Endless TK
เขียนโดย 
BeeMzAza
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.50 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 20.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) ง้อแล้วน่ะ!!! >^<
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เป็นอะไรทำไมไม่พูดไม่จา"
ฉันหันไปถามโทโมะที่นั่งเล่นเกมในไอโฟนอยู่
"ป่าว"
"แน่ใจ....โกดฉันอยุ่ป่าวเนี่ย"
"จะโกดเรื่องไรอ่ะ มีอะไรจำเป็นต้องโกด"
"เอาดีๆสิ โกดหรอ"
จิ้ม จิ้ม
ฉันหันไปจิ้มแก้มโทโมะเบาๆ กะจะทำตัวให้ดูเหมือนเด็กคิคุงาโงเงะหน่อย แต่มันสนใจอะไรเลยเฮ้อ...ผู้ชายขี้งอล
ขนาดนี้มีอยุ่บนโลกด้วยหรอเนี่ย
"นักเรียนถึงที่พักแล้วนะค่ะ ใครจะไปหาอะไรทานได้นะ อีกครึ่งชั่วโมงจะถึงกรุงเทพแล้วจร่"
คุณครูที่คุมรถอยู่ก็พูดขึ้นฉันฉันก็เลยคิดว่าจะลงไปหมำ่ขนมสักหน่อยแต่ติดอยู่ที่ไอร่นายขี้งอลที่ไม่ลงจากรถน่ะสิ
ฉัน
ไม่กล้าจะลงเลย
"บีมไปด้วยกันไหม?"
นายกราฟหันมาถามฉัน ฉันส่ายหัวให้คำตอบเขาว่าไม่ไป เพราะตัวตนเหตุที่ทำให้โทโมะงอลฉันก็เขาครึ่งหนึ่งน่ะ
แหละ
"ไม่ลงหรอ"
ฉันถามโทโมะ ตอนนี้เราสองคนก็อยู่กันในรถสองคนดีที่คุณลุงขับรถเขาเปิดแอทิ้งไว้ให้ไม่งั้นฉันสุกกรอบแน่ๆ
"ไม่ แล้วไม่ลงกับหมอนั้นหรอ"
นั้นไงกราฟเป็นตัวตนเหตุจริงๆด้วย เฮ้อ...จะง้อยังไงดีนะ????
"นายเป็นอะไรอ่ะ ไม่ยอมคุยกับฉันเงียบอยุ่ได้ นายโกดฉันที่ชมกราฟว่าหล่อเนี่ยน่ะ เรื่องแค่นี้เนี่ยน่ะ!!"
"ฉันไม่ได้โกด!!"
"แล้วที่นายเป็นอยู่เข้าเรียกว่าอะไรห๊ะ!!"
"ฉันไม่ได้โกดแค่ไม่พอใจ ที่เทอรู้จักมันฉันไม่ชอบให้เทอยุ่งกับผู้ชายคนอื่นนอกจากฉัน!!"
...หยุดนิ่งห้าวินาที....
"โห...นายจะกลัวอะไรฉันก็มีแค่นายคนเดียวนี่แหละถ้าฉันจะมีคนอื่นฉันแอบเนียนกว่านี่อีก!!OXO"
กรุพูดอะไรออกไป ยัยแก้วแตกเอ้ยพูดอะไรออกไป
"ว่าไงนะ แสดงว่าเทอมีใช่ไหม!!"
"ไม่มีแค่ประชด ฉันขอโทดทีหลังจะไม่พูดให้นายไม่พอใจ เค?"
ไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่คุณเรียก....
"โทโมะหายโกดฉันเหอะน่ะคร่าาา"
"ไม่ได้โกด"
"หายไม่พอใจฉันเถอะน่ะ~~"
"อืมโอเค"
"จริงน่ะ"
โทโมะพยักหน้า ฉันเลยเข้าไปหอมแก้มเขาทีหนึ่งเพื่อเพิ่มความกระชุ้มกระชวย(แรด - -)
"ใครให้หอม"
"เออ จะไม่หอมแล้ว!! ห้ามมาหอมฉันด้วย"
"ล่อเล่น"
ฟอด~
(ร่างสูงเข้ามาหอมแก้มร่างบาง แต่ร่างบางหันหน้าหนีทำเป็นงอลซะเลย โทโมะเขามากระชับกอดข้างๆอย่างเบาๆ
และหอมซอกคอแสนขาวฉัน ฉันไม่ทำอะไรนอกจากเงียบโทโมะเลื่อนขึ้นมาประทับริมฝีปากอย่างเบาบางและเริ่ม
บดขยี้ปากปากเรียวเล็กของร่างบางอย่างเบา ร่างบางก็ตอบโต้ ร่างสูงเริ่มผลังร่างบางลงไปนอนกับเบาะรถ ร่างสูง
เลื่อนปากลงมาถึงซอกคอขาวแต่สูดดมความหอมของร่างบาง และไล่ลงมาเรื่อยจนถึงสะดือ)
"โทโมะไม่เอานี่มันถึงน่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอก"
"ไม่ไวก่อน"
"กลับบ้านไปเจอแน่"
***************************************
อัพแล้วน่า รักคนอ่าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
