เรื่องวุ่น...กลายรัก

///Fang Talk///
 
"ที่นี่น่ะหรอ ที่จะเกิดฝนดาวตกอ่า"
 
"อื้ม ชั้นเตรียมกล้องมา ถ่ายรูปกันมั้ย"ป๊อปปี้พูดพร้อมชูกล้องขึ้นมาเตรียมจะกดชัตเตอร์ตรงหน้าชั้น
 
"ไม่เอาอ่า ถ่ายดาวสวยกว่านะ"ชั้นพูดเเล้วนั่งลงกับพื้น เเล้วเค้าก็ลงมานั่งข้างชั้น
 
"ใครบอก เธอสวยกว่าอีก" เค้าบ่นอะไรไม่รู้ งึมงำกับตัวเอง ฟังไม่รู้เรื่องเลย
 
"นายว่าไงนะ"
 
"ป่าวๆ เออนี่ ชั้นมีของจะให้เธอด้วย"
 
"อะไรหรอ"
 
"นี่ไง"ป๊อปปี้พูดพร้อมชูสร้อยที่คุ้นตาขึ้นมามันเป็นสร้อยตรงกลางเป็นจี้ไข่มุกสีชมพู เอ๊ะ เหมือนกับที่ชั้นซื้อกับ
ป้าคนนั้นเลยนิ
 
"นายไปซืื้อมาจากไหน"
 
"ก็มีป้าคนนึงเค้ามาขายให้ชั้นอ่า ชั้นสงสารเค้าเลยซื้อมา"
 
"เห้ย!ชั้นก็ซื้อมา มีป้าคนนึงก็มาขายให้ชั้น"เเล้วชั้นก็เอาสร้อยที่ชั้นซื้อขึ้นมา
 
"เหมือนกันเลยอ่า เเต่คนละสี"
 
"งั้นเอางี้ละกัน นายเอาสร้อยของชั้นไป ชั้นเอาสร้อยให้นาย ดีมั้ย"
 
"อืม เดี๋ยวชั้นใส่ให้"ป๊อปปี้หยิบสร้อยมาใส่ให้ชั้น เเล้วชั้น็ใส่ให้เค้า
 
"เหมือนสร้อยคู่เลยเนาะ"ป๊อปปี้พูดเขิน ไอบ้าพูดทำไมเนี่ย ชั้นก็เขินเป็นนะ
 
"นี่เธอเคยฟังนิทานเรื่องฝนดาวตกมั้ย"
 
"มีด้วยหรอ ไม่เคยได้ยินอ่า เล่าให้ฟังหน่อย"ชั้นเกาะเเขนป๊อปปี้ เเล้วอ้อนให้เค้าเล่าให้ฟัง
 
"มีชายหญิงคู่หนึ่ง พวกเค้าเเอบชอบกัน เเต่ผู้หญิงไม่มั่นใจในตัวผู้ชาย เลยขอให้ผู้ชายพิสูตน์ตัวเองว่ารักตัวเอง
จริงๆ เเล้วผู้ชายก็ได้พิสูจน์ตัวเองมาเรื่อยๆจนผู้หญิงมั่นใจ เเละในวันนั้นผู้ชายชวนผู้หญิงมาดูฝนดาวตกเเละ
ตัดสินใจสารภาพรักกับหญิงสาว เเละได้ให้ฝนดาวตกเป็นพยานในความรักของทั้งสองคนว่า'เราจะต้องปกป้อง
กัน ดูเเลกัน ไปจนวันตาย' เเล้ววันหนึ่งหญิงสาวได้ประสบอุบัติเหตุจนกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา ผู้ชายคนนั้นรู้ดี
ว่ายังไงหญิงสาวก็ไม่มีทางฟื้นขึ้นมาอีก เเต่ก็ยังคอย ดูเเล เเละเค้าก็ยังรักษาสัญญาในคืนฝนดาวตกนั้นไว้อย่าง
เดิม ดูเเละ เเละคอยปกป้องหญิงสาวไปจนวันตาย"
 
"ฮือๆ ทำไมผู้ชายถึงได้รักผู้หญิงคนนั้นจัง ฮึก อิจฉาอ่ะ ฮึก"
 
"บางทีอาจจะมีคนที่รักเธอเเบบนั้นก็ได้"ชั้นเงียบเเละเงยหน้าขึ้นมามองป๊อปปี้
 
"ชั้นขอสัญญาในวันคืนที่มีฝนดาวตก ขอให้ฝนดาวตกในคืนนี้เป็นพยาน ว่าชั้นจะคอยดูเเล ปกป้องเธอ ตลอด
ไปจนวันที่ชั้นหมดลมหายใจ"ป๊อปปี้พูดเเล้วยกมือขึ้นไปบนท้องฟ้า สิ่งที่เค้าพูด สิ่งที่เค้าเเสดง มันทำให้ชั้น
น้ำตาไหลลงมาอาบเเก้มอีกครั้ง ชั้นเลยเข้าไปซบกับไหล่เค้าไว้ เเละในตอนนั้นชั้นก็เห็นอะไรวิ้งๆวับๆลงมาจาก
ฟ้า
 
"เห้ย!! ป๊อป นั่นไงฝนดาวตก"
 
"นั่นไงเห็นมั้ย เค้าเป็พยานให้เราเเล้ว ฮ่าๆ"ป๊อปปี้พูดอย่างร่าเริง
 
"เเหม ได้ทีขี่เเพะเลยนะ"เเล้วชั้นก็ซบลงไปบนไหล่เค้าเเบบเดิม 
 
"ฟางๆ"
 
"อืม" ใครเนี่ยมาปลุกชั้น คนจะหลับจะนอน
 
"ฟาง เธอรู้ไหม ว่าชั้นรักเธอมากขนาดไหน"เสียงป๊อปปี้ลอดเข้ามาในหูของชั้น ตอนนี้ั้ชั้นได้เเต่ร้อนไปทั้งตัว
ผู้ชายคนนี้ทำให้ชั้นเขินในทุกที่จริงๆ สิ่งที่เค้าพูด สิ่งที่เค้าเเสดงออกมาทำให้ชั้นมั่นใจเเล้วว่าชั้นรักเค้า
 
"ป๊อปปี้ ชั้นพร้อมเเล้วนะ"ชั้นรวบรวมความกล้าเเล้วพูดออกไป
 
"พร้อม?"
 
"ชั้นพร้อมเเล้วที่...จะดูเเลนายเเละยืนอยู่เคียงข้างนาย"
 
"ฟาง เธอหมายความว่า..."
 
"อื้ม  ชั้นรักนาย >///<"
 
"เย้!!! ขอบคุณนะฟาง ที่ให้โอกาสชั้น ชั้นรักเธอนะ "เค้าตะโกนเเล้วมากอดชั้น มันเป็นกอดที่อบอุ่นจริงๆ
 
"ฝนดาวตกสวยเนาะ"เค้าพูดเเล้วก้มหน้ามองดิน เอ๊ะ อย่าบอกนะว่าเค้าเขิน 555 นายนี่น่ารักชะมัด
 
"ฝนดาวตกมันหมดไปตั้งนานเเล้วนะ ป่านนี้คงมีหลายคู่ที่กำลังดูเหมือนพวกเราเนาะ"ชั้นพูดเเล้วเงยหน้ามองฟ้า
ใช่คงมีหลายคนมานั่งดูฝนดาวตกกลุ่มนี้อยู่ มันเป็นฝนดาวตกที่เยี่ยมมากจริงๆ เป็นสิ่งที่ทำให้ชั้นเเละเค้าค้นหา
คำว่ารักจนเจอ ต้องขอบคุณป้าคนนั้นจริงๆที่ทำให้ชั้นกล้าที่จะบอกรักเค้า ชั้นรักนายนะ นายพี่เลี้ยง
--------------------------------------------------------------------------------------------
เป็นไงบ้าง สนุกรึป่าว ไรเตอร์จะบอกว่าใกล้จบเเล้วน้าาา อิอิ