รักหมดใจยัยตัวร้าย!!!
9.2
เขียนโดย FaFaii
วันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.44 น.
23 ตอน
123 วิจารณ์
39.85K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 15.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19) 'ลงโทษ'
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ'นางเอก'หน้าใสแสดงบทร้ายนอกจอ 'ตบกระหน่ำ' 'นางร้าย'คืนวงการ อ่านต่อ...หน้า8
ต่อ...'แจม' นางเอกหน้าใสกลับร้ายนอกจอตบ 'ฟาง' นางร้ายที่หายหน้าจากวงการไปนานจนร้องไห้ แจ้งว่าโดนสาวเจ้าผลัก ทั้งที่คนทั้งงานและในรูปแสดงชัดเจนว่าเธอจงใจเดินเบียดฟางและชนกันจนล้มไปเอง ทำเอา 'เจน' เจ้าแม่วงการแฟชั่น ดีไซน์เนอร์ชื่อดังประกาศกร้าวไม่ขอร่วมงานกับแจมอีกต่อไป!!!
หึ! ฉันอยากจะเห็นหน้าแกตอนเห็นข่าวนี่ซะจริงๆ นังแจม!
"ทำไรครับฟาง อ่านไรแต่เช้าเนี่ย" ชายหนุ่มที่เพิ่งตื่นตรงเข้ามากอดหญิงสาวที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ตรงโซฟาในห้องรับแขก
"อ๋อ นั่งอ่านข่าวเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ ป๊อปตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย"
"เมื่อกี้นี้เองครับ ป๊อปตื่นมาไม่เห็นฟางตกใจหมดเลย อย่างนี้ต้องทำโทษ" ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ให้หญิงสาวจนเธอถึงกับขมวดคิ้วยุ่งกับคำว่า 'ลงโทษ'
"ลงโทษ? ป๊อปจะ...อุ๊บส์!" เสียงของหญิงสาวถูกกลืนหายไปเมื่อชายหนุ่มประกบจูบหญิงสาวอย่างเร่าร้อนและรวดเร็วราวกับงูร้ายจ้องจะฉกเหยื่อก็ไม่ปราน หญิงสาวที่ไม่ทันตั้งตัวจึงไม่สามารถจะต้านทานชายหนุ่มได้เลย
หญิงสาวพยายามผลักชายหนุ่มออกและเขยิบออกห่าง แต่นั่นก็เหมือนกับการขุดหลุมฝังตัวเอง! ยิ่งเธอเขยิบหนี...เค้ายิ่งตามมาแนบชิด! ยิ่งเธอดิ้นรน...เค้ายิ่งกอดรัด!
เค้ามันไม่ต่างจากสัตว์ร้ายที่จะฆ่าเหยื่อให้ตายคามือ!
"อื้อๆๆ" หญิงสาวครางในลำคอเป็นสัญญาณว่าเธอเริ่มขาดอากาศหายใจ ทำให้ชายหนุ่มละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งและแสนเสียดาย หญิงสาวรีบสูดอากาศเข้าเต็มปอดก่อนที่ชายหนุ่มจะประกบริมฝีปากเข้ามาอีก แต่ครั้งนี้เค้าผ่อนให้เป็นจูบที่อ่อนหวานบ้าง แล้วอุ้มหญิงสาวกลับเข้าไปในห้องนอนแล้ววางเธอที่เตียงอย่างถนุดถนอมก่อนจะตามไปคร่อมทับทั้งที่ปากยังคงประกบกันอยู่อย่างนั้น
สติของหญิงสาวที่เคยมีเริ่มขาดหายไปกับรสจูบที่ชายหนุ่มมอบให้เธออย่างเร่าร้อนแฝงไปด้วยความหวานสุดจะบรรยาย มือของชายหนุ่มเริ่มซุกซนจับและลูบทั่วร่างบางที่อยู่ภายใต้ร่างของเค้าซึ่งนั่นทำให้เธอครางในลำคอไม่เป็นภาษา มือเริ่มไปปลดกระดุมเสื้อของเธอทีละเม็ดจนไม่มีเหลือก่อนจะถอดมันออกไป จนส่วนบนของเธอเหลือเพียงบราเซียสีดำสวย และเนื้อเนียนที่โผล่พ้นขอบบราเซีย
ความหนาวเย็นเริ่มจับทั่วผิวกายของเธอเมื่อเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางถูกถอดออกไป พร้อมกับปากของชายหนุ่มที่ละไปที่ลำคอระหงส์ ทำให้สติที่ขาวโพลนในตอนแรกเริ่มกลับมาเมื่อรับรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น หากเธอ...ไม่หยุดมัน!
"ป๊อป...อย่า" หญิงสาวครางเสียงสั่นและพยายามใช้แรงที่มีเหลืออยู่น้อยนิดปัดป่ายเค้าออกไป แต่...นี่มันอะไรกัน! เรี่ยวแรงที่เธอเคยมีอยู่ลดหายไปจนแทบจะไม่มีเหลือ และแน่นอน...เรี่ยวแรงของเธอไม่มากพอที่จะผลักไสชายหนุ่มได้เลย
ชายหนุ่มเมื่อรู้ว่าสติของหญิงสาวเริ่มกลับมาก็จับมือทั้งสองข้างของหญิงสาวกดลงไว้กับเตียง ก่อนจะขบเม้มที่ติ่งหูของหญิงสาว ซึ่งนั่นทำให้เธอถึงกับครางออกมากับความรู้สึกวาบหวามและเต็มไปด้วยความเสียวซ่าน จนตอนนี้เริ่มไม่เป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง...
ลิ้นร้อนของชายหนุ่มปัดป่ายไปทั่วลำคอขาวจัดการขบเม้มฝากรอยรักสีแดงจ้ำ เขี้ยวที่แหลมคมเหมือนดั่งแวมไพน์ของเค้าเก็บเกี่ยวเนื้อบางจนทำให้เธอเจ็บแสบ
"ป๊อป..อือ...ฟางเจ็บ" หญิงสาวร้องเมื่อเขี้ยวชายหนุ่มเกี่ยวเนื้อบางเธอครั้งแล้วครั้งเล่า อีกทั้งยังขบเม้มไปทั่วคอขาวจนตอนนี้คงแดงหมดแล้ว
ชายหนุ่มได้ยินอย่างนั้นเลยเลื่อนจากคอมาที่ปากของหญิงสาวอีกครั้งเพื่อเก็บเกี่ยวความหอมหวานภายในโพรงปากสวยที่เค้าไม่รู้จักเบื่อหน่ายเลยสักครั้ง แต่กลับรู้สึกว่าเธอเป็นเหมือนยาเสพติด...ถ้าเค้าขาดเธอไปคงจะต้องลงแดงเข้าสักวัน!
เมื่อหญิงสาวไม่มีท่าทีจะขัดอะไรเค้าอีกแล้ว ชายหนุ่มจึงปล่อยมือที่จับมือเธอไว้อยู่ออก แล้วมาบีบเคล้นหน้าอกสวยที่อยู่ภายใต้บราเซียสำดำสวยอย่างมันส์มือ
เมื่อชายหนุ่มทนไม่ไหวอีกต่อไป เค้าจึงจัดการนำมือไปช้อนตัวของเธอขึ้นเพื่อปลดตะขอบราเซียออก...
มาอัพแล้วน้า ^^
ก็เพิ่งเคยเขียนฉากซีนแบบนี้ครั้งแรก มันแปลกๆไหมอ่า?
ติชมได้เลยจ้า
อย่าลืม 'เม้นโหวต' เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยน้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ