Secret of love รักลับๆยึดหัวใจนายเพลย์บอย

กลับมาสู่ปัจจุบันนนน !
" เรื่องมันก้อเป็นแบบนี้แหละ " ฟางพูดหลังจากเล่าจบ " แล้วแกกับพี่ป๊อปคบกันไงยังไง ? " เฟย์ถามต่ออย่างสงสัย " ก้อหลังจากที่ฉันบอกเลิกพี่เคนตะพี่ป๊อปเขาก้อมาขอคบแล้วฉันก้อตกลง หึ....ฉันมันเลวมากเลยใช่มั๊ยล้ะ ? " ฟางหัวเราะในลำคอก่อนที่น้ำใสๆจะไหลออกจากดวงตาคู่สวย " ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกแก..แต่แกรักพี่ป๊อปเขาหรือป่าว ?หรือว่าเอาเขามาแค่เป็นเงาของพี่เคนตะ ? "เฟย์ได้แต่พูดแล้วก้อกอดปลอบเพื่อนสาวที่ตอนนี้ร้องไห้อย่างหนัก " ฮึก..ระ..รักสิ..ฉะ..ฉันรักพี่ป๊อปมากน้ะ แต่เขาบอกให้ฉันปิดเรื่องฉันกับเขาไว้เป็นความลับอ้ะ ฮึก..." ฟางได้แต่ร้องไห้ไม่หยุด " มันก้อจิงอย่างที่พี่เขาบอกนั้นแหละก้อแกเป็นแฟนเก่าเพื่อนเขาแล้วที่ยิ่งไปกว่านั้นน้ะแกกับเขาคบกันวันเดียวกับที่แกบอกเลิกพี่เคนตะเนี่ยอ้ะน้ะ ? แกก้อต้องเก็บไว้เป็นความลับน้ะถูกแล้วไม่งั้นคนที่จะดูไม่ดีก้อคือแกเองน้ะ ฟาง... " เฟย์ได้แต่ปลอบคนในอ้อมกอดที่ร้องไห้อย่างหนัก " ฮึก...อะ..อืม..ฉันเข้าใจแล้ว..ฮึก " " นี้ๆๆเลิกร้องได้แล้วไปเรียนๆ " เฟย์พูดเมื่อได้ยินเสียงออดให้เข้าเรียน
 
ณ ห้องเรียนเกรด 11
" พี่ฟางคับ เชิญที่ห้องสภานักเรียนด้วยคับ.." เมื่อฟางได้ยินอย่างนั้นจึงขออนุญาติครูที่สอนอยู่หน้าห้องเพื่อเดินไปที่ห้องสภานักเรียนเทอรู้ดีว่าใครที่เป็นคนเรียกเทอมา
ก๊อกๆๆ
" เชิญ " เสียงเรียบๆของบุคคลที่อยู่ในห้องเอ่ยออกมา " พี่ป๊อปมีอะไรหรือเปล่าค้ะ ? ถึงเรียกฟางมาตอนเรียนอย่างนี้ " ฟางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อยไม่สดใสเหมือนเมื่อวานสักเท่าไหร่ " ฟาง..เป็นอะไรไปคับ พี่เห็นฟางหลบหน้าพี่ตลอดตอนกลางวันพี่ก้อไม่เจอฟางเลย " เมื่อป๊อปปี้พูดอย่างนั้นทำให้น้ำใสๆในตาคู่สวยนั้นไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายและสร้างความตะลึ่งให้กับคนตรงหน้าเป็นอย่างมาก " ฟะ...ฟาง ฟางเป็นอะไรคับ ? บอกพี่มาใครทำอะไรฟางบอกพี่มาใครทำฟางพี่จะไปจัดการมัน !! " ป๊อปปี้ถามออกมาอย่างบ้าคลั่ง " ปะ..ฮึก..ป่าวค้ะ ฟางแค่น้อยใจ.." " น้อยใจ ? น้อยใจใคร ?น้อยใจพี่หรอ ? " ฟางไม่ตอบเพียงแต่พยักน่าเล็กน้อย " เรื่องอะไรกันคับคนดีน้อยใจพี่เรื่องอะไรกัน ? บอกพี่สิคับ ? " ป๊อปปี้ถามพลางเช็ดน้ำตาให้ฟางอย่างอ่อนโยน " ก้อเมื่อเช้า...ที่พี่ป๊อปบอกกับพวกเพื่อนๆฟาง... " อ่อ...ที่พี่มำไปก้อเพราะกลัวว่าพวกเขาจะรู้เรื่องของเราไง......" "ทำไมค้ะ !?!?!เรื่องของเรามันทำไม ?!?!หรือว่าการที่พี่มาคบคนอย่างฟางมันเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจนักหรอค้ะ !?!?!? " ก่อนที่ป๊อปปี้จะพูดจบฟางก้อเถียงขึ้นมาในทันที " ไม่ใช่อย่างนั้นน้ะฟางพี่แค่กลัวว่าฟางจะเสียหายกลัวว่าคนจะมองฟางในเรื่องที่ไม่ดีไงคับ...อย่างอนพี่อย่าน้อยใจกันเลยน้ะคนดี..." ป๊อปปี้พูดพร้อมกับเข้าไปกอดฟางจากข้างหลัง " ดีน้ะคับคนดี...น้ะ.. " ป๊อปพูดก่อนที่จะชูนิ้วก้อยไปข้างหน้าแต่ก้อโดนฟางปัดมือออก " นี่คิดจะง้อกันง่ายๆแบบนี้เรยหรอค้ะ ? " ฟางพูดพร้อมกับหันไปเผชิญน่ากับป๊อปปี้ "งั้น......" ป๊อปปี้พูดพร้อมกับผลักฟางเบาๆให้ลงไปที่โซฟาแล้วก้อตามไปคร่อมบนตัวฟาง "พะ...พี่ป๊อปจะทำอะไรน้ะ ?" ฟางถามอย่างตกใจ " ก้อง้อฟางไงคับ ^^" ป๊อปปี้ตอบพร้อมกับประกบริมฝีปากของเขาเข้ากับริมฝีปากของฟางอย่างอ่อนโยนก่อนที่เขาจะส่งลิ้นหนาของเขาเข้าไปไหนโพลงปากเพื่อหาความหวานซึ่งก้อได้รับความร่วมมือดีจากคนข้างล่างตอนนี้ฟางเริ่มเคลิ้มไปกับการกระทำของป๊อปปี้จึงเอามือขึ้นไปคล้องคอหนาของป๊อปี้ไว้ก่อนที่ลิ้นเล็กจะยอกล้อกับลิ้นหนาอย่างไม่ประสีประสามือหนาเริ่มไม่อยู่สุขเริ่มลูบคล้ำไปทั่วก่อนที่เขาจะมานวดหน้าอกอวบอิ่มเบาๆก่อนที่เขาจะผละจากปากบางมีที่ซอกคอขาว " อือ..พะ..พี่ป๊อป..อือ.." แล้วเขาก้อไม่ลืมที่จะทิ้งรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้แต่ก่อนที่ทุกอย่างมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ฟางก้อรวบรวมสติอันน้อยนิดผลักป๊อปปี้ออก " พี่ป๊อปพอเถอะค้ะเด่วใครมาเห็นเข้า " " อืมมม..อีกนิดน่ะฟางน้ะ.."ป๊อปปี้ได้แต่อ้อนแต่หน้าของเขายังอยู่ที่ซอกคอฟางอยู่ " ไม่ค้ะฟางจะไปเรียนแล้วไม่งั้นฟางจะไม่ยกโทดให้พี่แล้วก้อจะไม่มาให้พี่เห็นหน้าอีก !! " ฟางยื่นคำขาดทำให้ป๊อปปี้รีบลุกออกทันที " โธ่..ฟางอ้ะ " " ไม่ต้องมาโธ่เลย..ฟางไปเรียนแล้วน้ะ " " ฟาง !!เด่วเย็นนี้พี่ไปส่งน้ะ !" " โอเคค้ะ " ฟางยิ้มให้ก่อนที่จะเดินออกไปทิ้งให้ป๊อปปี้ยืนยิ้มน่าบานอยู่ในห้องคนเด่ว...
_____________________________________________________________________
จบแล้วค้าบบบบ บทนี้แต่งนานมากเพราะมี NC อิอิ
NC อาจจะห่วยไปนิดนึงเพราะพึ่งแต่งขอภัยด้วยย ! 
ติชมได้เต็มทีเลยน้าาา
เม้นเยอะๆน้ะขอกำลังใจ อิอิ ><