รักหมดใจยัยตัวร้าย!!!

9.2

เขียนโดย FaFaii

วันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.44 น.

  23 ตอน
  123 วิจารณ์
  39.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 15.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) วันที่ความเหงาเกาะกินใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

      

      ฉันตัดสินใจมาที่สวนสาธารณะ ไม่มีใครอยู่ที่นี่อีกแล้ว... ความเงียบเหงาเกาะกินหัวใจและก่อตัวขึ้นช้าๆ ภาพของป๊อปที่นอนอยู่กับแจมเผยขึ้นมาอีกครั้ง ทำไม! ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก! ฉันเกลียด...เกลียดคนที่ชอบมายุ่งกับแฟนคนอื่น! เกลียดที่ตัวเองต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ซ้ำ! พิชกับป๊อป...ไม่ต่างกันเลยสักนิด ฉันต้องเลิกกับผู้ชายสองคนในเรื่องเดียวกัน   เรื่องนอกใจ...

      ฉันไม่มีดีตรงไหน! ทำไมคนที่เข้ามาก็ต่างนอกใจจากฉันไป! เค้าคิดรึเปล่าว่าฉันเจ็บ 

 

ความแข็งแกร่งที่ทุกคนต่างเห็นน่ะ มันก็แค่...ภาพที่สร้างขึ้นไม่ให้ใครมาสมเพชก็แค่นั้นแหละ!

 

      ฉันเจ็บ... น้ำตาใสๆที่ฉันพยายามเก็บมันไว้ไม่ให้ไหลลงมาให้ใครเห็น จะมีใครบ้างที่รู้ว่าเวลาที่ฉันอยู่คนเดียว... มันจะไหลลงมาเสมอเหมือนกับตอนนี้ ใครจะรู้ว่านางมารร้ายที่ใครๆต่างเห็นน่ะ มันอ่อนแอสิ้นดี!

      แต่แปลกเนอะ... คนเข้มแข็ง คนที่ไม่ยอมอ่อนให้ใคร คนที่มีความมั่นใจตลอดเวลา กลับต้องมาเสียน้ำตากับเรื่องเรื่องเดียว... เรื่องหัวใจ

      ฉันปล่อยให้น้ำตาไหลรินแล้วจ้องมองดูแสงสีที่ตกกระทบกับน้ำ เสียงนกที่เคยร้องเมื่อช่วงก่อนหน้านี้เงียบลง มีแต่ความเงียบและความเหงาที่เข้ามาแทนที่ สายลมเย็นพัดเข้ามายิ่งทำให้ใจที่อ่อนล้าทั้งเจ็บและหนาวสะท้านไปหมด ฉันยกมือขึ้นกอดตัวเอง ไม่มีคนร่างสูงที่มีหน้าอกอุ่นๆให้ฉันซุกอีกแล้ว ไม่มีแล้วอ้อมแขนแกร่งที่คอยกอดประโลมฉัน มันไม่มีแล้วจริงๆๆ

 

      Poppy Talk

 

      ผมตามหาเธอไปทุกที่ที่คิดว่าเธอน่าจะไป ไม่ว่าจะเป็นผับที่เราชอบไปประกันหรือร้านประจำของเธอ คอนโดเธอก็ไม่อยู่ ผมไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหนและผมก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเจอเธออีกหรือเปล่า... 

      ผมมันโง่เองที่เชื่อแจม โง่ที่เชื่อและถูกเธอวางยาทั้งที่ก็รู้ว่าเธอเป็นคนยังไงตั้งแต่คบกัน ผมถึงเลิกกับเธอ! และเพราะความโง่ของผมเองที่ทำร้ายคนที่ผมรัก ผมทำร้ายฟางอีกแล้ว ทำลายความเชื่อใจและความรักที่เธอมีให้ผมเอง 

      ผมเลยต้องโดนลงโทษ ลงโทษให้ต้องเจ็บแบบนี้ เจ็บที่ถูกเธอทิ้งไป เจ็บที่เธอไม่รัก เจ็บที่คิดว่าต่อไป...ผมอาจจะไม่มีดวงตากลมโตสวยไว้มองอีกแล้วก็ได้

 

      จริงสิ! มันยังมีอีกที่นึงและคงเป็นที่นี่แน่ๆ ทำไมผมถึงคิดไม่ออก ผมรีบกลับรถแล้วตรงไปที่นั่นทันที!

 

รอป๊อปก่อนนะฟาง

 

      Poppy Talk End

 

      ฉันควรจะกลับคอนโดได้แล้ว คนอย่างฟางนั่งร้องไห้นานๆได้ไงกันล่ะ ฉันปาดน้ำตาที่ไหลรินออกมาทิ้งไปแล้วตัดสินใจเดินกลับไปที่รถ แต่เพียงแค่หันหลังเตรียมแค่จะเดินออกไป ขาที่กำลังจะก้าวออกไปกลับต้องชะงักหยุดลงเมื่อสายตาไปสบกับสายตาคมที่จ้องมาพร้อมกับใบหน้าที่หอบแสดงความเหน็ดเหนื่อย 

 

ไม่นะ! ฉันไม่อยากเห็นหน้าเค้าอีกแล้ว!!

 

     ทันทีที่ความคิดสั่งการ ฉันก็รีบหมุนตัวกลับแล้วเดินออกไปจากที่นั่นทันที! ฉันไม่อยากเจอเค้าอีก...ผู้ชายที่ทรยศฉันถึงสองครั้งสองครา!

 

     หมับ!

     ร่างกายที่กำลังจะขยับเดินต่อไปกลับต้องหยุดนิ่งเมื่อร่างของฉันถูกกอด ฉันถูกป๊อปปี้กอดจากด้านหลัง ฉันรีบสลัดตัวหนีเค้า สมองฉันตีกันรวนไปหมด ในนึงรู้สึกรังเกียจ...รังเกียจที่อ้อมกอดนี้เค้าก็กอดกับยัยแจมเหมือนกัน! แต่อีกใจนึงกับ...รังเกียจเค้าไม่ลงแต่กลับรู้สึกดีด้วยซ้ำที่มีอ้อมแขนนี้กอดฉันไว้อีกครั้ง แต่...ฉันจะไม่่ยอมเจ็บอีกแล้ว ไม่อีกแล้ว! ฉันสะบัดตัวออกจากป๊อปแต่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ดิ้นหนีออกไปไม่ได้เลย ฉันทั้งจิกเล็บเข้าที่มือของเค้าเพื่อปล่อยร่างของฉันให้เป็นอิสระ แต่อ้อมแขนแกร่งก็ไม่ยอมปลอยเลยแต่กลับกระชับให้แน่นเข้าไปอีก!

     "ปล่อยฟางนะป๊อป ฟางบอกให้ปล่อยไง!"

     "ไม่! ป๊อปจะปล่อยก็ต่อเมื่อเราคุยกันรู้เรื่องแล้ว"

     "เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วป๊อป! มันจบไปแล้ว!!!"

     "ผมขอโอกาส... ขอโอกาสอีกครั้งนึง"

     "โอกาส...หึ! คุณทำลายมันไปหมดแล้วค่ะ ปล่อยฉันซะ!"

     "จริงๆนะฟาง ป๊อปขอโอกาสหน่อยเถอะ ขอแค่โอกาสให้ป๊อปได้อธิบาย..." เสียงป๊อปที่ดังอยู่ข้างหลังทำให้ฉันจากที่ดิ้นรนอยู่ถึงกับหยุดนิ่ง เค้าไม่เคยพูดน้ำเสียงแบบนี้กับฉันสักครั้ง น้ำเสียงที่เต็มไปด้วย ความเจ็บปวด...

     "..."

     "ถ้าอธิบายแล้ว ฟางจะเชื่อป๊อปไหมก็แล้วแต่ฟาง แต่ขอแค่ให้ฟางฟังป๊อปอธิบาย"

     "...ว่ามาสิ"

     "ขอบคุณนะ... ป๊อปกับแจมไม่ได้มีอะไรกัน มันเป็นแค่การจัดฉากและป๊อปมั่นใจว่าไม่มีอะไรแน่ๆ ถ้าบอกว่ามันเป็นเพราะป๊อปเมา ฟางก็รู้ว่าถ้าป๊อปเมาน่ะ...ป๊อปไม่ไหวหรอก" 

     "ฟางไม่รู้! แล้วยังไงต่อ!"

     "ป๊อปแค่อยากบอกว่า...ป๊อปไม่ได้มีอะไรกับแจม และป๊อปกับแจมมันก็จบไปตั้งนานแล้ว มันไม่มีทางกลับมาอีกแล้ว"

     "นี่สินะผู้ชาย หึ! พอได้แล้วจะพูดอะไรก็ได้"

     "มันไม่ใช่นะฟา."

     "อธิบายจบหมดแล้วใช่ไหม"

     "ใช่... แล้วแต่ฟางจะตัดสินใจ"

     "..." ฉันตัดสินใจแกะมือของเค้าที่กอดตัวฉันเองออกแล้วก้าวเดินออกไป ฉันไม่อยากเจ็บอีกแล้ว... ฉันเดินไปเรื่อยๆโดยที่ป๊อปก็ไม่ได้แม้แต่จะวิ่งหรือเดินตามมา แต่จู่ๆมันก็มีความรู้สึกนึงมันแวบเข้ามาและมันก็ทำให้เท้าของฉันชะงัก ความรู้สุกที่ว่า...ฉันกำลังจะไม่มีเค้าในชีวิตอีกแล้วงั้นเหรอ? ฉันกลับหลังหันไปมองป๊อป ฉันเห็นป๊อปยืนอยู่ที่เดิมแล้วก้มหน้า ฉันค่อยๆเดินเข้าไปหาเค้าและกอดเค้าไว้ คนตัวสูงสะดุ้งเล็กน้อยแล้วรบกอดฉันแน่น 

     ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้ฉันกลับมายืนตรงนี้ ฉันไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้ฉันให้โอกาสคนที่ทำร้ายฉันอีกครั้ง หรือว่ามันจะเป็นเพราะสิ่งนั้นก็ได้มั้ง... ความรัก

     

 

 

แจมจะทำยังไงเมื่อป๊อปกับฟางคืนดีกันแล้ว??? /// โปรดติดตาม!!!

ขอบคุณทุกเม้นทุกโหวตนะค่ะ ซึ้งใจน้ำตาแทบไหล

ช่วงสองสามวันนี้อาจไม่ได้เข้ามาอัพน้า พอดีติดเล่นสงกรานต์ 555

 

http://www.keedkean.com

 

เม้น โหวต   กันด้วยนะค่ะ ^^

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา