นายวายร้ายกับยัยสาวสุดฮอต
10.0
5) ไรเตอร์คัมแบคคคค!!~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฮู่เล่ๆๆๆๆ ~ กลับมาอัพแล้ว หลังจากหายไปนาน(มากกกกก)เว็บแปลกตาไปนะ-.-
***********************************************************
ฉันที่อารมณ์ฉุนๆจากนายป๊อปปี้เมื่อกี้เดินกลับมาที่หอประชุม ที่ตอนนี้ที่นั่งในนี้เต็มแล้ว ฉันทุกคนหน้าเวทีอย่างประมาทเล็กน้อยก่อนจะไปที่หลังเวที ที่มียัยงิ้วและคนอื่นๆนั่งอยู่
"แกเจอดีแน่ยัยฟาง"
ยัยงิ้วพิมกระซิบฉันก่อนจะเดินผ่านไป เมื่ออีตาธามไทที่ยืนอยู่บนเวทีประกาศเรียกตัวพวกเรา
"เอาล่ะครับ สาวฮอตประจำโรงเรียนของเราปีนี้ได้แก่....ฟาง ธนันต์ธรญ์ เกรด 12 ห้อง B ~"
"ฮิ้ววว!~~"
"เย้ๆๆๆ ~"
นั่นเสียงสรรเสริญฉันเร๊อะ -.-
"ยินดีด้วยนะครับเจ้าหญิงน้ำแข็ง"
ธามไทหันมาพูดกับฉันก่อนจะยื่นไมค์มาให้ฉัน
"ฉัน...."
"กรี๊ดดดดดดดด! ไม่จริงฉันต้องได้สิ!!!!"
ฉันที่กำลังจะพูดก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อยัยงิ้วพิมกรี๊ดโวยวายลั่น ก่อนจะเข้ามาตบหน้าฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว
เพี๊ยะ!
"พิม!!"
"ทำไม แค้นฉัน แกก็ตบฉันสิจะมาสตอรเบอร์รี่อยู่ทำไม!!"
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
แล้วยัยงิ้วก็ตบฉันไม่ยั้ง เล่นไม่เปิดโอกาสแล้วฉันจะเอาคีนแกยังไงห๊ะยัยบ้าาา
"พาพิมออกไป"
ใครสักคนพูดขึ้น ก่อนจะลากฉันลงมาจากเวที เหตุการณืเมื่อกี้เกิดเหตุชุลมุลไม่น้อยเลยล่ะ แต่เดี๋ยวนะ...ใครมันลากฉันมา! คิดได้ดังนั้นฉันก็รีบสะบัดตัวออกจากคนๆนั้นทันที
"นายป๊อปปี้!"
"ก็ใช่น่ะสิ ทำไมเธอไม่สู้พิม"
"ฉันพวกอ่อนแอ สู้ใครไม่เป็นหรอก"
ฉันพูดหงอยๆทั้งที่ในใจนี่แค้นฝังหุ่นเลยล่ะ -_-;;
"เธอนี่มัน..."
"จะด่าอะไรอีกย่ะ ถ้ารู้ว่าเป็นสาวฮอตแล้วต้องเจ็บตัว แถมต้องมาเจอนายอีก ยอมตายซะดีกว่า -..-"
ฉันว่าแล้วเดินออกมาจากที่ตรงนั้น อ่าวเห้ย! ดูท่าทางฉันจะหลงโรงเรียนตัวเองแล้วล่ะ -0- ฉันหยิบมือถือกดโทรออกหาจินนี่ทันที
"ฮัลโหลจินนี่"
(ฮัลโหลฟางอยู่ไหน! จินเป็นห่วงมากเลยรู้มั้ย)
"คือฟางโดนหมีลากมาน่ะ แล้วตอนนี้ก็ไม่แน่ใจด้วยว่าอยู่ที่ไหน แต่ออกมาทางซ้ายของหอประชุมน่ะ"
ฉันตอบพลางมองหาสิ่งที่พอให้จินนี่มาถูก
(โอเคจ้ะ ว่าแต่โดนหมีลากนี่...)
ไม่ทันที่ฉันจะฟังจินนี่จบ นายป๊อปปี้ที่เดินมาจากไหนก็ไม่รู้ แย่งมือถือไปเฉยเลย
"เธอไม่ต้องมาแล้วล่ะ เดี๋ยวฉันไปส่งยัยนี่เอง"
แล้วอีตาบ้านี่ก็กดวางสาย อ่าวเฮ้ย!!!
"นี่นาย!!!!"
***********************************************************
ฉันที่อารมณ์ฉุนๆจากนายป๊อปปี้เมื่อกี้เดินกลับมาที่หอประชุม ที่ตอนนี้ที่นั่งในนี้เต็มแล้ว ฉันทุกคนหน้าเวทีอย่างประมาทเล็กน้อยก่อนจะไปที่หลังเวที ที่มียัยงิ้วและคนอื่นๆนั่งอยู่
"แกเจอดีแน่ยัยฟาง"
ยัยงิ้วพิมกระซิบฉันก่อนจะเดินผ่านไป เมื่ออีตาธามไทที่ยืนอยู่บนเวทีประกาศเรียกตัวพวกเรา
"เอาล่ะครับ สาวฮอตประจำโรงเรียนของเราปีนี้ได้แก่....ฟาง ธนันต์ธรญ์ เกรด 12 ห้อง B ~"
"ฮิ้ววว!~~"
"เย้ๆๆๆ ~"
นั่นเสียงสรรเสริญฉันเร๊อะ -.-
"ยินดีด้วยนะครับเจ้าหญิงน้ำแข็ง"
ธามไทหันมาพูดกับฉันก่อนจะยื่นไมค์มาให้ฉัน
"ฉัน...."
"กรี๊ดดดดดดดด! ไม่จริงฉันต้องได้สิ!!!!"
ฉันที่กำลังจะพูดก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อยัยงิ้วพิมกรี๊ดโวยวายลั่น ก่อนจะเข้ามาตบหน้าฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว
เพี๊ยะ!
"พิม!!"
"ทำไม แค้นฉัน แกก็ตบฉันสิจะมาสตอรเบอร์รี่อยู่ทำไม!!"
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
แล้วยัยงิ้วก็ตบฉันไม่ยั้ง เล่นไม่เปิดโอกาสแล้วฉันจะเอาคีนแกยังไงห๊ะยัยบ้าาา
"พาพิมออกไป"
ใครสักคนพูดขึ้น ก่อนจะลากฉันลงมาจากเวที เหตุการณืเมื่อกี้เกิดเหตุชุลมุลไม่น้อยเลยล่ะ แต่เดี๋ยวนะ...ใครมันลากฉันมา! คิดได้ดังนั้นฉันก็รีบสะบัดตัวออกจากคนๆนั้นทันที
"นายป๊อปปี้!"
"ก็ใช่น่ะสิ ทำไมเธอไม่สู้พิม"
"ฉันพวกอ่อนแอ สู้ใครไม่เป็นหรอก"
ฉันพูดหงอยๆทั้งที่ในใจนี่แค้นฝังหุ่นเลยล่ะ -_-;;
"เธอนี่มัน..."
"จะด่าอะไรอีกย่ะ ถ้ารู้ว่าเป็นสาวฮอตแล้วต้องเจ็บตัว แถมต้องมาเจอนายอีก ยอมตายซะดีกว่า -..-"
ฉันว่าแล้วเดินออกมาจากที่ตรงนั้น อ่าวเห้ย! ดูท่าทางฉันจะหลงโรงเรียนตัวเองแล้วล่ะ -0- ฉันหยิบมือถือกดโทรออกหาจินนี่ทันที
"ฮัลโหลจินนี่"
(ฮัลโหลฟางอยู่ไหน! จินเป็นห่วงมากเลยรู้มั้ย)
"คือฟางโดนหมีลากมาน่ะ แล้วตอนนี้ก็ไม่แน่ใจด้วยว่าอยู่ที่ไหน แต่ออกมาทางซ้ายของหอประชุมน่ะ"
ฉันตอบพลางมองหาสิ่งที่พอให้จินนี่มาถูก
(โอเคจ้ะ ว่าแต่โดนหมีลากนี่...)
ไม่ทันที่ฉันจะฟังจินนี่จบ นายป๊อปปี้ที่เดินมาจากไหนก็ไม่รู้ แย่งมือถือไปเฉยเลย
"เธอไม่ต้องมาแล้วล่ะ เดี๋ยวฉันไปส่งยัยนี่เอง"
แล้วอีตาบ้านี่ก็กดวางสาย อ่าวเฮ้ย!!!
"นี่นาย!!!!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ