Secret of love รักลับๆยึดหัวใจนายเพลย์บอย

ฉันมองรูปพี่เคนตะที่กำลังจูบกับโบว์อย่างดูดดื่มในโทรสับแถมยังมีข้อความใต้รูปอีกว่า " ถ้ายังโง่อยู่ยังไม่เชื่ออีกก้อมาดูให้เห็นกับตาเลยก้อได้น้ะ นังโง่ !!!!! " ตอนนี้ฉันเสียหลักจนเกือบจะทำโทรสับตกแต่ฉันยังพอมีสติ...ใช่..สติตอนนี้ฉันต้องมีสติตอนนี้ฉันต้องหาคนพาฉันไปที่นั้นและตอนนี้ก้อมีอยู่คนเดียวที่จะช่วยฉันได้นั้นก้อคือ...พี่ป๊อป !! พอคิดอย่างนั้นได้ฉันเลยโทรหาพี่ป๊อปทันที !
( ฮัลโหล นั้นใครน้ะ !? ) พี่ป๊อปในเสียงโหดทำให้ฉันถึงกับสะดุง !
( อะ...เอ่อ...คือพี่ป๊อปค้ะ นี่ฟางเองน้ะค้ะ คือ..ฟางโทรมารบกวนพี่ป๊อปหรือเปล่าค้ะ ?) ฉันตอบไปอย่างกล้าๆกลัวๆ
( อ้าว ! น้องฟางเองหรอ ?พี่ขอโทดน้ะคับ ไม่รบกวนหรอกค้าบบบ น้องฟางมีอะไรให้พี่ช่วยหรอค้าบ ?) พี่ป๊อปตอบด้วยเสียงที่อ่อนโยนเหมือนเดิม
( คือพี่ป๊อปพอจะรู้มั๊ยค้ะว่าพี่เคนตะกับโบว์เขาอยู่ที่ไหนกันอ้ะค้ะ ? )
( ห้ะ !! นี่น้องฟางรู้อ้ะไรมาคับ ?แล้วนี้อยู่ที่ไหน ? เด่วพี่ไปรับ ) พี่ป๊อปตอบมาอย่างตกใจ
( คือฟางอยู่ที่สยามน้ะค้ะ )
( โอเค รอพี่อยู่ตรงนั้นอย่าไปไหนน้ะเด่วพี่ไปรับ ) พี่ป๊อปบอกก่อนที่จะวางสายไป
 ฉันยืนรออยู่ไม่นานรถคันหรูก้อมาจอดตรงหน้าก่อนที่เจ้าของรถจะลดกระจกลงมาทำให้ฉันเห็นหน้าเขาได้อย่างชัดเจน..พี่ป๊อปนั้นเอง " ขึ้นมาสิคับน้องฟาง " พี่ป๊อปบอกก่อนที่ฉันจะเดินอ้อมไปขึ้นข้างคนขับ
 
ใน รถ
" ไหนน้องฟางรู้อะไรมาเล่าให้พี่ฟังหน่อยสิคับ " พี่ป๊อปถามพร้อมหันมามองหน้าฉัน
" คือเรื่องมันมีอยู่ว่า... บลาาาาๆๆบลาๆๆๆๆ " ฉันเล่าเรื่องทุกอย่างให้พี่ป๊อปฟางพร้อมส่งโทรสับให้พี่ป๊อปดูรูป
" แล้วน้องฟางจะเอายังไงล้ะคับ ? "
" คือ..ตอนนี้ฟางแค่อยากรู้ว่าอะไรคือความจิงแล้วตอนนี้พวกเขาสองคนอยู่ที่ไหน ? "
" น้องฟางต้องการอย่างนั้นจิงๆหรอคับ ? "
" ค้ะ...พี่ป๊อปช่วยฟางหน่อยน้ะค้ะ ? "
" โอเคคับๆ ถ้าน้องฟางต้องการพี่ก้อจะพาน้องฟางไปหาคำตอบ " หลังจากนั้นพี่ป๊อปก้อพาฉันมาที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง " น้องฟางแน่ใจน้ะว่าจะไม่ใช่พี่ไปด้วยน่ะ ? " พี่ป๊อปถามหลังจากที่ฉันบอกว่าขอขึ้นไปคนเดียวดีกว่า " ไม่เป็นไรค้ะเด่วฟางขอจัดการเองดีกว่า " " ก้อได้คับ..อ้ะ..นี่คีย์กราด์คับ..แล้วเด่วพี่รอตรงนี้น้ะ " พี่ป๊อปพูดพร้อมยื่นคีย์กราด์ห้องมาให้ฉัน " ค้ะ " ฉันยิ้มให้พี่ป๊อปพร้อมก้าวลงจากรถเพื่อเดินเข้าไปในคอนโด ตอนนี้ฉันเดินมาหยุดอยู่ตรงที่หน้าห้องพร้อมกับสแกนคีย์เพื่อเข้าไปภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้ฉันแทบลืมหายใจภาพที่พี่เคนตะกับน้องโบว์กำลังร่วมรักกันอยู่บนเตียงอย่างร้อนแรง !! " นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย !! " ฉันตะโกนออกไปอย่างสุดเสียงทำให้สองคนหันมามองฉันทันที " ฟะ...ฟาง !! / พะ..พี่ฟาง !!" ทั้งพี่เคนตะและก้อโบว์พูดออกมาอย่างตกใจ " ฟะ...ฟางฟังพี่ก่อนน้ะคือมันไม่ใช่อย่างที่ฟางเห็นน้ะ " พี่เคนตะพุ่งเข้ามาหาฉันด้วยมีแค่ผ้าขนหนูพันกายไว้ " พี่เคนตะ...พี่จะฟันแล้วทิ้งโบว์หรอค้ะ ? " โบว์ที่วิ่งมาเกาะแขนพี่เคนตะไว้แน่นหึ...ฉันมันคงโง่มากสิน้ะ ! " ไอ้คนสารเลว !!"
เพียะ !!! เป็นเสียงฝ่ามือของฉันกระทบกับหน้าของพี่เคนตะอย่างแรงทำให้โบว์ที่เกาะแขนพี่เคนตะอยู่ถึงกับสะดุ้งจากนั้นฉันก้อวิ่งออกมาจากที่นั้นโดยทันทีฉันวิ่งออกมาเจอรถพี่ป๊อปที่จอดรออยู่แล้วฉันรีบขึ้นรถพี่ป๊อปจากนั้นพี่ป๊อปก้อออกรถไประหว่างทางในรถเงียบสนิทมีแต่เสียงสะอื้นของฉันเพียงเท่านั้น พอมาพี่ป๊อปขับมาเรื่อยๆก้อจอดลงที่ไหนสักแห่ง " เป็นไงเรา ? ไหวมั๊ย ? " หลังจากพี่ป๊อปพูดฉันก้อโผเข้ากอดพี่ป๊อปทันทีแล้วพี่ป๊อปก้อกอดปลอบฉันพร้อมกับลูบหัวของฉันเพื่อปลอบโยน " ไม่เป็นไรแล้วน้ะ...ไม่เป็นไรแล้ว..อย่าร้องน้ะเด็กดีเด่วไม่สวยน้ะ ^^ " พี่ป๊อปพูดพรางเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างอ่อนโยน " แล้วฟางจะเอายังไงต่อคับ ? " พี่ป๊อปถามพร้อมมองหน้าฉันที่อยากจะร้องไห้มาอีกครั้ง " ฮึก..ฟาง..ฮึก...จะเลิก..ฮึก..กับเขาค้ะ..ฟางจะเลิก..ฮึก " ฉันพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอีกครั้งหนึ่ง " ไม่เอาแล้วเด็กดีไม่ร้องแล้วน้ะ...พอแล้วคับ..ตาสวยๆของน้องฟางบวมช้ำไปหมดแล้วเนี่ยเห็นมั๊ย หืม ? " พี่ป๊อปปลอบฉันอีกครั้งทำให้ฉันหยุดร้องแล้วกลับมายิ้มได้อีก ^^ " แล้วฟางแน่ใจแล้วหรอคับเรื่องเลิกน้ะ ?" " แน่ใจค้ะฟางไม่อยากทนอยู่กับคนใจร้ายอย่างนั้นอีก..ฮึก..ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันเกิดของฟางแท้ๆ ฮึก..." " จิงหรอคับ ?วันนี้วันเกิดฟางหรอ ? งั้นเราไปฉลองกันดีมั๊ยคับ ? " พี่ป๊อปพูดพรางยิ้มหวานมากให้ฉัน " จิงสิคับ งั้นเราไปฉลองกันดีกว่า " จากนั้นพี่ป๊อปก้อพาฉันขับรถมาเรื่อยๆจนมาถึงริมเขื่อนแต่ตอนนี้มืดแล้วมองไม่ค่อยเห็นอะไรมากแต่บรรยากาศนี้ดีสุดๆไปเลยยยย !! ฉันนั่งเล่นอยู่จากนั้นก้อมีเค้กขนาดเล็กจุดเทียนหนึ่งเล่มมาอยู่ตรงหน้าฉัน " อธิษฐานแล้วเป่าสิคับ " พี่ป๊อปบอกแล้วฉันหลับตาลงอธิษฐานขอให้ฉันได้เจอกับรักจิงๆสักทีจากนั้นฉันก้อเป่าเทียน " โทดทีน้ะเค้กมันหาได้เท่านี้น้ะ " " ไม่เป็นไรหรอกค้ะแค่นี้ฟางก้อดีใจแล้ว " ฉันพูดพร้อมยิ้มหวานให้พี่ป๊อป จากนั้นก้อเหมือนกับมีแรงดึงดูดหน้าฉันกับพี่ป๊อปให้เข้าหากันจนริมฝีปากของเราทั้งสองคนประกบเข้าหากันมันเป็นจูบที่อ่อนหวานและจูบที่อ่อนหวานก้อเริ่มจะกลายเป็น จูบที่เรียกร้องและจูบแห่งแรงปรถนามากขึ้นจูบนี้แทบจะทำให้ฉันละลายจากนั้นพี่ป๊อปก้อเริ่มผละออกจากปากฉันอย่างอ่อยอิ่ง " เอ่อ...ฟางว่าเรากลับกันก่อนดีกว่าค้ะนี้ก้อดึกมากแล้ว >///< " ฉันบอกพี่ป๊อปด้วยใบหน้าที่แดงกล่ำ พี่ป๊อปยิ้มนิดๆก่อนจะลุกขึ้นพร้อมส่งมือมาให้ฉันเพื่อที่จะดึงฉันให้ยืนขึ้นตามเขาและพี่ป๊อปก้อมาส่งฉันที่บ้านแล้วเขาก้อกลับไป..พรุ่งนี้ฉันจะต้องไปเลิกเลิกพี่เคนตะให้ได้....
 
_____________________________________________________________________
จบไปแล้วกับตอนที่ 4 สนุกกันมั๊ย ? ><
วันนี้ว่างจัดเรยแต่งไปเรื่อยๆ 
ช่วยเม้นกันหน่อยน้ะค้ะ ^^