอนนี้ผมกับฟางอออกมาเดินเล่นที่สวนหน้าบ้านกัน ผมมีความสุขจริงๆนะ ที่จริงก็ต้องขอบคุณ เเผนของคุณเเม่นะที่ทำให้ผมได้รู้จักฟาง ได้รู้จักคำว่ารัก  ตอนเเรกผมยอมรับเลยว่าผมเห็นเธอเป็นเเค่เด็กไม่รู้จักโต เด็กที่คอยป่วน สร้างวีรกรรมให้ปวดหัวตลอด เเตสุดท้ายก็เข้ามา่วนหัวใจของผมจนได้ จนผมรักเธอ รักมากจนไม่สามารถรักใครได้อีก
 
"นี่ฟาง"
 
"หืม"
 
''เธอยังจะให้ชั้นเป็นพี่เลี้ยงเธออยู่รึป่าว''
 
"ไม่เเล้วล่ะ"
 
"อ้าว" เธอจะไม่ให้ผมดูเเลเธอเเล้วหรอเนี่ย
 
"เเต่ชั้นจะเลื่อนขั้นให้นายจากพี่เลี้ยงมาเป็นคนดูเเลหัวใจชั้นเเทน นายต้องทำหน้าที่นี้ให้ดีๆนะ ไม่งั้นชั้นไล่นายออกเเน่"
 
"รับทราบครับ คุณหนู ฮ่าฮ่า"
เเล้วเราก็เดินเล่นกันไป อย่างมีความสุข 
--------------------------------------------------------------------------------------------
 
จบซะที อิอิ เราว่าหลังๆมันไม่ค่อยสนุกเลยเเต่งให้จบไปเลยดีกว่า อิอิ