สลับร่าง..สลับ(ร้าย)ของนายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ
9.2
เขียนโดย Merin_zZ
วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 23.08 น.
30 ตอน
107 วิจารณ์
53.33K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กันยายน พ.ศ. 2556 11.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) โซ่มีปจด.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่นายต๋อง ฝากบอกเนยแจมด้วยนะ ว่าฉันจะกลับบ้านก่อน รู้สึกไม่สบายนิดหน่อย"ฟ้าบอกกับคนขับรถบ้านโซ่
"แล้วคุณหนูโซ่จะกลับยังไงครับ"ต๋องถามโซ่ด้วยความเป็นห่วง
"เออน่า"ฟ้าวิ่งไปโบกแท๊กซี่แล้วไปที่บ้านทันที ฟ้ารีบขึ้นไปที่ห้องโซ่ แล้วปีนระเบียงไปห้องตัวเอง
"โซ่!"ฟ้ารีบเข้าไปหาโซ่ด้วยความเป็นห่วง"นายเลือดออกตรงไหน"
"ตรงนี้"โซ่ชี้ไปที่... แต่หน้าตาไม่แสดงถึงความหื่นเลย
"วันนี้วันที่"พอฟ้านึกขึ้นได้ว่าประจำเดือนของตัวเองมากลางเดือน แล้วตอนนี้ก็กลางเดือนแล้ว"นายใส่ผ้าอนามัยแล้วยัง?"
"ผ้าอนามัย? ใส่ทำไม แล้วฉันก็ใส่ไม่เป็นด้วย โอ๊ย! ปวดท้อง"ฟ้ารีบวิ่งไปที่โต๊ะเครื่องแป้งแล้วหายาแก้ปวดประจำเดือน แล้วไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อเอาผ้าอนามัย"ทนหน่อยนะโซ่ กินยาก่อนนะ ลุกขึ้นใส่ผ้าอนามัยด้วย เดี๋ยวฉันพานายไปห้องน้ำนะ"พอฟ้าพยุงโซ่แต่โซ่ก็ทรุดลงไปกับพื้น
"ฉันไม่ไหวแล้วฉันเดินไม่ไหวแล้ว โอ๊ยย!"ฟ้าจำใจอุ้มร่างตัวเองที่โซ่อยู่เข้าห้องน้ำแล้วสอนใส่ผ้าอนามัยให้โซ่
"นายเป็นไงบ้างอ่ะ ทานยาแล้วดีขึ้นมั๊ย"ฟ้ามองโซ่ด้วยความสงสาร"เพราะฉันเองแหละ ถ้าฉันกับนายไม่สลับร่างกันคนที่เจ็บอยู่น่าเจะเป็นฉันมากกว่าไม่ใช่นาย อย่างน้อยฉันก็เจ็บแบบนี้ทุกเดือน"
"เธออย่าโทษตัวเองเลย ต้องโทษพรหมลิขิตที่ทำให้เราต้องสลับร่างกันแบบนี้"โซ่พูดด้วยน้ำเสียงคนที่ไม่มีแรง
"นายปวดท้องมากมั๊ย"ฟ้าที่อยู่ในร่างโซ่น้ำตาไหลพรากรางวกับเขื่อนรั่ว
"เฮ้! อย่าร้องไห้สิ ฟ้าคนเก่าหายไปไหนล่ะ คนที่เข้มแข็ง ทั้งแสบและซ่าหายไปไหนแล้วล่ะ"ฟ้าเช็ดน้ำตาลวกๆเพื่อให้โซ่สบายใจ ฟ้าไปเดินหาน้ำอุ่นมาจากบ้านโซ่แล้วใส่ถุงวางบนท้องของโซ่ แล้วทั้งคู่ก็เผลอหลับไป ดรีมเมอร์มองทั้งสองจากบนฟ้าแล้วเข้าฝันทั้งสอง
เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเหมือนทุกครั้งที่ฝันถึงดรีมเมอร์[ขี้เกียจพิมอ่ะดิ ครั้งแรกเห็บอกซะละเอียดเลย:โซ่][ก็มีบ้างน่ะนะ^^":ไรเตอร์]
'ดรีมเมอร์ คุณหายไปไหนมาคะ ไม่ได้มาหาฉันตั้งนาน'ฟ้าถามดรีมเมอร์ที่อยู่นิ่งๆ
'พวกเจ้าก็มีผู้ช่วยที่มีสัมผัสที่หกแล้วนี่'
'ทำไมคุณถึงต้องให้เราสลับร่างกันด้วย...โซ่ต้องมาปวดท้องประจำเดือนแทนฉัน เพราะคุณ'ฟ้าโวยวายใส่ดรีมเมอร์ยกใหญ่
'ฟ้าใจเย็นๆก่อน'โซ่รีบมาห้ามฟ้าที่กำลังเดือดอยู่
'เพราะฉันตั้งใจให้พวกเธอเป็นแบบที่เธอเป็นอยู่ไง พวกเธอเริ่มเป็นห่วงกันแล้ว โซ่ก็ใจเย็นลงมาก ฟ้าใจร้อนขึ้น...แต่ไม่มาก'
ทั้งสองเงียบไม่ได้พูดอะไร เพราะสิ่งที่ดรีมเมอร์พูดมามันจริงทั้งหมด
'เอาล่ะ ฉันจะให้รางวัลพวกเธอสองคน 6โมงเย็นจนถึง6โมงเช้าพวกเธอจะกลับร่างเดิมได้ แต่6โมงเช้า จนถึง6โมงเย็นพวกเธอจะต้องสลับร่างกัน'
'อะ...'ไม่ทันที่ฟ้าจะได้พูดอะไร โซ่และฟ้าก็กลับมาที่โลกแห่งความจริง ทั้งสองสะดุ้งตื่นขึ้นแล้วฟ้าก็ต้องร้องออกมาด้วยความปวดท้อง
"โอ๊ย! ปวดท้อง"ฟ้าได้ยินเสียงอันนุ่มนิ่มของตัวเอง ฉีกยิ้มทันที มองร่างกายตัวเองแล้วหันนไปมองคนด้านข้าง
"ฟ้า เรากลับร่างเดิมได้แล้ว"โซ่กอดฟ้าแน่นทำให้ฟ้าใจเต้นแรงและไม่เป็นจังหวะ
"เอ่อ...คือ"โซ่รีบผละออกจากฟ้าทันทีเมื่อได้ยิ้นเสียงเขินๆของฟ้า
"ฉันขอโทษ"โซ่ขอโทษฟ้า
"ฉันว่านายกลับไปก่อนเถอะ เผื่อคนที่บ้านนายกลับมาแล้วไม่เห็นนายนายจะแย่นะ"
"อืมๆ เธออยู่ได้แน่นะ"
"อื้มๆ ฉันก็เป็นแบบนี้ทุกเดือนนั่นแหละ เดือนอื่นฉันก็อยู่ได้ ทำไมเดือนนี้ฉันจะอยู่ไม่ดะ..."โซ่ล๊อคท้ายทองยองฟ้าด้วยมือ แล้วประกบปากฟ้าทันที หัวใจของฟ้าเต้นไม่เป็นจังหวะ โซ่ครอบครองริมฝีปากของฟ้าเนินนานแล้วผละออกช้าๆ
"ฉันขอโทษ"โซ่มองฟ้าด้วยสายตาโหยหาแล้วเดินกลับไปบ้านตัวเองไป มือของฟ้าแตะที่ริมฝีปากของตัวเองโดยไม่รู้ตัว แล้วยังคิดในใจว่า
'ทำไมเราถึงไม่โกรธโซ่ล่ะ แล้วถ้าเขาฉลาดพอ เขาก็น่าจะรู้ว่านั่นมันจูบแรกของฉัน'
ฟ้ารีบไปดูกระจกเห็นตัวเองที่อยู่ในร่างของตัวเองแต่ฟ้าไม่ดีใจเลยสักนิด ยิ่งเศร้าลงไปเรื่อยๆเมื่อนึกถึงวันที่เราจะได้สลับร่างกลับร่างเดิมกัน โซ่จะต้องลืมวันที่เราสลับร่างกัน วันที่เราต้องดิ้นรนหาวิธีที่จะกลับร่างเดิมกัน เราก็จะกลับมาทะเลาะกันเกลียดกันเหมือนเดิม...แต่สำหรับฟ้า มันกลับไปเป็นแบบนั้นไม่ได้แล้ว...'ฉันรักโซ่'ฟ้าน้ำตาไหลมาโดยไม่รู้ตัว
6:00น.
ฟ้าตื่นมาในห้องของโซ่ ฟ้ารีบอาบน้ำแล้วไปรับโซ่ไปโรงเรียนทั้งสองนั่งเงียบไม่ได้พูดอะไรกันจนมาถึงโรงเรียน
"เธอโกรธฉันหรอฟ้า...ฉันขอโทษนะ"
"เปล่าหรอกคิดเรื่องการบ้านเมื่อวานน่ะ"แค่โซ่มองฟ้าก็รู้เลยว่าฟ้ากำลังคิดมาก"ลงเถอะ"
ฟ้าในร่างโซ่เดินขึ้นห้องเรียนทิ้งให้โซ่ยืนคิดมากจน...
เพี๊ยะ!
เอพริลตบโซ่จนหน้าหัน
"แล้วคุณหนูโซ่จะกลับยังไงครับ"ต๋องถามโซ่ด้วยความเป็นห่วง
"เออน่า"ฟ้าวิ่งไปโบกแท๊กซี่แล้วไปที่บ้านทันที ฟ้ารีบขึ้นไปที่ห้องโซ่ แล้วปีนระเบียงไปห้องตัวเอง
"โซ่!"ฟ้ารีบเข้าไปหาโซ่ด้วยความเป็นห่วง"นายเลือดออกตรงไหน"
"ตรงนี้"โซ่ชี้ไปที่... แต่หน้าตาไม่แสดงถึงความหื่นเลย
"วันนี้วันที่"พอฟ้านึกขึ้นได้ว่าประจำเดือนของตัวเองมากลางเดือน แล้วตอนนี้ก็กลางเดือนแล้ว"นายใส่ผ้าอนามัยแล้วยัง?"
"ผ้าอนามัย? ใส่ทำไม แล้วฉันก็ใส่ไม่เป็นด้วย โอ๊ย! ปวดท้อง"ฟ้ารีบวิ่งไปที่โต๊ะเครื่องแป้งแล้วหายาแก้ปวดประจำเดือน แล้วไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อเอาผ้าอนามัย"ทนหน่อยนะโซ่ กินยาก่อนนะ ลุกขึ้นใส่ผ้าอนามัยด้วย เดี๋ยวฉันพานายไปห้องน้ำนะ"พอฟ้าพยุงโซ่แต่โซ่ก็ทรุดลงไปกับพื้น
"ฉันไม่ไหวแล้วฉันเดินไม่ไหวแล้ว โอ๊ยย!"ฟ้าจำใจอุ้มร่างตัวเองที่โซ่อยู่เข้าห้องน้ำแล้วสอนใส่ผ้าอนามัยให้โซ่
"นายเป็นไงบ้างอ่ะ ทานยาแล้วดีขึ้นมั๊ย"ฟ้ามองโซ่ด้วยความสงสาร"เพราะฉันเองแหละ ถ้าฉันกับนายไม่สลับร่างกันคนที่เจ็บอยู่น่าเจะเป็นฉันมากกว่าไม่ใช่นาย อย่างน้อยฉันก็เจ็บแบบนี้ทุกเดือน"
"เธออย่าโทษตัวเองเลย ต้องโทษพรหมลิขิตที่ทำให้เราต้องสลับร่างกันแบบนี้"โซ่พูดด้วยน้ำเสียงคนที่ไม่มีแรง
"นายปวดท้องมากมั๊ย"ฟ้าที่อยู่ในร่างโซ่น้ำตาไหลพรากรางวกับเขื่อนรั่ว
"เฮ้! อย่าร้องไห้สิ ฟ้าคนเก่าหายไปไหนล่ะ คนที่เข้มแข็ง ทั้งแสบและซ่าหายไปไหนแล้วล่ะ"ฟ้าเช็ดน้ำตาลวกๆเพื่อให้โซ่สบายใจ ฟ้าไปเดินหาน้ำอุ่นมาจากบ้านโซ่แล้วใส่ถุงวางบนท้องของโซ่ แล้วทั้งคู่ก็เผลอหลับไป ดรีมเมอร์มองทั้งสองจากบนฟ้าแล้วเข้าฝันทั้งสอง
เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเหมือนทุกครั้งที่ฝันถึงดรีมเมอร์[ขี้เกียจพิมอ่ะดิ ครั้งแรกเห็บอกซะละเอียดเลย:โซ่][ก็มีบ้างน่ะนะ^^":ไรเตอร์]
'ดรีมเมอร์ คุณหายไปไหนมาคะ ไม่ได้มาหาฉันตั้งนาน'ฟ้าถามดรีมเมอร์ที่อยู่นิ่งๆ
'พวกเจ้าก็มีผู้ช่วยที่มีสัมผัสที่หกแล้วนี่'
'ทำไมคุณถึงต้องให้เราสลับร่างกันด้วย...โซ่ต้องมาปวดท้องประจำเดือนแทนฉัน เพราะคุณ'ฟ้าโวยวายใส่ดรีมเมอร์ยกใหญ่
'ฟ้าใจเย็นๆก่อน'โซ่รีบมาห้ามฟ้าที่กำลังเดือดอยู่
'เพราะฉันตั้งใจให้พวกเธอเป็นแบบที่เธอเป็นอยู่ไง พวกเธอเริ่มเป็นห่วงกันแล้ว โซ่ก็ใจเย็นลงมาก ฟ้าใจร้อนขึ้น...แต่ไม่มาก'
ทั้งสองเงียบไม่ได้พูดอะไร เพราะสิ่งที่ดรีมเมอร์พูดมามันจริงทั้งหมด
'เอาล่ะ ฉันจะให้รางวัลพวกเธอสองคน 6โมงเย็นจนถึง6โมงเช้าพวกเธอจะกลับร่างเดิมได้ แต่6โมงเช้า จนถึง6โมงเย็นพวกเธอจะต้องสลับร่างกัน'
'อะ...'ไม่ทันที่ฟ้าจะได้พูดอะไร โซ่และฟ้าก็กลับมาที่โลกแห่งความจริง ทั้งสองสะดุ้งตื่นขึ้นแล้วฟ้าก็ต้องร้องออกมาด้วยความปวดท้อง
"โอ๊ย! ปวดท้อง"ฟ้าได้ยินเสียงอันนุ่มนิ่มของตัวเอง ฉีกยิ้มทันที มองร่างกายตัวเองแล้วหันนไปมองคนด้านข้าง
"ฟ้า เรากลับร่างเดิมได้แล้ว"โซ่กอดฟ้าแน่นทำให้ฟ้าใจเต้นแรงและไม่เป็นจังหวะ
"เอ่อ...คือ"โซ่รีบผละออกจากฟ้าทันทีเมื่อได้ยิ้นเสียงเขินๆของฟ้า
"ฉันขอโทษ"โซ่ขอโทษฟ้า
"ฉันว่านายกลับไปก่อนเถอะ เผื่อคนที่บ้านนายกลับมาแล้วไม่เห็นนายนายจะแย่นะ"
"อืมๆ เธออยู่ได้แน่นะ"
"อื้มๆ ฉันก็เป็นแบบนี้ทุกเดือนนั่นแหละ เดือนอื่นฉันก็อยู่ได้ ทำไมเดือนนี้ฉันจะอยู่ไม่ดะ..."โซ่ล๊อคท้ายทองยองฟ้าด้วยมือ แล้วประกบปากฟ้าทันที หัวใจของฟ้าเต้นไม่เป็นจังหวะ โซ่ครอบครองริมฝีปากของฟ้าเนินนานแล้วผละออกช้าๆ
"ฉันขอโทษ"โซ่มองฟ้าด้วยสายตาโหยหาแล้วเดินกลับไปบ้านตัวเองไป มือของฟ้าแตะที่ริมฝีปากของตัวเองโดยไม่รู้ตัว แล้วยังคิดในใจว่า
'ทำไมเราถึงไม่โกรธโซ่ล่ะ แล้วถ้าเขาฉลาดพอ เขาก็น่าจะรู้ว่านั่นมันจูบแรกของฉัน'
ฟ้ารีบไปดูกระจกเห็นตัวเองที่อยู่ในร่างของตัวเองแต่ฟ้าไม่ดีใจเลยสักนิด ยิ่งเศร้าลงไปเรื่อยๆเมื่อนึกถึงวันที่เราจะได้สลับร่างกลับร่างเดิมกัน โซ่จะต้องลืมวันที่เราสลับร่างกัน วันที่เราต้องดิ้นรนหาวิธีที่จะกลับร่างเดิมกัน เราก็จะกลับมาทะเลาะกันเกลียดกันเหมือนเดิม...แต่สำหรับฟ้า มันกลับไปเป็นแบบนั้นไม่ได้แล้ว...'ฉันรักโซ่'ฟ้าน้ำตาไหลมาโดยไม่รู้ตัว
6:00น.
ฟ้าตื่นมาในห้องของโซ่ ฟ้ารีบอาบน้ำแล้วไปรับโซ่ไปโรงเรียนทั้งสองนั่งเงียบไม่ได้พูดอะไรกันจนมาถึงโรงเรียน
"เธอโกรธฉันหรอฟ้า...ฉันขอโทษนะ"
"เปล่าหรอกคิดเรื่องการบ้านเมื่อวานน่ะ"แค่โซ่มองฟ้าก็รู้เลยว่าฟ้ากำลังคิดมาก"ลงเถอะ"
ฟ้าในร่างโซ่เดินขึ้นห้องเรียนทิ้งให้โซ่ยืนคิดมากจน...
เพี๊ยะ!
เอพริลตบโซ่จนหน้าหัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ