เรื่องวุ่น...กลายรัก

////Fang Talk///
 
ตอนนี้ชั้นกำลังรอนายพี่เลี้ยงมาสอนอยู่ นึกถึงเหตุการณ์นั้นทีไรก็เขินทุกทีเลยจริงๆ ชั้นคงชอบนายซะเเล้วล่ะ
มั้งเนี่ย 
 
   ก๊อก  ก๊อก
 
"เข้ามาค่ะ  ไงค่ะ คุณพี่เลี้ยงวันนี้มาสอนชั้นช้านะ น่าโดนหักเงินจริงๆ"
 
"หักเงินหน่ะไม่เท่าไหร่ ถ้าหักใจหน่ะสิ ขอตายดีกว่า"
 
"เเหวะ ไอเสี่ยว"ชั้นพูดเเล้วหยิบหนังสือขึ้นมาปิดหน้า มันน่าอายนะเวลาหน้าเเดงต่อหน้าคนที่เราชอบอ่า
 
 30 นาทีต่อมา  
 
ชั้นปิดหนังสือลงเมื่ออ่านจบเเล้ว เเล้วเงยหน้าขึ้นมามองป๊อปปี้ เค้าหลับหรอเนี่ย สายลมพัดเข้ามาเบาๆที่
หน้าต่าง เเสงเเดดยามสายส่องมาสู่เส้นผมของเค้าที่กำลังปลิวไปตามสายลม เเถมหน้าคมๆของเค้าชั่ง....
 
"อยากกินชั้นหรอไง จ้องขนาดนี้"
 
" ไอโรคจิต ใครมองนายย่ะ"
 
"นี่ ไปเที่ยวกันมั้ย พ่อชั้นเพิ่งซื้อบ้านพักตากอากาศหน่ะ"
 
"จริงหรอ? งั้นเดี๋ยวชั้นโทรหายัยเเก้ว กะ ยัยเฟย์ก่อนนะ"
 
"ไม่ต้องหรอกน่า ไปกันสองคนพอ"
 
"ห๊าาา"
 
"ไปเร็ว"เค้าดึงชั้นออกมาโดยไม่ฟังคำตอบชั้นสักคำ เเม่หันมามองทีหนึ่งเเล้วก็ยิ้มออกมา ทำไมเเม่ไม่ห้าม ไม่ถามอะไรเลยเนี่ย ลูกกำลังโดนลักพาตัวนะ
 
 
 
"ทะเล!!!!"อ๊ายยยย ทะเลน้อยจ๋าาา ฟางมาเเล้ววววว
 
"นี่ ไอบ้าพาทะเลก็ไม่บอก อยู่ดีๆก็ดึงมา ชั้นยังไม่ได้บอกเเม่เลยนะ อีกอย่างเสื้อผ้าก็ไม่มีเเล้วชั้นจะเล่นน้ำยังไงหล่ะ "
 
"ฮ่าๆ ยัยบ้า เรื่องนั้นชั้นขอให้เรียบร้อยเเล้ว ทั้งเสื้อผ้าเเล้วก็เเม่ของเธอ ชั้นจัดการให้หมดเเล้ว ใกล้เที่ยงล่ะ หิว
ยัง"
 
"มากกกกกกกก"
 
"ฮ่าๆ ปะไปกินข้าวกัน"เเล้วเค้าก็จูงมือชั้นไปร้านอาหารร้านหนึ่ง
 
"นี่ ไม่กินหรอ"ชั้นถามเค้าเพราะเค้าไม่ได้สั่งข้าว เเล้วได้เเต่มองชั้นกิน นายนี่เสียมารยาทชะมัดมองคนอื่นกิน
ข้าว
 
"ไม่อ่า อิ่มเเล้ว นี่ๆ ยื่นเเก้มมาดิ ข้าวติดปากอ่า ฮ่าๆๆ กินเหมือนเด็กชะมัด"ไอบ้านี่ เเล้วชั้นก็ยื่นหน้าไปให้เค้า 
 
"เช็ดสักทีสิ"ชั้นยื่นหน้าจนเมื่อยเเล้วนะ เอาเเต่มองอยู่ได้ไม่เช็ดสักที
 
"หะ ห๊าา อ่อ อื้มๆ"เเล้วเค้าก็ยื่นมือมาเช็ดข้าวให้ชั้นอย่างอ่อนโยน นายทำชั้นเขินอีกเเล้วว
 
 ฟุบ ฟุบ ฟุบ   เสียงพุ่มไม้ที่อยู่ข้างๆโต๊ะชั้นมันขยับอ่า ชั้นกับป๊อปปี้หยุดการกระทำเเล้วหันไปมองตรงพุ่มไม้นั่น
ยิ่งมองมันก็ยิ่งขยับเเรง
 
"ไอทะลึ่งง!!!"อยู่ดีๆก็มีเสียงหนึ่งดังออกมาจากพุ่มไม้นั่น เเล้วชั้นกับป๊อปปี้ก็เดินไปดู
 
"ยัยเเก้ว!!! / ไอโมะ!!!"ชั้นกับป๊อปปี้ตะโกนออกมาพร้อมกัน ก็ไม่ให้ตกใจได้ไงหล่ะ ตอนนี้โทโมะกำลังคร่อม
ยัยเเก้วอยู่ ม่ายยย เพื่อนชั้นเสียเวอร์จิ้นในพุ่มไม้ น่าอับอายจริงๆ
 
"ไอบ้า ไแทะลึ่ง ไอลากมก ลุกออกไปจากตัวชั้นเดี๋ยวนี้เลย"ยัยเเก้วหน้าเเดงเเปร๊ดเลยอ่าา ฮ่าๆ
 
"เฮ้อ ยัยเเก้วนะยัยเเก้ว"ยัยเฟย์กับเขื่อนก็เดินออกมาอีกทางหนึ่ง
 
"พวกเเกตามชั้นมากันหรอว่ะ"ป๊อปปี้ถามขึ้น ดีออกจะได้ไม่ต้องอยู่กับนายสองคนเเล้ว อิอิ
 
"ดีเเล้ว มากันเยอะๆสนุกจะตาย"
 
"เเต่เค้าอยากสวีตกับตัวเองเเค่สองคนนิ"นายป๊อปปี้พูดพร้อมทำหน้าตาเเอ๊บเเบ๊ว
 
"ไอบ้า!!!"
 
"ฮ่าๆ นี่สองคนนี้อ่า เลิกหวานได้เเล้ว ชั้นว่าเราไปเที่ยวตลาดกันเถอะ"
 
"ดีเหมือนกัน งั้นเเยกย้ายกันไปนะ เเล้วมาเจอกันตรงนี้ โอเค ไปกันเฟย์" เขื่อนบอกเเล้วลากเฟย์ออกไปเลย
 
"ป่ะ ไปกันครับที่รัก"โทโมะยิ้มหวานไปให้เเก้ว เเต่โดนเเก้วเชิดหน้าใส่เเล้วเดินออกไปเลย สองคนนี้ทะเลาะกัน
ตลอด
 
"ป่ะ ไปกัน"ป๊อปปี้พูดเเล้วจูงมือชั้นออกไปเลย
 
  ถึงตลาดเเล้ววมีเเต่ของทะเลทั้งนั้นเลยอ่า น่ากินไปหมดเลยจริงๆ อิอิ
 
"ฟาง รอชั้นเเปบนะ เดี๋ยวมา"
 
"อืม" ที่นี่ใหญ่ชะมัด ถ้าหลงนี่ได้เป็นขอทานในตลาดนี้เเน่ๆ อิอิ
 
"หนูจ๊ะ สนใจของมั้ยจ๊ะ"มีป้าคนหนึ่งขายพวกสร้อยที่ทำมาจากเปลือกหอย มันสวยมากกก 
 
"หนูสนใจสร้อยเส้นนี้มั้ย มันเป็นสร้อยที่เค้าถือกันว่าถ้าหากเราเอาไปให้เเฟน เเฟนเค้าจะรักเราดูเเลเรามากกว่า
เดิม"
 
"เอ่อ คือว่าหนู..."
 
"ป้าขายไม่เเพงหรอก สำหรับหนูป้าลดให้พิเศษเลยนะ"หนูยังไม่มีเเฟนค่ะป้า
 
"ก็ได้ค่ะ"
 
"นี่จ๊ะ เออนี่หนูเห็นเค้าว่าคืนนี้มีฝนดาวตกที่ภูเขาหลังที่พักของหนู ลองชวนเเฟนไปซิจ๊ะ ป้ารับรองว่าความรักขอ
หนูต้องราบรื่นเเน่นอน"ป้ายิ้มให้ชั้นเเล้วเดินออกไป ดอ๊ะ เเต่ป้ารู้ไ้ไงว่าชั้นพักที่ไหน
 
"เอ่อ ป้าค่ะ เอ๊ะ หายไปไหนเเล้วเนี่ย"
 
"ฟาง รอนานมั้ย โทดที"
 
"อืม ไม่เป็นไร" เเล้วเค้าก็ยื่นน้ำมาให้ชั้นขวดนึง
 
"นี่"ชั้นกับเค้าพูดพร้อมกัน
 
"มีอะไรหรอ พูดก่อนเลย"ชั้นบอกเค้า
 
"ป่าวๆ ไม่มีไร เธออ่า"
 
"ชั้นก็ ไม่มีอะไร"โอ้ยยย ยัยฟางงงง ก็ชวนๆเค้าไปซิ ไม่เสียหายหรอกน่าา
 
"ไปดูฝนดาวตกกันมั้ย?"เเล้วชั้นกับป๊อปปี้ก็พูดพร้อมกันอีกครั้ง ก่อนที่จะมองหน้ากันเเล้วหัวเราะขึ้นมาเบาๆ