เรื่องวุ่น...กลายรัก

///Fang Talk///

 

ห้าววววว!! เช้าเเล้วหรอเนี่ย กี่โมงเเล้วเนี่ย  ห๊าาา เจ็ดโมงครึ่งเเล้ว ตายๆๆๆ สายเเล้วยัยฟาง เอ๊ะทำไมวันนี้ไอพี่

เลี้ยงบ้าไม่ยอมมาปลุกนะ เดี๋ยวก็ไล่ออกซะเลยนิ  

 

  30 นาทีผ่านไป

 

เเล้วชั้นก็ก้าวเข้ามารั้วโรงเรียนอย่างสง่างาม เเต่เสียบรรบากาศก็ตรงที่มีเเต่คนมองน่ะสิ จะมองอะไรกันนักหนา

เนี่ย

 

"พี่ฟางค่ะ พี่ฟาง หนูขอสัมภาษณ์หน่อยค่ะ"สัมภาษณ์? ชั้นเป็นดาราเเล้วหรอ

 

"คะ?"

 

"พี่ฟางดีใจมั้ยค่ะ ที่ได้รับเลือกให้เป็นดาวโรงเรียน"

 

"ห๊า!! อะไรนะค่ะ ดาวโรงเรียน"

 

"ใช่ค่ะ เเล้วพี่ป๊อปปี้หายไปไหนหรอค่ะ เห็นทุกทีมาพร้อมกันนิค่ะ"

 

"เอ่อ พี่ไม่รู้อ่าค่ะ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย เอ่อ พี่ขอตัวไปหาเพื่อนพี่ก่อนนะค่ะ"เเล้วชั้นก็รีบเดินออกมาจากตรงนั้น นี่

มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

    

 หมับ    โอ้ยยย ใครมาจับข้อมือชั้นตอนนี้เนี่ย

 

"ตายยากจริงๆ"ชั้นบ่นออกมา เมื่อรู้ว่าเป็นใคร ก็นายพี่เลี้ยงนะสิ

 

"เธอจะไปไหนเนี่ย"

 

"อะไรของนายเนี่ย ชั้นก็จะขึ้นห้องไง จะไปหายัยเเก้ว กะ ยัยเฟย์"

 

"เพื่อนเธออยู่โรงอาหารนู้น เอ่อ..ฟางเมื่อเช้าขอโทษนะที่ไม่ได้ไปรับ พอดีชั้นติดธุระหน่ะ''

 

"อืม ไม่เป็นไร ช่างมันเหอะ"

 

"งั้นเดี๋ยวชั้นเลี้ยงข้าวเป็นการไถ่โทษล่ะกัน"

 

"ถึงไม่ไถ่โทษ ยังไงนายก็ต้องเลี้ยงชั้นอยู่ดี"เค้าไม่ตอบเเต่ยิ้มาให้ชั้น เเล้วยื่นมือมาถือกระเป๋าของชั้นไป 

 

"พี่ป๊อปค่ะ พี่รับพี่ฟางเป็นดาวเเล้วใช่มั้ยค่ะ"ยังไม่ถึงโรงอาหารเลยก็มีคนเข้ามาถามคำถามนี้อีกเเล้ว  กว่าจะถึง

โรงอาหารคงได้ตอบเป็นร้อยรอบน่ะสิ

 

"เอ่อ..."

 

"คือ ขอโทษนะครับ พอดีฟางหิวข้าวหน่ะ ขอตัวนะครับ"เเล้วป๊อปปี้ก็ดึงมือชั้นออกมาจากตรงนั้น นั่นยิ่งทำให้

ชั้นเเละเค้าถูกนินทามากขึ้น ถูกจับตามองมากขึ้น เเล้วไอ้หัวใจบ้านี่อีกจะเต้นเเรงทำไมเนี่ย เเล้วชั้นกับป๊อปปี้ก็

ผ่านกลุ่มเด็กพวกนั้นออกมาจนได้ เเต่ก็ยังไม่ถึงโรงอาหารชั้นกับเค้าก็ต้องหยุด เพราะมีเด็กอยู่สองกลุ่มกำลัง

เผชิญหน้ากัน ชั้นจะไม่สนใจเลยถ้าในเด็กสองกลุ่มนั้นไม่มีป้ายที่เขียนว่า 'ชมรมคนรักฟาง'เเละอีกฝั่งหนึ่ง

เป็น'ชมรมคนรักหวาย' เเละมีเด็ผู้หญิงตัวเตี้ยๆ ผิวคล้ำๆ เเก้มป่องๆ ยืนอยู่ด้วย นี่หรอหวาย น่ารักดีนะ มิน่าล่ะ

ป๊อปปี้ถึงได้ชอบ

 

 

"พี่ป๊อป ทำไมพี่ถึงไปเดินกับ...คนที่ชื่อฟางได้หล่ะ พี่ทิ้งหวายหรอ"หวายมองมาที่ชั้นอย่างโกรธๆ

 

"หืมมม ทิ้งหรอ พี่ไม่เคยรู้เลยนะว่าเราคบกันตอนไหน"

 

"ก็เรา..."

 

"เท่าที่จำได้ เราคุยกันเเค่สองครั้งเองนะ"

 

"เเล้วไงล่ะค่ะ ในเมื่อคนอื่นคิดว่าเราคบกัน"

 

"ครั้งเเรกพี่ถามน้องว่าชื่อหวายหรอ เเละครั้งที่สองพี่ขอให้น้องไม่ต้องเครียดกับข่าว เเค่นี้หวายก็หาว่าพี่เป็นเเฟ

นกับหวายเเล้วหรอ?"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือชั้นเเน่นกว่าเดิม ชั้นก็เงยหน้ามองเค้า ตอนนี้เค้าดูเท่ห์มากจริงๆ

ใบหน้าที่จริงจัง จริงใจของเค้าทำไมถึงต้องจริงจังขนาดนั้น เค้ากำลังคิดอะไรอยู่ เเละตอนนี้รอบๆตัวชั้นก็มีเเต่

เสียงซุบซิบ นินทาเกิดขึ้น

 

"พี่กับหวาย มันก็เเค่ของปลอมที่เค้าเอามาเขียนข่าวกันเล่นๆ เเต่ของจริงพี่จะให้ดูต่อจากนี้ต่างหาก"ป๊อปปี้พูด

เเล้วกระชากตัวชั้นเข้าไปใกล้ๆ

 

"นิ.. อุ๊บ!! 0x0"

 

""กรี๊ดด!!!!!!"ทุกอย่างรอบตัวเริ่มดังขึ้น ริมฝีปากที่ร้อนเเละรุนเเรงได้เข้ามาประกบกับปากของชั้นอย่างจริงจัง

เเละรวดเร็ว เค้าได้ส่งความร้อนในตัวผ่านริมฝีปากมาที่ชั้นตอนนี้ชั้นกำลังตกอยู่ในความสับสน  เค้ากำลังทำให้

ชั้นสับสน เพราะจูบของเค้า

 

"ยัยฟาง!!"

 

"หืมม"

 

"เเกเป็นดาวเเล้วหรอ"เเก้วยิงคำถามใส่ชั้น นี่ชั้นเพิ่งมาถึงนะย่ะ ไม่ให้ชั้นได้พักจากเหตุการณ์บ้าเมื่อกี้บ้างเลยรึ

ไง

 

"มั้ง"

 

"งั้นเเกก็..."

 

"นี่ หยุดความคิดนั้นเลยนะยัยเฟย์ เรื่องของชั้นมันก็คล้ายกับเรื่องป๊อปเเละพิม"

 

"ไม่ได้คล้ายกันซะหน่อย ชั้นไม่ได้รักกับพิมจริงๆเเต่ว่า..."เค้าหยุดพูดเเล้วก้มหน้าลงมาใกล้ชั้น นายจะหล่อเกิน

ไปเเล้วนะ

 

"ชั้นรักเธอจริงๆ"ป๊อปปี้กระซิบข้างๆหูชั้น ให้ได้ยินกันเเค่สองคน อะไรนะ? เมื่อกี้เค้าไม่ได้บอกรักชั้นใช่มั้ย? ชั้น

รู้สึกได้ถึงไออุ่นที่อยู่ในตัวชั้นมันกำลังร้อน...ร้อนไปทั้งตัว เเละ หัวใจ โอ้ยยนี่ชั้นเป็นอะไรเนี่ย

 

 

"นี่ๆ เมื่อกี้อ่า...คือ...ชั้นล้อเล่นนะ"ชิ ไอพี่เลี้ยงบ้า หลอกให้เขินนี่หว่า

 

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า หน้าเธอเเดงใหญ่เลยอ่า"

 

"เฮ้ย ไอป๊อปไปพูดอะไรกับฟางหน่ะ ดูดิหน้าเเดงใหญ่เลยว่ะ"เขื่อนพูดขึ้นเเล้วหัวเราะ ชิ ไอบ้าน่าสนุกนักหรือ

ไง

 

"พอได้เเล้วน่าา!!"เฟย์ที่เห็นชั้นหน้าบึ้งก็ช่วยชั้นขึ้นมา ซึ่งมันทำให้ทุกคนขำรวมถึงชั้นด้วย

 

"ยิ้มได้เเล้วหรอ ยัยคุณหนูจอมเเสบ"เค้าพูดพร้อมรอยยิ้มอันสดใสของเค้า

 

"อืม"เเล้วชั้นก็ยิ้มตอบเค้าไป

 

"นี่ ชั้นชอบเวลาเธอยิ้มนะ มัน...น่ารักดี"ป๊อปปี้มากระซิบที่หูชั้นอีกครั้ง ไอบ้านี่จะทำให้ชั้นเขินตายเลยหรือไง

 

"ล้อเล่นอีกน่ะซิ"ชั้นพูดเเล้วพยายามทำตัวเองให้เป็นปกติ

 

"เธอน่ารักจริงๆ  นี่! ชั้นไปก่อนนะ พอดีมีธุระด่วน"เค้าพูดเเล้วเดินออกไป ชั้นหันไปมองเเผ่นหลังของเค้า เเล้ว

เค้าก็หันหน้ามามองชั้นยืนยิ้มให้ชั้นเเล้วหันหลังกลับไปทันที เอ๊ะ  หน้าเค้าดูเเดงๆนะ เค้าเป็นอะไรรึป่าวหรือเค้า

จะเขินกันนะ