สลับร่าง..สลับ(ร้าย)ของนายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ
9.2
เขียนโดย Merin_zZ
วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 23.08 น.
30 ตอน
107 วิจารณ์
53.29K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กันยายน พ.ศ. 2556 11.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) หัวใจของโซ่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ2สัปดาห์ผ่านไป
[Specail:'Fah']
ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนโดนตบยังไงไม่รู้ มันชาไปหมด ฉันนั่งอยู่ที่ปลายเตียง...ห้องของฉันที่มีคนมาอยู่ชั่วคราว ใช่แล้วล่ะโซ่ไง!! ในตอนนี้เขาไม่ต้องการฉันแล้ว... เขาต้องการให้ฉันลืมเขา ซึ่งฉันไม่เคยคิดจะลืมเขาเลย ฉันยอมเสียอายุขัยของฉันจนกลายเป็นผู้หญิงอายุสั้น ฉันเลือกทำแบบนี้เพราะผู้ชายที่ฉันคิดว่าเขาจะรักฉันที่สุด เขาจะเริ่มชีวิตใหม่...มาเป็นชายหนุ่มที่จะเข้ามหาวิทยาลัยในไม่ช้า ซึ่งก็เช่นเดียวกับฉัน ตอนนี้ฉันสอบเข้ามหาลัยได้แล้ว.. โซ่ก็เช่นกัน เราอยู่คณะเดียวกัน มหา'ลัยเดียวกัน ซึ่งฉันคงทนไม่ได้แน่ๆถ้าฉันจะต้องเห็นหน้าเขาทุกวัน ฉันจะขอแม่ย้ายห้อง... ฉันจะย้ายไปอยู่ที่ห้องที่ไกลที่สุดซึ่งก็คือ... ห้องนอนแม่บ้านไงล่ะ ฉันจะย้ายไปอยู่ภายใน1อาทิตย์ ถึงมันจะเล็กและคับแคบไปหน่อยแต่ฉันว่าหัวใจของฉันคงจะแข็งแรงขึ้นในไม่ช้า
"บ๊อกๆๆ!!"เจ้าแรมโบ้เข้ามาหาฉัน... คงอยากจะเล่นด้วยสินะ อ้อ... เจ้าแรมโบ้น่ะ แม่ของฉันพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลน่ะ ไม่รู้ไปติดเชื้ออะไรมาฉันเป็นห่วงมากเลย อ้อ!! ลูกๆของมันตอนนี้หย่านมแล้วนะแข็งแรงทุกตัว
"อยากเล่นกับนางฟ้าหรอแรมโบ้... มาสิเดี๋ยวเรามาเล่นกันนะ"ฉันโยนลูกเทนนิสที่เขียนไว้ว่าRambo แต่มันดันพลาดออกไปที่ระเบียง ฉันรีบตามออกไป แรมโบ้ยิ่งซุ่มซ่ามอยู่ด้วยเกิดตกระเบียงขึ้นมาจะแย่เอาได้ แต่ลูกเทนนิสไม่หยุดแค่ระเบียงห้องฉันน่ะสิ มันไปตกอยู่ที่ระเบียงห้องของโซ่.."รอหน่อยนะแรมโบ้ นางฟ้าจะไปหยิบมาให้"
ฉันพยายามจะยืดแขนออกไปเก็บลูกเทนนิสแต่ก็ไม่ถึงสักที แล้วลูกเทนนิสก็ถูกหยิบขึ้นมาด้วยมือของผู้ชายตัวสูง...โซ่...
"ฉันว่า... เธอต้องการมันนะ"โซ่ยื่นลูกเทนนิสให้ฉัน ฉันกระพริบตาสองสามทีเพื่อไล่ความรู้สึกข้างในที่คิดถึงเขามากเหลือเกิน...
"ขอบคุณนะ..."ฉันจับลูกเทนนิสในมือโซ่แล้วกำลังจะเอากลับมาแต่"ว๊ายย!!..."
โซ่กระชากมือของฉันเข้าไปหาเขาแล้วเขาก็เอามือของฉันไปจับที่หน้าอกข้างซ้ายของเขา
"ปล่อยนะ!!"ฉันพยายามเอามือของฉันออก แกะก็แล้วหยิกมือเขาที่กุมมือฉันไว้จนเป็นรอยแดงไปหมดและดูเหมือนว่าจะมีเลือดออกมานิดๆด้วย... ฉันทำเขาแรงขนาดนี้เลยหรอ... เขาเจ็บมากหรือเปล่านะ ไม่ว่าฉันต้องการจะลืมเขายังไง แต่ในใจฉันก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่ดี
"ฉันขอโทษนะฟ้า... ฉันมันไม่ดีเองแหละที่โกหกเธอแบบนั้น แล้วยังคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธออายุสั้น ฉันเข้าใจแล้วว่าที่เธอทำไปทั้งหมดเพราะต้องการให้ฉันกลับมาไม่ได้ต้องการให้ฉันไป"โซ่ยังคงไม่ปล่อยมือฉันที่กำลังสัมผัสกับหน้าอกของเขา ฉันรู้สึกหัวใจเขาจะเต้นแรงมาก ฉันไม่รู่้"เธอรับรู้ถึงหัวใจของฉันมั๊ยมันเต้นแรงมาก... มันเต้นแรงทุกครั้งที่ฉันอยู่กับเธอ"
"นายเข้าใจผิดแล้วล่ะ ฉันไม่ได้รักนายหรอก ที่ฉันทำไปทั้งหมดเพราะฉันต้องการตอบแทนสิ่งดีๆที่นายทำให้ฉัน"โซ่คลายมือลงเล็กน้อยทำให้ฉันเอามือออกจากการเกาะกุมของเขาได้
"ไม่จริง!! เธอโกหกฉัน!! ที่เธอทำแบบนี่เพื่อต้องการประชดฉัน"เขากอดฉันไว้ ฉันพยามผลักเขาออก
"นายอย่าเข้าข้าตัวเองหน่อยเลย ฉัน! ไม่! เคย! รัก! นาย!"ฉันหันหลังจะกลับแต้เขาก็ปีนระเบียงมาสวมกอดฉันจากทางด้านหลังฃ
"ฉันรู้นะ เธอไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้ เธอโกรธที่ฉันหลอกเธอ ที่ฉันทำร้ายเธอ เธอแค่โกรธ"โซ่ยังคงพร่ำไม่หยุด ทำให้ตอนนี้ฉันทนไม่ไหว...
เพี๊ยะ!!
ฉันฟาดมือเรียวเล็กของตัวเองลงที่แก้มขาวของโซ่ฃ
"ใช่ฉันโกรธ โกรธมาก... ฉันไม่เคยรู้สึกผิดหวังอย่างนี้มาก่อน เลิกยุ่งกับฉันสักที"ฉันมองหน้าเขา แล้วก็ก้มลงหยิบลูกเทนนิสแล้วมองหน้าเขาเหมือนเดิม"ฉันเกลียดนาย!!"
สิ้นสุดคำนั้น ฉันรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น แต่ทำไมนะ... ฉันไม่อยากทำแบบนี้เลย...
[End Specail:'Fah']
บ้านนิว
"เอาดื่มน้ำก่อน"นิวยื่นแก้วน้ำให้โซ่ โซ่รับไว้แต่ไม่ได้ดื่ม"เป็นไรป่าววะ หน้าอย่างกับตูดหมา"
"ฟ้าเค้าไม่รักฉันแล้วล่ะ"โซ่เอามือท้าวคางแล้วมองไปที่แก้วน้ำในมือ
"ไม่รักอะไรของแก ฟ้าเป็นห่วงแกจะตาย"นิวพูด
"เขาบอกว่าเขาเกลียดฉัน"
"ก็สมควรอ่ะ ถ้าฉันเป็นฟ้านะ ฉันจะกระทืบแกตายคาโรง'บาลเลย"นิวพูด
"ฉันดีใจที่เป็นฟ้าไม่ใช่แก"โซ่ฟุบลงกับโต๊ะ"ฟ้าเค้าเกลียดฉันจริงๆหรอวะ"
"แกถามฉันคงจะได้คำตอบหรอกนะ-*-"นิวพูด
[19/7/2013]
[Merin_zZ]
เม้นต์ด้วยน้าาาา ติดตามด้วยน้าาาา รักไรเตอร์ด้วยน้าาา(เกี่ยว?)
[Specail:'Fah']
ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนโดนตบยังไงไม่รู้ มันชาไปหมด ฉันนั่งอยู่ที่ปลายเตียง...ห้องของฉันที่มีคนมาอยู่ชั่วคราว ใช่แล้วล่ะโซ่ไง!! ในตอนนี้เขาไม่ต้องการฉันแล้ว... เขาต้องการให้ฉันลืมเขา ซึ่งฉันไม่เคยคิดจะลืมเขาเลย ฉันยอมเสียอายุขัยของฉันจนกลายเป็นผู้หญิงอายุสั้น ฉันเลือกทำแบบนี้เพราะผู้ชายที่ฉันคิดว่าเขาจะรักฉันที่สุด เขาจะเริ่มชีวิตใหม่...มาเป็นชายหนุ่มที่จะเข้ามหาวิทยาลัยในไม่ช้า ซึ่งก็เช่นเดียวกับฉัน ตอนนี้ฉันสอบเข้ามหาลัยได้แล้ว.. โซ่ก็เช่นกัน เราอยู่คณะเดียวกัน มหา'ลัยเดียวกัน ซึ่งฉันคงทนไม่ได้แน่ๆถ้าฉันจะต้องเห็นหน้าเขาทุกวัน ฉันจะขอแม่ย้ายห้อง... ฉันจะย้ายไปอยู่ที่ห้องที่ไกลที่สุดซึ่งก็คือ... ห้องนอนแม่บ้านไงล่ะ ฉันจะย้ายไปอยู่ภายใน1อาทิตย์ ถึงมันจะเล็กและคับแคบไปหน่อยแต่ฉันว่าหัวใจของฉันคงจะแข็งแรงขึ้นในไม่ช้า
"บ๊อกๆๆ!!"เจ้าแรมโบ้เข้ามาหาฉัน... คงอยากจะเล่นด้วยสินะ อ้อ... เจ้าแรมโบ้น่ะ แม่ของฉันพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลน่ะ ไม่รู้ไปติดเชื้ออะไรมาฉันเป็นห่วงมากเลย อ้อ!! ลูกๆของมันตอนนี้หย่านมแล้วนะแข็งแรงทุกตัว
"อยากเล่นกับนางฟ้าหรอแรมโบ้... มาสิเดี๋ยวเรามาเล่นกันนะ"ฉันโยนลูกเทนนิสที่เขียนไว้ว่าRambo แต่มันดันพลาดออกไปที่ระเบียง ฉันรีบตามออกไป แรมโบ้ยิ่งซุ่มซ่ามอยู่ด้วยเกิดตกระเบียงขึ้นมาจะแย่เอาได้ แต่ลูกเทนนิสไม่หยุดแค่ระเบียงห้องฉันน่ะสิ มันไปตกอยู่ที่ระเบียงห้องของโซ่.."รอหน่อยนะแรมโบ้ นางฟ้าจะไปหยิบมาให้"
ฉันพยายามจะยืดแขนออกไปเก็บลูกเทนนิสแต่ก็ไม่ถึงสักที แล้วลูกเทนนิสก็ถูกหยิบขึ้นมาด้วยมือของผู้ชายตัวสูง...โซ่...
"ฉันว่า... เธอต้องการมันนะ"โซ่ยื่นลูกเทนนิสให้ฉัน ฉันกระพริบตาสองสามทีเพื่อไล่ความรู้สึกข้างในที่คิดถึงเขามากเหลือเกิน...
"ขอบคุณนะ..."ฉันจับลูกเทนนิสในมือโซ่แล้วกำลังจะเอากลับมาแต่"ว๊ายย!!..."
โซ่กระชากมือของฉันเข้าไปหาเขาแล้วเขาก็เอามือของฉันไปจับที่หน้าอกข้างซ้ายของเขา
"ปล่อยนะ!!"ฉันพยายามเอามือของฉันออก แกะก็แล้วหยิกมือเขาที่กุมมือฉันไว้จนเป็นรอยแดงไปหมดและดูเหมือนว่าจะมีเลือดออกมานิดๆด้วย... ฉันทำเขาแรงขนาดนี้เลยหรอ... เขาเจ็บมากหรือเปล่านะ ไม่ว่าฉันต้องการจะลืมเขายังไง แต่ในใจฉันก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่ดี
"ฉันขอโทษนะฟ้า... ฉันมันไม่ดีเองแหละที่โกหกเธอแบบนั้น แล้วยังคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธออายุสั้น ฉันเข้าใจแล้วว่าที่เธอทำไปทั้งหมดเพราะต้องการให้ฉันกลับมาไม่ได้ต้องการให้ฉันไป"โซ่ยังคงไม่ปล่อยมือฉันที่กำลังสัมผัสกับหน้าอกของเขา ฉันรู้สึกหัวใจเขาจะเต้นแรงมาก ฉันไม่รู่้"เธอรับรู้ถึงหัวใจของฉันมั๊ยมันเต้นแรงมาก... มันเต้นแรงทุกครั้งที่ฉันอยู่กับเธอ"
"นายเข้าใจผิดแล้วล่ะ ฉันไม่ได้รักนายหรอก ที่ฉันทำไปทั้งหมดเพราะฉันต้องการตอบแทนสิ่งดีๆที่นายทำให้ฉัน"โซ่คลายมือลงเล็กน้อยทำให้ฉันเอามือออกจากการเกาะกุมของเขาได้
"ไม่จริง!! เธอโกหกฉัน!! ที่เธอทำแบบนี่เพื่อต้องการประชดฉัน"เขากอดฉันไว้ ฉันพยามผลักเขาออก
"นายอย่าเข้าข้าตัวเองหน่อยเลย ฉัน! ไม่! เคย! รัก! นาย!"ฉันหันหลังจะกลับแต้เขาก็ปีนระเบียงมาสวมกอดฉันจากทางด้านหลังฃ
"ฉันรู้นะ เธอไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้ เธอโกรธที่ฉันหลอกเธอ ที่ฉันทำร้ายเธอ เธอแค่โกรธ"โซ่ยังคงพร่ำไม่หยุด ทำให้ตอนนี้ฉันทนไม่ไหว...
เพี๊ยะ!!
ฉันฟาดมือเรียวเล็กของตัวเองลงที่แก้มขาวของโซ่ฃ
"ใช่ฉันโกรธ โกรธมาก... ฉันไม่เคยรู้สึกผิดหวังอย่างนี้มาก่อน เลิกยุ่งกับฉันสักที"ฉันมองหน้าเขา แล้วก็ก้มลงหยิบลูกเทนนิสแล้วมองหน้าเขาเหมือนเดิม"ฉันเกลียดนาย!!"
สิ้นสุดคำนั้น ฉันรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น แต่ทำไมนะ... ฉันไม่อยากทำแบบนี้เลย...
[End Specail:'Fah']
บ้านนิว
"เอาดื่มน้ำก่อน"นิวยื่นแก้วน้ำให้โซ่ โซ่รับไว้แต่ไม่ได้ดื่ม"เป็นไรป่าววะ หน้าอย่างกับตูดหมา"
"ฟ้าเค้าไม่รักฉันแล้วล่ะ"โซ่เอามือท้าวคางแล้วมองไปที่แก้วน้ำในมือ
"ไม่รักอะไรของแก ฟ้าเป็นห่วงแกจะตาย"นิวพูด
"เขาบอกว่าเขาเกลียดฉัน"
"ก็สมควรอ่ะ ถ้าฉันเป็นฟ้านะ ฉันจะกระทืบแกตายคาโรง'บาลเลย"นิวพูด
"ฉันดีใจที่เป็นฟ้าไม่ใช่แก"โซ่ฟุบลงกับโต๊ะ"ฟ้าเค้าเกลียดฉันจริงๆหรอวะ"
"แกถามฉันคงจะได้คำตอบหรอกนะ-*-"นิวพูด
[19/7/2013]
[Merin_zZ]
เม้นต์ด้วยน้าาาา ติดตามด้วยน้าาาา รักไรเตอร์ด้วยน้าาา(เกี่ยว?)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ