โจรรัก
9.0
เขียนโดย TK_KEAWLOVE
วันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.54 น.
25 ตอน
185 วิจารณ์
51.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 10.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ฉันไม่บอกความจริงนายหรอก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องนอนของโทโมะ
แก้วค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา ก็ตกใจที่ตัวเองมาอยู่ในห้องของโจรที่ลักพาตัวตัวเองมา โทโมะกระชากแก้วขึ้นมาปะทะอกแกร่งจนแก้วตกใจตัวสั่นเทิ่ม โทโมะเริ่มต้นถามคำถามที่ตัวเองสงสัยอยู่กับแก้ว
โทโมะ // : เธอไม่ใช่แฟนของเควิน แต่เป็นพี่สาวของเธอใช่ไหมห๊ะ
โทโมะเขย่าตัวแก้วอย่างแรง แต่หญิงสาวได้แต่ร้องไห้ ก่อนจะเมิน
หน้าหนี พร้อมคิดในใจว่า ถ้าบอกความจริงไป พี่สาวที่เธอรักก็จะต้อง
เป็นอันตรายแน่ ๆ สู้ให้โทโมะกระทำป่าเถื่อนกับเธอแทนพี่สาวเสียยัง
ดีกว่า
แก้ว // : พี่มดไม่ใช่แฟนของเควิน แต่เป็นฉันเองตังหาก พี่มด
เป็นคู่หมั้นกับคุณเขื่อน ส่วนฉันก็เบื่อน้องนายที่เอาแต่ซื่อบื้อ จืดชืด
ฉันก็เลยสลัดน้องนายทิ้งไงเล่า แก้วพยายามตีสีหน้าเพื่อให้โทโมะจับ
ไม่ได้ในขณะที่พูด
โทโมะ // : ได้ !! ในเมื่อเธอบอกว่าเธอ คือ แฟนของน้องชายฉัน
แสดงว่าฉันจับคนมาทำร้ายถูกคนแล้ว งั้นก็มานี่ โทโมะถลึงตาใส่แก้ว
ก่อนจะอุ้มหญิงสาวพาดบ่าขึ้นเรือไป ในใจของเขาคิดว่าแก้วกำลัง
ปิดบังเขาเพื่อไม่ให้พี่สาวต้องโดนเขาทำร้าย แล้วเขาก็ต้องทำให้
เธอ ยอมรับความจริงให้ได้ ชายหนุ่มวางหญิงสาวลงข้าง ๆ ที่คนขับ
เรือ ก่อนจะขับเรือออกไปหยุดอยู่กลางทะเล ก่อนจะอุ้มแก้วขึ้นพาดบ่า
แล้วทำท่าจะโดดลงไป แต่หญิงสาวห้ามไว้เสียก่อน
แก้ว // : นายจะทำอะไร นี่มันกลางทะเลนะ แล้วฉันก็ไม่สบายอยู่
แก้วพูดหวังให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำที่กำลังจะทำอยู่นี่กับเธอ
ดูเหมือนว่าการห้ามของหญิงสาวครั้งนี้จะได้ผล ขึ้นมาทันทีแต่โทโมะ
กลับลากเธอเข้าไปห้องนอนของเขาในเรือแล้วโยนเธอลงที่เตียงนอน
อย่างแรง
โทโมะ // : แก้วยอมรับมาว่าเธอไม่ใช่แฟนน้องชายฉัน ถ้าเธอไม่
ยอมรับเกิดฉันทำบ้า ๆ กับเธอขึ้นมาอย่าหาว่าฉันร้ายไม่ได้นะ โทโมะ
ยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้ว พร้อมรอคำตอบที่หญิงสาวจะยอมรับความจริง
แก้ว // : ฉันบอกแล้วไง ว่าฉัน คือ แฟนของน้องชายของนาย แก้ว
เบนหน้าหนีโทโมะ พร้อมคิดในใจยังไงก็ห้ามบอกความจริงเด็ดขาด
เพราะไม่งั้นพี่สาวที่เธอรักจะต้องเป็นอันตรายจากโจรอย่างโทโมะ
แน่ ๆ สู้ให้เป็นเธอที่มารับเคราะห์แทนเสียดีกว่า
โทโมะ // : ได้ คนปากแข็งแข็งอย่างเธอคงอย่างให้พูดดี ๆ ไม่ได้
งั้นง้างด้วยจูบเลยแล้วกัน โทโมะจับคางมนของแก้วที่พยายามจะเบน
หน้าหนีเขาตลอดเวลาให้หันมาทางเขา ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากของตัว
เองไปที่ริมฝีปากของแก้ว แล้วสอดลิ้นเข้าไปดูดดื่มกับความหวานของ
แก้วที่ทุบอกแกร่งของเขาอย่างแรงเพื่อให้หยุดการขโมยจูบแรกของ
เธอแต่ไม่ทันเสียแล้ว ลิ้นของโทโมะเกี่ยวกระวัดกับลิ้นของแก้วที่
จูบแทบจะไม่เป็นเลยอยู่นานและไม่มีทีท่าว่าจะถอนหากชายหนุ่มไม่
สังเกตว่าแก้วเลิกทุบตัวเองแล้วสลบอยู่คาอกโทโมะ ก่อนที่โทโมะจะ
ลูบปอยผมของแก้วแล้วจัดให้แก้วนอนลงบนเตียงแล้วห่มผ้าให้ พร้อม
คิดในใจแม้แต่จูบแก้วยังไม่รู้ภาษา แล้วจะมีแฟนเป็นเควินได้ยังไง
ก่อนจะเดินเข้าครัวไป ทำอาหารพร้อมได้ยินเสียงร้องไห้ของแก้ว
ตลอดเวลา จนกระทั่งทำอาหารเสร็จก็ยกมาให้แก้วในห้อง
แก้ว // : ฉันไม่กิน ออกไป ฮือ ไอ้โจรถ่อย ถ้าฉันรอดไปได้จะลาก
ตำรวจมาจับนาย แก้วถลึงตาใส่สู้สายตาของโทโมะที่เดินเข้ามาใกล้
ตัวเธอ หญิงสาวรีบวิ่งหนีชายหนุ่มไปทางท้ายเรือจนกระทั่งมีเสียง
~ ตู้มมม ~
____________________________________________
ใครเป็นอะไร ติดตามตอนหน้า เม้น โหวต
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ