นายมันบ้าที่สุด

วันต่อมา
พอโทโมะตื่นขึ้นมาก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปซื้อของง้อแก้วและก็ได้น้องหมีมาหนึ่งตัว
โทโมะ-พี่แก้วครับ พี่หายโกรธพี่โมะเถอะนะครับ (ทำเสียงเด็กน่ารักมากกก)
แก้ว-ไม่หายโกรธ
โทโมะ-ทำไมล่ะครับ พี่โมะเค้าไม่ได้ตั้งใจนิครับ หายโกรธพี่โมะเถอะครับ นะ นะ นะ นะ นะ นะ น่าาาา
แก้ว-งั้นก็ไปตบพี่โมะก่อนหนึ่งทีแล้วจะหายโกรธ
โทโมะ-ได้ครับ เดี๋ยวผมตบให้ นี่แน่ะ (แล้วก็ตบหัวตัวเอง)
แก้ว-หึหึ (กลั้นหัวเราะ)
โทโมะ-แก้วหายโกรธนะ
แก้ว-ไม่
แล้วโทโมะก็เอานิ้วก้อยของแก้วมาเกี่ยวก้อยกับตัวเอง
โทโมะ-หายโกรธกันแล้วนะ (แล้วก็หอมแก้มแก้ว)
แก้ว-พี่โมะ (เขินจนหน้าดำ เฮ้ย หน้าแดง)
ฟาง-ดูสิแก้วหน้าแดงแปร๊ดเลย
เฟย์-เขินหรอแก้ว
แก้ว-ไม่ได้เขินสักหน่อย
โทโมะ-รู้ไหม เวลาแก้วเขินน่ารักดีนะ
ป๊อปปี้-เออ เห็นด้วยว่ะ
ฟาง-หรอ (ส่งสายตา)
ป๊อปปี้-อุ้ย ไอโมะฉันไม่เห็นด้วยกับแกแล้วว่ะ
พิม-555 สงสัยฟางคงดุน่าดูพี่ป๊อปเลยกลัว
ป๊อปปี้-ใช่ เฮ้ย ไม่ใช่สักหน่อย
พิม-555 ไม่ใช่ก็ไม่ใช่
เบลล์-พี่โมะขาาาาา
แก้ว-มาแล้วหรอ
โทโมะ-แก้ว
แก้ว-ก็ได้
เฟย์-มาทำไมเนี่ย
เบลล์-ฉันมาหาพี่โมะ
หวาย-ถามไม่คิด
ฟาง-ไม่ทราบว่าใครเชิญมาหรอค่ะ
แก้ว-อ้อ ก็หมาไง
เบลล์-นังแก้ว
แก้ว-ทำไม หรือว่าจะเอา
หวาย-ไม่เอาย่ะ
โทโมะ-แก้ว (สายตาดุ)
แก้ว-ก็ได๊ (เสียงสูง)
โทโมะ-เบลล์เธอพูดไม่รู้เรื่องหรือไงว่าฉันไม่ได้รักเธอแล้ว
เบลล์-เป็นเพราะนังแก้วใช่ไหม
โทโมะ-มันไม่เกี่ยวกับแก้ว
แก้ว-ใช่ มันไม่เกี่ยวกับฉัน ไม่เห็นหรอว่าผู้ชายเค้าไม่ชอบยังจะตามตื้ออยู่ได้เธอน่ะมันตกกระป๋องไปแล้ว
หวาย-เธอนั้นแหละที่ทำให้เพื่อนฉันตกกระป๋อง
เบลล์-แก้ว อ๊ายยยยยย
แก้ว-เฮ้ย หนวกหู
เบลล์-นังแก้ว
แก้ว-รู้แล้วว่าชื่อแก้ว
เฟย์-มีแต่เธอนคนเดียวที่จำชื่อตัวเองไม่ได้
ฟาง-นั้นสิ ขนาดชื่อตัวเองยังจำไมได้ น่าสงสาร
หวาย-พวกเธอจะมากไปแล้วนะ
เขื่อน-เฟย์จ้าพอได้แล้วขอร้องเถอะนะ
เฟย์-ก็ได้ เห็นแกเขื่อนนะ
ป๊อปปี้-ฟางหยุดเถอนะป๊อปขอร้อง
ฟาง-สงสารพี่โมะอยู่หรอก
โทโมะ-แก้ว (สายตาโคตรดุ)
แก้ว-ก็ได้เงียบก็ได้
ริมชายหาด
ฟาง-ยัยเบลล์กับยัยหวายนี้มากไปแล้ว
พิม-นั่นสิ โผล่มาเวลามีความสุขทุกทีเลย
เบลล์-ก็ฉันมาหาพี่โมะนิ (เดินมาได้ยิน)
หวาย-ทำไม เพื่อนฉันมาหาพี่โมะไม่ได้หรอไง
แก้ว-มากันอีกและ
โทโมะ-ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
แล้วพอโทโมะเดินไปเบลล์กับหวายก็เดินตามโทโมะไป แต่โทโมะเดินไวกว่าจึงทำให้เบลล์กับหวายตามไม่ทัน
เบลล์-หายไปไหนแล้วละ
หวาย-เดินเร็วจริงๆนะ
เบลล์-ไม่เป็นไร วันหลังไม่รอดแผนของเราแน่
หวาย-ขอให้มันเป็นอย่างนั้นจริงๆเถอะ