สลับร่าง..สลับ(ร้าย)ของนายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ

"ฉันบอกแกแล้วนะว่าอย่ามายุ่งกับโซ่...ของฉัน"เอพริลจะตบโซ่อีกรอบแต่โซ่ชิงตบก่อน...โดยไม่สนใจว่าเอพริลเป็นผู้หญิงเพราะคิดว่า'นี่คือร่างของฟ้า...ไม่ใช่ร่างของฉัน'

"ยัยสตอเบอร์รี่!"โซ่ด่าเอพริลเสร็จก็ขึ้นห้องเรียนไป เอพริลตามมาฟ้องฟ้าที่อยู่ในร่างโซ่ด้วย

"โซ่คะ ฟ้าทำร้ายพริลค่ะ พริลเจ็บมากเลย"พริลเข้ามาเกาะแขนฟ้า ฟ้าพยายามดึงออก"ทำไมโซ่ต้องทำแบบนี้กับพริลด้วยคะ เพราะฟ้าใช่มั๊ยที่ทำให้โซ่เป็นแบบนี้น่ะ"

"กลับห้องเธอไปซะเถอะ"ฟ้าดึงแขนออกจากเอพริลแล้วก็ไล่กลับไป

"นี่โซจะไม่สั่งสอนมันหน่อยหรอคะ มันตบพริลนะ"

"แต่เธอก็ไปตบฟ้าก่อนนี่"

"ทำไมโซ่ทำตัวเย็นชากับพริลขนาดนี้คะ"

"อย่าทำให้ฉันต้องทำร้ายเธอในร่างนี้เลย กลับห้องเธอซะ"ฟ้าผายมือไปที่ประตูเชิงไล่ทางอ้อม

"แก! ได้เจอกับฉันอีกแน่นังฟ้า"แล้วเอพริลก็เดินกลับห้องตัวเองไป

"ฮี้วววว! มีการปกป้องกันด้วยอ่ะ"คนทั้งห้องแซว

"โซ่ นายไปตบยัยฟองน้ำเน่านั่นจริงๆหรอ"แครอลกระซิบถามโซ่

"อืม"

"เจ๋งว่ะ ขนาดยัยฟ้าเองยังไม่กล้าเลย"นิวเสริม

"นี่แกก็รู้เรื่องด้วยหรอไอ้นิวไมไม่บอกฉันว่ะ"

"บอกไปให้มึงเตะตูดหาว่าใส่ร้ายเอพริลอ่ะดิ"นิวทำการบ้านที่ตั้งใจจะมาลอกแครอลตอนเช้า

"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ"เสียงหัวหน้าห้องทำให้วงแตกทันที

"คาบแรกเรียนประวิติศาสตร์หรอว่ะ น่าเบื่ออ่ะ"โซ่บอกฟ้า

"อืม"ฟ้าตอบสั้นๆ

"นี่เธอโกรธฉันเรื่องเมื่อคืนใช่ป่ะ ฉันบอกกี่ครั้งแล้ว...ฉันขอโทษ"โซ่บอกฟ้าที่ทำตัวห่างเหิน

"ฉันก็ไม่ได้โกรธอะไรนายแล้วนี่"ฟ้าเขียนการบ้านบนกระดาน โซ่รู้สึกไม่ดี ไม่มีสมาธิในการเรียน

12:00น.

"นี่แครอลฉันกับโซ่เรากลับร่างเดิมได้แล้วนะ"ฟ้าบอกแครอลที่กำลังเลียไอศกรีมอยู่

"จริงหรอ! แล้วทำไมเธอยังอยู่ร่างนี้อยู่ล่ะ"

"ก็...กลับได้ตั้งแต่ตอน6โมงเย็นถึง6โมงเช้า"

"ได้แต่ตอนกลางคืน"

"อืม"

"แล้วทำไมหน้าแกถึงไม่ดีใจเลยล่ะ"ฟ้าหันหน้ามาหาแครอล

"แกห้ามบอกใครนะ"

"อื้ม"แครอลพยักหน้า

"ฉันชอบโซ่อ่ะ"

"ฮะ? แล้วเกี่ยวอะไรกับสลับร่างกลับอ่ะ"แครอลทำหน้างง

"ถ้าโซ่กลับร่างเดิมได้...โซ่ก็จะลืมฉัน ลืมทุกอย่างที่เราทำร่วมกัน...เขาเกลียดฉันจะตายแครอล  ถ้ากลับร่างเดิมได้...ฉันจะทำยังไงล่ะแค ฉันรักเขาฉันกลับไปลืมเขาไม่ได้แล้ว"ฟ้าพยายามไม่ร้องไห้

"บางทีโซ่อาจจะคิดแบบแกอยู่ก็ได้นะ"แครอลพูดให้กำลังใจฟ้า

"แกไม่ต้องพูดให้กำลังใจฉันหรอก ฉันต้องพยายามทำตัวเองให้ชินกับโลกที่ไม่มีเขา"ฟ้าเช็ดน้ำตาลวกๆแล้วเข้าห้องเรียนไป

9:00น.

ตอนนี้ฟ้ากับโซ่กลับร่างแล้ว ฟ้าเดินขึ้นห้องไป

"บ๊อกๆๆ"แรมโบ้เห่าให้กำลังใจฉันที่เอาแต่ทำหน้าบูด

"ฮึก..แรมโบ้"ฟ้าทรุดลงไปกอดสุนัขที่ชอบอวดเก่งของตัวเอง

"บ๊อกๆๆ"โรบิ้นเดินมาหาฟ้า ลูกของมันยังปิดตาอยู่ฟ้าคิดหาชื่อหมาตัวแรกชื่อริบบิ้น 'ยังไงวันนี้ฉันก็คิดได้ตัวนึงอ่ะ'ฟ้าบ่นกับตัวเองแล้วทิ้งหลังลงไปนอนกับเตียง ฟ้าได้ยินเสียงเหมือนอะไรอยู่ที่ประตู

"กรี๊ดด! ใครน่ะ"ฟ้าจะร้องให้คนช่วยแต่นึกขึ้นได้ว่าพ่อแม่ไปงานเลี้ยงแม่บ้านไปเที่ยวสงกรานต์กัน มันขึ้นมาคร่อมฟ้าไว้บนเตียง"แกเป็นใครน่ะ ปล่อยฉันนะ"

"ฉันเอง"โซ่พูด

"โซ่นายทำอะไรน่ะ ปล่อยฉันนะ ฉันหนัก ตัวนายไม่ใช่เล็กๆนะ"ฟ้าพยายามดันโซ่ออก แต่แรงของฟ้าไม่สะทบสะท้านอะไรโซ่ได้เลย หนำซ้ำยังโดนเข้าใกล้มากกว่าเดิมอีก

"ฉันจะปล่อยก็ต่อเมือเธอบอกฉันมาว่าเธอเป็นอะไร ทำไมเธอต้องทำตัวห่างเหินกับฉันด้วย"

"ฉันไม่มีอะไรที่ต้องพูดกับนาย ปล่อยฉัน!"ฟ้าตะคอกใส่โซ่ โซ่ตรึงแขนฟ้าไว้กับเตียง

"ถ้าเธอไม่บอกฉันว่าเธอเป็นอะไร ฉันจะอยู่กับเธอแบบนี้จนถึงเช้าเลย"โซ่เอาหน้าเข้ามาใกล้ฟ้า

"ฉันต้องพยายามทำตัวเองไม่ให้ชินกับการที่มีนายอยู่ข้างๆ เพราะเมื่อไหร่ที่เรากลับร่างเดิมได้...นายก็จะลืมฉัน นายก็จะลืมเวลาที่เราดิ้นรนหาวิธีการกลับร่างเดิม นายเกลียดฉัน ฉันไม่อยากเจ็บปวดเพราะเห็นคนที่สนิทด้วยละ..."โซ่ประกบปากฟ้าทั้งที่ฟ้ายังพูดไม่จบ ฟ้าพยายามดันโซ่ออก แต่โซ่ก็ออกไปเอง

"ฉันไม่เคยเกลียดเธอ...แล้วฉันจะไม่มีวันลืมทุกอย่างที่เราทำร่วมกัน...ฉันขอโทษนะ ที่ล่วงเกินเธออีกแล้ว ฉันไม่น่าทำแบบนี้เลย"โซ่ลุกขึ้นแล้วปีนกลับบ้าน

'ตาบ้า! มาทำแบบนี้อีกแล้วนะ เดี๋ยวฉันก็ละลายหรอก ไม่ได้เกลียดหรอ...แล้วแปลว่าชอบหรือเปล่าล่ะ เฮอะ! อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยยัยฟ้า เขาก็ทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนนั่นแหละ โซ่นะโซ่! ทำให้ฉันคิดมากอยู่ได้ ตาบ้า!'แล้วฟ้าก็หลับไปทั้งรอยยิ้ม

12/04/2013

[Merin_zZ]