สลับร่าง..สลับ(ร้าย)ของนายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ

"ใครน่ะ"ฟ้ามองหน้าต่างห้องของแม่บ้านที่ตอนนี้กลายเป็นห้องของฟ้าไปแล้ว"อุ๊บบ!"
 
จู่ๆก็มีคนมาปิดปากฟ้าแล้วก็หมดสติไป คนคนนั้นอุ้มฟ้าขึ้นมาที่ห้องน้ำของห้องนอนฟ้าแล้วปิดประตูขัง ผู้ชายคนนั้นปีนกำแพงที่เชื่อมระหว่างบ้านฟ้ากับโซ่
 
"ว่าไง..โซ่เพื่อนรัก"ธามไทล้อมหลังโซ่แล้วเอามีดจี้คอ
 
"ธาม.. แกทำแบบนี้ทำไม"โซ่ตอบอย่างใจเย็น
 
"ฉันอุส่าห์ยกเอพริลให้แก แต่แกกลับทิ้งเอพริลอย่างไม่เห็นค่า"ธามไทล๊อคตัวโซ่ไว้แน่นขึ้น"ข้ามระเบียงไป นังแพสยานอนสลบอยู่ในห้องน้ำ"
 
"แกทำอะไรฟ้า!"โซ่ถามอย่างหงุดหงิด
 
"ทีกับนังนี่ล่ะเป็นห่วง แล้วเอพริลล่ะ... ไป! เข้าไป"โซ่เข้ามาโดยไม่ได้ขัดขืนอะไร
 
"ฟ้า!"โซ่ตรงเข้าไปหาฟ้าโดยไม่กลัวมีดว่าจะบาดคอหรือไม่ มีดกรีดคอของโซ่เล็กน้อยจนเลือดซิบๆ
 
"รักมันมากขนาดนั้นเลยหรอ..."เอพริลเดินมาหาฟ้ากับโซ่
 
เพี๊ยะ!!
 
เอพริลตบหน้าโซ่ไปฉาดใหญ่ ก่อนที่ธามไทจะมองหน้าเอพริล
 
"เธอมาได้ไงเอพริล"ธามไทถาม
 
"ฉันมาได้ไงไม่สำคัญหรอก... จัดการมันเลยธาม ฉันเกลียดมัน มันทำร้ายฉัน"เอพริลพูด
 
"โอยย..."ฟ้าที่ตื่นขึ้นมาแล้วใช้มือกุมขมับตัวเอง
 
"ตื่นแล้วหรอ นังหน้าด้าน"เอพริลพูด
 
"เอพริล.. โซ่.."ฟ้ามองหน้าเอพริลกับโซ่และ"นี่ใคร? แกทำแบบนี้ทำไม"
 
"ฉันขอตบสักทีเถอะ"เอพริลจะเข้ามาตบฟ้า แต่โซ่ขวางไว้
 
"อย่าทำอะไรฟ้านะ"โซ่เข้ามากอดฟ้า
 
"กรี๊ดด! รักกันเข้าไป เพราะเดี๋ยวพวกแกก็จะตายพร้อมกันแล้ว"เอพริลหยิบมีดจากมือธามไทมา"ตายซะเถอะ!"
 
"พอเถอะเอพริล"ธามไทใช้มือข้างเดียวมาฉุดมีดคืน
 
"อะไรของนาย นายมาที่นี่เพื่อแก้แค้นให้ฉันไม่ใช่หรอ"เอพริลถาม
 
"ฉันเข้าใจความรู้สึกของโซ่แล้วล่ะ"ธามไทพูดกับเอพริล
 
"เข้าใจอะไรของนาย"เอพริลถาม
 
"เพราะเธอไม่ได้รักโซ่น่ะสิ"ธามไทบอก
 
"อะไรนะ! ฉันรักเขา ฉันรักเขามาก"เอพริลยังพูดต่อ
 
"เธอรักโซ่หรือต้องการเอาชนะกันแน่... อย่างที่เธอบอก ผู้หญิงคนนี้ชนะเธอทุกอย่างจนเหลือแค่ความรักของโซ่ ที่เธอเคยครอบครองมาก่อน เมื่อพวกเขารักกันเธอเลยโกรธ แล้วก็เป็นบ้าอยู่แบบนี้ไง"ธามไทพูด น้ำตาของเอพริลไหลพรูลงมาเป็นสาย"ความรักคือการเสียสละเอพริล ถ้าฉันไม่รักเธอตั้งแต่ตอนนั้นฉันคงไม่ปล่อยเธอไป"
 
"ฮือออ..."น้ำตาของเอพริลไหลกรูลงมาอย่างหนัก เอพริลเดินมาที่ฟ้ากับโซ่ที่กอดกันอยู่ แล้วปลดเชือกให้ฟ้ากับโซ่"ฮืออ.. ฟ้า..ฉันขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆ สำหรับทุกอย่างฉัน... ฮืออ..."
 
"ไม่เป็นไรนะเอพริล ฉันไม่โกรธเธอ"เอพริลตรงมากอดฟ้า สองคนนั้นกอดกันแน่น เอพริลร้องไห้ไม่หยุด ไปๆมาๆ ฟ้าก็เริ่มร้องไห้ตามแล้วล่ะสิ...
 
5เดือนผ่านไป
 
"แอ๋ แอ๋"เสียงเด็กร้องดังกังวาลหู
 
"โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะคะคนเก่ง"ฟ้าอุ้มเด็กผู้หญิงวัย3เดือนแล้วเดินรอบห้อง
 
"ไม่ร้องนะๆ มาอยู่กับคนหล่อดีกว่าเนอะ"โซ่อุ้ม'น้องเมร์'[ชื่อใครอ่ะ>3< : ไรเตอร์]มาจากมือฟ้า
 
"อาา... อิอิ ^O^"แล้วน้องเมร์ก็ยิ้มแฉ่ง
 
"ยังไงพี่ก็ขอบคุณมากเลยนะที่มาช่วยเลี้ยงน้องเมร์... ถ้าให้พี่อยู่กับเด็กนานๆพี่คงบ้าตายแน่ๆ พี่ป๊อปกับพี่ฟางก็ดันหนีลูกไปฮันนี่มูนที่เสม็จอีก เห็นบอกว่าอยากไปเห็นคราบน้ำมัน-*-"เฟย์บอก ใช่แล้วน้องเมร์ที่ว่าก็ลูกสาวคนสวยของป๊อปปี้กับฟางนั่นเอง
 
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฟ้าชอบเด็กอยู่แล้ว^^"ฟ้ายิ้มให้เฟย์
 
"เพื่อตอบแทน... พี่ดูดวงให้เอาป่าวว??"เฟย์ถาม
 
"เอาสิครับ แหม..ได้ดูกับคนสวยๆอย่างพี่เฟย์จะไม่ดูได้ไง"โซ่พูด สิ้นสุดคำนั้นสายตาของฟ้าเริ่มมองหน้าโซ่สายตาค้อนๆ
 
"ก็ไปเป็นแฟนกับพี่เขาเลยสิ"ฟ้าพูด
 
"แต่ฟ้าสวยที่สุดสำหรับเค้าน่าา... อย่างอนจิๆ >3<!"โซ่ทำห้าจิ้มลิ้มให้ฟ้า
 
"เอาล่ะๆ จะดูมั๊ย ดวงอ่ะ"ฟ้าถามโซ่
 
"ดูสิ"โซ่กับฟ้ามานั่งลงที่เก้าอี้
 
"จะเอาเรื่องอะไรก่อนล่ะ"เฟย์ถาม
 
"ความรักครับ"โซ่ชิงฟ้าพูด
 
"ความรักของโซ่ปีนี้อาจไม่รุ่งนัก มีอุปสรรค์อยู่เสมอ แต่คู่นั้นจะเป็นคู่ตาย จะรักกันตลอดชีวิต หรือเรียกอีกหนึ่งว่าคู่แท้"เฟย์บอก
 
"ของฟ้า ก็คล้ายๆโซ่ แต่ต้องเอาใจใส่คนรักหน่อย เพราะคำพูดบางคำอาจทำให้เค้าคิดมาก ต้องระวังเรื่องนี้หน่อย"และฟ้ากับโซ่ก็ดูดวงกันจนลืมไปว่า...
 
"แอ๋.. แง้!! ฮึกๆ ฮืออ"น้องเมร์ไม่มีใครเฝ้า
 
"ตายละ น้องเมร์ ไม่ร้องนะคะคนเก่งของน้าฟ้า"ฟ้าเอาน้องเมร์มาอุ้มแล้วเดินอีกครั้ง
 
28/08/2013
 
[Merin_zZ]
 
ใกล้จบแล้วๆๆ